Η Αφρικανική Πανώλη των Χοίρων:

• είναι ιογενές νόσημα του χοίρου και του αγριόχοιρου,
• έχει επιβεβαιωθεί στα κράτη της βορειανατολικής Ευρώπης, σε ορισμένα κράτη της Κεντρικής Ευρώπης και μετατοπίστηκε τελευταία νοτιότερα στη Ρουμανία και στη Βουλγαρία
• μεταδίδεται εύκολα και επιβιώνει για μεγάλο διάστημα στο περιβάλλον και στα πτώματα των αγριόχοιρων,
• μεταδίδεται με άμεση και έμμεση επαφή, μετά από σίτιση με μολυσμένη τροφή, καθώς και με έντομα,
• προκαλεί μεγάλες οικονομικές απώλειες και προβλήματα στις μετακινήσεις των ζώων και των προϊόντων,
• προκαλεί μεγάλο ποσοστό θανάτων στους αγριόχοιρους και τους χοίρους.
• δε μεταδίδεται στον άνθρωπο.

ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΟΥΤΕ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟ ΕΜΒΟΛΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΝΟΣΗΜΑ!

Κατά τη διάρκεια του κυνηγιού προσέχουμε για:

• ανεύρεση άρρωστων ή νεκρών ζώων στο δάσος,
• ανεύρεση ασυνήθιστα μεγάλου αριθμού νεκρών ή τραυματισμένων ζώων σε ομάδα στα οδικά δίκτυα,
• ασυνήθιστη συμπεριφορά (υπνηλία, μειωμένη αντίδραση σε ερεθίσματα) μεμονωμένων ζώων ή ομάδων αγριόχοιρων,
• να μην πετάμε στο περιβάλλον υπολείμματα θηραμάτων αγριόχοιρων.

ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΕΥΡΕΣΗΣ ΝΕΚΡΩΝ ΑΓΡΙΟΧΟΙΡΩΝ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΥΤΩΝ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΣΚΟΤΩΘΕΙ ΣΕ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΙΣΤΙΚΟ ΑΤΥΧΗΜΑ – ΕΙΔΟΠΟΙΟΥΜΕ ΑΜΕΣΑ ΤΙΣ ΤΟΠΙΚΕΣ ΚΤΗΝΙΑΤΡΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ!

Μέτρα πρόληψης κατά το κυνήγι:

• ο χώρος αφαίρεσης των σπλάχνων των θηραμάτων περιορίζεται ώστε να μην επιτρέπεται η πρόσβαση των κυνηγετικών σκύλων
• διαχειριζόμαστε σωστά το θήραμα (απορρίπτονται σπλάχνα και εντόσθια μόνο αφού χλωριωθούν – δεν χρησιμοποιούνται ως ζωοτροφή),
• δεν ταΐζουμε τα ζώα με πτώματα νεκρών χοίρων ή αγριόχοιρων,
• τοποθετούμε το θήραμα και το κρέας του σε ξεχωριστό αποθηκευτικό χώρο (όπου άλλα ζώα δεν έχουν πρόσβαση),
• προσπαθούμε να αποφύγουμε την επαφή ζώων (π.χ. σκυλιών) με το θήραμα,
• καθαρίζουμε προσεκτικά επιτόπου τον εξοπλισμό που χρησιμοποιήσαμε, τα υποδήματα και το όχημά μας, μετά το κυνήγι.

[ΠΗΓΗ: http://ergoliptesxalkidikis.blogspot.com., 26/9/2017]