Ο αντιπρόεδρος της Ακτωρ, Δημήτρης Κούτρας, έχει χαρακτηριστεί άνθρωπος των δύσκολων αποστολών , αλλά και διανοούμενος των εργοταξίων . Το σίγουρο είναι ότι αποτελεί την πιο sui generis περίπτωση του κατασκευαστικού κλάδου. Και μόνο το γεγονός πως, αν και τρέχει τον ισχυρότερο τεχνικό όμιλο της χώρας, διατηρεί την επιχειρηματική αυτονομία του λέει πολλά. Πολυπράγμων και ευρυμαθής, ο αντιπρόεδρος της Άκτωρ είναι την τελευταία εικοσαετία συστατικό στοιχείο των εγχώριων μεγάλων έργων και ουσιαστικά το πρόσωπο που δίνει λύσεις στα δύσκολα σταυρόλεξα, όπως της επανεκκίνησης των οδικών αξόνων ή του Μετρό Θεσσαλονίκης. Μόνιμος συνομιλητής των υπουργών που έρχονται και φεύγουν. Το ίδιο ακλόνητος και στο διαχρονικό power game εντός της Ελλάκτωρ, με τις μετοχές του πάντα στο limit up. Από τη δεκαετία του 70 που μπήκε ως διευθυντής έργων, και σε όλη την πορεία κατάκτησης της ιεραρχίας. Ψημένος από νωρίς στη βιοπάλη, κάτι που ίσως εξηγεί πώς ένας άνθρωπος του κεφαλαίου δηλώνει μαρξιστής , απέκτησε ένα σχεδόν αλάνθαστο επιχειρηματικό αισθητήριο. Αυτό, περισσότερο παρά το πτυχίο του μεταλλειολόγου, ήταν που τον καθοδήγησε στην υπόθεση των Μεταλλείων Κασσάνδρας. Η εμπλοκή του ομίλου από την αρχική ιδέα μέχρι την αποεπένδυση που έφερε εντυπωσιακά κέρδη στα ταμεία ήταν δικό του δημιούργημα.

Ο Κούτρας έχει πάθος με την επιστήμη του., Στην περίπτωση του Βουρίνου, όμως, όπου και το μοναδικό σημαντικό κοίτασμα χρωμίτη στη χώρα (εκτιμάται ότι μπορούν να αποληφθούν 60.000 τόνοι), η επιχείρηση ανάστασης της εξορυκτικής δραστηριότητας έχει άλλο υπόβαθρο. Η οικογενειακή Μεταλλεία Γρεβενών Κοζάνης Α.Ε., ποντάρει εκεί από το 2008. Η παραγωγή χρωμίτη στην Ελλάδα έχει σταματήσει εδώ και 25 χρόνια, τότε που η ΕΛΣΙ (Ελληνικά Σιδηροκράματα), έβαλε λουκέτο, με το εργοστάσιο του Βόλου να περνάει στα χέρια της Βιοχάλκο. Έτσι, ο Κούτρας που έλαβε απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων το Σεπτέμβρη (επί του υπηρεσιακού ΠΕΧΩΔΕ Γ. Γκιόλια) και αναμένει το πράσινο φως της Αυτοδιοίκησης, έχει το βλέμμα του στις εξαγωγές του πολύτιμου υλικού κυρίως σε χώρες της Δ. Ευρώπης. Κι αυτό γιατί ο χρωμίτης, που το 96% των παγκόσμιων αποθεμάτων βρίσκεται στην Αφρική , χρησιμοποιείται κυρίως για την παραγωγή ανοξείδωτου χάλυβα, προσδίδοντας σκληρότητα και αντοχή, καθώς και για την κατασκευή πυρίμαχων υλικών. Οπότε μια νέα αγορά ανοίγεται μπροστά του.

