Με δεδομένη την οικονομική συγκυρία στην οποία βρίσκεται η χώρα, η επιχειρηματική δραστηριότητα καθίσταται εξαιρετικά σημαντικός μοχλός ανάπτυξης, που θα συντελέσει καθοριστικά στη συνολική προσπάθεια ανάκαμψης της οικονομίας μας και θα αποτελέσει κύριο παράγοντα αντιμετώπισης της ανεργίας, με τη δημιουργία και τη διατήρηση θέσεων εργασίας. Το περιορισμένο έως σήμερα επενδυτικό ενδιαφέρον αναφορικά με τις Στρατηγικές Επενδύσεις οδήγησε, άλλωστε, στη διαπίστωση της ανάγκης εκσυγχρονισμού του θεσμικού πλαισίου αδειοδότησης, καθώς και στη δημιουργία υπηρεσίας μιας στάσης για την αδειοδότηση και τον εν γένει συντονισμό Στρατηγικών Επενδύσεων, ως κίνητρο για την προσέλκυση τέτοιων επενδύσεων στη χώρα, μιας υπηρεσίας που θα ανήκει στο στενό δημόσιο τομέα κατά τη σχετική συνταγματική επιταγή και θα νομιμοποιείται σε εκτέλεση των σχετικών διοικητικών διαδικασιών. Με το νέο επενδυτικό νόμο 4146 2013 (ΦΕΚ Α’ 90) επιδιώχθηκαν η βελτίωση του επενδυτικού πλαισίου και η κινητροδότηση για την προσέλκυση νέων επενδύσεων. Προκειμένου όμως το νέο πλαίσιο να επιτύχει, είναι αναγκαίο να υπάρξουν ταυτόχρονη και ανάλογη ρύθμιση και εναρμόνιση των διατάξεων για την απονομή δικαιοσύνης και την εκδίκαση υποθέσεων που στρέφονται κατά των επενδύσεων προκειμένου να υπάρξει επιτάχυνση στην εκδίκασή τους από το Συμβούλιο της Επικρατείας με σύντομες προθεσμίες, που στόχο θα έχουν τόσο την απονομή δικαιοσύνης και εξέτασης τυχόν ζητημάτων που θίγουν το κοινό συμφέρον από επενδυτικά σχέδια όσο και την επιτάχυνση της υλοποίησης των επενδυτικών αυτών σχεδίων για τη βελτίωση του οικονομικού κλίματος με αποτροπή άσκοπων και παρελκυστικών δικών που δεν έχουν στόχο το δημόσιο συμφέρον αλλά ιδιοτελείς σκοπούς. Υπάρχουν πάρα πολλά παραδείγματα τα οποία συνηγορούν στη σχετική διευθέτηση για την επιτάχυνση εκδίκασης των επενδυτικών διαφορών, με δεδομένο ότι τα τελευταία χρόνια η επιχειρηματικότητα και οι επενδυτές από την αντιπολίτευση της Αριστεράς αντιμετωπίζονται ως εχθροί της χώρας και του λαού και όχι ως μοχλός ανάπτυξης και ευημερίας που θα βοηθήσει στη μείωση της ανεργίας.

Υπάρχουν επενδύσεις αρκετών δισεκατομμυρίων ευρώ που μένουν επί μήνες και άλλες επί χρόνια εγκλωβισμένες στις διαδικασίες του Συμβουλίου της Επικρατείας, με χαρακτηριστικό παράδειγμα στην υπόθεση της λεγόμενης διπλής ανάπλασης του Ελαιώνα Βοτανικού. Σ’ αυτήν την υποβαθμισμένη περιοχή της πρωτεύουσας, όπου σε απόσταση μόλις 3 χιλιομέτρων από την Ακρόπολη, το λίκνο του παγκόσμιου πολιτισμού, βρίσκεται η πιο βρόμικη περιοχή (η χωματερή ) ίσως των Βαλκανίων. Η αναβάθμιση θα περιελάμβανε την ανακατασκευή αφενός του υποβαθμισμένου Βοτανικού και αφετέρου του χώρου του σημερινού (παλιού) σταδίου του Παναθηναϊκού στους Αμπελοκήπους, επί της λεωφόρου Αλεξάνδρας. Παρ’ όλα αυτά, παρ’ όλη τη βούληση της Πολιτείας και τις σχετικές αποφάσεις, τα έργα στον Βοτανικό δεν προχώρησαν γιατί η επένδυση είχε μπλοκαριστεί από προσφυγές κατοίκων της περιοχής έπειτα από σχετικές κινητοποιήσεις του ΣΥΡΙΖΑ.

