Όλοι γνωρίζουμε τις Σκουριές Χαλκιδικής… Βέβαια, κάποιοι οι οποίοι παρακολουθούν μακρόθεν τα τεκταινόμενα νόμιζαν και μέχρι πρόσφατα πως η Σκουριές είναι… χωριό! Οι υπόλοιποι γνωρίζουμε πως είναι ένα τοπωνύμιο, διότι στο συγκεκριμένο σημείο η μεταλλευτική δραστηριότητα ήταν έντονη από την αρχαιότητα και αυτό μαρτυρούν τα υπολείμματα της αρχαίας μεταλλουργίας από την εκκαμίνευση του μεταλλεύματος (σκωρίες) που έχουν βρεθεί. Εξ΄ού και Σκουριές…

Σκουριές όμως θα συναντήσουμε και αλλού, για τον ίδιο ακριβώς λόγο. 

Στην Σέριφο συγκεκριμένα, υπάρχει ο μικρός οικισμός του Αβεσσαλού η Αβυσσαλού ή Αβύσσαλου, με την υπέροχη ομώνυμη παραλία, που πήρε το όνομα της από την ενετική λέξη vassale  που σημαίνει «σκλάβος» και αποδίδεται στην περίοδο διοίκησης του Ιταλού Ερμόλαο Μινόττο, ο οποίος ξεκίνησε μεταλλευτικές εργασίες στον οικισμό παίρνοντας μαζί του σκλάβους. Πλησίον του οικισμού έχουν εντοπιστεί αρχαίες εγκαταστάσεις εκκαμίνευσης χαλκού σε θέση που ονομάζεται επίσης “Σκουριές”….

Εξάλλου η Σέριφος είναι επίσης γνωστή –όπως και η Κασσάνδρα–, από την αρχαιότητα για τις εξορυκτικές δραστηριότητες. Το νησί ήταν ιστορικά ταυτισμένο με τα μεταλλεία της. Κατά την αρχαιότητα ήταν υπολογίσιμη δύναμη λόγω των κοιτασμάτων που διέθετε, γεγονός που της επέτρεψε κατά τον 6ο αιώνα π.Χ. να αποκτήσει δικό της νόμισμα.

Σκουριές, λοιπόν δεν έχει μόνο η Χαλκιδική!….