Έχει αρχίσει να γίνεται κουραστικό. Σε κάθε κρίσιμη ψηφοφορία οι ΣΥΡΙΖΑίοι παίζουν το ίδιο επικοινωνιακό παιχνίδι. Δήθεν ανησυχούν, δήθεν πιέζονται, δήθεν αντιδρούν και στο τέλος πάνε σαν τα πρόβατα που δεν διανοούνται καν να αφήσουν το μαντρί και ψηφίζουν ότι τους δώσουν. Θα γίνει δηλαδή κάτι διαφορετικό την Κυριακή;

Ή μήπως υπάρχει κανείς που υποστηρίζει ότι οι κυβερνητικοί βουλευτές θα κάτσουν να διαβάσουν όλες τις σελίδες; Και ότι δεν θα αρκεστούν στις περιλήψεις και στην… κεντρική ιδέα δια χειρός Τσακαλώτου; Για να είμαστε βέβαια δίκαιοι δεν είναι μόνο χαρακτηριστικό των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ η “τυφλή” ψήφιση Μνημονίων και σκληρών μέτρων χωρίς να είναι επαρκώς ενημερωμένοι, ούτε φυσικά οι πρώτοι που πριν τη ψηφοφορία αντιδρούσαν και στην κρίσιμη ώρα έβαζαν την ουρά κάτω από τα σκέλια. Ούτε οι πρώτοι που θα υποστηρίζουν ότι έλαβαν σκληρά μέτρα προ του κινδύνου διάλυσης της χώρας…

Όμως δεν μπορεί παρά να δεχθεί κανείς το γεγονός ότι η ισχνή κυβερνητική πλειοψηφία των 153 εδρών αποδεικνύεται πολύ πιο συμπαγής από ότι είχε εκτιμηθεί. Είτε λόγω της αγάπης για την καρέκλα, είτε επειδή νιώθουν μέσα τους το “κάναμε 60 χρόνια να πάρουμε την εξουσία, σιγά μην την αφήσουμε”, είτε επειδή έχουν πείσει τους εαυτούς τους για λόγους αυτοσυντήρησης ή ιδεοληψίας ότι εκπροσωπούν το “λιγότερο κακό”.

Είναι λοιπόν μάλλον υπεραισιόδοξοι όσοι ποντάρουν σε διάσπαση της κυβερνητικής πλειοψηφίας μέσω διαρροών στη ψήφιση του νέου νομοσχεδίου για τους έμμεσους φόρους, τον “κόφτη”, το Υπερταμείο των ιδιωτικοποιήσεων και τα “κόκκινα” δάνεια. Υπό αυτές τις συνθήκες, το τι θα πράξει η αντιπολίτευση, έχει σημασία μόνο σε σχέση με την πολιτική που η ίδια θέλει να επικοινωνήσει προς την κοινωνία. Είναι ένα παιχνίδι για την επόμενη ημέρα. Όχι τόσο για την Κυριακή.

Εκτός πια και αν υπάρξει κάποια έκπληξη. Αλλά θα κωλώσουν οι κυβερνητικοί βουλευτές τώρα; Έχοντας ήδη ψηφίσει τα σκληρότερα φορολογικά μέτρα όλων των εποχών και τα δυσβάσταχτα χαράτσια του ασφαλιστικού; Θα πρόκειται για τον απόλυτο αιφνιδιασμό. Έφτασαν μέχρι εδώ, έκαψαν μεγάλο μέρος του πολιτικού τους κεφαλαίου και της πολιτικής τους αποδοχής, έγιναν αντιπαθείς σε μεγάλο μέρος ακόμη και της δικής τους εκλογικής πελατείας, για να χάσουν τώρα τις καρέκλες; Ιδιαίτερα όταν θα έχουν μπροστά τους ένα καλοκαίρι χωρίς δυσάρεστες κοινοβουλευτικές υποχρεώσεις;

Βεβαίως, άγνωστες οι βουλές του Αλέξη. Αλλά η μέχρι τώρα τακτική του δεν δείχνει κάτι τέτοιο. Το πιθανότερο λοιπόν είναι ότι πρόκειται για ένα ακόμη σόου οφ, προκειμένου να αναδείξουν το πόσο δύσκολες είναι οι αποφάσεις που καλούνται να πάρουν και τα βάρη που αναλαμβάνουν.