[ΠΗΓΗ: DEAL NEWS, 19/02/2016]

Συνεχίζοντας να λοιδορεί τους αγώνες των εργαζομένων η συριζαϊκή ΑΥΓΗ. Φοράει τις αριστερές παρωπίδες μεγέθους XXL και αναρωτιέται:

«Εδώ και λίγες ώρες 29 μεταλλωρύχοι είναι άνεργοι, μετά τις απολύσεις στις οποίες προχώρησε η Άκτωρ, και το σωματείο τους, παρ’ ότι έχει προκηρύξει επαναλαμβανόμενες απεργίες, στρέφει τα πυρά του ενάντια στον ΣΥΡΙΖΑ και στο ΣτΕ, επειδή κωλυσιεργούν να εκδώσουν τις απαιτούμενες άδειες που έχουν να κάνουν με το εργοστάσιο εμπλουτισμού, με το flashmelting και τα φράγματα. Ακόμη και τώρα, οι μεταλλωρύχοι επιλέγουν να αφήσουν στο απυρόβλητο την εργοδοσία, ως συνέχεια της αγαστής συνεργασίας, που υπερβαίνει τη συνηθισμένη σχέση αφεντικού υπαλλήλου».

Είναι δυνατόν τέτοια σπέκουλα; Είναι δυνατόν να ταΐζει τόσο σανό τους αναγνώστες της; Φταίει ο κάθε εργοδότης όταν η κυβέρνηση σχεδόν απροκάλυπτα παρακωλύει συστηματικά μια επένδυση ζωής επειδή θέλει να «είναι συνεπής στις προεκλογικές της εξαγγελίες» και για να μην διαψευστούν η Ιγγλέζη, ο Ζουμπάς και ο ΣΥΡΙΖΑ Χαλκιδικής;

Διαβάστε και την εξ’ αριστερών απαξίωση του αγώνα των εργαζομένων για αξιοπρεπή εργασία: «Χτυπούσαν τα κράνη, έφτιαχναν… ρίμες με τον Λαφαζάνη και απειλούσαν οποιονδήποτε θα έμπαινε εμπόδιο στην επένδυση .Ήταν 16 Απριλίου του 2015, όταν οι μεταλλωρύχοι, με την ευγενική υποστήριξη της Ελληνικός Χρυσός, κατέβηκαν να διαμαρτυρηθούν έξω από το υπουργείο Περιβάλλοντος για την καθυστέρηση των έργων, λόγω της ανάκλησης αδειών. Στα σημεία των συγκεντρώσεων έτρεχε κυριολεκτικά ο Άδωνις, όπως έκανε πιο πρόσφατα για την αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας, και δήλωνε απευθυνόμενος στον ΣΥΡΙΖΑ: δεν υπάρχει περίπτωση να τους αφήσουμε να σας κλείσουν τα σπίτια».

Και τελειώνει το άρθρο ως εξής:

«Στην ανακοίνωση με την οποία εξαγγέλλουν απεργιακές κινητοποιήσεις, οι μεταλλωρύχοι διατυπώνουν τρία αιτήματα: α) Άμεση επαναπρόσληψη των απολυμένων της Άκτωρ β) Νέα επιχειρησιακή σύμβαση καθώς η υπάρχουσα έχει λήξει και γ) Υλοποίηση του έργου όπως αυτό έχει αδειοδοτηθεί. Το ερώτημα όμως που προκύπτει είναι πού απευθύνονται τα αιτήματα, καθώς, ενώ τις απολύσεις τις έκανε η Άκτωρ, στο επίκεντρο βρίσκεται ξανά ο ΣΥΡΙΖΑ».

Πολύ περίεργο που στο επίκεντρο βρίσκεται ο ΣΥΡΙΖΑ…, έτσι; Λες και η ΑΚΤΩΡ θέλει να κλείσει την επένδυση… Λες και η ΑΚΤΩΡ δεν δίνει τις αδειοδοτήσεις… Αιδώς, αχρείοι….

