Tag Archives: μνημόνιο

ΞΕΚΛΕΙΔΩΝΕΙ ΣΗΜΕΡΑ Η ΔΟΣΗ, ΥΠΟΓΡΑΦΕΤΑΙ ΤΟ ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΜΕ ΔΝΤ

Δύο παράλληλες διαδικασίες, εκ των οποίων η πρώτη βρίσκεται στη γραμμή τερματισμού και η δεύτερη στη γραμμή εκκίνησης, λαμβάνουν χώρα σήμερα σε σχέση με τη διαπραγμάτευση για τα μνημόνια και τις δόσεις που περιμένει η Ελλάδα από τους δανειστές της.

Από τη μία πλευρά σήμερα αναμένεται ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) να εγκρίνει μέσω έκτακτης τηλεδιάσκεψης την εκταμίευση του πρώτου πακέτου υποδόσεων αξίας 7,7 δισ. ευρώ θεωρώντας ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει ικανοποιήσει επαρκώς τα προαπαιτούμενα της δεύτερης αξιολόγησης. Το πακέτο περιλαμβάνει τα 6,9 δισ. ευρώ για την πληρωμή λήξεων χρέους αλλά και τα πρώτα 800 εκατ. ευρώ για την αποπληρωμή με ιδιαίτερα σκληρούς όρους, που σήμερα θα κλειδώσουν οριστικά, των οφειλών του κράτους προς ιδιώτες.

Την βεβαιότητα εκταμίευσης της υποδόσης, μετέφερε χθες κορυφαίος αξιωματούχος της Ευρωζώνης λέγοντας μάλιστα ότι μετά από τις σημερινές εγκρίσεις, τα λεφτά θα μπορέσουν να φτάσουν στα κρατικά ταμεία μέσα στις επόμενες μία-δύο ημέρες.

Από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση είχε υποσχεθεί δημοσίως –  μέσω δηλώσεων του Υπουργού Οικονομικών Ευκλείδη Τσακαλώτου – την αποστολή έως και χθες (υπογεγραμμένου από τον Πρωθυπουργό, τον Υπουργό Οικονομικών και τον Κεντρικό Τραπεζίτη) του σχεδίου νέου μνημονίου με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ωστόσο σύμφωνα με πληροφορίες, μέχρι και χθες η αποστολή δεν έχει γίνει. Πλέον, σύμφωνα με πληροφορίες, αυτή σχεδιάζεται να γίνει σήμερα ή μέσα στις επόμενες ημέρες.

Θα έχει (ως είθισται) τη μορφή επιστολής προθέσεων (Letter of Intent) η οποία θα συνοδεύει το κείμενο του υπό έγκριση μνημονίου (MEFP)και θα είναι υπογεγραμμένη από τους κ.κ. Τσίπρα, Τσακαλώτο και Στουρνάρα. Στόχος είναι να αποφασίσει το Ταμείο για  την επί της αρχής έγκριση του νέου 3ου μνημονίου και του δανείου αξίας έως 2 δισ. δολαρίων το αργότερο έως την 27η Ιουλίου.  

Τα προαπαιτούμενα

Όπως εξηγούν αρμόδιες πηγές η διαδικασία με το ΔΝΤ που τώρα ουσιαστικά εισέρχεται στην τελική της ευθεία ήταν και ο λόγος που ασκήθηκε τόση πίεση στην κυβέρνηση τις προηγούμενες ημέρες ώστε να ολοκληρώσει όχι μόνο τα προαπαιτούμενα που ζητούσαν οι θεσμοί της Ε.Ε. αλλά και τα προαπαιτούμενα που απαιτούσε το ΔΝΤ.

