Διαβάζοντας την «Ανοιχτή επιστολή πρωτοβουλίας μαθητών του ΓΕΛ Ιερισσού για το Ν. Ρωμανό», (διαβάστε εδώ  και διαβάστε και τα σχόλια…) πραγματικά ένιωσα ένα ρίγος και ένα φόβο… Ρίγος γιατί δεν είναι δυνατόν να γράφονται τέτοια λόγια από παιδιά, και φόβο γιατί συνειδητοποιώ πόσο έχει ποτίσει την μικρή αυτή κοινωνία το μίσος, το φαρμάκι και η παραπληροφόρηση…

Και, δυστυχώς, κανείς δεν σκέφτεται πως όταν τελειώσει η υπόθεση με την εξόρυξη, –διότι με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο κάποτε θα τελειώσει–, η Ιερισσός δεν θα έχει πλέον καμία χρήση για όλους αυτούς που την εκμεταλλεύονται σήμερα, και θα “πεταχτεί” στην άκρη,  έχοντας κληρονομήσει όλα αυτά που ήδη έχουν αρχίσει και βαραίνουν το όνομά της… Το «Γαλατικό χωριό» θα είναι ένα ανέκδοτο της δεκαετίας του 2010 και η αληθινή Ιερισσός θα έχει χάσει πολλά χρόνια σπαταλημένα άδικα και ανόητα…