Ένα θετικό βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση αποτελεί η πρόσφατη θετική απόφαση του ΣτΕ για την επένδυση στις Σκουριές Χαλκιδικής ύψους 1,3 δια ευρώ. Με δεδομένα τα ανωτέρω καθίσταται επιτακτική η ανάγκη για βελτίωση του νομικού πλαισίου, σύμφωνα με το οποίο το Ανώτατο Δικαστήριο (ΣτΕ) καλείται να εκδικάσει ζωτικής οικονομικής και αναπτυξιακής σημασίας ζητήματα. 

[ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ, 15/09/2013]

Η σημερινή απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας αναστέλει την εκτέλεση της απόφασης της Πολεοδομίας του Δήμου Αριστοτέλη και επιτρέπει την συνέχιση των εργασιών στις Σκουριές. Κι όπως λέει μια παροιμία “τα πολλά λόγια είναι φτώχεια”. Μπορούμε σας παρακαλούμε να πάμε τώρα στις δουλειές μας;

Προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατέθεσαν η εταιρεία Ελληνικός Χρυσός και το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Χαλκιδικής υποστηρίζοντας πως είναι αντισυνταγματική και παράνομη η διακοπή των εργασιών (εκσκαφές, κατασκευή βάθρων, κ.λ.π.) για την εγκατάσταση ηλεκτρομηχανολογικού εξοπλισμού στα ορυχεία χρυσού στη θέση Σκουριές του δήμου Αριστοτέλη Χαλκιδικής.

Η Πολεοδομία του δήμου Αριστοτέλη είχε διαβιβάσει στο αρμόδιο Αστυνομικό Τμήμα Αρναίας σήμα στο οποίο ανέφερε: «Παρακαλούμε σύμφωνα με το άρθρο 4 του Ν. 4067/2012 (νέος οικοδομικός κανονισμός) να διακόψετε κάθε οικοδομική εργασία στη θέση Σκουριές της Μεγάλης Παναγιάς του δήμου Αριστοτέλη Χαλκιδικής, καθώς έπειτα από αυτοψία που διενήργησαν αρμόδιοι υπάλληλοι της υπηρεσίας, διαπιστώθηκαν εκτεταμένες εκσκαφές και άλλες κατασκευές χωρίς άδεια δόμησης».
Παράλληλα, ο δήμος Αριστοτέλη, όπως υποστηρίζουν οι δυο προσφεύγοντες στο ΣτΕ, έχει αποστείλει ερωτήματα στην αρμόδια διεύθυνση του υπουργείου Περιβάλλοντος και στην επιθεώρηση μεταλλείων Βορείου Ελλάδος που σχετίζονται με το περιεχόμενο της άδειας εγκατάστασης του μεταλλείου. Τα επίμαχα έργα αφορούν εκσκαφές και την κατασκευή βάθρων για τις ηλεκτρομηχανολογικές εγκαταστάσεις του μεταλλείου χρυσού.

Η εταιρεία «Ελληνικός Χρυσός» και το Εργατοϋπαλληλικό Κέντρο Χαλκιδικής, υποστηρίζουν ότι αναρμοδίως η τοπική πολεοδομία διέταξε τη διακοπή των κατασκευαστικών εργασιών, καθώς αρμόδιο για το θέμα αυτό -σύμφωνα με τον Μεταλλευτικό Κώδικα- είναι η Επιθεώρηση Μεταλλείων Βορείου Ελλάδος. Υποστηρίζουν επίσης, ότι δεν απαιτείται άδεια της Πολεοδομίας, καθώς τα επίμαχα κατασκευαστικά έργα έχουν εγκριθεί από την άδεια εγκατάστασης που έχει ήδη δοθεί. Εξάλλου, προσθέτουν, δεν πρόκειται για εργασίες που έχουν σκοπό τη δόμηση, ώστε να απαιτείται πολεοδομική άδεια, αλλά αφορούν την εγκατάσταση ηλεκτρομηχανολογικού εξοπλισμού.

