Στις αρχές του χρόνου πήραμε μια γερή γεύση της κακομοιριάς (που ήδη μας δέρνει) από τις διώξεις της επένδυσης της Eldorado και του ίδιου του επενδυτή με κυβερνητικές επιθέσεις και σε προσωπικό επίπεδο!!! Μπορεί να μαζεύτηκε το ρεζιλίκι της χώρας (μετά την προσφυγή του ξένου επενδυτή στα δικαστήρια) αλλά οι διώξεις επενδύσεων και επενδυτών παραμένουν όσο το σχέδιο διωγμού των ιδιωτών το καλύπτει ο ίδιος ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας.

Ας σταυροκοπηθούμε, μέρες που είναι, να βαστάξουν οι Τράπεζες για να κρατήσουν στη ζωή (συγκεκριμένους) ομίλους, αλυσίδες και βιομηχανικά συγκροτήματα που αν “εκπνεύσουν” θα προκαλέσουν “τσουνάμι” αφάνταστων καταστροφών. Έτσι θα εξακολουθήσουμε να σουρνόμαστε για κάποια χρόνια. Μετά έχει ο Θεός… Στο μεταξύ οι διώκτες των επενδύσεων θα πουλάνε, θρασύτατα, αριστερό σανό ανάπτυξης. Με ποσοστά μάλιστα…

Ποιος μπορεί να ξεχάσει τα σκυθρωπά πρόσωπα που συναντούσε διασχίζοντας την Αλβανία του Μπερίσσα, τη Βουλγαρία του Ζιφκοφ ή την πρώην Γιουγκοσλαβία του Τίτο.

Εκεί βαδίζουμε. Σε εκείνα τα χρόνια. Και σε εκείνους τους τόπους. Με τα κλειστά σύνορα της μιζέριας, της κατάθλιψης και του παραμιλητού…

Στις αρχές του χρόνου πήραμε μια γερή γεύση της κακομοιριάς (που ήδη μας δέρνει) από τις διώξεις της επένδυσης της Eldorado και του ίδιου του επενδυτή με κυβερνητικές επιθέσεις και σε προσωπικό επίπεδο!!!Μπορεί να μαζεύτηκε το ρεζιλίκι της χώρας (μετά την προσφυγή του ξένου επενδυτή στα δικαστήρια) αλλά οι διώξεις επενδύσεων και επενδυτών παραμένουν όσο το σχέδιο διωγμού των ιδιωτών το καλύπτει ο ίδιος ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας.

Προχθές, είχαμε τη δίωξη με την υπόθεση της Αφάντου της Ρόδου (μιας γιγαντιαίας τουριστικής επένδυσης την οποία καλωσόρισαν και οι ίδιοι οι κάτοικοι) από το υπουργείο Πολιτισμού και προσωπικά το σύντροφο Μπαλτά.

Άλλη μία δίωξη υπό το βλέμμα του πρωθυπουργού, Α. Τσίπρα, ο οποίος δεν τολμά να αγγίξει τον Μπαλτά αλλά μόνο να τον μετακομίζει από υπουργείο σε υπουργείο…

Ευθύνεται και εδώ προσωπικά ο πρωθυπουργός καθώς οι πάντες αντιλαμβάνονται (ακόμη και οι ερασιτέχνες των επενδύσεων) ότι η Ελλάδα είναι ένας απέραντος αρχαιολογικός χώρος που σημαίνει ότι η ανάπτυξη (όπως γίνεται σε όλο τον πλανήτη) δεν ανακόπτεται αλλά συνυπάρχει με την προστασία του αρχαιολογικού και του φυσικού περιβάλλοντος.