Εξηγούν ότι το ΔΝΤ ήταν αυτό που έθετε επιτακτικά ως προτεραιότητα τις παρεμβάσεις για τον εξωδικαστικό συμβιβασμό, για το επάγγελμα του μηχανικού, αλλά και για το κυριακάτικο εμπόριο. Το ίδιο ισχύει και για  το πόρισμα του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους (ΝΣΚ) αναφορικά με τη συνταγματικότητα ή όχι των περικοπών στις συντάξεις που θα εφαρμοστούν μετά το 2018. Για το συγκεκριμένο μάλιστα ζήτημα ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος δήλωσε την Τετάρτη ότι δεν συνδέεται με την εκταμίευση της δόσης από τον ESM. Ωστόσο, μένει να φανεί αν παραμένει ως προαπαιτούμενο του ΔΝΤ, δηλαδή αν είναι ένα ζήτημα το οποίο θα πρέπει να λυθεί πριν τη Σύνοδο  που θα λάβει χώρα έως την 27η Ιουλίου στην Ουάσιγκτον.

Δεν θέλουν Ελλάδα στην “ατζέντα”

Στόχος των δανειστών είναι το θέμα της δόσης να τελειώσει σήμερα για να μην απασχολήσει την σύνοδο του Eurogroup της Δευτέρας που έχει στο επίκεντρό του το θέμα των τραπεζών μετά τις εξελίξεις στην Ιταλία.  Για τον ίδιο λόγο θέλουν και το θέμα του MEFP να τελειώσει έως τις 27/7 για να δημιουργηθεί ένα διάστημα “ηρεμίας” έως τις γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου.

Τα λεφτά

Όσον αφορά στο πακέτο δόσεων, από τα 7,7 δισ. ευρώ τα 6,9 δισ. ευρώ θα καταλήξουν στον ειδικό λογαριασμό από τον οποίο θα αποπληρωθούν οι υποχρεώσεις για λήξεις χρέους (οι οποίες ξεκινούν από τις 17 Ιουλίου) ενώ τα υπόλοιπα 800 εκατομμύρια ευρώ θα φτάσουν σε ξεχωριστό λογαριασμό από τον οποίο θα πρέπει να πληρωθούν με εξαιρετικά αυστηρούς όρους οι ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του Κράτους προς ιδιώτες.

Οι όροι περιλαμβάνουν την υποχρέωση συμμετοχής του ελληνικού δημοσίου με ποσό που φτάνει τουλάχιστο σε 400 εκατ. ευρώ (ή και σε μεγαλύτερο ποσό) με στόχο να διασφαλιστεί η καθαρή μείωση του υπολοίπου των οφειλών κατά 1,2 δισ. ευρώ (έναντι των 6,5 δισ. ευρώ που έφταναν στο τέλος Απριλίου). Ορίζεται επίσης ότι αν παραμείνουν αδιάθετα 300 εκατ ευρώ από το πακέτο των 800 εκατ. ευρώ το ποσό μπορεί να επιστραφεί στον ESM.

Οι δόσεις που σχετίζονται με τη δεύτερη αξιολόγηση φτάνουν συνολικά στα 8,5 δισ. ευρώ και τα υπόλοιπα 800 εκατομμύρια ευρώ που απομένουν θα καταβληθούν σε μία ή σε δύο επιπλέον υποδόσεις και θα αφορούν επίσης οφειλές του Κράτους προς ιδιώτες με ανοιχτό το ενδεχόμενο ακόμα και να μην καταβληθούν πλήρως ή εν μέρει ν η Ελλάδα δεν κάνει τα συμφωνηθέντα όπως αυτά περιγράφονται όχι μόνο στα κείμενα του μνημονίου αλλά και στην απόφαση την οποία καλείται να λάβει σήμερα ο ESM. 

