Tag Archives: Σκουριές Χαλκιδικής

ΟΡΥΚΤΕΣ ΠΡΩΤΕΣ ΥΛΕΣ: ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ

Από την αρχή του πολιτισμού, οι άνθρωποι χρησιμοποιούσαν πέτρες, και αργότερα μέταλλα, που έβρισκαν στο έδαφος ή λίγο κάτω από την επιφάνεια της γης. 

Το παλαιότερο ορυχείο που είναι γνωστό σήμερα στην επιστήμη βρίσκεται στο «Σπήλαιο του Λιονταριού», στη σημερινή Σουαζιλάνδη, στη νοτιότερη Αφρική, και χρονολογείται από την Παλαιολιθική Εποχή, πριν από περίπου 43.000 χρόνια. Από το ορυχείο αυτό εξορυσσόταν αιματίτης που χρησιμοποιούνταν για την παραγωγή κόκκινης ώχρας. Άλλο ορυχείο περίπου της ίδιας εποχής έχει βρεθεί στην Ουγγαρία: πιστεύεται ότι εκεί άνθρωποι του Νεάντερταλ εξόρυσσαν πυρόλιθο για κατασκευή εργαλείων και όπλων.

Με την εξέλιξη της τεχνολογίας, ο αριθμός των ορυκτών και μεταλλευμάτων που χρησιμοποιούνταν διευρύνθηκε σημαντικά. Η Βιομηχανική Επανάσταση δημιούργησε εντελώς νέες συνθήκες σε ό,τι αφορά τόσο τη διαδικασία εξόρυξης όσο και την εκμετάλλευση ορυκτών και μεταλλευμάτων.

Σήμερα λίγοι συνειδητοποιούν πόσο απαραίτητα είναι τα ορυκτά για τη διατήρηση και τη βελτίωση της ποιότητας της ζωής μας και πόσο αλληλένδετη είναι η καθημερινότητά μας με τη χρήση τους: υπολογίζεται ότι ο μέσος άνθρωπος χρησιμοποιεί στη διάρκεια της ζωής του περί τους 400 τόνους ορυκτών!

Εξίσου σημαντική είναι η συμμετοχή της δραστηριότητας αυτής στην οικονομική ζωή των χωρών: το 70% της ευρωπαϊκής κατασκευαστικής βιομηχανίας εξαρτάται από τις ορυκτές πρώτες ύλες – μεταλλεύματα, βιομηχανικά και λατομικά ορυκτά. Μερικά από τα υλικά που χρησιμοποιούμε πιο συχνά αποτελούνται σε μεγάλο ποσοστό από τέτοια υλικά: τα κεραμικά και το γυαλί παράγονται κατά 100% από ορυκτές πρώτες ύλες, ενώ τα χρώματα και το χαρτί περιέχουν ορυκτά σε ποσοστό 50%. Μπορούμε να πούμε με σιγουριά πως το 24ωρό μας είναι γεμάτοι με ορυκτά! 

Ξυπνάμε κάθε πρωί σε ένα σπίτι που αποτελείται από τσιμέντο: Δηλαδή ασβεστόλιθο, αργιλόχωμα, ποζολάνη, γύψο κ.ά. Τα αλουμινένια κουφώματα κατασκευάζονται με πρώτη ύλη τον βωξίτη.  Τα συνθετικά κουφώματα αποτελούνται από πολυμερή (PVC) και σκόνες ορυκτών όπως τάλκης κ.ά.

Για μόνωση χρησιμοποιούμε ελαφρόπετρα, περλίτη κ.ά., οι θερμοσυσσωρευτές περιέχουν τούβλα από δουνίτη ή ολιβινίτη (χρησιμοποιείται και στα χυτήρια). Τα φωτοβολταϊκά έχουν πυρίτιο με πρώτη ύλη το χαλαζία. Τα είδη υγιεινής και τα πλακάκια περιέχουν καολίνη και χαλαζία και πλένουμε τα δόντια μας με οδοντόπαστα στην οποία χρησιμοποιείται ανθρακικό ασβέστιο, ορυκτά νατρίου, φθορίτη κ.ά.

