Η ίδρυση των Σταγείρων τοποθετείται χρονικά στο έτος 655 π.Χ. και πραγματοποιήθηκε από Ίωνες αποίκους της Άνδρου.

Μετά τους Περσικούς Πολέμους τα Στάγειρα έγιναν μέλος της Α΄ Αθηναϊκής Συμμαχίας συνεισφέροντας στο κοινό ταμείο. Στον Πελοποννησιακό Πόλεμο και συγκεκριμένα το έτος 424 π.Χ., οι Σταγειρίτες αποστάτησαν από τους Αθηναίους και συμμάχησαν με τους Σπαρτιάτες. Το γεγονός εξόργισε τους Αθηναίους, οι οποίοι και έσπευσαν με επικεφαλής τον αμφιλεγόμενο στρατηγό Κλέωνα να πολιορκήσουν την πόλη, δίχως όμως αποτέλεσμα.

Μετέπειτα τα Στάγειρα προσχώρησαν στο Κοινό των Χαλκιδέων, το οποίο αποτελούσε την συμμαχία 32 παραλιακών πόλεων της Χαλκιδικής με έδρα την πόλη της Ολύνθου.

Ο Αριστοτέλης απεβίωσε μεταξύ πρώτης και εικοστής δευτέρας Οκτωβρίου του έτους 322 π.Χ. στη Χαλκίδα από στομαχικό νόσημα, μέσα σε θλίψη και μελαγχολία. Το σώμα του μεταφέρθηκε στα Στάγειρα, όπου θάφτηκε με εξαιρετικές τιμές. Οι συμπολίτες του τον ανακήρυξαν “οικιστή” της πόλης και έχτισαν βωμό πάνω στον τάφο του. Στη μνήμη του καθιέρωσαν γιορτή, τα “Αριστοτέλεια”, και ονόμασαν έναν από τους μήνες “Αριστοτέλειο”. Η πλατεία όπου θάφτηκε ορίστηκε ως τόπος των συνεδρίων της βουλής.

Ο διδάκτωρ της κλασικής αρχαιολογίας Κώστας Σισμανίδης και επικεφαλής της συστηματικής ανασκαφής στον χώρο των Αρχαίων Σταγείρων, που έγινε από το προσωπικό της ΙΣΤ’ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, εξέφρασε την βεβαιότητα του ότι ο τάφος του Αριστοτέλη βρίσκεται στον αρχαιολογικό χώρο των Αρχαίων Σταγείρων, αλλά και την πεποίθηση ότι μια αρχιτεκτονική έρευνα θα έφερνε στο φως και επιγραφές οι οποίες θα επιβεβαίωναν την σημαντική αυτή ανακάλυψη.

Τα ανασκαφικά δεδομένα και παλιές γραμματειακές πηγές συγκλίνουν στην άποψη ότι το αψιδωτό ή πεταλοειδές οικοδόμημα αλλά και ο βωμός σε μαρμαροθετημένο δάπεδο των ελληνιστικών χρόνων, που αποκάλυψαν οι ανασκαφές στην αρχαία πόλη το 1996, σύμφωνα με τον αρχαιολόγο Κ. Σισμανίδη ήταν ο τάφος και το ηρώο του Αριστοτέλη. Ένα ταφικό ηρώο όπου οι Σταγειρίτες τον τίμησαν ως ήρωα, σωτήρα, νομοθέτη και δεύτερο «οικιστή» της πόλης τους, εφόσον με δική του μεσολάβηση στον Φίλιππο επανιδρύθηκαν (340 π.Χ) τα Στάγειρα, που είχαν καταστραφεί από τον ίδιο Μακεδόνα βασιλιά το 349 π.Χ.

Οι Σταγειρίτες γι’ αυτές του της πράξεις τον τιμούσαν με ετήσιες γιορτές και αγώνες τα λεγόμενα “Αριστοτέλεια” και ο μήνας λεγόταν “Σταγειρίτης”.

Εκτός από τις ανασκαφές που έγιναν στα Αρχαία Στάγειρα και τις ανακοινώσεις του Κ. Σισμανίδη, υπάρχουν και άλλες πηγές που ενισχύουν την άποψη ότι ο τάφος του Αριστοτέλη βρίσκεται στα Αρχαία Στάγειρα.

