Monthly Archives: February 2019

ΑΦΙΕΡΩΜΑ – ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΧΡΥΣΟΥ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ : ΤΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟΚΚΙΝΟΛΑΚΚΑ, ΩΣ ΘΕΣΗ ΑΠΟΘΕΣΗΣ; (1ο ΜΕΡΟΣ)

τελευταίο χρονικό διάστημα, και με αφορμή την αστοχία της υγρής απόθεσης απορρίμματος μεταλλευτικής επεξεργασίας σιδηρομεταλλεύματος στη Βραζιλία, όπου όγκος αποθηκευμένης λάσπης διέρρευσε και κινήθηκε ανεξέλεγκτα, με αποτέλεσμα να κατακλυστεί μεγάλη έκταση από αυτή, να χάσουν τη ζωή τους δεκάδες άνθρωποι και να προκληθούν αξιόλογες περιβαλλοντικές και υλικές βλάβες στην περιοχή, διατυπώνεται μία επιχειρηματολογία ως προς την καταλληλότητα του Κοκκινόλακκα, ως θέση απόθεσης του απορρίμματος της μεταλλευτικής και μεταλλουργικής επεξεργασίας του μεταλλεύματος που θα εξορύσσεται από τα τρία μεταλλεία της Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. στην ΒΑ Χαλκιδική, παρότι η εν λόγω θέση απόθεσης, που προτάθηκε από τον επενδυτή στη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (Μ.Π.Ε.), έχει εγκριθεί από το αρμόδιο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ).

Η εν λόγω επιχειρηματολογία, η οποία αναπτύσσεται από τους διαφωνούντες με την υλοποίηση της επένδυσης χρυσού στην ΒΑ Χαλκιδική, συνοψίζεται στο εξής : Η θέση απόθεσης του απορρίμματος της μεταλλευτικής και μεταλλουργικής επεξεργασίας στον Κοκκινόλακκα δεν είναι κατάλληλη, επειδή γειτνιάζει με ενεργό ρήγμα και άρα υφίσταται κίνδυνος αστοχίας και πρόκλησης προβλημάτων ανάλογων με αυτά που συνέβησαν στη Βραζιλία ή σε άλλες παρόμοιες περιπτώσεις, ενώ επικουρικά ασκείται και η κριτική ότι η συγκεκριμένη θέση επιλέχθηκε επειδή βόλευε τον επενδυτή.

Υγρή και ξηρή απόθεση

Καταρχήν, θα πρέπει να γίνει ένας θεμελιώδης διαχωρισμός. Η απόθεση απορρίμματος μεταλλευτικής επεξεργασίας που αστόχησε πρόσφατα στη Βραζιλία και οι όμοιες με αυτήν, είναι υγρές αποθέσεις απορρίμματος, δηλαδή το απόρριμμα αποτίθεται στη θέση αποθήκευσής του υπό υγρή – ρευστή κατάσταση, ως μείγμα νερού και στερεών, ως λεπτόρευστη λάσπη. Κυρίως εξαιτίας της υγρής – ρευστής κατάστασης του απορρίμματος που αποτίθεται εκδηλώνονται αστοχίες τέτοιων υγρών αποθέσεων, με αποτέλεσμα να ρέει και να διαχέεται η λάσπη σε σημαντικές εκστάσεις, προκαλώντας τις γνωστές συνέπειες. Αντιθέτως, η απόθεση του απορρίμματος της μεταλλευτικής και μεταλλουργικής επεξεργασίας στον Κοκκινόλακκα θα είναι ξηρή απόθεση απορρίμματος, δηλαδή το απόρριμμα θα αποθηκεύεται υπό ξηρή – στερεή κατάσταση, δεδομένου ότι προβλέπεται η εφαρμογή της σύγχρονης τεχνολογίας ξηρής απόθεσης, με την οποία αφαιρείται το νερό που περιέχεται στο απόρριμμα, με μηχανικό τρόπο και χρήση κατάλληλου μηχανολογικού εξοπλισμού (φιλτρόπρεσσες). Χάρη στην εφαρμογή της τεχνολογίας ξηρής απόθεσης, το απόρριμμα που θα αποτίθεται στον Κοκκινόλακκα θα είναι σε ξηρή – στερεή κατάσταση, και θα συνίσταται μόνον από στερεή φάση, απουσιάζοντας το νερό ως υγρή φάση. Επομένως, λόγω της θεμελιώδους αυτής διαφοράς μεταξύ υγρών – ρευστών αποθέσεων και ξηρών – στερεών αποθέσεων, στην περίπτωση της ξηρής – στερεής απόθεσης του απορρίμματος στον Κοκκινόλακκα δεν υφίσταται ενδεχόμενο να υπάρξουν προβλήματα όμοια με αυτά που είδαμε στις εικόνες από την Βραζιλία ή σε αντίστοιχες περιπτώσεις κατά το παρελθόν.

Καμία ομοιότητα δεν υπάρχει και κανένας συσχετισμός δεν μπορεί να γίνει μεταξύ των περιπτώσεων αστοχίας υγρών – ρευστών αποθέσεων, όπως της Βραζιλίας, με την ξηρή – στερεή απόθεση του Κοκκινόλακκα, λόγω της ανωτέρω θεμελιώδους διαφοράς στη φύση μεταξύ των υγρών – ρευστών αποθέσεων απορρίμματος και των ξηρών – στερεών αποθέσεων απορρίμματος. Κάθε προσπάθεια εκμετάλλευσης και συσχέτισης των εικόνων από την αστοχία της Βραζιλίας με το μέλλον στην ΒΑ Χαλκιδική είναι ανεδαφική, δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα και εάν δεν είναι συνειδητό ψέμα, αποτελεί αδικαιολόγητη έλλειψη στοιχειωδών γνώσεων και αντίληψης μηχανικού για όσους «ειδικούς» διατυπώνουν τη σχετική επιχειρηματολογία. Η διάδοση εικόνων της αστοχίας της υγρής – ρευστής απόθεσης απορρίμματος στη Βραζιλία, υπό πηχυαίους τίτλους και αντίστοιχο υπαινικτικό σχολιασμό, συσχετίζοντας τες με το μέλλον της ΒΑ Χαλκιδικής, στοχεύει αποκλειστικά στην κατατρομοκράτηση των αναγνωστών και κυρίως των κατοίκων της ΒΑ Χαλκιδικής, αλλά και στην παραπληροφόρηση και ποδηγέτηση των αρμοδίων υπηρεσιών του ΥΠΕΝ.