Το αυτοκίνητό μας  περιέχει 100-150 κιλά βιομηχανικών υλικών, περισσότερο από ένα τόνο μέταλλα (αλουμίνιο, σίδηρο, νικέλιο, μολυβδαίνιο, χρώμιο, μόλυβδο), ενώ αν είναι ηλεκτρικό και λίθιο, αλλά και έξι χιλιόμετρα χαλκό σε σύρμα! 

Ο κατάλογος είναι ατελείωτος… Το κινητό μας, το κομπιούτερ, το τάμπλετ, όλα περιέχουν μια πλειάδα ορυκτών από πολύτιμα μέταλλα μέχρι σπάνιες γαίες, απαραίτητα στην καθημερινότητά μας.

Το πόσο απαραίτητα και αναγκαία είναι συγκεκριμένα ορυκτά στην επιβίωσή μας σήμερα, αποδεικνύεται και από την Πράξη για τις Κρίσιμες Πρώτες Ύλες (Critical Raw Materials Act, CRMA), που πρότεινε και υπερψήφισε η ΕΕ, ένα ολοκληρωμένο σύνολο δράσεων ώστε να διασφαλιστεί η πρόσβαση της ΕΕ σε ασφαλή, διαφοροποιημένο, προσιτό και βιώσιμο εφοδιασμό με κρίσιμες πρώτες ύλες. Οι κρίσιμες πρώτες ύλες είναι απαραίτητες για ένα ευρύ φάσμα στρατηγικών τομέων, όπως η βιομηχανία των μηδενικών καθαρών εκπομπών για την ενεργειακή μετάβαση, η ψηφιακή βιομηχανία για την ψηφιακή μετάβαση, η αεροδιαστημική και η άμυνα. Εν τω μεταξύ ο κατάλογος των κρισίμων πρώτων υλών όσο πάει και διευρύνεται. Το αλουμίνιο και ο χαλκός περιλαμβάνονται στον επικαιροποιημένο κατάλογο, ο οποίος περιλαμβάνει 34 πρώτες ύλες εκ των οποίων 17 θεωρούνται στρατηγικές πρώτες ύλες. Αν συνυπολογίσουμε πως οι ελληνικές εξαγωγές ορυκτών πρώτων υλών το 2022 ανήλθαν σε 1,0 δισεκ. ευρώ, έναντι 933 εκατ. ευρώ το προηγούμενο έτος, και αφορούν κυρίως αλουμίνιο και χαλκό, καταλαβαίνει κανείς τι σημαίνει αυτό για την Ελλάδα.

Οι κρίσιμες πρώτες ύλες της Ελλάδας

Υπάρχουν ισχυρές πιθανότητες η Ελλάδα να διαθέτει σημαντικά κοιτάσματα από κρίσιμες πρώτες ύλες, τονίζουν πηγές του Συνδέσμου Μεταλλευτικών Επιχειρήσεων. Συγκεκριμένα στην Ελλάδα υπάρχει περίπου το 10% των κρίσιμων πρώτων υλών της Ε.Ε. και η λίστα συνεχώς διευρύνεται και με νέα κοιτάσματα. Ποιες είναι αυτές οι κρίσιμες πρώτες ύλες που διαθέτει η χώρα μας και οι οποίες στο πλαίσιο της ενεργειακής μετάβασης είναι εξαιρετικά επίκαιρες και απαραίτητες σε πανευρωπαϊκό επίπεδο;

Νικέλιο: Η Ελλάδα διαθέτει σημαντικά κοιτάσματα σε Εύβοια, Στερεά Ελλάδα και Καστοριά, τα οποία αξιοποιεί η Λάρκο παράγοντας σιδηρονικέλιο. Με την κατάλληλη αλλαγή της διεργασίας, από πυρομεταλλουργία σε υδρομεταλλουργία μπορεί να παράγεται νικέλιο. 

Βωξίτης: Τα υπάρχοντα κοιτάσματα βωξίτη που οδηγούν στην παραγωγή αλουμινίου δεν θα διαρκέσουν εσαεί. Πρέπει συνεπώς να γίνουν νέες έρευνες και επενδύσεις για τον εντοπισμό και την αξιοποίηση κοιτασμάτων σε μεγάλο βάθος τα οποία εικάζεται ότι υπάρχουν.