Πρώτη πηγή είναι μια αιγυπτιακή βιογραφία του Αριστοτέλη από τον αλεξανδρινό λόγιο Abul-I-Yata al-Mubassiz, το 2ο μισό του 11 αιώνα μ.χ., όπου στο “βιβλίο” εκλογών σοφίας και όμορφων αποφθεγμάτων, αντιγράφει την μεταφορά στην αιγυπτιακή γλώσσα από τον Ishaq Ibn Hunayn (περί το 900 μ.χ.) μιας βιογραφίας του Αριστοτέλη από κάποιον Πτολεμαίο που έζησε το 1ο μισό του 4ου αιώνα μ.χ. Η σχετική μαρτυρία σε μετάφραση έχει ως εξής: Όταν ο Αριστοτέλης πέθανε στην Χαλκίδα τον Οκτώβριο του 322 π.χ. οι Σταγειρίτες ζήτησαν και έφεραν την τέφρα του στην πατρίδα τους. Την έβαλαν μέσα σε χάλκινη υδρία και την απέθεσαν σε μια τοποθεσία που λέγεται “Αριστοτέλειον”. Κάθε φορά που είχαν σοβαρές υποθέσεις και προβλήματα, συγκαλούσαν σε αυτόν τον τόπο την συνέλευσή τους. Επίσης σύμφωνα με τον Διογένη τον Λαέρτιο στο πέμπτο του βιβλίο, πιθανότατα μέσα στον τάφο του Αριστοτέλη να υπάρχουν και τα οστά της γυναίκας του, Πυθιάδος, που είχε πεθάνει προ ετών , επιθυμία την οποία είχε εκφράσει ο Αριστοτέλης λέγοντας:

[…] όπου δ’ αν ποιώνται την ταφήν, ενταύθα και τα Πυθιάδος οστά ανελόνται θείναι, ώσπερ αυτή προσέταξεν”.

—Διογένης Λαέρτιος, Βίοι Φιλοσόφων, Βιβλίο Ε’, Κεφ. 1.16

Μια δεύτερη πηγή, στο χειρόγραφο 257 της Μαρκιανής βιβλιοθήκης της Βενετίας (κώδικας Μαρτσιάνης 257) περί τα 1600 μ.Χ, αναφέρεται σε μια βιογραφία του Αριστοτέλη γνωστή ως Vita Marciana, η οποία αντιγράφει ένα αρχαιοελληνικό κείμενο, σύμφωνα με αυτό σε μετάφραση λέει: “O Αριστοτέλης, όταν απεβίωσε, οι Σταγειρίτες έστειλαν και πήραν το σώμα αυτού και βωμό έστησαν στον τάφο και Αριστοτέλειον ονόμασαν αυτόν και εκεί την βουλή τους συνάθροιζαν”.

[ΠΗΓΗ: https://www.thrakikiagora.gr/, από amfipolinews.blogspot.com, 31/8/2024]

Συνταξιούχος αρχαιολόγος θυμήθηκε πως κάτι που είχε βρει το 1990 είναι ο τάφος του Αριστοτέλη!!!

Βέβαιος ότι το πεταλόσχημο κτίσμα που παλαιότερα περιέγραφε ως «προβληματικό» στο χώρο ανασκαφής των Αρχαίων Σταγείρων στη Χαλκιδική είναι ο τάφος του Αριστοτέλη εμφανίστηκε ο αρχαιολόγος Κωνσταντίνος Σισμανίδης. Μιλώντας στο παγκόσμιο συνέδριο με θέμα «Αριστοτέλης 2.400 χρόνια» στο οποίο συμμετέχουν διακεκριμένοι Αριστοτελιστές από όλο τον κόσμο, ο κ. Σισμανίδης, που σήμερα είναι συνταξιούχος και είχε ανακαλύψει το «περίεργο» αυτό οικοδόμημα το 1990, δήλωσε, κυρίως βασιζόμενος σε στοιχεία ιστορικών κειμένων, ότι στο πεταλόσχημο αυτό κτίσμα μεταφέρθηκε και ενταφιάστηκε η τέφρα του Αριστοτέλη, που ως γνωστό πέθανε στη Χαλκίδα.

Προλαβαίνοντας και τυχόν αντιδράσεις, δηλώνει: «Δεν νοιώθω ότι παίρνω κανένα ρίσκο και αν υπάρξουν αντιδράσεις θα είναι από κακοπροαίρετους» (!!!)

