Ποιος πρύτανης του ΑΠΘ έγινε διάσημος στο πανελλήνιο με τη «χρυσή» τουαλέτα που στοίχισε 30.000 ευρώ; Είναι ο ίδιος άνθρωπος που πήγε στο Φανάρι να παντρέψει τη γραμματέα του και τα έξοδα πλήρωσε το Πανεπιστήμιο, δηλαδή οι Έλληνες φορολογούμενοι! Ναι, σωστά θυμάστε, ο Γιάννης Μυλόπουλος! Αλλά ποια είναι η πορεία του πολιτικού ανδρός που σήμερα φιγουράρει ως πρόεδρος της «Αττικό Μετρό», αφού απέτυχε παταγωδώς και ως υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ, και ως πρόεδρος της ΕΤ3;
Κάπου στις αρχές της δεκαετίας του 2000, με το που ολοκλήρωσε τον πρώτο ακαδημαϊκό κύκλο του, ο κ. Μυλόπουλος άρχισε να εμφανίζεται στα πασοκικά στέκια της Θεσσαλονίκης. Στις δημοτικές εκλογές του 2002, ήταν υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος για το Δήμο της Θεσσαλονίκης με το συνδυασμό του Σπύρου Βούγια, ενώ στις εθνικές εκλογές του 2004, ήταν υποψήφιος βουλευτής στην Α΄ Περιφέρεια Θεσσαλονίκης με το ΠΑΣΟΚ.
Μετά το 2004 και την ανάδειξη του Γιώργου Παπανδρέου στην αρχηγία του ΠΑΣΟΚ απέκτησε επαφή με το προεδρικό περιβάλλον μέσω της Τίνας Μπιρμπίλη, με την οποία είχαν κοινές περιβαλλοντικές αναζητήσεις. Από το 2005 τέθηκε επικεφαλής της Επιτροπής «Περιφερειακής Αγροτικής Ανάπτυξης – Natura 2000» του τομέα Αγροτικής Ανάπτυξης του ΠΑΣΟΚ και μέλος της γραμματείας του τομέα.
Στις αρχές του 2007 διορίστηκε μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής και στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του ίδιου χρόνου υπήρξε εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ Θεσσαλονίκης. Στη θυελλώδη σύγκρουση που ακολούθησε μεταξύ Παπανδρέου-Βενιζέλου ο κ. Μυλόπουλος τάχθηκε με τον Ευάγγελο Βενιζέλο, από τον οποίο στη συνέχεια πήρε αποστάσεις, χωρίς ποτέ όμως να διαρρήξει τη σχέση τους. Ο Παπανδρέου φαίνεται πως δεν τον συγχώρησε ποτέ για τη στάση του στις εσωκομματικές του 2007.Πάντως, όταν ο Παπανδρέου κέρδισε τις εκλογές το 2009ο κ. Μυλόπουλος έγραφε σε άρθρο στα Νέα:«Επιτέλους, κυβέρνηση!».
Πλάγια βηματάκια προς… ΣΥΡΙΖΑ
Μετά το 2010 ο κ. Μυλόπουλος επιχειρεί μία σταδιακή μετατόπιση από τον κεντροαριστερό χώρο του ΠΑΣΟΚ προς τη λεγόμενη ριζοσπαστική αριστερά. Κάποιοι του καταλογίζουν καιροσκοπισμό, λέγοντας πως με την ανοχή του ΠΑΣΟΚ μπόρεσε να εκλεγεί πρύτανης. Αλλά ο κ. Μυλόπουλοςβλέπει προς το μέλλον και κινείται καθαρά σε γραμμή ΣΥΡΙΖΑ. Και ως γραμμή ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί και την υποστήριξη του «κινήματος» κατά της επένδυσης στις Σκουριές, μια ενέργεια όμως που δεν μπόρεσε να εξαργυρώσει στις εκλογές που βγήκε κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, διότι ο ΣΥΡΙΖΑ Θεσσαλονίκης έθεσε βέτο για την υπαγωγή του τυχοδιώκτη πρύτανη στις λίστες…
Παρ΄ όλα αυτά, ο Μυλόπουλος κατάφερε να εξαργυρώσει την αφοσίωση στο καινούργιο του κόμμα με τη θέση του προέδρου της ΕΤ3, από την οποία αναγκάστηκε να παραιτηθεί όταν καταπατώντας κάθε έννοια δεοντολογίας βγήκε στις τελευταίες εκλογές του 2015 και επιχειρηματολογούσε υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ ως πρόεδρος της ΕΤ3!!! Αλλά το κόμμα ανταμείβει τα πιστά σκυλιά και βρέθηκε θέση για τον πρώην πρύτανη, ως πρόεδρος της Αττικό Μετρό…
Έργα και ημέρες στο ΑΠΘ
Το γεγονός που έκανε διάσημο τον Γιάννη Μυλόπουλο είναι η τουαλέτα του Πανεπιστημίου η οποία κόστισε 30.000 ευρώ. Και όχι μόνο. Σύμφωνα με την εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος» η διοίκηση του ΑΠΘ ξόδεψε 8,3 εκατ. ευρώ για δαπάνες μέσω της Εταιρείας Αξιοποίησης (ανάμεσά τους και 30.000 ευρώ για την ανακαίνιση της πρυτανικής τουαλέτας), την ώρα που η ΔΕΗ έκοβε το ρεύμα σε υπηρεσίες του Πανεπιστημίου λόγω ανεξόφλητων λογαριασμών.
