ΚΑΝΟΥΛΕΣ ΚΑΙ ΤΣΑΜΙΚΑ

Η ατμομηχανή  βιομηχανίας και επενδύσεων που τραβάει τις χώρες της Ευρώπης σε ανηφόρες ανάπτυξης 4%-7%, δεν έχει δρομολόγιο για την Ελλάδα.

Και να σκεφτεί κανείς ότι η αναπτυξιακή πορεία στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν  αποτελεί μακρόχρονη μεταβολή αλλά κύκλο.

Κύκλο που έχει ξεκινήσει στα μέσα του 2017 και θα ολοκληρωθεί, κάποια στιγμή, αφήνοντας πίσω του μόνο υψηλά επιτόκια δανεισμού.

Εμείς όμως μένουμε στα γνωστά. Θα κουνάμε το μαντήλι στο τρένο της ανάπτυξης περνώντας από τα Βαλκάνια (με γενναίες στάσεις στην Ρουμανία, την Βουλγαρία και τα Σκόπια) και προσπερνώντας την Ελλάδα με ταχύτητα που θα την καταλάβουμε όταν ταξιδέψουμε, μέσα στο 2018, στις γειτονικές χώρες.

Η ελληνική μιζέρια θα ξεδιπλωθεί σε όλο της το μεγαλείο (τους επόμενους μήνες) καθώς, εκτός από μαγειρεμένα νούμερα που δεν σκεπάζουν την αριστερή μας κατάντια, τίποτε επί της ουσίας δεν θα έχουμε να παρατάξουμε μπροστά στην ευρωπαϊκή ανάπτυξη και την παραπέρα πρόοδο των γειτόνων στα Βαλκάνια.  

Η επένδυση του Ελληνικού (που επί ΣΥΡΙΖΑ εξελίχθηκε σε ανέκδοτο) είναι το μόνο επενδυτικό σίριαλ που θα μας κρατήσει (επιχειρηματικά) “ζωντανούς” και το 2018.

Εκτός του Ελληνικού (οι ειδήσεις για το οποίο θα το πηγαινοφέρνουν από το ΣτΕ στα υπουργεία και από τα υπουργεία στους αρχαιολόγους, τους οικιστές… και τους δασολόγους να μιζεριάζουν επάνω του)  οι κάποιες (τρέχουσες) επενδύσεις στα ιδιωτικοποιημένα κρατικά αεροδρόμια (τις οποίες μπλοκάρισαν τα γνωστά γρανάζια του σοβιετικού κράτους μας) τίποτε άλλο δεν θα περιλαμβάνουν οι επενδυτικές σαπουνόπερες… των υπουργείων Οικονομίας–Ανάπτυξης και Ενέργειας.

Βεβαίως στις συναναστροφές τους με την (απομένουσα) ολιγαρχία θα συνεχίζεται το αναμάσημα των εκρήξεων στις επενδύσεις και τα περί συνωστισμού των επενδυτών….. με νούμερα όμως που θα παρουσιάζονται μόνο επί χάρτου…. και με εικόνες, γιατί κανείς από τους φακέλους που έχουν υπόψη τους στα υπουργεία δεν βρίσκεται σε εξέλιξη.

Η εγκυρότητα της “εξέλιξης” που περιγράφουμε είναι τραγικά απλή και δεν χωράει την παραμικρή διάψευση. Αν το τολμήσουν, το ρεζιλίκι τους δεν θα λέγεται ούτε θα γράφεται…

Έχουμε και λέμε λοιπόν.

Ούτε το Ελληνικό θα προχωρούσε και ούτε το περιλάλητο Προεδρικό Διάταγμα για την απεμπλοκή του θα είχε πάει στον Συμβούλιο της Επικρατείας αν οι δανειστές δεν φώναζαν στον Τσακαλώτο ότι δεν πρόκειται να πάρει παραδάκι (δανεικά) τον Φεβρουάριο “…αν δεν μπούνε μπουλντόζες και στο Ελληνικό”.

Συνεπώς η αγωνία για την εξέλιξη της υπόθεσης και η νέα παράσταση του σίριαλ… Ελληνικό (με το Π.Δ.) δεν είναι τίποτε άλλο από τον εξαναγκασμό, εκ μέρους των δανειστών, για πλήρη προσαρμογή του ΣΥΡΙΖΑ στο σχετικό προαπαιτούμενο.

Στα αεροδρόμια που έχει αναλάβει η Γερμανο-ελληνική κοινοπραξία, και που για λόγους αριστερής παρλαπίπας… πήγε να μπλοκάρει (την πρόοδο του εκσυγχρονισμού τους) ο σύντροφος Σπίρτζης, δεν χρειάστηκαν πολλά. Μια παραπάνω σφαλιάρα… από το Βερολίνο και όλα μπήκαν σε τάξη στα μέσα του 2017…

Στις Σκουριές (την τρίτη επένδυση θρύλο…, γιατί άλλες δεν υπάρχουν) το σίριαλ (είναι γραμμένο σε “σενάρια” ΣΥΡΙΖΑ) θα μπαινοβγαίνει στο συρτάρι ανάλογα με τις κομματικές και τις εκλογικές ανάγκες… Εδώ δεν έχουμε δάκτυλο… δανειστών.

Αυτά είναι ό,τι έχουμε να σχεδιάσουμε για συμμετοχή και παρουσία της ελληνικής σοβιετίας στο ράλι ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης μέσα στο 2018.

Αναμενόμενο βεβαίως είναι ότι με την ευκαιρία της τρίτης αξιολόγησης και του (πιθανού έως σίγουρου) ανασχηματισμού που θα ακολουθήσει, οι αντικαταστάσεις στα οικονομικά υπουργεία θα επαναφέρουν το καλάθι με τα περυσινά (του 2017) ξινά σταφύλια… των ομογενών επενδυτών της Αμερικής και τις ελληνοαμερικανικές Επιτροπές καθηγητών και ειδικών οι οποίοι θα “πατρονάρουν”  δήθεν πολυεθνικά κεφάλαια στην Ελλάδα της δίκαιης ανάπτυξης του ΣΥΡΙΖΑ…

Σε εμάς όμως η ουσία (απέναντι στην απογείωση ανάπτυξης στην Ευρώπη) θα παραμείνει ως έχει. Πικρή και γνωστή. Μια γενική ιδέα πήραμε, από το δεξί χέρι του πρωθυπουργού, σύντροφο Αλέκο Φλαμπουράρη. Μας είπε πως, μετά τον Αύγουστο, θα ανοίξουν οι κάνουλες και θα τρέξουν (αλά- Μαδούρο) τα χαρτζιλίκια στους 25ρηδες άνεργους. Χαρτζιλίκια για κουλούρι (χωρίς τυρί..) που θα τρώνε χαζεύοντας τα τσάμικα των “χορευτών” του ΣΥΡΙΖΑ και γιορτάζοντας, (έξω από την Βουλή), την (τυπική βεβαίως) λήξη του τρίτου (αριστερού) μνημονίου.

 

[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr, του Γιώργου Κράλογλου, 4/1/2018]