Τα ανωτέρω αφορούν στη φύση του απορρίμματος της μεταλλευτικής και μεταλλουργικής επεξεργασίας, το οποίο θα αποτίθεται στη θέση Κοκκινόλακκας. Ας εξετάσουμε όμως και τα χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης θέσης του Κοκκινόλακκα, όπου προβλέπεται να γίνει η απόθεση του ξηρού – στερεού απορρίμματος της μεταλλευτικής και μεταλλουργικής επεξεργασίας του μεταλλεύματος.

Κοκκινόλακκας: Η βέλτιστη θέση απόθεσης

Η θέση Κοκκινόλακκας για την απόθεση του απορρίμματος της μεταλλευτικής και μεταλλουργικής επεξεργασίας του μεταλλεύματος της ΒΑ Χαλκιδικής προσδιορίσθηκε μετά κόπων και βασάνων, όπως αποδεικνύεται στη συνέχεια και όχι επειδή βόλευε την εταιρεία, όπως επικαλούνται ορισμένοι διαφωνούντες με την μεταλλευτική δραστηριότητα. Συγκεκριμένα, κατά το παρελθόν και στα πλαίσια διερεύνησης των δυνατοτήτων αξιοποίησης των κοιτασμάτων που υπάρχουν στην ΒΑ Χαλκιδική, το Υπουργείο Ανάπτυξης, ανέθεσε σε δύο ερευνητικά ιδρύματα, το ΙΓΜΕ και το ΙΠΑ, την εκπόνηση μελέτης για την επιλογή της βέλτιστης θέσης της απόθεσης των απορριμμάτων της μεταλλευτικής και μεταλλουργικής επεξεργασίας του μεταλλεύματος. Στο πλαίσιο της εν λόγω μελέτης έγινε εξαντλητική διερεύνηση πολλών εναλλακτικών θέσεων στην ευρύτερη περιοχή. Στην πρώτη φάση εξετάστηκαν δεκατέσσερις (14) θέσεις, από τις οποίες προκρίθηκαν για περαιτέρω αξιολόγηση στη δεύτερη φάση τρεις (3). Από τη συγκριτική αξιολόγηση αυτών των τριών (3) εναλλακτικών θέσεων, με βάση τεχνικά, οικονομικά και περιβαλλοντικά κριτήρια, προέκυψε ως ενδεδειγμένη εναλλακτική, η θέση Κηπουρίστρα, πλησίον του μεταλλείου της Ολυμπιάδας. Σε συνέχεια των ανωτέρω διερευνήσεων για τον προσδιορισμό της βέλτιστης θέσης απόθεσης του απορρίμματος, κατά την παρούσα φάση και στα πλαίσια εκπόνησης της Μ.Π.Ε. από την Ελληνικός Χρυσός Α.Ε., λαμβάνοντας υπόψη και τις αντιδράσεις που είχαν εγερθεί στο παρελθόν για την επιλεχθείσα τότε θέση Κηπουρίστρα, εξετάσθηκαν δύο (2) εναλλακτικές θέσεις για την απόθεση του απορρίμματος της μεταλλευτικής και μεταλλουργικής επεξεργασίας, η προηγούμενη θέση Κηπουρίστρα και η νέα θέση Κοκκινόλακκας, οι οποίες προέκυψαν μετά από προκαταρκτική αξιολόγηση πλήθους εναλλακτικών θέσεων, τουλάχιστον δεκαπέντε (15).

Από τη συγκριτική αξιολόγηση αυτών των δύο (2) εναλλακτικών θέσεων, στα πλαίσια της Μ.Π.Ε., με περιβαλλοντικά κυρίως κριτήρια, προσδιορίσθηκε ως βέλτιστη θέση για την απόθεση του απορρίμματος της μεταλλευτικής και μεταλλουργικής επεξεργασίας του μεταλλεύματος η θέση Κοκκινόλακκας (Μ.Π.Ε.. Κεφ. 2.2.5, 4.5 & 4.6). Η θέση Κοκκινόλακκας, που προσδιορίσθηκε από τη Μ.Π.Ε. ως βέλτιστη για την απόθεση του απορρίμματος, έγινε αποδεκτή από το αρμόδιο ΥΠΕΝ, με την έγκριση της Μ.Π.Ε. και την έκδοση της αντίστοιχης Κοινής Υπουργικής Απόφασης Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων (ΚΥΑ ΕΠΟ/οικ. 201745/26-07-2011).

Από τα ανωτέρω συνάγεται ότι, η θέση Κοκκινόλακκας αποτελεί τη βέλτιστη περιβαλλοντικά θέση απόθεσης του απορρίμματος της μεταλλευτικής και μεταλλουργικής επεξεργασίας του μεταλλεύματος της ΒΑ Χαλκιδικής, η οποία έχει γίνει αποδεκτή και έχει εγκριθεί από το αρμόδιο ΥΠΕΝ.