Χαλκός: Εκτός από την δευτερογενή παραγωγή χαλκού στην περιοχή της Χαλκιδικής, υπάρχουν σημαντικά κοιτάσματα και σε άλλες περιοχές της Β. Ελλάδας. Πρόκειται για δημόσια κοιτάσματα τα οποία παραμένουν αναξιοποίητα, καθώς όσες φορές ξεκίνησαν προσπάθειες εκμετάλλευσης σημειώθηκαν τοπικές αντιδράσεις.

Κοβάλτιο: Άλλο μία κρίσιμη πρώτη ύλη που μπορεί να παραχθεί στην Ελλάδα, καθώς το κοβάλτιο περιέχεται στα κοιτάσματα νικελίου και μπορεί να εξαχθεί μέσω ειδικής διαδικασίας. Και εδώ είναι αναγκαίο να γίνουν σημαντικές επενδύσεις και αλλαγή της μεθόδου κατεργασίας του νικελίου ώστε να παραχθούν τα ειδικά κράματα κοβαλτίου που χρησιμοποιεί η βιομηχανία των ηλεκτρικών οχημάτων. 

Ο χαλκός της Χαλκιδικής

Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσε η International Copper Association τον Απρίλιο του 2023, η ετήσια παγκόσμια προσφορά χαλκού αναμένεται να αυξηθεί κατά 26% και να προσεγγίσει τους 38,5 εκατομμύρια τόνους έως το 2035. Ωστόσο, η προσφορά χαλκού θα εξακολουθήσει να είναι κατά περίπου 2% χαμηλότερη από τη συνολική ζήτηση για το μέταλλο. Για την κάλυψη της ζήτησης, η παραγωγή χαλκού έχει ήδη διπλασιαστεί παγκοσμίως τα τελευταία 15 χρόνια, και η απαιτούμενη, εκ νέου, αύξηση αποτελεί πρόκληση για την εξορυκτική βιομηχανία, ιδιαίτερα την ευρωπαϊκή.  

Στην Πράξη για τις Κρίσιμες Πρώτες Ύλες ο χαλκός αναφέρεται ως Στρατηγική Πρώτη ύλη. Στόχος του Κανονισμού είναι, έως το 2030, το 10% της κατανάλωσης στρατηγικών ορυκτών πρώτων υλών της Ένωσης να εξορύσσεται εντός της ΕΕ. Συνεπώς, εκ των πραγμάτων, απαιτούνται τεράστιες προσπάθειες και σημαντική αύξηση των επενδύσεων προκειμένου να επιτευχθεί, ή τουλάχιστον προσεγγιστεί, το συγκεκριμένο επίπεδο αυτάρκειας στην ΕΕ. 

Στο πλαίσιο της ανάγκης εξασφάλισης ορυκτών πόρων, νέα έργα εξόρυξης χαλκού βρίσκονται υπό ανάπτυξη ανά τον κόσμο. Σύμφωνα με τη Mining Intelligence, τα κορυφαία υπό ανάπτυξη έργα χαλκού χωροθετούνται στην Άπω Ανατολή, τη Χιλή, τη Βόρεια Αμερική, την Αφρική και την Ελλάδα!  

Το μεταλλευτικό έργο της Ελληνικός Χρυσός στις Σκουριές της Χαλκιδικής τοποθετείται στην 5η θέση της λίστας των 10 σημαντικότερων έργων εξόρυξης χαλκού παγκοσμίως με κριτήριο την εκτιμώμενη διάρκεια ζωής του (περίπου 20 έτη). Σύμφωνα με τη μελέτη σκοπιμότητας του έργου, οι μεταλλευτικές εγκαταστάσεις στις Σκουριές προβλέπεται να έχουν ετήσια παραγωγή, κατά μέσο όρο, 67 εκατομμυρίων λιβρών χαλκού.  