Πάντως, ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης είχε διατάξει το 2012 τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης και την υπόθεση σπατάλης κονδυλίων του ΑΠΘ και την είχε αναθέσει στον αρμόδιο εισαγγελέα Οικονομικών Εγκλημάτων, ώστε να διερευνηθεί αν στοιχειοθετούνται τα αδικήματα της απιστίας και της παράβασης καθήκοντος, ενώ ο κ. Μυλόπουλος κλήθηκε και έδωσε εξηγήσεις στον υπουργό Παιδείας Κώστα Αρβανιτόπουλο.
Σύμφωνα με δημοσιεύματα της Θεσσαλονίκης πολλά ερωτήματα εγείρονται όσον αφορά τη διαχείριση των κονδυλίων στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, την ώρα που ο πρύτανης Γιάννης Μυλόπουλος εκπέμπει σήμα κινδύνου για τη βιωσιμότητα του ιδρύματος. Ο τοπικός Τύπος βοά περί υπέρογκων αμοιβών σε στενούς του συνεργάτες, αλλά και στη κουμπάρα-γραμματέα του, η οποία, λένε, αμείβεται με το ποσό των 3.100 ευρώ –που χορηγείται από την έναρξη της πρυτανικής θητείας του κ. Μυλόπουλου- όσο δηλαδή ο μισθός ενός τακτικού καθηγητή.
Ο κ. Μυλόπουλος , σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, ενέκρινε παράνομες πληρωμές στον εαυτό του, τους αντιπρυτάνεις και το προσωπικό του γραφείου του, από χρήματα της Επιτροπής Ερευνών του Αριστοτελείου.
Επίσης, υπάρχουν καταγγελίες βάσει των οποίων καταβάλλονται ποσά από 500 – 1500 ευρώ σε άτομα τα οποία ήδη πληρώνονται ως συνεργάτες της πρυτανείας, ως γραμματείς, οδηγοί, νομικοί σύμβουλοι και στελέχη του γραφείου τύπου.
Τα δημοσιεύματα κάνουν λόγο και για αμοιβές του πρύτανη, των αντιπρυτάνεων και των συνεργατών τους που φτάνουν τις 30.000 ευρώ το μήνα και δίνονται από τότε δηλαδή που ανέλαβε την πρυτανεία η διοίκηση Μυλόπουλου.
Τότε παραιτήθηκε και η δεύτερη αντιπρύτανης, από τον δεύτερο μισθό που ελάμβανε με απόφαση του πρύτανη, θορυβούμενη από τις επιπτώσεις που θα είχε η έκταση του θέματος.
Η εφημερίδα Καθημερινή έθεσε το θέμα στον πρύτανη. «Δεν υπάρχει λόγος να κρύψουμε κάτι. Αλλωστε είμαστε το πρώτο ίδρυμα που παρουσιάσαμε στοιχεία σχετικά με τη λειτουργία μας στο πρόγραμμα “Διαύγεια”», δήλωσε στην εφημερίδα ο κ. Μυλόπουλος.