Εμείς, λοιπόν, σαν «κακοπροαίρετοι», να ρωτήσουμε, γιατί επί είκοσι χρόνια ο κος Σισμανίδης σιωπούσε; Τώρα το θυμήθηκε επειδή γίνεται κοντά το συνέδριο; Μήπως συμβαίνει κάτι «άλλο»;;;

Μας μπαίνουν και «ψύλλοι στ’ αυτιά», επειδή στον φιλόξενο και antigold «στο Κόκκινο Θεσσαλονίκης 93.4» και τον Απόστολο Λυκεσά, ο κ. Σισμανίδης, –δηλώνοντας και την antigold ιδιότητά του, εκτός από αυτή του αρχαιολόγου–, αναφέρθηκε και στις σημερινές καταστάσεις απαντώντας σε ερωτήματα σχετικά με «την εγγύτητα του ευρήματος με την επιχείρηση εξόρυξης χρυσού» στη Χαλκιδική: «Εγώ διώχθηκα παλιά από την τότε κυβέρνηση για την κοινωνική μου δράση στην Ολυμπιάδα (για την προηγούμενη προσπάθεια εξόρυξης από την TVX). Οι δικές μου ενέργειες απομάκρυναν τότε το εργοστάσιο χρυσού από την Ολυμπιάδα, όχι πολύ μακριά αλλά σε γειτονικές περιοχές. Δική μου θέση είναι ότι πρέπει να απομακρυνθεί (η εξόρυξη) από την Ελλάδα και όχι μόνο από την Χαλκιδική και την Βόρεια Ελλάδα».

Έξω όλοι λοιπόν… Έξω από τη Χαλκιδική, έξω από την Ελλάδα, έξω από την Ευρώπη, έξω από τον πλανήτη…

Αλλά τι σύμπτωση! Μετά 20 χρόνια ησυχίας, ξαφνικά θυμήθηκε έναν υποτιθέμενο τάφο, λίγες μέρες πρίν την κορύφωση των δράσεων αλληλεγγύης για τους antigold «αγωνιστές» που δικάζονται στις 9/6 για κακουργηματικές πράξεις, την περίοδο που οι antigold ξαναθυμήθηκαν το «όχι εργοστάσιο στην Ολυμπιάδα» και δύο μέρες μετά την απονομή των γαλάζιων σημαιών, που καταρρίπτουν την καραμέλα της ρύπανσης της θάλασσας από την μεταλλευτική.

Πολύ ταιριαστή η χρονική συγκυρία… Παραμένει να μας εξηγήσει ο κος Σισμανίδης εκτός από την εμμονή του πως «δική μου θέση είναι ότι πρέπει να απομακρυνθεί (η εξόρυξη) από την Ελλάδα και όχι μόνο από την Χαλκιδική και την Βόρεια Ελλάδα», τι σχέση έχει η εξόρυξη με τον υποτιθέμενο τάφο στα παραλιακά Στάγειρα. Δεν είναι ήδη μέσα στον κηρυγμένο αρχαιολογικό χώρο Σταγείρων; Τι άλλαξε στο καθεστώς χρήσης γης;

Να θυμίσω παρεμπιπτόντως, πως ο λαομίσητος Φίλιππος Β, αλλά και ειδικά εκείνος ο γιός του, (πως τον έλεγαν να δείτε…, α, ναι… ο Αλέξανδρος) που έφτιαξε στρατό και γύρισε όλο τον κόσμο, είχαν χορηγό τα χρυσωρυχεία της Χαλκιδικής! Προτείνω ο δήμος Αριστοτέλη (που δεν σηκώνει τέτοια), να τους αποκηρύξει…. Και να σκεφτεί σοβαρά να αλλάξει όνομα διότι και αυτός ο Αριστοτέλης πολύ παρέα έκανε μαζί τους…. Απορώ πως ο κύριος Σισμανίδης ασχολείται με κάποιον ο οποίος συναναστρεφόταν «καπιταλιστές χρυσοθήρες»…

Μια μαγική βραδιά χάρισε στο πολυπληθές κοινό της η Ευανθία Ρεμπούτσικα χθες το βράδυ στην συναυλία που έδωσε στο Άλσος Αριστοτέλη των Σταγείρων Χαλκιδικής στα πλαίσια των Αριστοτελείων 2013.

Την συναυλία, την οποία απόλαυσαν περίπου 1200 άτομα, τίμησε με την παρουσία του και ο δήμαρχος του δήμου Αριστοτέλη κ. Χρήστος Πάχτας.

ΠΑΤΗΣΤΕ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ

ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ  ΤΟ VIDEO ΑΠΟ ΤΗΝ  ΜΑΓΙΚΗ ΒΡΑΔΥΑ ΤΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