Αντίθετα όμως σε αυτό οι υπουργοί χρησιμοποιούν, ως ΣΥΡΙΖΑ, το περιβάλλον σαν πρόσχημα διώξεων των επενδύσεων βάζοντας κρατικές υπηρεσίες να παρεμβάλλονται κατά πως συμφέρει το κόμμα…

Και το κόμμα  έχει τώρα ανάγκη να φουλάρει την αριστερή προπαγάνδα για να κρατήσει “ακμαίους” τους μπολσεβίκους όταν θα τους πετάνε γιαούρτια και αυγά οι απελπισμένοι ψηφοφόροι τους.

Οπότε δεν είναι μόνο θέμα Μπαλτά, Σκουρλέτη, ή Λαφαζάνη (παλαιότερα) το σχέδιο διωγμού των ιδιωτικών επενδύσεων.

Είναι και θέμα ανικανότητας του ίδιου του Τσίπρα να χειρισθεί τα μηχανήματα λειτουργίας της αυξομείωσης της “αριστεροσύνης” του κόμματος…

Για παράδειγμα το οργανωμένο καραγκιοζιλίκι του Τσίπρα και των “ανταρτών” στην υπόθεση της Cosco και των κρατικών αεροδρομίων με τις κινητοποιήσεις του ΣΥΡΙΖΑ έστω και αν και στις δύο περιπτώσεις επρόκειτο για (προβλεπόμενες από το μνημόνιο) αποκρατικοποιήσεις και όχι για ιδιωτικές επενδύσεις!!!

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κέρδισε τίποτε απολύτως. Ο δε Τσίπρας εμφανίσθηκε (άλλη μία φορά) αναξιόπιστος πρωθυπουργός όχι μόνο για επενδύσεις και επενδυτές που προσκαλεί στην χώρα του αλλά και στις ιδιωτικοποιήσεις που συμφώνησε με τους θεσμούς!!!

Όλα αυτά, κατά την άποψή μου, αποκαλύπτουν πως ο Τσίπρας με τον ΣΥΡΙΖΑ φροντίζουν να αποφύγουν τα βάρη μιας ανάπτυξης καθώς δεν θέλουν αλλά και δεν αντέχουν τους κανόνες και όρους της που τηρούν όλες οι χώρες του ανεπτυγμένου και αναπτυσσόμενου κόσμου από την Ασία μέχρι τις γειτονικές Βουλγαρία και Ρουμανία.

Όμως και το κυνηγητό των επενδυτών το κάνουν με ερασιτεχνισμό. Καταφεύγουν (με το πρόσχημα της προστασίας του περιβάλλοντος και της αρχαιολογίας) στα γνωστά αντικίνητρα που έχουν θεσπισθεί μόνο για να συντηρούν τα κυκλώματα διαφθοράς. Και αν τα υπουργεία Ανάπτυξης ή Περιβάλλοντος δεν μπορούν να ανατρέψουν την ιδιωτική επένδυση επιστρατεύουν το Πολιτισμού!!!

Οι προσφυγές βέβαια αφορούν μόνο ιδιωτικές επενδύσεις. Οι τυχόν κρατικές (ενέργεια, υποδομές, χώροι αποβλήτων) είναι εντελώς ελεύθερες χωρίς παρεμβάσεις των υπουργείων.

Με τον τρόπο αυτό το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ, για το διωγμό των επενδυτών και των ιδιωτικών επενδύσεων, ξεδιπλώνεται ή αναδιπλώνεται αν το απαιτούν τα “μηχανήματα” παραγωγής αριστερισμού…

Μέσα στην κατάντια αυτή η Ελλάδα, της αριστερής ανάπτυξης, τρομάρα μας, θα παραμείνει ως η μόνη από τις ευρωπαϊκές χώρες των μνημονίων (Ιρλανδία, Πορτογαλία, Ισπανία, και Κύπρο) που θα συνεχίσει να σούρνεται, όταν αυτές θα απογειώνονται. Θα παράγει όμως άφθονη μιζέρια και θλίψη για τα πρόσωπα των κατοίκων της μαζί με παραμιλητό… ίδιο με αυτό που συναντούσαμε στα πρώην σοβιετικά Βαλκάνια.

