“ΧΑΣΤΟΥΚΙΑ” ΛΙΑΡΓΚΟΒΑ ΓΙΑ ΠΡΟΫΠΟΛΟΓΙΣΜΟ

Εντονη κριτική στο προσχέδιο Προϋπολογισμού άσκησε ο επικεφαλής του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους στην Βουλή καθ. Π. Λιαργκόβας, ενώ σε πιο χαμηλούς τόνους, αιχμές άφησε και ο βουλευτής των ΑΝΕΛ Δημήτρης Καμμένος μιλώντας για “αισιόδοξο και φιλόδοξο μείγμα πολιτικής”.

Κατά την τοποθέτησή του στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής ο κ. Λιαργκόβας, πριν ξεκινήσει τα “χαστούκια” επισήμανε ως προς τα θετικά του προϋπολογισμού την έκφραση βούλησης της κυβέρνησης να εφαρμόσει το πρόγραμμα προσαρμογής και να ανοίξει δρόμο για την έξοδο στις αγορές, με δημοσιονομική υπευθυνότητα και με κοινωνική δικαιοσύνη, όπως ρητά αναφέρεται.

Στη συνέχεια ο κ. Λιαργκόβας ξεκίνησε την αποδόμηση του Προϋπολογισμού, για τον οποίο στην πρώτη συνεδρίαση της Επιτροπής δεν τοποθετήθηκε ουδείς από την ηγεσία του ΥΠΟΙΚ. Τα σημεία κριτικής Λιαργκόβα ήταν τα εξής:

  • -Το Προσχέδιο συνεχίζει τις πολιτικές λιτότητας των παλαιότερων ετών, δηλαδή, μειώσεις δαπανών και αυξήσεις φόρων σε συνθήκες σταδιακής ανάκαμψης της οικονομίας.
  • -Συνεχίζει τη φοροκεντρική προσαρμογή, για την επίτευξη του στόχου ως προς ένα πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% του ΑΕΠ.
  • -Είναι αρκετά αισιόδοξο αναφορικά με τις μακροοικονομικές εκτιμήσεις του 2018. Ενδεικτικά προβλέπει οικονομική μεγέθυνση της ελληνικής οικονομίας, κατά 2,4% σε σταθερές τιμές. Η μεγέθυνση αυτή, όπως αναφέρεται στο Προσχέδιο θα προέλθει από τις αυξήσεις  της ιδιωτικής κατανάλωσης, κατά 1,4% του ακαθάριστου σχηματισμού παγίου κεφαλαίου 12,6% και των εξαγωγών αγαθών και υπηρεσιών 4,7%.
  • -Στο Προσχέδιο υπάρχουν αντιφάσεις. Για παράδειγμα: Τη γενική στόχευση ως προς την κοινωνική διάσταση, υπηρετεί μεν η εφαρμογή του κοινωνικού εισοδήματος αλληλεγγύης, αλλά αυτήν ακριβώς αντιστρατεύονται άλλα μέτρα που προβλέπει το ίδιο το Προσχέδιο π.χ. η σαφής προτίμηση υπέρ των έμμεσων φόρων, ειδικά όσο οι έμμεσοι φόροι δεν χρηματοδοτούν αναδιανεμητικές μεταβιβάσεις, η κατάργηση των μειωμένων συντελεστών στα νησιά, η μείωση του επιδόματος θέρμανσης και άλλα. Επομένως, το ίδιο το Προσχέδιο “αδυνατίζει” εν μέρει, το σχετικό επιχείρημα.
  • -Ενώ στο τέλος ο καθηγητής έθεσε το αγκάθι των επενδύσεων λέγοντας ότι “αυτό είναι το σημείο στο οποίο σταθήκαμε περισσότερο και θεωρούμε ότι είναι αρκετά αισιόδοξο”.  

Όπως είπε με τις επενδύσεις έχουμε δει πολλές φορές γεγονότα της επικαιρότητας κυρίως στο τελευταίο τρίμηνο του 2017, τα οποία “συσκοτίζουν” τις φιλόδοξες προοπτικές, αναδεικνύοντας την ανάγκη για σημαντικές, περαιτέρω προσπάθειες, στη δημιουργία ενός περιβάλλοντος πραγματικά φιλικού για τις επιχειρήσεις με παρεμβάσεις για μείωση του φορολογικού βάρους και της γραφειοκρατίας, την εξασφάλιση συνέχειας στις εφαρμοζόμενες πολιτικές, τη δυνατότητα χρηματοδότησης, καθώς τα τελευταία στοιχεία που δείχνουν την Ελλάδα να έχει απολέσει έξι θέσεις διεθνούς ανταγωνιστικότητας από το 2014- σύμφωνα με το World Economic Forum, το Global Competiveness Report- έξι θέσεις, λοιπόν, από το 2014 είναι ιδιαίτερα ανησυχητικά. Στην ίδια κατεύθυνση, άλλωστε, κινείται και αυτό που ανακοινώθηκε και που διαβάσαμε σήμερα το Doing Business Report.

Μεταξύ των προτάσεων που έκανε ο Π. Λιαργκόβας κλείνοντας την τοποθέτησή του είναι ότι τόσο η κυβέρνηση αλλά και ευρύτερα το πολιτικό σύστημα, “θα πρέπει να χαρτογραφήσουν τις πραγματικές διαστάσεις της εξόδου στις αγορές ώστε, να μην δημιουργούνται προσδοκίες για το τέλος κάθε πολιτικής προσαρμογής”. Ενώ ο ίδιος χαρακτήρισε “ανέφικτα” τα πλεονάσματα της τάξης του 3,5%.

“Χαστούκι” όμως ήταν και η αναφορά στον στόχο περί “καθαρής εξόδου” καθώς ο επικεφαλής του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους στην Βουλή  σημείωσε ότι ο όρος αυτός όρος “μπορεί να είναι και αμφίσημος ή και παραπλανητικός σε ορισμένες περιπτώσεις, γιατί μετά το 2018 δεν θα υπάρχει έξοδος από κάθε επιτήρηση”.

Αίσθηση όμως προκάλεσε και η αναφορά του κ. Δ. Καμμένου των ΑΝΕΛ ο οποίος έκλεισε την τοποθέτησή του λέγοντας για τον προϋπολογισμό πως “είναι ένα μείγμα πολιτικής αισιόδοξο και φιλόδοξο, αλλά στο χέρι μας είναι να το πετύχουμε, διότι η ημερομηνία 20 Αυγούστου του 2018 είναι πολύ κοντά και είναι ένα ανοιγόκλειμα του “ματιού” μιας οικονομίας ενός κράτους”.

 

[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr, της Μαρίας Νταλιάνη, 1/11/2017]