Θα ξεκινήσoυμε με ένα σύντομο… βιογραφικό του πρύτανη Μυλόπουλου, και μετά θα ασχοληθούμε με τη σχέση που έχει με τον Δήμο Αριστοτέλη…

Από το 2011 λοιπόν, κατά τη διάρκεια της πρυτανικής θητείας του κου Μυλόπουλου, το ΑΠΘ και η πρυτανεία βρέθηκαν στο μικροσκόπιο δημοσιευμάτων με κατηγορίες για κακοδιαχείριση κονδυλίων. Εκτός από τις αντεγκλήσεις με συναδέλφους του καθηγητές, γνωστή Αθηναϊκή εφημερίδα κατηγόρησε τον Μυλόπουλο ότι πραγματοποίησε μη επαγγελματικά ταξίδια στο εξωτερικό με τα χρήματα να προέρχονται από κονδύλια ερευνητικών προγραμμάτων του ΑΠΘ. Οι αντιδράσεις απ’τις πρυτανικές αρχές ήταν έντονες και άμεσες με τον Γιάννη Μυλόπουλο να απαντάει με μηνύσεις και να κάνει λόγο περί στοχοποίησης του πανεπιστημίου. Σύμφωνα με δημοσιεύματα της εφημερίδας Πρώτο Θέμα αλλά και έγγραφα της “Διαύγειας” ο Γιάννης Μυλόπουλος βοήθησε στη διοργάνωση του γάμου της προσωπικής γραμματέας του στο εξωτερικό, με τα έξοδα της τελετής να πληρώνονται μέσω κονδυλίων του ΑΠΘ. Επίσης ο ίδιος λαμβάνει 2.000 Ευρώ πλέον του μισθού του απ’ τον πρώτο χρόνο που ορίστηκε πρύτανης με δική του πρωτοβουλία (!).

Ύστερα από δημοσιεύματα στις 29 Αυγούστου για οικονομική σπατάλη απ’την εταιρία διαχείρισης του ΑΠΘ, ξεκίνησε και νέα εισαγγελική παρέμβαση στο πανεπιστήμιο. Σύμφωνα με κατηγορίες, η πρυτανεία του ΑΠΘ ξόδεψε 30.000 Ευρώ για την κατασκευή… τουαλέτας στον όροφο της πρυτανείας, κάτι που ο Γιάννης Μυλόπουλος αρνήθηκε και χαρακτήρισε τα δημοσιεύματα ανακριβή εξηγώντας ότι το ποσό αφορούσε ευρύτερες ανακατασκευές στο κτίριο. Ο υπουργός παιδείας Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος κάλεσε τον Γιάννη Μυλόπουλο να απολογηθεί για τις ενέργειες του, ο οποίος με τη σειρά του χαρακτήρισε συκοφαντικές και αναληθείς τις καταγγελίες για σπατάλη.

Στα τέλη Σεπτεμβρίου 2012 οι εργολαβικοί υπάλληλοι του ΑΠΘ κήρυξαν απεργία, η οποία συνεχίστηκε μέχρι και τις 15 Νοεμβρίου, με αίτημα την έκτακτη επιχορήγηση 8 εκ. ευρώ από το Υπουργείο Παιδείας στη πρυτανεία του ΑΠΘ με στόχο να καλυφθούν βασικές ανάγκες της καθαριότητας και να μονιμοποιηθούν οι υπάλληλοι. Η πρυτανεία εξέδωσε ανακοινώσεις καλώντας τους υπαλλήλους να διακόψουν την απεργία, χωρίς όμως κάποιο αποτέλεσμα. Στις 14 Νοεμβρίου 2012 ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, Παναγιώτης Τσαραμπουλίδης κατηγόρησε τον Γιάννη Μυλόπουλο ότι ο ίδιος υποκίνησε τις απεργίες στο ΑΠΘ καθώς και τις καταλήψεις στο κτίριο διοίκησης του ιδρύματος κάτι που η πρυτανεία αρνήθηκε κάνοντας λόγο για συκοφαντίες από «εργατοπατέρες που υπηρετούν εκλογικές σκοπιμότητες».