 

[ΠΗΓΗ: capital.gr, του Γιώργου Κράλογλου, 28/5/2016]

Ξαφνικά, εχθές το πρωί, μάθαμε την μεγάλη είδηση. Τα Μνημόνια θα μπορούσαν να τελειώσουν τον Μάιο. Βέβαια. Το ανακοίνωσε ο πρόεδρος των Ανεξαρτήτων Ελλήνων και ΥΕΘΑ, Πάνος Καμμένος. Σε ομιλία του στην ετήσια συγκέντρωση των Εβραϊκών οργανώσεων. Τι κι αν το τρίτο τρισκατάρατο που υπέγραψε ο Δόκτωρ τον Ιούλιο, έχει ισχύ τριών ετών; Τι και αν η αξιολόγηση περιλαμβάνει την συμφωνία και ψήφιση Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος για τα έτη 2016-18; Ο Πάνος ο Καμμένος, περιμένει “απόφαση εξόδου από τα Μνημόνια μέχρι τον Μάιο”! Αγάντα Πάνο! Μάλλον θα πάει για λιιιιίγο πιο μετά. Ίσα με 2,5 χρόνια. Μπορεί και αργότερα…

Η δήλωση του ΥΕΘΑ πάντως, από κάπου πηγάζει. Δεν είναι δυνατόν να ξύπνησε ένα πρωί και να άρχισε να μιλά για “έξοδο από τα Μνημόνια”, στα καλά του καθουμένου. Είτε του έχουν περιγράψει κάποιο σχέδιο που οδηγεί σε αυτό το αποτέλεσμα άμεσα, είτε κάποιος του έχει πει ότι η ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης σημαίνει και τέλος του 3ου Μνημονίου.

Στην πρώτη περίπτωση είναι απόλυτη ανάγκη να γίνει γνωστό το (όποιο) σχέδιο, εδώ και τώρα. Διότι ο μόνος τρόπος άμεσης εξόδου από το Μνημόνιο, είναι η έξοδος από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Στην δε δεύτερη, ποιος είδε τον Πάνο και δεν τον φοβήθηκε! Όχι τίποτε άλλο, έχει και “τα κουμπιά” στα χέρια του.

Και στις δύο, ο Θεός της Ελλάδας να βάλει το χέρι του…

Η έξοδος από τα Μνημόνια όμως, δεν είναι ο μόνος προβληματισμός του Έλληνα ΥΕΘΑ. Άμα τη επιστροφή του και την σημερινή συζήτηση στην Βουλή, θα πρέπει ν’ αποφασίσει τι θα πράξει με την περίπτωση του “γλωσσικού ολισθήματος” Μουζάλα. Ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α. σύσσωμος έχει λάβει θέσεις μάχης, υπέρ του υπουργού Μετανάστευσης. Και μάλιστα ισχυρότατες και ανυποχώρητες θέσεις, απ’ ότι λένε οι πληροφορίες. Ο Πρόεδρος της Βουλής ήταν κάθετος και απόλυτος. Πως θα κινηθεί ο κύριος Καμμένος; Θα “πάρει τους υπουργούς του και θα φύγει”; Όπως διέδιδαν κάποιοι κακεντρεχείς ότι είπε στον πρωθυπουργό την προηγούμενη εβδομάδα; Ή απλά “θα κάνει ακόμα μία κωλοτούμπα”, όπως ισχυρίζονται κάποιες κακές (κυβερνητικές) γλώσσες; Θα έχει πολύ ενδιαφέρον να δούμε την εξέλιξη της “κυβερνητικής κρίσης”…

Προσωπικά πάντως αποδίδω στις πιο πάνω κακές γλώσσες και μόνο, τις φήμες που θέλουν τον κύριο Καμμένο να υποχωρεί στις (άμεσες;) απαιτήσεις παραίτησης του κυρίου Μουζάλα, όταν και αφού του παραχωρήθηκε προεδρικό αεροσκάφος για το ταξίδι στις Η.Π.Α…

