ΟΙ ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΣΕ… ΡΥΘΜΟΥΣ ΚΥΚΛΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

Η παγκόσμια οικονομία εγκαταλείπει τον άνθρακα και τα ορυκτά καύσιμα αλλά η πράσινη μετάβαση απαιτεί περισσότερα μέταλλα, δηλαδή ορυκτά. Και αν αυτό σε μια πρώτη ανάγνωση μπορεί να ακούγεται οξύμωρο, ρισκάροντας μάλιστα η κυκλική οικονομία – υπό αυτό το πρίσμα – να εμπλακεί τελικά σε έναν φαύλο κύκλο, η μεταλλευτική βιομηχανία δίνει τη δική της «πράσινη» απάντηση.

Εκπρόσωποι της αγοράς θεωρούν τον χαλκό εξίσου σημαντικό το «απερχόμενο» πετρέλαιο καθώς εφόσον η πράσινη μετάβαση δίνει προβάδισμα στην ηλεκτρική ενέργεια και την ηλεκτροκίνηση έναντι του άνθρακα και των ορυκτών καυσίμων, αυτό μπορεί αν επιτευχθεί μόνο μέσω αυτού ενώ πολλά άλλα μέταλλα όπως το κοβάλτιο ή το νικέλιο συνδέονται με επενδύσεις στην πράσινη τεχνολογία. 

Πολύ πρόσφατα η Goldman Sachs ανέφερε ότι ο μόνος τρόπος για να απελευθερωθούμε από τον άνθρακα είναι μέσω της χρήσης του χαλκού, καθώς δεν υπάρχει τίποτα άλλο που να μπορεί να μεταφέρει ηλεκτρισμό. Ένα ηλεκτρικό όχημα περιέχει πέντε φορές περισσότερο χαλκό (60-83 κιλά) από ένα αυτοκίνητο με κινητήρα εσωτερικής καύσης, ενώ μια ανεμογεννήτρια 3 μεγαβάτ χρησιμοποιεί έως και 4,7 τόνους μετάλλου.

Η Goldman δεν είναι η  μόνη που προβλέπει ισχυρή αύξησης της ζήτησης. Για να επιτευχθούν καθαρές μηδενικές εκπομπές έως το 2050, ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας αναφέρει ότι το συνολικό μέγεθος της αγοράς κρίσιμων ορυκτών όπως ο χαλκός, το κοβάλτιο, το μαγγάνιο και διάφορα μέταλλα σπάνιων γαιών θα πρέπει να αυξηθεί σχεδόν επτά φορές μεταξύ του 2020 και του 2030.

Σε αυτό το πλαίσιο, η ελληνική μεταλλευτική βιομηχανία χαράσσει τα τελευταία χρόνια τη δική της πράσινη πορεία επενδύοντας σε Έρευνα και Ανάπτυξη, επαναχρησιμοποιώντας και ανακυκλώνοντας υλικά, απομονώνοντας χρήσιμα υλικά και «μεταμορφώνοντάς» τα προκειμένου να χρησιμοποιηθούν στη λογική της κυκλικής οικονομίας και της προστασίας του περιβάλλοντος.

Ο κ. Αθανάσιος Κεφάλας, Πρόεδρος του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων, μιλώντας στο Circular Economy Forum αναφέρθηκε πολύ συγκεκριμένα στη συμβολή της μεταλλευτικής οικονομίας την πράσινη ανάπτυξη. «Είμαστε πλέον στην τέταρτη βιομηχανική επανάσταση, τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα. Για την παραγωγή ενέργειας στον 18ο αιώνα χρειαζόμασταν επτά μέταλλα, στον 20ο χρειαζόμασταν 20 και στον 21ο,  36. Επομένως πρέπει να φύγουμε πλέον από τη γραμμική οικονομία και να πάμε στην κυκλική. Να πάμε σε ένα διαφορετικό μοντέλο, να μειώσουμε τα απόβλητα, να ξαναχρησιμοποιήσουμε υλικά , να ανακυκλώσουμε υλικά», σημείωσε χαρακτηριστικά. 

Η εξορυκτική βιομηχανία διευκολύνει να πάμε προς την κυκλική οικονομία και διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην ευρωπαϊκή στρατηγική, επεσήμανε ο κ. Κεφάλας και πρόσθεσε ότι το e-mobility και οι ΑΠΕ  εξαρτώνται από μεταλλεύματα. Κατ’ επέκταση η βιομηχανία προσαρμόζεται σταδιακά και ήδη εδώ και δέκα χρόνια το 20% των προϊόντων προέρχεται από την αξιοποίηση απορριμμάτων, διερευνώνται τρόποι χρήσης υπολειμμάτων και υλικών και προς αυτή την κατεύθυνση γίνονται σημαντικές επενδύσεις σε Έρευνα και Ανάπτυξη. Για παράδειγμα, τα απορρίμματα από εξόρυξη μαρμάρων μετατρέπονται σε προϊόντα ανθρακικού ασβεστίου τα οποία κατευθύνονται σε άλλες χρήσεις (χρώματα, χαρτί κλπ) ενώ ο βωξίτης αξιοποιείται σε νέες χρήσης στην τσιμεντοβιομηχανία, ο τεχνητός περλίτης χρησιμοποιείται ως άκαυστο υλικό στη μόνωση κτιρίων.  

Ομοίως, όσον αφορά στο περιβάλλον, σύμφωνα με τα στοιχεία που παρέθεσε ο κ. Κεφάλας, ο εξορυκτικός κλάδος χρησιμοποιεί 230.000 στρέμματα, τα οποία αντιστοιχούν σε λιγότερο από το 0,2% της ελληνικής γης, παράγει 3,1% του ΑΕΠ αλλά, από το 1979, έχει αποκαταστήσει 100.000 στρέμματα.

«Δανειζόμαστε το χώρο που δραστηριοποιούμαστε και στη συνέχεια δημιουργούμε νέες χρήσεις,  από τεχνητές λίμνες μέχρι αμπέλια και από αγροτική γη μέχρι πάρκα για φωτοβολταϊκά», υπογράμμισε ο πρόεδρος του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων.

[ΠΗΓΗ: https://www.insider.gr/, της Πένης Χαλάτση, 25/6/2021]