Το καλοκαίρι του 2011 και αμέσως μετά την ψήφιση του νόμου για τα ΑΕΙ της κυβέρνησης Παπανδρέου, αντιτάχθηκε πλήρως σε όλες τις τροποποιήσεις του καλώντας το υπουργείο παιδείας να αλλάξει στάση, υποστηρίζοντας παράλληλα ότι ο νόμος δεν είναι εφαρμόσιμος, αμφισβητεί τις πρυτανικές αρχές, ενώ το άσυλο πρέπει να διατηρηθεί στους χώρους των πανεπιστημίων. Αλλά, ω τι ειρωνεία, ήταν ύστερα από αίτημα του Γιάννη Μυλόπουλου στις 30 Νοεμβρίου 2012, που εισαγγελέας έδωσε εντολή για είσοδο της αστυνομίας στο ΑΠΘ. Η κατάληψη στο κτίριο διοίκησης σταμάτησε προσωρινά μετά από διάστημα δύο μηνών, με εργολαβικούς και φοιτητές να το επανακαταλαμβάνουν στις 3 Δεκεμβρίου. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία κατηγόρησε τον Γιάννη Μυλόπουλο για στοχοποίηση του εργατικού προσωπικού που απεργούσε, καθώς και για κατάλυση του πανεπιστημιακού ασύλου. Η στάση του Γιάννη Μυλόπουλου αλλά και γενικότερα των πρυτανειών των Ελληνικών πανεπιστημίων, δέχθηκε πολύ έντονη κριτική από μερίδα ΜΜΕ, πολιτικών και φοιτητών ενώ κατηγορήθηκε και για υποκίνηση καταλήψεων στο χώρο των πανεπιστημίων ώστε να εμποδιστούν οι διεργασίες του υπουργείου για την ανάδειξη των συμβουλίων που ορίζονταν απ’το νέο νόμο κάτι που η σύνοδος των πρυτάνεων χαρακτήρισε ως συκοφαντία. Τον Νοέμβριο του 2013 δήλωσε ενάντιος στο μέτρο της διαθεσιμότητας που προωθήθηκε απ’το υπουργείο Παιδείας και αφορούσε τους διοικητικούς υπαλλήλους του ΑΠΘ.

Και το κορυφαίο; Που νομίζετε μπορεί κανείς να βρει όλες αυτές τις «συκοφαντίες» για τον κο πρύτανη, και μάλιστα τεκμηριωμένες; Δεν θα το πιστέψετε… Στην εγκυκλοπαίδεια!!! Μάλιστα, δείτε το ποιόν του κου Μυλόπουλου στην Wikipedia!

Ο Μυλόπουλος λοιπόν αρνήθηκε εκ μέρους ολόκληρου του ΑΠΘ για συμμετοχή εκπροσώπου του ιδρύματος σε επιτροπή ελέγχου και τήρησης των περιβαλλοντικών όρων της μεταλλευτικής επένδυσης στη ΒΑ Χαλκιδική, σε γραπτή πρόσκληση που του απηύθυνε ο δήμαρχος Αριστοτέλη. Κανείς βέβαια δεν περίμενε τίποτα λιγότερο… Ήδη από το Γενάρη του 2011, ο Μυλόπουλος, επικεφαλής του μεγαλύτερου πανεπιστημίου της χώρας και ο Κατσιφαράκης, συντονιστής του συμβουλίου περιβάλλοντος του ιδρύματος, πρωταγωνίστησαν σε υποτιθέμενη ημερίδα ενημέρωσης για τα μεταλλεία, η οποία διοργανώθηκε από πρόσωπα που κινούνται στο χώρο του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Να θυμηθούμε ότι η αρνητική γνωμοδότηση του Συμβουλίου περιβάλλοντος του ΑΠΘ επί της ΜΠΕ του επενδυτικού σχεδίου για την επέκταση της μεταλλευτικής δραστηριότητας στη ΒΑ Χαλκιδική, ανακοινώθηκε πρώτα (που αλλού) στο «Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων» στις 12 Μαρτίου του 2011 και δημοσιεύτηκε στο επίσημο site του ΑΠΘ… μόλις 2 χρόνια μετά (στις  27 Φεβρουαρίου του 2013)!!!!