Η Quadriga αναχώρησε για τις διακοπές του Καθολικού Πάσχα (27 Μαρτίου). Θα επιστρέψει στις 2 Απριλίου. Οι πληροφορίες που υπάρχουν για τα αποτελέσματα της διαπραγμάτευσης και τον πιθανό χρόνο ολοκλήρωσης της αξιολόγησης, είναι ομιχλώδεις. Πιθανότατα δε η τελική έκβαση να διαφέρει σημαντικά, απ’ όλα όσα γράφονται. Όχι επειδή οι συνάδελφοι του σχετικού ρεπορτάζ ή όσοι έχουν πρόσβαση σε πηγές κοντά ή μέσα στην διαδικασία, δεν κάνουν καλή δουλειά. Το αντίθετο, θα έλεγα. Αν κανείς εξαιρέσει τις κυβερνητικές κορώνες σανού (“μη περικοπή κύριων συντάξεων”, “αξιολόγηση που τελειώνει την άλλη εβδομάδα” κ.λπ.) η πληροφορία που συλλέγεται είναι πλούσια και, τις περισσότερες φορές, ακριβής και επαληθεύεται. Το πρόβλημα βρίσκεται στο ότι παύει να ισχύει λίγες, μόλις, ώρες μετά.  Στον επόμενο “γύρο διαπραγμάτευσης”, πάνω στο σχετικό θέμα.

Η συγκεκριμένη διαδικασία βλέπετε,  έχει κάποια ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Μοιάζει με έναν πύργο του γνωστού παιχνιδιού Jenga. Όταν αλλάζει θέση ένα “τουβλάκι”, αλλάζει η μορφή του όλου οικοδομήματος. Και αυξάνεται ο κίνδυνος, ο πύργος να γκρεμιστεί, με μιας.

Το ίδιο και με την διαπραγμάτευση. Φορολογικό, ασφαλιστικό και Μεσοπρόθεσμο είναι αλληλένδετα. Απόλυτα και πλήρως συνδεδεμένα. Κυρίως, λόγω της ανάγκης να χρηματοδοτείται το ασφαλιστικό από τον προϋπολογισμό. Σχεδόν κάθε αλλαγή σε ένα από τα πιο πάνω, απαιτεί αλλαγές και στα άλλα δύο.

Πολύ δύσκολη άσκηση. Ειδικά όταν η μία πλευρά διαθέτει “ιερές αγελάδες” στις δαπάνες. Το καλό είναι ότι όλες οι πλευρές αναγνωρίζουν πρόοδο…

Καλό για ολόκληρη την χώρα. Για τους συνταξιούχους, δεν είμαι και τόσο σίγουρος. Σε κάθε περίπτωση, ας ελπίσουμε να υπάρξει επιτάχυνση, μετά τις 2 Απριλίου. Αλλιώς καλό Ιούλιο και αν…

Σήμερα το βράδυ, όπως ξέρετε, θα γίνει στο Κοινοβούλιο η προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση για την Δικαιοσύνη. Η κυβέρνηση διαρρέει πολλά. Περί “ονομάτων και διευθύνσεων”, περί “συνταρακτικών αποκαλύψεων” κ.λπ. Η αντιπολίτευση επιμένει θεσμικά. Και, μάλλον, έχει κάποιους “άσσους στο μανίκι”. Μια (μικρή) ιδέα δώσαμε εχθές…

Σε κάθε περίπτωση, “το ματς αναμένεται να έχει φάσεις”. Πάρτε λοιπόν pop-corn, μπύρες, αναψυκτικά και όλα τ’ αναγκαία και απαραίτητα εφόδια και καθίστε αναπαυτικά. “Άρτον και θεάματα” δεν έλεγαν οι Ρωμαίοι; Άρτος δεν προβλέπεται σύντομα, οπότε ας απολαύσουμε το θέαμα…