Όμως πανεπιστημιακοί τόνιζαν ότι είχε ανακύψει ζήτημα ηθικής τάξης. Πώς μπορεί ο πρύτανης να αποζημιώνεται για τη διερεύνηση και αξιολόγηση του έργου του ιδρύματός του; Ως πρύτανης με τι αναμενόταν να ασχοληθεί; Είναι δυνατόν η αντιπρύτανης Έρευνας να αποζημιώνεται για την ανάπτυξη της έρευνας; Ο αντιπρύτανης Οικονομικού μπορεί να αμείβεται για τη στρατηγική του αναπτυξιακού προγράμματος; Είναι ορισμένα από τα ερωτήματα που έθεσε τότε η εφημερίδα. Επίσης, και στελέχη του υπουργείου που μίλησαν στην «Κ» θεώρησαν ότι ανακύπτει ηθικό ζήτημα, καθώς, ως φαίνεται, στο ΑΠΘ… «Γιάννης κερνά και Γιάννης πίνει», όπως τόνισαν. Πάντως ο κος Μυλόπουλος είχε μια απάντηση για όλα και πέρασε εκείνη την καταιγίδα καταγγελιών αβρόχοις ποσί…
Το σήμερα…
Σήμερα ο… πρόεδρος Μυλόπουλος, έχοντας προφανώς άπλετο χρόνο στη διάθεσή του, έγραψε και βιβλίο… Και ο τίτλος του πονήματος, «Τα… Αν της Ανάπτυξης. Η διέξοδος μας νεοφιλελεύθερους μονόδρομους»!!! Ουάου… Τι κάνει νιάου –νιάου στα κεραμίδια; Ο Μυλόπουλος διαισθανόμενος το κενό θεωρητικών του νεότευκτου συριζαϊσμού, σπεύδει να καταλάβει τον θώκο, βάζοντας παρακαταθήκη για την μελλοντική κατάληψη μιας θέσης στη βουλή, ένα τρόπαιο που λείπει από το παλμαρέ του…
Τελικά μας οι αναφορές του μας Σκουριές δίχασαν ακόμα και το πάνελ των παρουσιαστών του βιβλίου, προχθές. Ο υπουργός Υποδομών και Μεταφορών Χρήστος Σπίρτζης, ο Θοδωρής Ρουσόπουλος, πρώην υπουργός μας κυβερνήσεις Κώστα Καραμανλή, και ο Ναπολέων Μαραβέγιας, αναπληρωτής πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών, δεν συμφώνησαν ούτε μεταξύ μας, ούτε με τη θέση του «συγγραφέα» για μας Σκουριές… Ο Μυλόπουλος υποστηρίζει πως«η επένδυση δίχασε μας κατοίκους μας Χαλκιδικής, γιατί δεν έλαβε υπόψη μας επιπτώσεις στην αγροτική παραγωγή, τον τουρισμό αλλά και τον πολιτισμό»!!! Λες και διαβάζω Παρατηρητήριο του Τόλη… Σε άλλη ατάκα, ο πρόεδρος μας«Αττικό Μετρό» τόνισε πως «η περιοχή από τα αρχαία χρόνια έδινε χρυσό» και συνέχισε λέγοντας πως «μας Σκουριές έγινε μονόπλευρη λεηλασία μας ευρύτερης περιοχής σε βάρος μας υπόλοιπης οικονομικής μας ανάπτυξης, του αγροτικού τομέα, των δασών, του περιβάλλοντος, μας παραλίας (;;;;). Δεν έγινε αξιοποίηση. Το πρόβλημα δεν είναι ναι ή όχι στον χρυσό. Λέω ναι αλλά με όρους. Ισόρροπη ανάπτυξη μας Ελλάδας. Να υπολογίσουμε την φέρουσα ικανότητα μας περιοχής. Το ξεπούλημα μας βόρειας Χαλκιδικής είναι ληστεία, όχι οικονομική ανάπτυξη. Αν με μας Σκουριές καταφέρουμε να επιβάλουμε μία ανάπτυξη που να την αντέχει η φέρουσα ικανότητα του συστήματος, θα έχουμε πετύχει το βέλτιστο. Ξεσκίζει (η εταιρεία) την περιοχή για να πάρουν οι ξένοι τον χρυσό και να φύγουν. Η ανάπτυξη μας Ελλάδας πρέπει να γίνει ισόρροπη. Το περιβάλλον είναι η βάση μας οικονομίας».
Τι λες ρε φίλε… Φοβερή πρωτότυπη η τοποθέτηση… Τι μας θύμισες… Την «φέρουσα ικανότητα»… Μας γύρισες πίσω, στην antigoldεπιχειρηματολογία του 2012-13…. Ούτε ο Ομότιμος και ο Τόλης δεν χρησιμοποιούν πλέον αυτά τα επιχειρήματα…
Περιμένω με αγωνία το επόμενο σκαλοπάτι στην ανέλιξη του ανδρός… Πανεπιστημιακός, πρύτανης, υποψήφιος πολιτικός ΠΑΣΟΚ, antigold ακτιβιστής, υποψήφιος πολιτικός ΣΥΡΙΖΑ, πρόεδρος ΕΤ3, πρόεδρος Αττικό Μετρό… Τι έπεται άραγε; Πόσο ψηλά μπορεί να σε ανεβάσει ο πολιτικός παρασιτισμός;