Αναρωτιέται κανείς λοιπόν αν  τα στελέχη που απάρτιζαν τη σύνθεση αυτού του συμβουλίου και τα οποία συνέχιζαν να δίνουν το παρόν σε αντιμεταλλευτικές «επιστημονικές» ημερίδες, έχουν σχέση με την αποκάλυψη της Liberation, ότι κάτοικοι της Ιερισσού χρηματοδότησαν «ανεξάρτητες επιστημονικές μελέτες»… Αλήθεια τι σημαίνει άραγε ανεξάρτητη επιστημονική μελέτη χρηματοδοτούμενη από κατοίκους που είναι ενάντιοι στη μεταλλευτική δραστηριότητα; Θα μας εξηγήσει κανείς από τους επιστήμονες του συμβουλίου περιβάλλοντος του ΑΠΘ; Και εντέλει γιατί τέτοια άρνηση σε συμμετοχή στην επιτροπή ελέγχου και τήρησης των περιβαλλοντικών όρων της μεταλλευτικής επένδυσης; Έτσι, πολλά μπορεί να σκεφτεί κανείς: Δεν με αφήνει το κόμμα; Δεν με αφήνει ο εγωισμός μου γιατί έχω δηλώσει αντίθετος και τι θα γίνει αν πετύχει η επένδυση; Ή το χειρότερο απ’ όλα, έχω δεσμευθεί στους απέναντι, πως θα πάω τώρα να παίξω τον άτεγκτο κριτή;

Και όπως διαβάσαμε και σε σχετικό άρθρο στο Blog «Πολίτες Αριστοτέλη», σίγουρα ο κ. Μυλόπουλος συνεχίζει να εκθέτει την πανεπιστημιακή κοινότητα της οποία προΐσταται, εκτός, αν θεωρεί ότι το ΑΠΘ πρέπει πρωτίστως να είναι ένα εκκολαπτήριο πολιτικάντηδων και ακολούθως ένας χώρος διάδοσης γνώσεων και ιδεών.

Κάποτε ακούγαμε πρύτανης και εκστασιαζόμαστε… Μετά ήρθε ο –μακαρίτης πλέον–, Αιμίλιος Μεταξόπουλος, ο μποέμ πρύτανης της Παντείου που μπήκε και φυλακή για οικονομικές καταχρήσεις, ο γνωστός πρύτανης-ηθοποιός Πελεγρίνης που μπροστά στην τέχνη, να ρημάξει το Πανεπιστήμιο, και τέλος ο Μυλόπουλος, ο πρύτανης που οι ατασθαλίες του έχουν περάσει σε λήμμα της …εγκυκλοπαίδειας…

Ξεφτιλίστηκε και αυτός ο θεσμός…

Η εισήγηση του καθηγητή του Α.Π.Θ κου Χάρη Λαζαρίδη στο Δημοτικό Συμβούλιο Πολυγύρου, για το θέμα των μεταλλείων χρυσού στην Β.Α. Χαλκιδική αποτελεί ένα μνημείο εθνικο-οικο-σοσιαλιστικής προπαγάνδας και άκρατου λαϊκισμού, σε σημείο που αναρωτιέμαι μήπως και ο κος Λαζαρίδης, ένας «Χαλκιδικιώτης, που αγωνιά για το παρόν και το μέλλον της πατρίδας του και έχει πατριωτικό χρέος να συμβάλει στην ευημερία και τη βιώσιμη ανάπτυξή της», όπως αυτοπροσδιορίζεται, έχει και αυτός βλέψεις για κάποιο αξίωμα στις επικείμενες δημοτικές εκλογές…