Όμως, την εν λόγω εγκεκριμένη από το ΥΠΕΝ θέση απόθεσης στον Κοκκινόλακκα δεν την αποδέχονται οι διαφωνούντες με την υλοποίηση της επένδυσης χρυσού στην ΒΑ Χαλκιδική. Επισημαίνεται ότι οι άνθρωποι που δεν αποδέχονται και αυτή τη θέση απόθεσης του απορρίμματος, στον Κοκκινόλακκα, είναι οι ίδιοι άνθρωποι που δεν αποδέχονταν και την προηγούμενη θέση, στην Κηπουρίστρα, προβάλλοντας και τότε λογικοφανή και επιστημονικοφανή επιχειρήματα. Διερωτάται κανείς, αυτοί οι άνθρωποι, οι οποίοι διαχρονικά εκφράζονται αρνητικά σε οτιδήποτε έχει σχέση με την εκμετάλλευση του ορυκτού πλούτου στην ΒΑ Χαλκιδική, μήπως προτείνουν κάποια άλλη θέση για την απόθεση του απορρίμματος ή είναι αρνητικοί συνολικά με τη μεταλλευτική δραστηριότητα, για τους δικούς τους λόγους, τους οποίους βέβαια επιμελώς αποκρύπτουν, και επιδιώκουν ουσιαστικά να ακυρώσουν την όποια προσπάθεια γίνεται για την υλοποίηση μιας εθνικά και οικονομικά συμφέρουσας επένδυσης, αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου, με σημαντικά οφέλη στην απασχόληση και στην οικονομία, εθνική και τοπική ;

Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι, που διαφωνούσαν στο παρελθόν και διαφωνούν και σήμερα με την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου στην ΒΑ Χαλκιδική, αποσκοπούν στην κατατρομοκράτηση των πολιτών και ειδικότερα των κατοίκων της περιοχής ενδιαφέροντος, προβάλλοντας λογικοφανή και επιστημονικοφανή επιχειρήματα, ενώ αξιοποιώντας πολιτικές συγκυρίες, επιδιώκουν την ακύρωση κάθε προσπάθειας. Η λογική της επιχειρηματολογία τους συνοψίζεται στην εξής φράση : «H κοινή λογική λέει ότι ο Κοκκινόλακκας είναι η πλέον ακατάλληλη θέση για μια τέτοια κατασκευή – αλλά ήταν βολική για την εταιρεία λόγω μικρής απόστασης από τις δραστηριότητές της.»

Προκειμένου, οι διαφωνούντες με την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου στην ΒΑ Χαλκιδική, να επιτύχουν το σαφή στόχο τους, που είναι η ματαίωση κάθε μεταλλευτικής δραστηριότητας, όπως αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι οι ίδιοι άνθρωποι αναπτύσσουν ανάλογη αντιμεταλλευτική δράση και στην περίπτωση της μεταλλευτικής επένδυσης στη Θράκη, καθώς και αλλού, παραποιούν και μετασχηματίζουν ορισμένα δεδομένα, με λογικοφανή και επιστημονικοφανή τρόπο, εμφανίζοντάς τα ως δήθεν ατράνταχτα λογικά και τεκμηριωμένα τεχνικά επιχειρήματα, βάσει των οποίων διεκδικούν : α) να ακυρωθούν τεχνικές επιλογές και μελέτες που εκπονήθηκαν από δεκάδες καταξιωμένους επιστήμονες μηχανικούς, Έλληνες και ξένους, δαπανώντας χιλιάδες ανθρωποημέρες επιστημονικής εργασίας και β) να ανακληθούν χορηγηθείσες άδειες και εγκρίσεις από υπηρεσίες του δημοσίου, απαξιώνοντας την επιστημονική και τεχνική κατάρτιση δεκάδων επιστημόνων των αρμόδιων δημόσιων υπηρεσιών.

Οι διαφωνούντες με την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου στην ΒΑ Χαλκιδική, ανέξοδα και ανεύθυνα, χωρίς να έχουν υποστεί έως σήμερα τις συνέπειες του νόμου για τις σοβαρότατες επιπτώσεις της αντιμεταλλευτικής τους δράσης, πιστεύουν ότι με τη λογικοφανή και επιστημονικοφανή επιχειρηματολογία τους, η οποία είναι τόσο πρόχειρη, σαθρή και ανίσχυρη, όσο ένας πύργος στην άμμο, δίπλα στο κύμα της θάλασσας, μπορούν να ακυρώσουν το αποτέλεσμα της επιστημονικής και τεχνικής δουλειάς δεκάδων μηχανικών, οι οποίοι φέρουν το βάρος της ποινικής ευθύνης της υπογραφής τους και επιπλέον διακυβεύεται η επαγγελματική τους σταδιοδρομία και εξέλιξη, καθώς επίσης και να ποδηγετήσουν τους υπαλλήλους των αρμόδιων δημόσιων υπηρεσιών, οι οποίοι φέρουν το βάρος της διασφάλισης του δημοσίου συμφέροντος. Κάνουν λάθος λοιπόν οι διαφωνούντες με την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου στην ΒΑ Χαλκιδική !!!

Τελικά τι συμβαίνει με το ρήγμα;

Για την περίπτωση της απόθεσης του απορρίμματος της μεταλλευτικής και μεταλλουργικής επεξεργασίας στη θέση Κοκκινόλακκας, το λογικοφανές και επιστημονικοφανές επιχείρημα των διαφωνούντων με την υλοποίηση της επένδυσης χρυσού στην ΒΑ Χαλκιδική, είναι ότι το αντίστοιχο φράγμα που προβλέπεται να κατασκευαστεί στον Κοκκινόλακκα βρίσκεται επάνω σε ενεργό ρήγμα, το οποίο κατά το παρελθόν προκάλεσε ισχυρό σεισμό, μεγέθους 7 Ρίχτερ, γεγονός το οποίο καθιστά τη συγκεκριμένη θέση απόθεσης ακατάλληλη για μια τέτοια κατασκευή.