Στις αρχές Απριλίου 2023, η Ελληνικός Χρυσός η θυγατρική εταιρεία της Eldorado Gold, η οποία διαχειρίζεται τα Μεταλλεία Κασσάνδρας στην Χαλκιδική, ανακοίνωσε την ολοκλήρωση της συμφωνίας χρηματοδότησης ύψους 680 εκατομμυρίων ευρώ για την ανάπτυξη του υπερσύγχρονου μεταλλείου των Σκουριών. Η αξιοποίηση του παγκόσμιας κλάσης πορφυριτικού κοιτάσματος χαλκού δε θα προσφέρει μακροπρόθεσμη αξία μόνο στην τοπική και την εθνική οικονομία αλλά θα συνδράμει επίσης στην επίτευξη των ποσοτικών στόχων του CRMA.  

Σύντομα η Ελλάδα θα διαθέτει το μόνο υπό ανάπτυξη έργο εξόρυξης χαλκού σε ευρωπαϊκό έδαφος, γεγονός που την τοποθετεί δυναμικά στην ευρωπαϊκή και διεθνή αγορά. Ο πολυπράγμων χαλκός είναι, πια, (και) ελληνική υπόθεση.

Τα υπάρχοντα προβλήματα

Προϋπόθεση για να προχωρήσει η αξιοποίηση αυτών των κρίσιμων πρώτων υλών αποτελεί η υιοθέτηση εθνικής στρατηγικής για το μεταλλευτικό κλάδο και η αντιμετώπιση χρόνιων παθογενειών που καθηλώνουν την ανάπτυξη. Ενδεικτικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μεταλλευτικές επιχειρήσεις είναι, οι καθυστερήσεις στην περιβαλλοντική αδειοδότηση, η ανυπαρξία ειδικού χωροταξικού για τις ορυκτές πρώτες ύλες, η απαγόρευση της αξιοποίησης περιοχών που έχουν χαρακτηριστεί ως Natura αλλά και η έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού λόγω των συνταξιοδοτήσεων αλλά και της μετανάστευσης που πλήττει τον κλάδο.

 

[Με πληροφορίες από: https://www.consilium.europa.eu/, www.sme.gr/, https://www.hellas-gold.com/, https://www.capital.gr/, Άρθρο του Χ. Φλουδόπουλου 16/3/2023]

ΣΚΟΥΡΙΕΣ: ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΕΝΟΧΗΣ ΓΙΑ ΠΕΝΤΕ ΕΚ ΤΩΝ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΩΝ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ – ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΠΑΛΛΑΓΗΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΒΑΡΕΙΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ

Εισήγηση ενοχής για πέντε εκ των κατηγορουμένων της υπόθεσης σχετικά με την εμπρηστική επίθεση στο εργοτάξιο της «Ελληνικός Χρυσός» στις Σκουριές Χαλκιδικής, το Φεβρουάριο του 2013, έκανε ο εισαγγελέας του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης Γιώργος Καντζίδης, ζητώντας παράλληλα την απαλλαγή των υπολοίπων 16 ατόμων που κάθονται στο εδώλιο του δικαστηρίου.

Σε ό,τι αφορά τους πέντε που ζήτησε να κηρυχθούν ένοχοι, ο εισαγγελικός λειτουργός εισηγήθηκε προς τους δικαστές να καταδικαστούν για τα κακουργήματα της κατασκευής εκρηκτικών υλών και της έκρηξης, καθώς επίσης για τα πλημμελήματα της διακεκριμένης φθοράς με φωτιά και της παράνομης υλοτομίας.

Αντίθετα, για τους ίδιους κατηγορούμενους -όπως και για τους υπόλοιπους- πρότεινε να απαλλαγούν για το σύνολο των υπολοίπων πράξεων που τους καταλογίζονται και μεταξύ αυτών της εγκληματικής οργάνωσης και της απόπειρας ανθρωποκτονίας σε βάρος των υπαλλήλων φύλαξης του εργοταξίου, αδικήματα που διώκονται σε βαθμό κακουργήματος, αλλά και για μια σειρά από πλημμελήματα.

Τεκμηριώνοντας την πρότασή του, στο σκέλος που αφορά την ενοχή για καθένα από τα πέντε πρόσωπα, ο εισαγγελέας εκτίμησε ότι η φυσική τους παρουσία στο εργοτάξιο συνάγεται, κατά περίπτωση, από τα εξής: την ανίχνευση γενετικού υλικού (DNA) σε σκούφο και καπάκια φωτοβολίδων, την ταυτοποίηση καλύκων με κυνηγετικό όπλο και τις αλλαγές συσκευών κινητών τηλεφώνων μετά το περιστατικό.