 

[ΠΗΓΗ: capita.gr, του Πέτρου Λάζου, 22/03/2016]

Λίγες ημέρες πριν τις δημοτικές εκλογές και σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία μαίνεται η προπαγάνδα για υπερψήφιση των υποψηφίων των λεγόμενων «αντιμνημονιακών» δυνάμεων. Δηλαδή με το επιχείρημα «ψηφίστε δημάρχους ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΔΗΜΑΡ, Οικολόγους πράσινους (και γω δεν ξέρω τι άλλο), για να δείξετε την δυσφορία σας στην κυβέρνηση για τα οικονομικά μέτρα», προσπαθούν να μετατρέψουν τις αυτοδιοικητικές εκλογές σε ένα δημοψήφισμα επιδοκιμασίας ή αποδοκιμασίας της κυβερνητικής πολιτικής. Για ηρεμήστε κύριοι… Μου λέτε να ψηφίσω δήμαρχο με κομματικά κριτήρια; Εσείς ζείτε στη δική μου περιοχή; Εσείς θα υποστείτε τις συνέπειες της διοίκησης του δήμου από μια άχρηστη δημοτική αρχή; Και στο κάτω-κάτω τι δουλειά έχει ο δήμαρχος με τα μνημόνια; Ο δήμαρχος είναι ο εφαρμοστής και ο προωθητής των μνημονιακών πολιτικών; Όσοι το νομίζετε αυτό γελιέστε, και έχετε πέσει θύματα της χειρίστου είδους πολιτικής παραπληροφόρησης. Το σχέδιο της αντιπολίτευσης είναι απλό και διάφανο. Παίρνουμε πολλούς δήμους, επιδεινώνουμε την ήδη προβληματική λειτουργία τους κοντράροντας συνεχώς και μη εφαρμόζοντας τις οδηγίες της κεντρικής εξουσίας, δημιουργείται αυξημένη δυσφορία των δημοτών την οποία εύκολα πλέον την αποδίδουμε στην μνημονιακή κυβερνητική πολιτική και καλλιεργούμε ευνοϊκό για εμάς κλίμα στις επόμενες βουλευτικές εκλογές. Τόσο απλά…

Το νου μας λοιπόν… Οι οδηγίες προς ναυτιλλόμενους δεν είναι και τόσο δύσκολες… Ψηφίζουμε δήμαρχο-πρόσωπο. Ψηφίζουμε ανθρώπους που όχι μόνο έχουν αποδείξει πως ξέρουν να δουλεύουν προς όφελος του δήμου, αλλά η δουλειά τους έχει φέρει αποδεδειγμένα και αποτελέσματα. Αποφεύγουμε βέβαια τους ουρανοκατέβατους σωτήρες που υπόσχονται πολλά και περνάμε από κόσκινο τα προγράμματα δράσης των παρατάξεων, επιλέγοντας το πλέον ρεαλιστικό και κοντά στην πραγματικότητα. Και κυρίως ζυγίζουμε το τι πραγματικά χρειάζεται ο τόπος μας και όχι τι θα θέλαμε ιδανικά να γίνει… Όλοι οι παραθαλάσσιοι δήμοι της Ελλάδας θα ήθελαν να γίνουν Ριβιέρα, αλλά πόσοι μπορούν; Το αστείο είναι πως υπάρχουν κάποιοι υποψήφιοι που υπόσχονται πως θα τους κάνουν Ριβιέρα…

Κι ένα τελευταίο… Μακριά από τα παπαγαλάκια… Πάντα τα παπαγαλάκια προωθούν το δικό τους συμφέρον και πάντα έχουν κάτι να ωφεληθούν από αυτά που… παπαγαλίζουν. Νοήμονες πολίτες είστε, καταλαβαίνετε τι εννοώ…