Θα πρέπει να τονισθεί ευθύς εξαρχής ότι το ανωτέρω επιχείρημα που προβάλουν οι διαφωνούντες με την υλοποίηση της επένδυσης δεν είναι αληθές ως προς το εξής : το φράγμα του Κοκκινόλακκα δεν βρίσκεται επάνω στο ενεργό ρήγμα, όπως ψευδώς παρουσιάζεται από τους κινδυνολογούντες, αλλά δίπλα, σε κοντινή απόσταση, αλλά δίπλα. Αυτό φαίνεται και στα σχετικά σχέδια που παρουσιάζουν οι ίδιοι οι διαφωνούντες, καθώς και στη σχετική φωτογραφία που συνοδεύει την παρούσα ανάρτηση. Θα σκεφτεί κάποιος… έχει σημασία αυτό ; Η απάντηση είναι ότι έχει τεράστια σημασία από την άποψη του μηχανικού, για το σχεδιασμό και τη μελέτη του έργου. Για να γίνει αντιληπτή η τεράστια σημασία αυτής της φαινομενικά «τεχνικής λεπτομέρειας», του «επάνω στο ρήγμα» και του «δίπλα στο ρήγμα», είναι αναγκαίο να περιγραφεί σύντομα η έννοια του ρήγματος.

Το ρήγμα είναι η διακοπή της συνέχειας του εδάφους. Τα στρώματα του εδάφους, τα οποία είναι συνεχόμενα βάσει του τρόπου που δημιουργήθηκαν στη φύση, σπάνε σε ορισμένες θέσεις και διακόπτεται η συνέχειά τους, εξαιτίας της επιβολής τεράστιων δυνάμεων που αναπτύσσονται στον φλοιό της γης από γεωλογικά φαινόμενα. Το αποτέλεσμα του σπασίματος του εδάφους είναι να δημιουργούνται ρήγματα, στις θέσεις όπου εκδηλώνεται το σπάσιμο. Στις εν λόγω θέσεις, διακόπτεται η συνέχεια του εδάφους και προκύπτουν δύο διακριτά τεμάχη εδάφους, εκατέρωθεν του ρήγματος.

Όπως είναι εύκολα αντιληπτό, όταν μία κατασκευή βρίσκεται επάνω στο ρήγμα, είναι θεμελιωμένη εν μέρει και στα δύο τεμάχη εδάφους και τέμνεται από το ρήγμα, ενώ όταν η κατασκευή δεν βρίσκεται επάνω στο ρήγμα, αλλά δίπλα στο ρήγμα, τότε είναι θεμελιωμένη στο ένα μόνον από τα δύο τεμάχη εδάφους που βρίσκονται εκατέρωθεν του ρήγματος, και δεν τέμνεται από αυτό. Στην πρώτη περίπτωση, όπου η κατασκευή είναι θεμελιωμένη επάνω στο ρήγμα, σε περίπτωση σεισμού, με διαφορετική εν γένει σχετική μετακίνηση του ενός τεμάχους εδάφους ως προς το άλλο τέμαχος εδάφους, εκατέρωθεν του ρήγματος, η κατασκευή θα υποβληθεί σε διαφορετικές μετακινήσεις σε επιμέρους τμήματά της, λόγω της διαφορετικής εν γένει σχετικής μετακίνησης των δύο τεμαχών εδάφους εκατέρωθεν του ρήγματος, στα οποία είναι θεμελιωμένη Εξαιτίας αυτής της διαφορετικής σχετικής μετακίνησης των επιμέρους τμημάτων της κατασκευής προκαλούνται, μικρές ή μεγαλύτερες, αστοχίες στην κατασκευή, ανάλογα με το μέγεθος της διαφορετικής σχετικής μετακίνησης των δύο τεμαχών εδάφους, στα οποία είναι θεμελιωμένη. Εάν λοιπόν το φράγμα του Κοκκινόλακκα βρισκόταν επάνω στο ρήγμα, θα αντιμετώπιζε τον ανωτέρω κίνδυνο αστοχίας, λόγω της ενδεχόμενης διαφορετικής σχετικής μετακίνησης των δύο τεμαχών εδάφους εκατέρωθεν του ρήγματος, στα οποία θα ήταν θεμελιωμένο.

Όμως το φράγμα του Κοκκινόλακκα δεν βρίσκεται επάνω στο ρήγμα, αλλά δίπλα στο

ρήγμα και αυτό φυσικά δεν είναι τυχαίο. Το φράγμα του Κοκκινόλακκα κατασκευάζεται και θεμελιώνεται στο σύνολό του στο ένα μόνον τέμαχος εδάφους, σε σημαντική απόσταση από τη θέση όπου εντοπίζεται το συγκεκριμένο ρήγμα στην επιφάνεια του φυσικού αναγλύφου και εκτός της πιθανολογούμενης ζώνης δευτερογενούς διάρρηξης. Επομένως, το φράγμα του Κοκκινόλακκα δεν αντιμετωπίζει τον κίνδυνο αστοχίας που υπαινίσσονται οι διαφωνούντες με την υλοποίηση της επένδυσης χρυσού στην ΒΑ Χαλκιδική, αναφέροντας και διαδίδοντας ψευδώς, εν γνώσει τους, ότι δήθεν το φράγμα του Κοκκινόλακκα βρίσκεται επάνω στο ρήγμα.

Καθίσταται σαφές από τα αναφερόμενα ανωτέρω ως προς τη συγκεκριμένη θέση του φράγματος του Κοκκινόλακκα, δίπλα στο ρήγμα και όχι επάνω στο ρήγμα, ότι δεν υφίσταται ο κίνδυνος αστοχίας που θα υφίστατο εάν το φράγμα βρισκόταν επάνω στο ρήγμα. Το φράγμα του Κοκκινόλακκα κατασκευάζεται εξ’ ολοκλήρου στο ένα μόνον τέμαχος του εδάφους που έχει προκύψει από το εν λόγω ρήγμα και δεν κινδυνεύει από διαφορετικές σχετικές μετακινήσεις σε επιμέρους τμήματα της θεμελίωσής του.