Αναφερόμενος στην επίθεση ο κ. Καντζίδης, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι υπήρξε «συγχρωτισμός» ξένων «που δεν είχαν ειρηνικές διαθέσεις» με ντόπιους που όσο περνούσε ο καιρός και έβλεπαν ότι δεν ικανοποιούνταν το αίτημά τους να σταματήσει η μεταλλευτική δραστηριότητα στην περιοχή αντιδρούσαν περισσότερο.

Ο ίδιος, επισήμανε, ότι οι δράστες δεν ενήργησαν με ανθρωποκτόνο δόλο, τονίζοντας ότι «εάν ήθελαν να σκοτώσουν δεν υπήρχε περίπτωση να μην έχουμε νεκρό», ενώ πρόσθεσε ότι ο κοινός τους δόλος «ήταν να τρομοκρατήσουν τους εργαζόμενους της επιχείρησης ώστε αυτή να έχει πρόβλημα».

Κατά την αγόρευσή του, ο εισαγγελικός λειτουργός έκανε λόγο για «έλλειψη σχεδιασμού» από πλευράς Αστυνομίας για την αποφυγή αυτής της επίθεσης, από τη στιγμή μάλιστα, που όλο το προηγούμενο διάστημα υπήρχαν «κλιμακούμενες αντιδράσεις». «Η έλλειψη σχεδιασμού οδήγησε στη σύλληψη του σχεδίου των Σκουριών», σημείωσε. Σε άλλο σημείο, επισήμανε, ότι οι τηλεφωνικές συνομιλίες που διαπιστώθηκε ότι είχαν κάποιοι κατηγορούμενοι μεταξύ τους δεν αρκούν για να καταστούν αυτοί ένοχοι, κάνοντας κριτική στην Αστυνομία. «Το μέσο της άρσης του τηλεφωνικού απορρήτου δεν χρησιμοποιήθηκε για το σκοπό, αλλά έγινε ο ίδιος ο σκοπός», σχολίασε.

Νωρίτερα, στις απολογίες τους οι κατηγορούμενοι, όλοι κάτοικοι της Χαλκιδικής, αρνήθηκαν κάθε εμπλοκή τους στο επεισόδιο, ενώ η διαδικασία θα συνεχιστεί τη Δευτέρα με τις αγορεύσεις των συνηγόρων υπεράσπισης.

 

[ΠΗΓΗ: http://ergoliptesxalkidikis.blogspot.com, 15/11/2018]

Ο,ΤΙ ΜΑΣ ΒΟΛΕΥΕΙ…

Ο Γιώργος Χατζελένης είναι ο νεαρός συγγραφέας των βιβλίων “Καθημερανοητότητα” (2012), “Βαλκανεύοντας” (2014) και “Εντεύθεν” (2016) από τις εκδόσεις Γαβριηλίδη. Ο άνθρωπος έχει τις απόψεις του, εμείς δεν συμφωνούμε μαζί του, και δεν θα μπούμε στη διαδικασία να τον αντικρούσουμε στο άρθρο του σε τοπικό μπλογκ της Χίου, όπου υποστηρίζει την περιοχή ZAD (Zone À Défendre) στην Γαλλία, στην οποία έχουν μαζευτεί ντόπιοι αγρότες, χωρικοί, αστοί, φυσιολάτρες, συνδικαλιστές, πρόσφυγες, καταληψίες και διεθνείς ριζοσπάστες μπαχαλάκηδες, οι οποίοι σε μια ιδιότυπη συνύπαρξη ζουν, εργάζονται, χτίζουν και καλλιεργούν στην συγκεκριμένη περιοχή στην οποία σχεδιαζόταν να κατασκευαστεί αεροδρόμιο.