Ο κος Λαζαρίδης δηλώνει λάτρης του Αριστοτέλη και προτείνει τη δημιουργία «Εθνικού Δρυμού Αριστοτέλη», αλλά ως καθηγητής της Γεωπονικής θα έπρεπε να γνωρίζει τις προϋποθέσεις δημιουργίας Εθνικού Δρυμού, και όπως όλοι ξέρουμε αυτές δεν υφίστανται για την συγκεκριμένη περιοχή. Εξ’ άλλου να θυμίσουμε ότι η ύπαρξη Εθνικού Δρυμού καθόλου δεν συνάδει με ανάπτυξη… Οι Εθνικοί Δρυμοί Πίνδου, Αώου και Πρεσπών, σε τι έχουν βοηθήσει στην ανάπτυξη; Μην μπερδεύουμε το ότι η αειφόρος ανάπτυξη προϋποθέτει την προστασία του περιβάλλοντος… Εξ’ άλλου κε Λαζαρίδη αν η περιοχή ήταν εθνικός δρυμός δεν θα γίνονταν τεράστιες επενδύσεις στον τουριστικό τομέα όπως η πρόσφατα ανακοινωθείσα από τον υπουργό κ. Μηταράκη επένδυση 700 εκατ. ευρώ, το «Κτήμα Πραβήτα», στην οποία αναφερθήκατε.

Δεν θα σας κουράσω αντικρούοντας την χιλιοειπωμένη και χιλιοδημοσιευμένη σε μπλογκ τύπου Παρατηρητήριο καταστροφολογία για αρχέγονα δάση, ατυχήματα κ.λπ. που αναπαράγει ο Λαζαρίδης διανθισμένη με πατριωτικές κορώνες τύπου «Μέσα σ’ αυτό το βαθιά διεφθαρμένο πολιτικό περιβάλλον διαπράχθηκε και εξελίσσεται ένα τεράστιο, ένα ασύλληπτου μεγέθους, πολιτικό και οικονομικό σκάνδαλο, που ταλανίζει την ιδιαίτερη πατρίδα μας, τη Χαλκιδική, και απειλεί με βιβλική[!] καταστροφή ολόκληρη τη Β. Ελλάδα»…

Θα σταθώ στα αυθαίρετα συμπεράσματα που διατυπώνει, όπως ο κάτωθι φοβερός συλλογισμός!

Η Μεταλλουργεία Χρυσού δεν επιτυγχάνει πραγματική αύξηση της παραγωγής προϊόντων και υπηρεσιών στην οικονομία της Χαλκιδικής, αφού δεν μπορεί να λειτουργήσει παράλληλα με τις άλλες οικονομικές δραστηριότητες (τουρισμός, γεωργία, κτηνοτροφία, μελισσοκομία, αλιεία, βιοτεχνία, κ.α.), αλλά έρχεται να τις εκτοπίσει και να τις αντικαταστήσει. Αποτέλεσμα: οι συνολικές θέσεις εργασίας θα μειωθούν δραστικά, αντί να αυξηθούν!… Άρα, η Μεταλλουργεία Χρυσού οδηγεί ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ σε περιβαλλοντική καταστροφή, σε οικονομικό και κοινωνικό μαρασμό.

Μάλλον θα νόμιζε ότι απευθύνεται σε κρετίνους ή σε χειροκροτητές… Είναι δυνατόν να είσαι καθηγητής Πανεπιστημίου και να κάνεις τέτοιες δηλώσεις; Αυτά λέει και στους φοιτητές του; Ότι η μεταλλουργία δεν επιτυγχάνει αύξηση της παραγωγής προϊόντων και υπηρεσιών στην οικονομία της Χαλκιδικής; Όταν έχει αποδειχθεί από δεκάδες μελέτες ότι θα είναι μοχλός ανάπτυξης τόσο σε οικονομικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο; Και δεν μας εξηγεί πως η μεταλλουργία θα εκτοπίσει τον τουρισμό, τη γεωργία, την κτηνοτροφία, την μελισσοκομία, την αλιεία(;) και τη βιοτεχνία(;). Θα λέμε πάλι το παραμύθι με τη σκόνη στα φυτά και τις μέλισσες;

Αλλά δεν αντιστάθηκε να κάνει και λίγη σπέκουλα… Ενώ έχει γίνει πανελληνίως γνωστό τι συνέβη με το νερό του Νεοχωρίου, ο Λαζαρίδης ανέφερε ότι «το νερό του Νεοχωρίου, στο οποίο προ μηνός περίπου βρέθηκαν υψηλά επίπεδα Αρσενικού και κρίθηκε ακατάλληλο για ανθρώπινη χρήση. Η μόνη ανθρωπογενής δραστηριότητα στην εν λόγω περιοχή ήταν οι διερευνητικές γεωτρήσεις της Εταιρείας κοντά στην πηγή του Αγ. Αθανασίου, η οποία και… χάθηκε. Τα συμπεράσματα δικά σας».