 

Ας κάνουμε ένα τεστ μνήμης…

Ποιος πρύτανης του ΑΠΘ έγινε διάσημος στο πανελλήνιο με τη «χρυσή» τουαλέτα που στοίχισε 30.000 ευρώ; Είναι ο ίδιος άνθρωπος που πήγε στο Φανάρι να παντρέψει τη γραμματέα του και τα έξοδα πλήρωσε το Πανεπιστήμιο, δηλαδή οι Έλληνες φορολογούμενοι! Ναι, σωστά θυμάστε, ο Γιάννης Μυλόπουλος! Αλλά ποια είναι η πορεία του πολιτικού ανδρός που σήμερα φιγουράρει ως πρόεδρος της «Αττικό Μετρό», αφού απέτυχε παταγωδώς και ως υποψήφιος του ΣΥΡΙΖΑ, και ως πρόεδρος της ΕΤ3;

Κάπου στις αρχές της δεκαετίας του 2000, με το που ολοκλήρωσε τον πρώτο ακαδημαϊκό κύκλο του, ο κ. Μυλόπουλος άρχισε να εμφανίζεται στα πασοκικά στέκια της Θεσσαλονίκης. Στις δημοτικές εκλογές του 2002, ήταν υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος για το Δήμο της Θεσσαλονίκης με το συνδυασμό του Σπύρου Βούγια, ενώ στις εθνικές εκλογές του 2004, ήταν υποψήφιος βουλευτής στην Α΄ Περιφέρεια Θεσσαλονίκης με το ΠΑΣΟΚ.

Μετά το 2004 και την ανάδειξη του Γιώργου Παπανδρέου στην αρχηγία του ΠΑΣΟΚ απέκτησε επαφή με το προεδρικό περιβάλλον μέσω της Τίνας Μπιρμπίλη, με την οποία είχαν κοινές περιβαλλοντικές αναζητήσεις. Από το 2005 τέθηκε επικεφαλής της Επιτροπής «Περιφερειακής Αγροτικής Ανάπτυξης – Natura 2000» του τομέα Αγροτικής Ανάπτυξης του ΠΑΣΟΚ και μέλος της γραμματείας του τομέα.

Στις αρχές του 2007 διορίστηκε μέλος της Νομαρχιακής Επιτροπής και στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του ίδιου χρόνου υπήρξε εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ Θεσσαλονίκης. Στη θυελλώδη σύγκρουση που ακολούθησε μεταξύ Παπανδρέου-Βενιζέλου ο κ. Μυλόπουλος τάχθηκε με τον Ευάγγελο Βενιζέλο, από τον οποίο στη συνέχεια πήρε αποστάσεις, χωρίς ποτέ όμως να διαρρήξει τη σχέση τους. Ο Παπανδρέου φαίνεται πως δεν τον συγχώρησε ποτέ για τη στάση του στις εσωκομματικές του 2007.Πάντως, όταν ο Παπανδρέου κέρδισε τις εκλογές το 2009ο κ. Μυλόπουλος έγραφε σε άρθρο στα Νέα:«Επιτέλους, κυβέρνηση!».

Πλάγια βηματάκια προς… ΣΥΡΙΖΑ

Μετά το 2010 ο κ. Μυλόπουλος επιχειρεί μία σταδιακή μετατόπιση από τον κεντροαριστερό χώρο του ΠΑΣΟΚ προς τη λεγόμενη ριζοσπαστική αριστερά. Κάποιοι του καταλογίζουν καιροσκοπισμό, λέγοντας πως με την ανοχή του ΠΑΣΟΚ μπόρεσε να εκλεγεί πρύτανης. Αλλά ο κ. Μυλόπουλοςβλέπει προς το μέλλον και κινείται καθαρά σε γραμμή ΣΥΡΙΖΑ. Και ως γραμμή ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί και την υποστήριξη του «κινήματος» κατά της επένδυσης στις Σκουριές, μια ενέργεια όμως που δεν μπόρεσε να εξαργυρώσει στις εκλογές που βγήκε κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ, διότι ο ΣΥΡΙΖΑ Θεσσαλονίκης έθεσε βέτο για την υπαγωγή του τυχοδιώκτη πρύτανη στις λίστες…

Παρ΄ όλα αυτά, ο Μυλόπουλος κατάφερε να εξαργυρώσει την αφοσίωση στο καινούργιο του κόμμα με τη θέση του προέδρου της ΕΤ3, από την οποία αναγκάστηκε να παραιτηθεί όταν καταπατώντας κάθε έννοια δεοντολογίας βγήκε στις τελευταίες εκλογές του 2015 και επιχειρηματολογούσε υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ ως πρόεδρος της ΕΤ3!!! Αλλά το κόμμα ανταμείβει τα πιστά σκυλιά και βρέθηκε θέση για τον πρώην πρύτανη, ως πρόεδρος της Αττικό Μετρό…