Επομένως, σε περίπτωση σεισμού, το φράγμα του Κοκκινόλακκα θα παρακολουθήσει στο σύνολό του την τυχόν ομοιόμορφη μετακίνηση του τεμάχους εδάφους, επί του οποίου είναι θεμελιωμένο, χωρίς να υποστεί την καταπόνηση λόγω διαφορετικών σχετικών μετακινήσεων σε επιμέρους τμήματα της θεμελίωσής του.

Συνοψίζοντας τα ανωτέρω, δύο δεδομένα θα πρέπει να συγκρατήσουμε.

Πρώτον, ότι η απόθεση του απορρίμματος της μεταλλευτικής και μεταλλουργικής επεξεργασίας του μεταλλεύματος στον Κοκκινόλακκα θα είναι ξηρή απόθεση, δηλαδή το απόρριμμα που θα αποτίθεται θα είναι σε στερεή κατάσταση, οπότε δεν υφίστανται οι κίνδυνοι που εκδηλώνονται στις υγρές αποθέσεις, δηλαδή στις αποθέσεις στις οποίες το απόρριμμα είναι σε ρευστή κατάσταση, όπως στην πρόσφατη περίπτωση της Βραζιλίας.

Δεύτερον, ότι το φράγμα του Κοκκινόλακκα βρίσκεται δίπλα στο ρήγμα και όχι επάνω στο ρήγμα, οπότε δεν υφίστανται οι αντίστοιχοι κίνδυνοι καταπόνησης και ενδεχομένως αστοχίας, που θα υφίσταντο εάν βρισκόταν επάνω στο ρήγμα. Τη θεμελιώδη διαφορά μεταξύ των φραγμάτων υγρής απόθεσης και των φραγμάτων ξηρής απόθεσης, την αποκρύπτουν σκοπίμως αυτοί που επιδιώκουν να τρομοκρατήσουν τους πολίτες, προβάλλοντας ανύπαρκτους συσχετισμούς μεταξύ της Βραζιλίας και του Κοκκινόλακκα. Επίσης, η εσκεμμένα ψευδής αναφορά, εκ μέρους των ίδιων ανθρώπων, ότι το φράγμα του Κοκκινόλακκα βρίσκεται επάνω στο ρήγμα, παραποιώντας την αλήθεια, η οποία είναι ότι το φράγμα του Κοκκινόλακκα βρίσκεται δίπλα στο ρήγμα, αποσκοπεί στη δημιουργία συνειρμών οι οποίοι απέχουν από την πραγματικότητα, με προφανείς σκοπούς εις βάρος της υλοποίησης της επένδυσης.

Δεδομένου ότι η έως εδώ ανάπτυξη του κειμένου είναι ήδη εκτενής και προκειμένου να εξετασθούν και τα υπόλοιπα σημεία της λογικοφανούς και επιστημονικοφανούς επιχειρηματολογίας των διαφωνούντων με την αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου της ΒΑ Χαλκιδικής, χωρίς τον περιορισμό στην έκταση του κειμένου, θα υπάρξει επόμενη ανάρτηση, με το 2ο μέρος εξέτασης του θέματος, εντός των επομένων ημερών, ως συνέχεια της παρούσας.

Με εκτίμηση, Αθανάσιος Γ. Καρίνας

[ΠΗΓΗ: http://ergoliptesxalkidikis.blogspot.com/, 20/2/2019]

Η WWF ΖΗΤΑ ΝΑ ΤΕΡΜΑΤΙΣOYN ΟΛΕΣ OI ΝΕΕΣ ΕΞΟΡΥΞΕΙΣ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Οι διευθυντές τεσσάρων ευρωπαϊκών γραφείων του WWF απέστειλαν επιστολή προς τον Αλέξη Τσίπρα ζητώντας του να τερματίσει όλες τις νέες εξορύξεις πετρελαίου και φυσικού αερίου που σχεδιάζονται στην Ελλάδα.

Μαζί με το WWF Ελλάς, την επιστολή συνυπογράφουν οι διευθυντές των WWF Γαλλίας, Ισπανίας και Ιταλίας, τριών ευρωπαϊκών χωρών της Μεσογείου δηλαδή, των οποίων οι κυβερνήσεις έχουν τοποθετηθεί επίσημα κατά των εξορύξεων υδρογονανθράκων και έχουν δεσμευθεί δημόσια ότι θα πραγματοποιήσουν επενδύσεις για ένα ενεργειακό σύστημα καθαρό από ορυκτά καύσιμα.   Ειδικότερα, η Γαλλία ψήφισε πρόσφατα την απαγόρευση έκδοσης νέων αδειών εξόρυξης υδρογονανθράκων και δεσμεύτηκε να σταματήσει την παραγωγή πετρελαίου και άνθρακα έως το 2040, ενώ η Ιταλία σχεδιάζει την ακύρωση όλων των εξορυκτικών δραστηριοτήτων υδρογονανθράκων, κάποιες εκ των οποίων προγραμματίζονταν στην περιοχή του Ιονίου. Αντίστοιχα, στην Ισπανία τα σχέδια για υπεράκτιες εξορύξεις στις Κανάριες Νήσους σταμάτησαν το 2017, ενώ η χώρα σχεδιάζει φιλόδοξο μακροχρόνιο ενεργειακό σχεδιασμό, στοχεύοντας σε 100% Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας στην ηλεκτροπαραγωγή και απαγόρευση των εξορύξεων υδρογονανθράκων.   Όπως σημειώνει το WWF, οι συγκεκριμένες χώρες δεν είναι οι μόνες που ακολουθούν αυτήν την επιλογή. Δανία, Ιρλανδία, Νέα Ζηλανδία, Μπελίζ και Κόστα Ρίκα είτε έχουν ανακοινώσει πως δεν εγκρίνουν καμία νέα άδεια για έρευνα και εξόρυξη στην επικράτειά τους, είτε έχουν καταψηφίσει σχετικές συμβάσεις. Με την κοινή παραδοχή ότι η Ελλάδα παρουσιάζει την πιο πλούσια βιοποικιλότητα σε όλη την Ευρώπη, «την οποία θέτει σε άμεσο κίνδυνο, αντί να την αξιοποιεί ως μοναδική πηγή ζωής και ανάπτυξης», οι διευθυντές των τεσσάρων γραφείων WWF καλούν τον Έλληνα πρωθυπουργό να σταματήσει τις αδειοδοτικές διαδικασίες εξόρυξης υδρογονανθράκων στη χώρα.   Ταυτόχρονα, τον καλούν να ηγηθεί ενός οράματος για μια βιώσιμη οικονομία μηδενικού άνθρακα, λαμβάνοντας υπόψη τις επιταγές της Συμφωνίας του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή, αλλά και την ανυπολόγιστη περιβαλλοντική και οικονομική ζημιά που θα υποστεί η Ελλάδα σε περίπτωση πρόκλησης μεγάλης πετρελαιοκηλίδας.