Παράλληλά, δεν ξεχνά να κουνήσει απειλητικά το δάκτυλο και προς τους εργαζόμενους μεταλλωρύχους: «Οι εργαζόμενοι δεν καταλαβαίνουν ότι συνεργώντας με την εταιρεία, συνεργούν στην καταστροφή του τόπου τους, ότι χωρίς να το καταλαβαίνουν κόβουν το κλαδί πάνω στο οποίο κάθονται, γκρεμίζουν οι ίδιοι το σπίτι τους για ένα πιάτο φαγητό σήμερα, αύριο όμως θα βρεθούν άστεγοι.. Δυστυχώς θα πάρουν κι όλους τους άλλους – που δεν φταίνε – στο λαιμό τους». Εδώ δεν αντιστέκομαι στον πειρασμό να πω εγώ, «τα συμπεράσματα δικά σας…».

Αλλά εκεί που δεν ξέρει αν πρέπει να γελάσει ή να κλάψει κανείς είναι οι προτάσεις του για βιώσιμη ανάπτυξη και τι πρέπει να γίνει αντί της επένδυσης:

1. την αξιοποίηση του ευνοϊκού εδαφοκλιματικού υπόβαθρου της περιοχής για παραγωγή πιστοποιημένων «καθαρών», ασφαλών, ποιοτικών προϊόντων. [Μπράβο κύριε καθηγητά. Και η επένδυση χρυσού τι σε ενοχλεί; Με το ελάχιστο ποσοστό έκτασης που καταλαμβάνει και μάλιστα καθόλου καλλιεργήσιμα εδάφη; Θα μιλήσουμε πάλι για τη… σκόνη;]

2. την εισαγωγή της τοπικής παραδοσιακής διατροφής στις υπηρεσίες εστίασης των επισκεπτών. Η παραδοσιακή διατροφή με τοπικά, ποιοτικά προϊόντα είναι ένας επιπλέον πόλος προσέλκυσης επισκεπτών, με προοπτικές ανάπτυξης εξαγωγών για όλο τον υπόλοιπο χρόνο για πάντα. [Δεν καταλαβαίνω. Ούτε τι σχέση έχει με τις εξορύξεις ούτε και με τον υπόλοιπο πληθυσμό εκτός από τους ξενοδόχους και εστιάτορες. Εκτός αν εννοεί όλοι οι κάτοικοι να αρχίσουν να παράγουν τοπικά προϊόντα για να τα εξάγουν… Σε ποιο πλανήτη ζείτε κε Λαζαρίδη; Μπορείτε να μας δείξετε κάπου που γίνεται αυτό]

3. την αναγέννηση παραδοσιακών επαγγελμάτων και προβολή του τοπικού πολιτισμού  (ήθη, έθιμα, παραδόσεις) [Α… μάλιστα. Οι μισοί θα γίνουν μπαλωματήδες, γανωτήδες, ρετσινάδες, παπουτσήδες και καραβομαραγκοί και οι άλλοι μισοί θα χορεύουν στα πανηγύρια να έρχονται οι τουρίστες να χαζεύουν… Φοβερή λύση για την ανεργία…]

4. την ανάπτυξη εναλλακτικών μορφών τουρισμού με αναφορά στη γενέτειρα του Αριστοτέλη, την Πύλη Αγ. Όρους. [Άντε πάλι… Η καραμέλα των εναλλακτικών μορφών τουρισμού πρέπει να τελειώσει… Ο εναλλακτικός τουρισμός όπου και να γίνεται στην Ελλάδα είναι συμπληρωματική δραστηριότητα. Εξ’ άλλου απευθύνεται στους επαγγελματίες της βιομηχανίας του τουρισμού. Δηλαδή τι; Να γίνουν όλοι οι ντόπιοι οδηγοί βουνού; Να ανοίξουν χειμερινά καταλύματα; Και οι μόνες σοβαρές δυνατότητες εναλλακτικού τουρισμού υπάρχουν κοντά στα παράλια και οπωσδήποτε μακριά από τις εξορύξεις. Όπως ο καταδυτικός ή ο θρησκευτικός τουρισμός.]