 

[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr, της Δήμητρας Καδδά 7/7/2017]

ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ, ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΙΔΙΑ…

ImageHandlerΈχει αρχίσει να γίνεται κουραστικό. Σε κάθε κρίσιμη ψηφοφορία οι ΣΥΡΙΖΑίοι παίζουν το ίδιο επικοινωνιακό παιχνίδι. Δήθεν ανησυχούν, δήθεν πιέζονται, δήθεν αντιδρούν και στο τέλος πάνε σαν τα πρόβατα που δεν διανοούνται καν να αφήσουν το μαντρί και ψηφίζουν ότι τους δώσουν. Θα γίνει δηλαδή κάτι διαφορετικό την Κυριακή;

Ή μήπως υπάρχει κανείς που υποστηρίζει ότι οι κυβερνητικοί βουλευτές θα κάτσουν να διαβάσουν όλες τις σελίδες; Και ότι δεν θα αρκεστούν στις περιλήψεις και στην… κεντρική ιδέα δια χειρός Τσακαλώτου; Για να είμαστε βέβαια δίκαιοι δεν είναι μόνο χαρακτηριστικό των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ η “τυφλή” ψήφιση Μνημονίων και σκληρών μέτρων χωρίς να είναι επαρκώς ενημερωμένοι, ούτε φυσικά οι πρώτοι που πριν τη ψηφοφορία αντιδρούσαν και στην κρίσιμη ώρα έβαζαν την ουρά κάτω από τα σκέλια. Ούτε οι πρώτοι που θα υποστηρίζουν ότι έλαβαν σκληρά μέτρα προ του κινδύνου διάλυσης της χώρας…

Όμως δεν μπορεί παρά να δεχθεί κανείς το γεγονός ότι η ισχνή κυβερνητική πλειοψηφία των 153 εδρών αποδεικνύεται πολύ πιο συμπαγής από ότι είχε εκτιμηθεί. Είτε λόγω της αγάπης για την καρέκλα, είτε επειδή νιώθουν μέσα τους το “κάναμε 60 χρόνια να πάρουμε την εξουσία, σιγά μην την αφήσουμε”, είτε επειδή έχουν πείσει τους εαυτούς τους για λόγους αυτοσυντήρησης ή ιδεοληψίας ότι εκπροσωπούν το “λιγότερο κακό”.

Είναι λοιπόν μάλλον υπεραισιόδοξοι όσοι ποντάρουν σε διάσπαση της κυβερνητικής πλειοψηφίας μέσω διαρροών στη ψήφιση του νέου νομοσχεδίου για τους έμμεσους φόρους, τον “κόφτη”, το Υπερταμείο των ιδιωτικοποιήσεων και τα “κόκκινα” δάνεια. Υπό αυτές τις συνθήκες, το τι θα πράξει η αντιπολίτευση, έχει σημασία μόνο σε σχέση με την πολιτική που η ίδια θέλει να επικοινωνήσει προς την κοινωνία. Είναι ένα παιχνίδι για την επόμενη ημέρα. Όχι τόσο για την Κυριακή.

Εκτός πια και αν υπάρξει κάποια έκπληξη. Αλλά θα κωλώσουν οι κυβερνητικοί βουλευτές τώρα; Έχοντας ήδη ψηφίσει τα σκληρότερα φορολογικά μέτρα όλων των εποχών και τα δυσβάσταχτα χαράτσια του ασφαλιστικού; Θα πρόκειται για τον απόλυτο αιφνιδιασμό. Έφτασαν μέχρι εδώ, έκαψαν μεγάλο μέρος του πολιτικού τους κεφαλαίου και της πολιτικής τους αποδοχής, έγιναν αντιπαθείς σε μεγάλο μέρος ακόμη και της δικής τους εκλογικής πελατείας, για να χάσουν τώρα τις καρέκλες; Ιδιαίτερα όταν θα έχουν μπροστά τους ένα καλοκαίρι χωρίς δυσάρεστες κοινοβουλευτικές υποχρεώσεις;

Βεβαίως, άγνωστες οι βουλές του Αλέξη. Αλλά η μέχρι τώρα τακτική του δεν δείχνει κάτι τέτοιο. Το πιθανότερο λοιπόν είναι ότι πρόκειται για ένα ακόμη σόου οφ, προκειμένου να αναδείξουν το πόσο δύσκολες είναι οι αποφάσεις που καλούνται να πάρουν και τα βάρη που αναλαμβάνουν.