 

[ΠΗΓΗ: https://www.lifo.gr,, από ΑΠΕ-ΜΠΕ, 19/2/2019]

ΟΙ ΑΣΧΕΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΠΙΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΙ

Πριν λίγες μέρες στη διάσκεψη του Μονάχου ο Έλληνας πρωθυπουργός κ. Τσίπρας ανέφερε μεταξύ άλλων πως “η Ιστορία δεν γράφεται από εκείνους που κωλυσιεργούν, από εκείνους οι οποίοι φοβούνται και τρέμουν μπροστά στις αλλαγές. Η Ιστορία, αντιθέτως, γράφεται από εκείνους που τολμούν να επιφέρουν αλλαγές και να σταθούν, παρά τις αντιδράσεις, στη σωστή πλευρά της Ιστορίας…”

Προφανώς ο κ. Τσίπρας πιστεύει πως βρίσκεται στη σωστή πλευρά της ιστορίας, έστω και αν αλλάζει τις πλευρές όπως αλλάζει τα πουκάμισα.

Ο κ. Τσίπρας και ο κ. Κοτζιάς χωρίς να εξασφαλίζουν συναίνεση πήγαν και δέσμευσαν τη χώρα στη συμφωνία των Πρεσπών, μια συμφωνία στην οποία είναι αντίθετο το 70% της ελληνικής κοινωνίας και σχεδόν ένα καθολικό ποσοστό στις περιοχές της ελληνικής Μακεδονίας.

Αμφότεροι ως πολιτικά πρόσωπα έχουν επιδείξει επανειλημμένα σημαντική έλλειψη διορατικότητας και ικανότητας ανάλυσης και ρεαλιστικής εκτίμησης της πραγματικότητας.

Δεν είναι μόνο η εκτίμηση πως οι δανειστές θα υποχωρούσαν αν η Ελλάδα απειλούσε με Grexit το 2015.

Ο κ. Τσίπρας γινόταν “Κνίτης” τις ημέρες που κατέρρεε η σοβιετία. Τούτο μοιάζει με κάποιον που ανοίγει αντιπροσωπεία πώλησης αυτοκινήτων στην Ελλάδα μιας εταιρείας που κατεβάζει ρολά.

Ο κ. Κοτζιάς λίγα χρόνια πριν την κατάρρευση της σοβιετίας έγραφε βιβλία υποστήριξης του καθεστώτος και τώρα όταν του τα θυμίζουν κάνει μηνύσεις και με ύποπτες δικαστικές μεθοδεύσεις προσπαθεί να κάνει όσους ασκούν κριτική να σιωπήσουν.

Καμία από τις στρατηγικές  εκτιμήσεις και μεθοδεύσεις της κυβέρνησης δεν έχει επαληθευτεί τα τελευταία χρόνια.

Προκειμένου να αντιληφθεί κάποιος πόσο ανεπαρκής είναι η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα στην ικανότητα ανάλυσης εκτίμησης και πρόβλεψης, αρκεί να λάβει υπόψη το “κάζο” που υπέστησαν με το θέμα της συνταγματικής αναθεώρησης σε ό,τι αφορά το θέμα της εκλογής του Προέδρου.

Η Ν.Δ. εντελώς αθόρυβα και αιφνιδιαστικά πήγε και ψήφισε την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ για να μπει η συγκεκριμένη διάταξη προς αναθεώρηση, έτσι η πρόταση πέρασε με περισσότερες των 180 ψήφων. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα η επόμενη Βουλή να μπορεί να αλλάξει το συγκεκριμένο άρθρο και να αποδεσμεύσει την εκλογή Προέδρου από την πιθανότητα πρόωρων εκλογών με 151 ψήφους.

Όλοι οι σχεδιασμοί της κυβέρνησης μέχρι τώρα έδειχναν πως στόχευε στο να καταστήσει τη διακυβέρνηση Μητσοτάκη μια κυβερνητική “παρένθεση” καθώς η αδυναμία εκλογής προέδρου στις αρχές του 2020, θα οδηγούσε σε πρόωρες εκλογές με απλή αναλογική. Υπολόγιζαν έτσι πως θα εξασφάλιζαν να ηγεμονεύσουν στην Κεντροαριστερά αφού θα ήταν ο ισχυρότερος πόλος ενός γαλαξία μικρότερων κομμάτων που θα δημιουργούσε η απλή αναλογική.

