Σταθείτε γιατί σε λίγο θα χτυπήσουμε ομαδική παράκρουση. Ή εμείς είμαστε ανισσόροποι και δεν ξέρουμε τι διαβάζουμε, ή ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μνήμη χρυσόψαρου…
Για ποιο λόγο έκανε ο Πάχτας αγωγή στον ΣΥΡΙΖΑ; Ας θυμηθούμε την ανακοίνωση του δήμου Αριστοτέλη στις 20/11/2013. Αναφέρεται και στην επιστολή του Δημάρχου Αριστοτέλη (αριθ. πρωτ. 25 Γρ. Δημάρχου/14-3-2013) προς τον Πρόεδρο της Κ.Ο. του ΣΥ.ΡΙΖ.Α.-Ε.Κ.Μ. κ. Αλέξη Τσίπρα, που είχε ως εξής:
«Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε,
Επιθυμώ να απευθυνθώ σε εσάς και να εκφράσω την αγανάκτησή μου, καθόσον στην επίσημη ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ στις 18.02.2013, επιτίθεστε με σφοδρότητα εναντίον μου, αναφέροντας ότι είμαι “γνωστός διαπλεκόμενος και υπόλογος, για ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα της πολιτικής ιστορίας του τόπου”. Η ανακοίνωση αυτή ήταν απάντηση σε σχετική δήλωσή μου, με την οποία, ως δήμαρχος Αριστοτέλη, άσκησα το αυτονόητο δικαίωμα και καθήκον μου να παρουσιάσω τα πραγματικά περιστατικά, που οδήγησαν στις πρωτοφανείς τρομοκρατικές ενέργειες στις Σκουριές Χαλκιδικής, τα ξημερώματα της Κυριακής, 17.02.2013.
Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι, μετά από επώδυνο προσωπικό αγώνα 3,5 και πλέον ετών, μοιράστηκα με την οικογένειά μου, τους φίλους μου, τους συναγωνιστές και συντρόφους μου την πλήρη δικαστική μου δικαίωση και την δημόσια συγγνώμη των συκοφαντών μου. Το σύνολο σχεδόν του πολιτικού κόσμου με δηλώσεις του έχει αναγνωρίσει το ανύπαρκτο του σκανδάλου στην υπόθεση Πόρτο Καρράς. Έχει αναγνωρίσει ότι η επίθεση στο πρόσωπό μου ήταν απολύτως συκοφαντική και το υποτιθέμενο «σκάνδαλο» ήταν πλήρως κατασκευασμένο».
ΑΚΡΙΒΩΣ! Η αγωγή ήταν για δηλώσεις σχετικά με την υπόθεση Πόρτο Καρράς, όπως διαπιστώνει κανείς εύκολα ανατρέχοντας στις δημοσιεύσεις του τύπου και τις αναρτήσεις όλων των μπλογκ της περιοχής τότε… Για την υπόθεση Πόρτο Καρράς το Πολυμελές Πρωτοδικείο Αθηνών δημοσίευσε την υπ’ αριθ. 5081/2013 απόφασή του με την οποία δικαιώνει για μια ακόμη φορά τον κ. Πάχτα για το όσα ψευδή προβλήθηκαν σε βάρος του από τηλεοπτική εκπομπή του δημοσιογράφου Μάκη Τριανταφυλλόπουλου το 2004, αναφορικώς με την υπόθεση Πόρτο Καρράς. Και με την απόφαση αυτή αποκαταστάθηκε για μια ακόμη φορά η αλήθεια, αφού αποδείχτηκε ο συκοφαντικός χαρακτήρας της υπόθεσης, το ανύπαρκτο του σκανδάλου και ότι όλες οι κατηγορίες ήταν κατασκευασμένες, όπως άλλωστε έχουν αποδεχθεί οι συκοφάντες με τη δημόσια συγγνώμη τους.
Πως ξαφνικά γύρισε τούμπα η κατηγορία και έγινε θέμα για την πώληση των Μεταλλείων; Δεν έβγαινε του ΣΥΡΙΖΑ η μία υπόθεση και τη γύρισε στην άλλη… Αλλά την πάτησε μεγαλειωδώς! Η απόφαση που έβγαλε η κα δικαστής (προφανώς φιλοσυριζαϊκών αισθημάτων, αλλιώς δεν εξηγείται τέτοια γκάφα), έχει προηγούμενο δεδικασμένο από το ΣτΕ, το οποίο έχει αποφανθεί, πως η πώληση και μεταβίβαση των μεταλλείων έγινε κανονικότατα και νομιμότατα…
Συγκεκριμένα, η απόφαση του ΣτΕ της 17-04-2013 αναφέρει αναλυτικά και με σαφήνεια τα ανωτέρω στο άρθρο 31: «Εξ άλλου, ο προβαλλόμενος ισχυρισμός ότι το τίμημα των 11.000.000 ευρώ που συμφωνήθηκε για τη μεταβίβαση των μεταλλείων, χωρίς να έχει διενεργηθεί διαγωνισμός και με απαλλαγή της παρεμβαίνουσας από τους φόρους μεταβιβάσεως είναι ανεπαρκές οικονομικό αντιστάθμισμα και συνιστά παράνομη κρατική ενίσχυση, ως έχει κριθεί με την 48/2008 απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ανεξαρτήτως εάν ο συγκεκριμένος ισχυρισμός προβάλλεται παραδεκτώς στο πλαίσιο της παρούσης δίκης, είναι, πάντως, απορριπτέος και κατ’ ουσίαν […]»….
Τι να πιστέψουμε; Το Πρωτοδικείο Πειραιά, ή την αμετάκλητη απόφαση του ΣτΕ; Μήπως να το ψάξουμε το θέμα λίγο περισσότερο;