 

ΜΑΖΕΥΟΥΝ ΤΑ ΧΑΛΙΑ…

mazeuoun-ta-xalia«Οι Βρυξέλλες και το Παρίσι θα δείξουν τόσο επίμονα το δρόμο των μεταρρυθμίσεων που οι οδηγίες τους δεν θα “μεταγλωττίζονται” στα Συριζαϊκά…»

Όταν έρχεται βροχή από τροπολογίες, διατάξεις με φωτογραφίες, μπαλώματα και “τακτοποιήσεις”, σημαίνει πως η κυβέρνηση δεν τα βλέπει καλά και ετοιμάζεται για αναμετρήσεις που είναι αδύνατον να αποφύγει. Αυτό συμβαίνει από την εβδομάδα του “φιάσκου” των τηλεφωνικών υποκλοπών μέχρι και χθες με την “μπλόφα” των νομοσχεδίων για ασφαλιστικό και φορολογικό. Η κυβέρνηση μαζεύει και τα χαλιά…

Γιατί κυριαρχεί ο φόβος για ρήξεις και αναμετρήσεις που κάνει τον Τσίπρα να προετοιμάζεται, χωρίζοντας την κυβέρνησή τους σε τρεις ομάδες.

Στην προσωπική του ομάδα, που θα συνεχίσει τα “ταχυδακτυλουργικά” με τη διαπραγμάτευση και την αξιολόγηση, προσφέροντας στους ιθαγενείς θεάματα όπως αυτό των υποκλοπών και το χθεσινό με την δήθεν “εκβιαστική” προς τους δανειστές τακτική στην επιβολή πολιτικών που εξυπηρετούν συμφέροντα του λαού…

Έβγαλε δηλαδή και πάλι τα βιολιά και τα νταούλια στους δανειστές… με νομοσχέδια στα οποία δήθεν δεν κάνει πίσω… περιμένοντας, όμως, ότι θα απορριφθούν, (στην τελευταία φάση των συζητήσεων) οπότε θα έχουμε και πάλι… “…τους καταχτητές… δανειστές που εκδικούνται τον ελληνικό λαό και τον μαχητή αριστερό που ορμά αψηφώντας και την ρήξη…”.

Για να δέσει δε η “κομπόστα” της νέας “καταφερτζίδικης” τακτικής ανακάτεψε και τον Πορτογάλο πρωθυπουργό Αντόνιο Κόστα, που ενώ ο άνθρωπος ήλθε στην Αθήνα για τους λόγους που ήλθε, τον “μετέφρασε” ως μέρος της αριστερής επανάστασης του Νότου ενάντια στο κατεστημένο του Βορά της Ευρώπης…

Όμως τα χαμπέρια από τους θεσμούς, στους θεατρινισμούς του Τσίπρα, δεν θα αργήσουν.

Οι Βρυξέλλες και το Παρίσι θα δείξουν τόσο επίμονα το δρόμο των μεταρρυθμίσεων που οι οδηγίες τους δεν θα “μεταγλωττίζονται” στα Συριζαικά…

Η δεύτερη ομάδα της κυβέρνησης είναι το “αντάρτικο” με πυρήνα 5-6 υπουργούς και άλλους τόσους βουλευτές οι οποίοι από την μια θα συμφωνούν με τον Τσίπρα στη σκληρή εφαρμογή του μνημονίου, στις ιδιωτικοποιήσεις, στις παροχές όσων επιβάλουν οι δανειστές και από την άλλη θα παρουσιάζονται και ως αποστασιοποιημένοι… Δηλαδή θα είναι και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ…

Έτσι ώστε και να μην χάνεται η συσπείρωση και οι ιθαγενείς οπαδοί να ζουν και να αναμασάνε το όνειρο της πρώτης φοράς αριστεράς στην Ελλάδα… Η ομάδα αυτή θα συνθέτει το “τσίρκο” που θα φορτώνεται τα δύσκολα όταν οι πωλήσεις κράτους, οι ιδιωτικοποιήσεις και ανοίγματα… προς επιχειρηματίες και δανειστές θα πρέπει να γίνονται εδώ και τώρα…