Η απλή αναλογική από την άλλη πλευρά θα ενίσχυε τις φυγόκεντρες δυνάμεις στη Ν.Δ.

Όλα αυτά τα σχέδια τώρα έχουν ανατραπεί. Η επόμενη κυβέρνηση με 151 ψήφους εξασφαλίζει τετραετία εντός της οποίας θα έχει τα περιθώρια να αλλάξει τον εκλογικό νόμο και να ακυρώσει την απλή αναλογική.

Αν δεν κατάφεραν να προβλέψουν τα οφθαλμοφανή στο ζήτημα της “δεξιάς παρένθεσης” πώς είναι βέβαιοι πως έχουν προβλέψει τα απαραίτητα  σε μια κρίσιμη διεθνή συμφωνία όπως αυτή των Πρεσπών…

Πόσο μάλιστα που έχουν εισέλθει σε μια περίοδο τεκτονικών γεωπολιτικών ανακατατάξεων, οι οποίες πολύ σύντομα είναι πιθανό να οδηγήσουν μέχρι και σε επαναχαράξεις συνόρων και στην περιοχή μας.

Οι τεκτονικές γεωπολιτικές ανακατατάξεις επιβεβαιώθηκαν στην τελευταία σύνοδο του Μονάχου στην οποία μίλησε και ο κ. Τσίπρας.  Την πλέον περιεκτική διατύπωση της περιόδου που διανύουμε έκανε πρόσφατα ο παγκοσμίου φήμης Έλληνας φυσικός κ. Νανόπουλος σε μια συνέντευξή του..

“Σας ανησυχεί η άνοδος του Τραμπ στην εξουσία, αλλά και το σκηνικό που διαμορφώνεται διεθνώς με ηγέτες όπως ο Ερντογάν και ο Πούτιν;

Με ανησυχεί που ο Τραμπ έχει στα χέρια του τις τύχες του κόσμου. Φαντάζομαι ότι υπάρχουν ασφαλιστικές δικλείδες, αλλά δεν είναι ικανοποιητική η εικόνα που έχουμε.

Με ένα κραχ μπορεί να έρθουν τρομακτικά πράγματα. Παγκοσμίως έχουμε πολύ φθηνούς ηγέτες. Αν δούμε τι πολιτικοί ηγέτες μας έχουν μείνει θα καταλάβουμε ότι δεν έχουν καμία σχέση με τις προσωπικότητες του παρελθόντος. Δεν καταλαβαίνω πώς είναι δυνατόν να έχουμε φτάσει στο σημείο κάποιοι να καταλαβαίνουν την αρχή του σύμπαντος και κάποιοι συμπολίτες μας να μας οδηγούν, εκεί που μας οδηγούν…”

[Δημήτρης Νανόπουλος, Εικονογράφηση: ΤΙΤΙΝΑ ΧΑΛΜΑΤΖΗ, http://www.kathimerini.gr]

[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr/, του Κώστα Στούπα, 19/2/2019]

ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΟΠΙΚΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΜΠΛΟΚΑΡΟΥΝ ΕΡΕΥΝΕΣ ΓΙΑ ΥΔΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΕΣ

Γραφειοκρατικές διαδικασίες και αντιδράσεις μεταφερόμενων ακτιβιστών από δήμο σε δήμο, με «τεχνογνωσία» που έχουν κατακτήσει από την προηγούμενη δράση τους στις Σκουριές, κρατάνε κολλημένα τα ερευνητικά προγράμματα εκατοντάδων εκατ. ευρώ που είναι πρόθυμοι να επενδύσουν στη χώρα μας κολοσσοί όπως οι ExxonMobil, Total, Repsol σε συνεργασία με τους Έλληνες εταίρους τους, ΕΛΠΕ και Energean.

Την έντονη κινητικότητα της ευρύτερης περιοχής, από το Ισραήλ, την Αίγυπτο και την Κύπρο μέχρι την Αδριατική, το Μαυροβούνιο, την Κροατία και την Αλβανία στον τομέα των υδρογονανθράκων, δυσκολεύεται να ακολουθήσει η Ελλάδα παρά την τοποθέτηση πετρελαϊκών κολοσσών της παγκόσμιας πετρελαϊκής αγοράς.

Την ίδια στιγμή που η ExxonMobil είναι έτοιμη να ανακοινώσει τα ευρήματα της νέας γεώτρησης στην ΑΟΖ της Κύπρου, η Αίγυπτος ανακοινώνει 12 νέες άδειες παραχωρήσεων, το Ισραήλ ετοιμάζει νέο γύρο παραχωρήσεων, η Κροατία ανακοινώνει ότι θα προχωρήσει σε νέο διαγωνισμό για παραχωρήσεις στις Άλπεις και η Αλβανία ότι αναμένει μεγάλη ανακάλυψη από τις γεωτρήσεις της Shell, στην Ελλάδα οι επενδυτές, Έλληνες και ξένοι, δυσκολεύονται να κατανοήσουν το μέγεθος της γραφειοκρατίας και αναφωνούν όλοι μαζί «δεν πάει άλλο».

Μάλιστα, η μεγαλύτερη κοινοπραξία της εγχώριας αγοράς, αυτή των ΕΛΠΕ, Total, ExxonMobil, είναι έτοιμη να ζητήσει τροποποίηση του νόμου για τους υδρογονάνθρακες, προκειμένου να απεμπλακούν από τις γραφειοκρατικές διαδικασίες και τις αντιδράσεις των τοπικών κοινωνιών επενδύσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ.