Επίσης όσον αφορά την αναφορά του Λαζαρίδη στην πρόσφατα κατατεθείσα πρόταση δημιουργίας μιας τεράστιας τουριστικής επένδυσης της τάξης των 700 εκατ ευρώ στην περιοχή της Πραβήτας από όμιλο στον οποίο συμμετέχουν ελληνικές, κορεατικές και γιαπωνέζικες εταιρείες, με 3 ξενοδοχειακά συγκροτήματα 5 αστέρων, συγκροτήματα παραθεριστικών κατοικιών, συνεδριακό κέντρο, 4 γήπεδα γκολφ, κέντρο υγείας, αποκατάστασης & θεραπείας, προπονητικό αθλητικό κέντρο, κ.λπ., θα του έλεγα ότι βιάστηκε… Πρώτον διότι αυτό το έργο δεν συνάδει με τις ήπιες μορφές ανάπτυξης που ευαγγελίζονται οι αντιδρώντες στην επένδυση χρυσού και δεύτερον ας περιμένουμε λίγο να εμφανιστούν τα κεφάλαια, διότι πολλά ακούγονται….

Το δε παράδειγμα της επιτυχημένης ανάπτυξης της Ανάβρας Αλμυρού Βόλου, δεν θα έλεγα ότι κολλάει εδώ, διότι πρώτον εκεί μιλάμε σε επίπεδο οικισμού και όχι περιοχής με καμιά εικοσαριά χωριά (σκεφθείτε κάθε χωριό στην ΒΑ Χαλκιδική να έχει 12.000 αιγοπρόβατα, 6.000 αγελάδες και 5.000 γουρούνια και μάλιστα ελευθέρας βοσκής…). Εδώ διαμαρτύρεστε κε Λαζαρίδη για την απομάκρυνση μερικών δένδρων και θάμνων για τη δημιουργία δασικών δρόμων και εργοταξίου και μας φέρνετε παράδειγμα αιολικό πάρκο με 17 ανεμογεννήτριες που κατασκευάστηκε σε έναν και μόνο οικισμό; Να αποψιλώσουμε τελείως τον Κάκαβο κε Λαζαρίδη να τον γεμίσουμε ανεμογεννήτριες; Αυτό προτείνετε;

Να τελειώσω με την ατάκα σας «Ο λαός αντιμετωπίζει τη βαρβαρότητα σε δύο μέτωπα, την Εταιρεία και την Πολιτεία. Το μέλλον της Χαλκιδικής αποφασίστηκε και εκχωρήθηκε ερήμην των κατοίκων της». Αυτό έχει όνομα κε Λαζαρίδη. Λέγεται συνθηματολογία… Και επειδή την έχω ακούσει πολλάκις από το στόμα συγκεκριμένων πολιτικών, να ρωτήσω κάτι αδιάκριτο κε καθηγητά; Μήπως είστε συναγωνιστής του άλλου καθηγητή, του κου Μπένου με τον οποίο παρουσιαστήκατε και μαζί ως ομιλητές σε εκδηλώσεις κατά της επένδυσης; Ναι, ναι, του Αλέξη Μπένου, που είχε δηλώσει ότι «στην Χαλκιδική θα έχουμε φέρετρα», καθηγητή Υγιεινής & Κοινωνικής Ιατρικής, και –βεβαίως– υποψήφιου βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ στην Α’ Θεσσαλονίκης…

Το δικό μας συμπέρασμα; Ο καθείς εφ’ ω ετάχθη… Καλό θα είναι οι καθηγητές Πανεπιστημίου να ασχοληθούνται λίγο με τα Πανεπιστήμια…