Πάρτε για παράδειγμα το “αντάρτικο” στις Σκουριές, (αντίθετα με τον “φίλο των επενδυτών” τον Τσίπρα) που μπήκε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας όταν η Eldorado κατέφυγε στην δικαιοσύνη και της χώρας της…

Η τρίτη ομάδα είναι αυτή που μαζεύει τα χαλιά. Και τα χαλιά στην περίπτωση ΣΥΡΙΖΑ είναι τροπολογίες και οι φωτογραφικές διατάξεις που λύνουν απίθανα προβλήματα συντρόφων.

Από ρουσφετολογικά μέχρι ποινικά, διώξεις και τακτοποιήσεις κάθε πικραμένου Συριζαίου στον πατερούλη–κράτος ώστε να μείνει στο μαντρί τώρα που (ίσως και καλοκαιριάτικα) έρθει η βαρυχειμωνιά πιθανών εκλογών.

Οι τροπολογίες και οι “φωτογραφήσεις” σε νομοθετήματα είναι τόσο χοντρά προκλητικές που κανείς άλλος από τους αριστερούς δεν θα είχε το θράσος να χώσει σε νομοθετήματα.

Αλλά η “λερωμένη φωλιά” και των υπολοίπων μειώνει την ένταση του θορύβου και των εκρήξεων που σηκώνουν οι υποθέσεις αυτές. Στο χώρο της παιδείας και της ποινικής νομοθεσίας γίνεται το μεγαλύτερο πανηγύρι…

Μένουν όμως τα σκουπίδια κάτω από τα χαλιά. Και αυτά έχουν να κάνουν με τις αλυσιδωτές καταστροφές στην οικονομία από τον ερασιτεχνισμό του ΣΥΡΙΖΑ μαζί με την εμμονή ορισμένων στον αφανισμό του ιδιωτικού τομέα αλλά και τις “γιαλαντζί” μεταρρυθμίσεις που έκανε ο Τσίπρας.

Γιατί οι (πραγματικές) μεταρρυθμίσεις που αρχίζουν από το κράτος-τέρας και τελειώνουν στο σοβιετικό κράτος ΣΥΡΙΖΑ είναι εκείνες που θα προκαλέσουν ρήξεις και εκλογές.

Αυτά που για τον Τσίπρα ήταν τα “σκουπίδια” του μνημονίου και τα έβαζε κάτω από το χαλί… ορθώνονται ως γιγαντιαία αγκάθια στη διαπραγμάτευση και θα φέρουν τις εκλογές. Και οι ανάγκες της οικονομίας για μεταρρυθμίσεις, είναι που δεν μπορεί και δεν θα βολέψει ο Τσίπρας αν υποχρεωθεί να οδηγηθεί σε εκλογές υπολογίζοντας πως θα καταφέρει πάλι να ξεγελάσει τους πάντες…

[ΠΗΓΗ: capital.gr, 14/4/2016, του Γιώργου Κράλογλου]

ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ ΚΑΙ ΚΛΑΨΤΕ…

newego_large_t_1101_540741934Η Κύπρος βγήκε από το Μνημόνιο μετά από τρία δύσκολα χρόνια. Όπως είχαν βγει και η Ιρλανδία, η Πορτογαλία και η Ισπανία. Ποιος έμεινε… μετεξεταστέος; Η Ελλάδα φυσικά. Η χώρα – παράδειγμα προς αποφυγή σε όλη την Ευρωζώνη. Αλλά ξέχασα. Εμείς… αλλάζουμε την Ευρώπη, όχι σαν τους άλλους τους… προσκυνημένους.