Αντίθετα, το άλλο φερέφωνο του ΣΥΡΙΖΑ, η Εφημερίδα των Συντακτών, περιορίζεται σε ένα ουδέτερο, πληροφοριακό σχόλιο για τις απολύσεις, συνοδευόμενο από τις δηλώσεις Ζαφειρούδα:

«Σε απολύσεις 29 εργαζομένων στις Σκουριές προχώρησε η εταιρεία Άκτωρ την προηγούμενη εβδομάδα, ενώ αναμένεται η τελική απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας σε σχέση με την απόφαση Σκουρλέτη για διακοπή εργασιών σε Σκουριές και Ολυμπιάδα και ενώ εκκρεμεί η αδειοδότηση της πολεοδομίας για το εργοστάσιο εμπλουτισμού και η άδεια για τα φράγματα, πάλι από το ΣτΕ. Το Σωματείο Μεταλλωρύχων Υπογείων Στοών των Μεταλλείων Κασσάνδρας Χαλκιδικής ξεκίνησε χτες 24ωρες επαναλαμβανόμενες απεργίες, με αιτήματα την άμεση επαναπρόσληψη των απολυμένων της Άκτωρ , νέα επιχειρησιακή σύμβαση, καθώς η υπάρχουσα έχει λήξει, και υλοποίηση του έργου όπως αυτό έχει αδειοδοτηθεί. Όπως δήλωσε στο alterthess.gr ο πρόεδρος του σωματείου Γ. Ζαφειρούδας, οι απολύσεις έγιναν γιατί η κυβέρνηση και το ΣτΕ κωλυσιεργεί να εκδώσει τις απαιτούμενες άδειες που έχουν να κάνουν με το εργοστάσιο εμπλουτισμού, με το flashmelting και τα φράγματα . Οι απολυμένοι εργαζόμενοι της Ακτωρ βρίσκονται, σύμφωνα με τον ίδιο, σε διαπραγματεύσεις με την εταιρεία Ελληνικός Χρυσός, η οποία ενδέχεται να τους προσλάβει».

Πολύ περίεργο… Δεν υπάρχει σύμπλευση και συντονισμός; Πάει, χάλασε ο κόσμος…

Όπως δημοσιεύει σήμερα το ΒΗΜΑ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ, σύντομα θα επαναλειτουργήσει το λιγνιτωρυχείο της Βεύης στη Φλώρινα καθώς υπεγράφη η σύμβαση μίσθωσης μεταξύ της Άκτωρ και του ΥΠΕΚΑ.

Βέβαια, υπάρχουν και εκεί αντιδράσεις τύπου… anticoal, διότι λέει η σύμβαση κατοχυρώθηκε στον Μπόμπολα… Λες και δεν έγινε πλειοδοτικός διαγωνισμός που πέρασε από 40 κύματα… Υπενθυμίζεται ότι οι προσπάθειες εκμίσθωσης της Βεύης είχαν ξεκινήσει από το 2006 (!) Η υπογραφή της σύμβασης που θα ακολουθήσει μεταξύ του ΥΠΕΚΑ και της εταιρείας ΑΚΤΩΡ θα αποτελέσει το πρώτο βήμα για την είσοδο ιδιωτικών κεφαλαίων στην εκμετάλλευση λιγνιτικού κοιτάσματος κάποιας σημασίας. Ας σημειωθεί δε ότι η είσοδος ιδιώτη στο συγκεκριμένο λιγνιτωρυχείο θα αξιολογηθεί από την Ε.Ε. και την τρόικα ως μέτρο για την κατάργηση της αποκλειστικής πρόσβασης μονοπωλίου που έχει η ΔΕΗ στο συγκεκριμένο καύσιμο.

Το λιγνιτωρυχείο είναι το μοναδικό που δεν ανήκει στη ΔΕΗ, γι’ αυτό και το ΥΠΕΚΑ ανέλαβε την αξιοποίηση του ώστε να διασφαλιστεί η ενεργειακή επάρκεια της χώρας. Σε ανακοίνωση της η εταιρεία Άκτωρ αναφέρει ότι με την επαναλειτουργία του λιγνιτωρυχείου δημιουργούνται 500 θέσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης. Η σύμβαση αφορά την εξόρυξη 120 εκατ. τόνων λιγνίτη και τα έσοδα του Δημοσίου από τη 15ετή μίσθωση θα ξεπεράσουν τα 150 εκατ. ευρώ. Ο εκμισθωτής έχει δεσμευθεί για έργα προστασίας του περιβάλλοντος ύψους 26 εκατ. ευρώ. Η σύμβαση θα πρέπει να κυρωθεί από τη Βουλή.