Τελικά τα σχέδια για το αεροδρόμιο άλλαξαν και οι …ZADιστές πανηγυρίζουν τη «νίκη» τους…

Ο Χατζελένης, τελειώνει το άρθρο του με μια φράση που αντικατοπτρίζει γενικά τις πεποιθήσεις του και αποδεικνύει τη σύγχυσή του, αφού τον τοποθετεί κατά της εκμετάλλευσης ορυκτών πόρων, αλλά και κατά της παραγωγής ήπιας μορφής ενέργειας: «Μακάρι οι ζητωκραυγές της Νάντης να ακουστούν κάποια στιγμή και στις Σκουριές Χαλκιδικής αλλά και στα νησιά του Αιγαίου που κινδυνεύουν από τα αιολικά πάρκα».

Το παρεάκι του Τόλη αποφάσισε να αναπαράγει το άρθρο στο antigold.org, αλλά εκεί, ως δια μαγείας, το άρθρο τελειώνει ως εξής: «Μακάρι οι ζητωκραυγές της Νάντης να ακουστούν κάποια στιγμή και στις Σκουριές Χαλκιδικής» !!!

Καλό, ε;

 

ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΑΝΑΒΟΛΗ ΤΗΣ «ΠΟΛΥΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΗΣ» ΔΙΚΗΣ

Για την 1η Οκτωβρίου 2018 αναβλήθηκε η δίκη των 21 κατοίκων της βορειοανατολικής Χαλκιδικής, που κατηγορούνται για την εμπρηστική επίθεση στο εργοτάξιο της εταιρείας «Ελληνικός Χρυσός» στις Σκουριές Χαλκιδικής.

Το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης, ενώπιον του οποίου επρόκειτο να δικαστεί σήμερα η υπόθεση, έκανε δεκτό αίτημα αναβολής που υπέβαλε συνήγορος υπεράσπισης, επικαλούμενος σοβαρό πρόβλημα υγείας στο πρόσωπο του εντολέα του, εκ των βασικών κατηγορουμένων στην υπόθεση. Αυτή είναι η τρίτη αναβολή που δόθηκε, καθώς είχαν προηγηθεί άλλες δύο τον τελευταίο 1,5 χρόνο, για διαφορετικούς όμως λόγους τότε.

Οι κατηγορούμενοι, στην πλειονότητά τους κάτοικοι της Ιερισσού και της Μ. Παναγίας, αντιμετωπίζουν βαρύτατες κατηγορίες, καθώς το παραπεμπτικό βούλευμα τους καταλογίζει -μεταξύ άλλων- σύσταση εγκληματικής οργάνωσης, απόπειρα ανθρωποκτονίας, έκρηξη, κατοχή εκρηκτικών, ληστεία κ.ά. Τέσσερις εκ των διωκόμενων είχαν κριθεί αρχικά προφυλακιστέοι, αλλά αφέθηκαν ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους. Όλοι τους, πάντως, αρνούνται οποιαδήποτε σχέση με την επίθεση, που έγινε τον Φεβρουάριο του 2013.

Στο πλευρό τους βρέθηκαν για μία ακόμη φορά δεκάδες μέλη του κινήματος κατά της εξόρυξης χρυσού και διαφόρων συλλογικοτήτων, που συγκεντρώθηκαν από νωρίς στο δικαστικό μέγαρο της Θεσσαλονίκης, εκφράζοντας την αλληλεγγύη τους στους διωκόμενους και διαδηλώνοντας την αντίθεσή τους στην ποινικοποίηση των αγώνων των κατοίκων της Χαλκιδικής κατά της επένδυσης χρυσού.

Σχόλιο του μπλογκ: Η αναβολή της δίκης ήταν σχεδόν σίγουρη (και προμελετημένη). Τα λέμε πάλι σε έναν χρόνο… Κάτι μου λέει πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει να είναι κυβέρνηση όταν γίνει τελικά αυτή η δίκη… Και μια ερώτηση: Κοντά στους κατηγορούμενους βρέθηκαν –λέει– «δεκάδες μέλη του κινήματος κατά της εξόρυξης χρυσού και διαφόρων συλλογικοτήτων»… Δεκάδες, δηλαδή λιγότεροι από 100… Μα 21 ήταν οι κατηγορούμενοι… 2-3 άτομα, φίλοι ή συγγενείς να ήρθαν για τον καθένα να τα 60 άτομα…

[ΠΗΓΗ: http://www.newsit.gr, από ΑΠΕ-ΜΠΕ, 9/11/2017]