Επίσης σημειώνουν πως η διακοπή των κατασκευαστικών εργασιών είναι και αντισυνταγματική, καθώς πριν σταλεί το επίμαχο σήμα, δεν κλήθηκαν οι υπεύθυνοι της εταιρείας «Ελληνικός Χρυσός» να παρέχουν εξηγήσεις, όπως επιβάλλει το άρθρο 20 του Συντάγματος (δικαίωμα ακρόασης πριν από κάθε δυσμενές μέτρο)

11. Για ποιους λόγους η επένδυση του χρυσού χαρακτηρίζεται συμφέρουσα για την Ελλάδα;

Οι λόγοι είναι πολλοί και είναι συμφέρουσα όχι μόνο για την Ελλάδα, αλλά και για την τοπική κοινωνία ιδιαίτερα. Μερικοί από αυτούς είναι: ώθηση στην περιφερειακή ανάπτυξη, μείωση της ανεργίας (με δημιουργία 1.300 θέσεων που θα καλυφθούν κατά 90% τοπικά), ενίσχυση παράπλευρων δραστηριοτήτων που εξαρτώνται από τα μεταλλεία, αύξηση των εξαγωγών και του συναλλαγματικού οφέλους, την αύξηση του Α.Ε.Π. μέσω της φορολογίας του φορέα και των επιχειρήσεων που σχετίζονται με την επένδυση, κ.ά.

Τα ανωτέρω μαζί με περισσότερες λεπτομέρειες αναφέρονται στο άρθρο 31 της απορριπτικής απόφασης του ΣτΕ της 17ης Απριλίου 20013 κατά της αίτησης ακύρωσης της υπ’ αριθμ. 201745/26.7.2011 κοινής απόφασης έγκρισης Περιβαλλοντικών όρων της επένδυσης: «Επειδή, όπως προκύπτει από τα ως άνω δεδομένα της Μ.Π.Ε., τις γνωμοδοτήσεις της Διεύθυνσης Μεταλλευτικών και Βιομηχανικών Ορυκτών που χαρακτήρισαν τη δραστηριότητα ως ιδιαιτέρως συμφέρουσα για την εθνική οικονομία και τους όρους της προσβαλλόμενης, που προπαρατέθησαν, το εν λόγω επενδυτικό σχέδιο, με το οποίο αξιοποιείται ο ορυκτός πλούτος στη συγκεκριμένη περιοχή των μεταλλείων Κασσάνδρας με υπόγεια, κατά κύριο λόγο, εκμετάλλευση, μέσω της συνδυαστικής μεταλλουργικής καθετοποίησης του συνολικού μεταλλευτικού δυναμικού των ερευνηθέντων κοιτασμάτων και βάσει σχεδιασμού που αξιοποιεί τις βέλτιστες διαθέσιμες τεχνικές και αντιμετωπίζει κατά τρόπο ολοκληρωμένο την ορθολογική διαχείριση και προστασία των περιβαλλοντικών μέσων, αναμένεται να επιφέρει, κατά την κρίση της Διοίκησης που το ενέκρινε, πολλαπλά οφέλη τόσο στην εθνική όσο και στην τοπική οικονομία, τα οποία συνίστανται στην περιφερειακή ανάπτυξη και τη μείωση της ανεργίας, την αύξηση των εξαγωγών και του συναλλαγματικού οφέλους, την αύξηση του Α.Ε.Π. μέσω της φορολογίας του φορέα και των επιχειρήσεων που σχετίζονται με την επένδυση, τη δημιουργία άνω των 1.300 άμεσων θέσεων εργασίας, οι οποίες θα καλυφθούν κατά τον προμνημονευθέντα περιβαλλοντικό όρο κατά 90% από την τοπική κοινωνία, αλλά και την ενίσχυση και άλλων δραστηριοτήτων του δευτερογενούς και τριτογενούς τομέα που συνδέονται αμέσως ή εμμέσως με την μεταλλευτική δραστηριότητα».