«Είναι παράλογο το Δημόσιο να σου εκμισθώνει μέσω σύμβασης μια περιοχή για έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων και μετά να σε υποχρεώνει να τρέχεις για άδειες από δήμους και περιφέρειες και να κινδυνεύεις να βρεθείς εκπρόθεσμος σε σχέση με τις συμβατικές δεσμεύσεις και τα χρονοδιαγράμματα λόγω αντιδράσεων», αναφέρουν εκπρόσωποι των πετρελαϊκών εταιρειών και προτείνουν την «ντε φάκτο» αδειοδότηση με την υπογραφή της σύμβασης

Γραφειοκρατικές διαδικασίες και αντιδράσεις μεταφερόμενων ακτιβιστών από δήμο σε δήμο, με «τεχνογνωσία» που έχουν κατακτήσει από την προηγούμενη δράση τους στις Σκουριές, κρατάνε κολλημένα τα ερευνητικά προγράμματα εκατοντάδων εκατ. ευρώ που είναι πρόθυμοι να επενδύσουν στη χώρα μας κολοσσοί όπως οι ExxonMobil, Total, Repsol σε συνεργασία με τους Έλληνες εταίρους τους, ΕΛΠΕ και Energean. Αν και οι αντιδράσεις περιορίζονται σε έναν μικρό αριθμό ατόμων, που σύμφωνα με τις εταιρείες που εμπλέκονται στις ερευνητικές δραστηριότητες δεν ξεπερνούν τα 100, σε πολλές περιπτώσεις υποχρεώνουν τις δημοτικές αρχές να ακυρώσουν προηγούμενες θετικές αποφάσεις τους για έρευνες στις περιοχές τους. Έντονη είναι η δράση κυρίως μέσω παρεμβάσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και των οικολογικών οργανώσεων WWF Ελλάς και Greenpeace, οι οποίες ωστόσο δεν έχουν εμφανίσει αντίστοιχη δράση στην Κύπρο, όπου η αγορά υδρογονανθράκων αναπτύσσεται ραγδαία ή στο γειτονικό Μαυροβούνιο, όπου αυτή την περίοδο υλοποιεί το ερευνητικό της πρόγραμμα η Energean, γεγονός που προκαλεί ερωτήματα στους επενδυτές που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα

Το πιθανό ενδεχόμενο να αποτελέσει η δραστηριότητα των υδρογονανθράκων μέρος της ατζέντας πολιτικής αντιπαράθεσης ενόψει των επερχόμενων εκλογών Τοπικής Αυτοδιοίκησης προβληματίζει τους επενδυτές οι οποίοι, προκειμένου να αποφύγουν τα χειρότερα, υποχρεώνονται να αναβάλουν την έναρξη των ερευνητικών τους προγραμμάτων. Οι σεισμικές έρευνες για παράδειγμα των ΕΛΠΕ στην περιοχή Άρτας – Πρέβεζας που ήταν να ξεκινήσουν τον Μάρτιο μεταφέρονται για μετά τις δημοτικές εκλογές. Αυτό είναι ουσιαστικά και το μόνο project που θα καθυστερήσει λόγω αντιδράσεων. Οι μεγαλύτερες καθυστερήσεις προκύπτουν από τη γραφειοκρατία των δημόσιων υπηρεσιών και αυτό είναι που έχει φέρει στα όριά τους κυρίως τους ξένους επενδυτές, αφού οι αντιδράσεις τοπικών κοινωνιών και οικολογικών οργανώσεων θεωρούνται αναμενόμενες και δεν τους ξενίζουν

Οι συμβάσεις για τις παραχωρήσεις σε Total, ExxonMobil, ΕΛΠΕ στην Κρήτη καθώς και σε Ιτέρςοί, ΕΛΠΕ Το ενδεχόμενο οι υδρογονάνθρακες να μπουν στην ατζέντα της πολιτικής αντιπαράθεσης ενόψει εκλογών προβληματίζει τους επενδυτές

στο Ιόνιο δεν έχουν πάρει ακόμη ούτε τον δρόμο για το Ελεγκτικό Συνέδριο, για να ακολουθήσει στη συνέχεια η προβλεπόμενη κύρωσή τους από τη Βουλή. Για να πάει η σύμβαση στο Ελεγκτικό Συνέδριο θα πρέπει να έχει εγκριθεί η Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, η οποία όμως βρίσκεται από τον περασμένο Αύγουστο στο γραφείο του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας Γιώργου Σταθάκη. Η έγκριση της αντίστοιχης μελέτης για την ανάπτυξη του κοιτάσματος Ε στον Πρίνο από την Energean ήρθε έπειτα από δυόμισι χρόνια, όταν ο νόμος προβλέπει ένα τετράμηνο. Μετά από αυτό η εταιρεία αναμένει με αγωνία το πότε θα εγκριθεί η μελέτη για την ανάπτυξη του κοιτάσματος στο Κατάκολο, που κατατέθηκε τον περασμένο Δεκέμβριο. Λόγω γραφειοκρατίας το πρόγραμμα σεισμικών ερευνών της κοινοπραξίας Repsol – Energean στα Ιωάννινα προχωράει σε ποσοστό μόλις 20%-25%, ενώ θα έπρεπε να ολοκληρωθεί στο τέλος του 2018. Από τις καθυστερήσεις η Repsol καταγράφει ήδη απώλειες περί τα 4 εκατ. ευρώ σε ένα συνολικό επενδυτικό πρόγραμμα ύψους 30 εκατ. ευρώ. Οι δασικοί χάρτες πρόσθεσαν προβλήματα, καθώς περιοχές που πριν ήταν δημόσιες ή ιδιωτικές ξαφνικά διεκδικούνται από κάποιον άλλο, ακολουθούν ενστάσεις που θα πρέπει να εκδικαστούν από ειδικές επιτροπές, οι οποίες σε πολλές περιπτώσεις δεν έχουν τα κονδύλια να τις εκδικάσουν!

[ΠΗΓΗ: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, της Χρύσας Λιάγγου, 17/02/2019]