Η Κύπρος λοιπόν βγήκε, ενώ εμείς χωνόμαστε όλο και βαθύτερα στα Μνημόνια. Και χωρίς καμία προοπτική εξόδου. Έχει ενδιαφέρον να δούμε ορισμένα… μικροπράγματα που συνέβαλαν στην καλή απόδοση της κυπριακής οικονομίας. Πού στηρίχθηκε η ανάκαμψη; Στον τουρισμό, στην ιδιωτική κατανάλωση, στις επαγγελματικές υπηρεσίες. Θέλετε να σκεφτείτε λίγο πώς εξελίσσονται οι… αντιστοιχίες στην Ελλάδα;

Πώς θα τα πάει φέτος ο τουρισμός μετά την προσφυγική κρίση; Αφήστε το καλύτερα… αλλά και πώς εξελίχθηκαν τα έσοδα του τουρισμού ακόμη και την καλή προηγούμενη διετία λόγω της χαμηλής ποιότητας επισκεπτών και παρεχόμενων υπηρεσιών, ανεξάρτητα από τα απόλυτα νούμερα; Ή μήπως να συζητήσουμε περί κατανάλωσης; Εκεί επιδιώκεται η διατήρησή της σε υψηλά επίπεδα, εδώ αντίθετα η ιδιωτική κατανάλωση θεωρείται ταξικό πλεονέκτημα και πλήττεται – διώκεται μέσω της δραματικής συρρίκνωσης των εισοδημάτων λόγω της επιδρομής σε αυτά.

Οι Κύπριοι πάλι έκαναν το παν για να προστατέψουν τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας τους, την παροχή υπηρεσιών. Έκαναν το παν για να μη φύγουν από τη χώρα οι ξένες εταιρείες. Θέλετε να δούμε ποια είναι εδώ η συμπεριφορά στους επιχειρηματίες; Πώς αντιμετωπίζονται οι ξένοι επενδυτές και πώς έχουν εξωθηθεί στη μεταφορά έδρας και στην Κύπρο και στη Βουλγαρία δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις.

Ή μήπως να μιλήσουμε για τη φορολογία… Μνημόνιο είχαν και εκεί. Και αυστηρή επιτήρηση. Όμως δεν εξόντωσαν φορολογικά τον πληθυσμό και την επιχειρηματικότητα. Δεν διέλυσαν την οικονομία τους. Αντίθετα την προστάτεψαν. Για να μην αναφερθούμε στην αξιοποίηση της ΑΟΖ και του ενεργειακού πλούτου. Και μην πει κανείς ότι δεν υπήρξαν θυσίες. Και δραστική μείωση δημόσιων δαπανών υπήρξε και bail in για τη διάσωση του τραπεζικού τους συστήματος με δραματικές απώλειες για καταθέτες και μετόχους και μειώσεις μισθών και συντάξεων και capital controls από τα οποία επίσης εξήλθαν…

Και μην αρχίσουν ορισμένοι τις εξυπνάδες και τις απόλυτες συγκρίσεις. Τα παραπάνω είναι ενδεικτικά. Ασφαλώς και υπάρχουν πολύ μεγάλες διαφορές. Υπάρχει όμως και διαφορετική φιλοσοφία αλλά και διαφορετικό κοκτέιλ μέτρων και αντιμετώπισης της κρίσης. Είναι εντυπωσιακό το πώς αντιλαμβάνεται την οικονομία η μια χώρα και πώς η άλλη. Και μη νομίζετε ότι και εκεί υπήρξε απόλυτη συμμόρφωση στο Πρόγραμμα και πλήρης εκταμίευση των δόσεων. Παρεξέκλιναν. Δεν κορόιδεψαν όμως όλη την Ευρώπη παριστάνοντας τους επαναστάτες. Πλήρωσαν ακριβά τα λάθη της δικής τους αριστερής οδυνηρής εμπειρίας, αλλά ανασκουμπώθηκαν και επανήλθαν. Εδώ δυστυχώς είμαστε για κλάματα…

 

[ΠΗΓΗ: capital.gr, του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου, 8/03/2016]