Έργα και ημέρες στο ΑΠΘ

Το γεγονός που έκανε διάσημο τον Γιάννη Μυλόπουλο είναι η τουαλέτα του Πανεπιστημίου η οποία κόστισε 30.000 ευρώ. Και όχι μόνο. Σύμφωνα με την εφημερίδα «Ελεύθερος Τύπος» η διοίκηση του ΑΠΘ ξόδεψε 8,3 εκατ. ευρώ για δαπάνες μέσω της Εταιρείας Αξιοποίησης (ανάμεσά τους και 30.000 ευρώ για την ανακαίνιση της πρυτανικής τουαλέτας), την ώρα που η ΔΕΗ έκοβε το ρεύμα σε υπηρεσίες του Πανεπιστημίου λόγω ανεξόφλητων λογαριασμών.

Πάντως, ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης είχε διατάξει το 2012 τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης και την υπόθεση σπατάλης κονδυλίων του ΑΠΘ και την είχε αναθέσει στον αρμόδιο εισαγγελέα Οικονομικών Εγκλημάτων, ώστε να διερευνηθεί αν στοιχειοθετούνται τα αδικήματα της απιστίας και της παράβασης καθήκοντος, ενώ ο κ. Μυλόπουλος κλήθηκε και έδωσε εξηγήσεις στον υπουργό Παιδείας Κώστα Αρβανιτόπουλο.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα της Θεσσαλονίκης πολλά ερωτήματα εγείρονται όσον αφορά τη διαχείριση των κονδυλίων στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, την ώρα που ο πρύτανης Γιάννης Μυλόπουλος εκπέμπει σήμα κινδύνου για τη βιωσιμότητα του ιδρύματος. Ο τοπικός Τύπος βοά περί υπέρογκων αμοιβών σε στενούς του συνεργάτες, αλλά και στη κουμπάρα-γραμματέα του, η οποία, λένε, αμείβεται με το ποσό των 3.100 ευρώ –που χορηγείται από την έναρξη της πρυτανικής θητείας του κ. Μυλόπουλου- όσο δηλαδή ο μισθός ενός τακτικού καθηγητή.

Ο κ. Μυλόπουλος , σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, ενέκρινε παράνομες πληρωμές στον εαυτό του, τους αντιπρυτάνεις και το προσωπικό του γραφείου του, από χρήματα της Επιτροπής Ερευνών του Αριστοτελείου.

Επίσης, υπάρχουν καταγγελίες βάσει των οποίων καταβάλλονται ποσά από 500 – 1500 ευρώ σε άτομα τα οποία ήδη πληρώνονται ως συνεργάτες της πρυτανείας, ως γραμματείς, οδηγοί, νομικοί σύμβουλοι και στελέχη του γραφείου τύπου.

Τα δημοσιεύματα κάνουν λόγο και για αμοιβές του πρύτανη, των αντιπρυτάνεων και των συνεργατών τους που φτάνουν τις 30.000 ευρώ το μήνα και δίνονται από τότε δηλαδή που ανέλαβε την πρυτανεία η διοίκηση Μυλόπουλου.

Τότε παραιτήθηκε και η δεύτερη αντιπρύτανης, από τον δεύτερο μισθό που ελάμβανε με απόφαση του πρύτανη, θορυβούμενη από τις επιπτώσεις που θα είχε η έκταση του θέματος.

Η εφημερίδα Καθημερινή έθεσε το θέμα στον πρύτανη. «Δεν υπάρχει λόγος να κρύψουμε κάτι. Αλλωστε είμαστε το πρώτο ίδρυμα που παρουσιάσαμε στοιχεία σχετικά με τη λειτουργία μας στο πρόγραμμα “Διαύγεια”», δήλωσε στην εφημερίδα ο κ. Μυλόπουλος.

Όμως πανεπιστημιακοί τόνιζαν ότι είχε ανακύψει ζήτημα ηθικής τάξης. Πώς μπορεί ο πρύτανης να αποζημιώνεται για τη διερεύνηση και αξιολόγηση του έργου του ιδρύματός του; Ως πρύτανης με τι αναμενόταν να ασχοληθεί; Είναι δυνατόν η αντιπρύτανης Έρευνας να αποζημιώνεται για την ανάπτυξη της έρευνας; Ο αντιπρύτανης Οικονομικού μπορεί να αμείβεται για τη στρατηγική του αναπτυξιακού προγράμματος; Είναι ορισμένα από τα ερωτήματα που έθεσε τότε η εφημερίδα. Επίσης, και στελέχη του υπουργείου που μίλησαν στην «Κ» θεώρησαν ότι ανακύπτει ηθικό ζήτημα, καθώς, ως φαίνεται, στο ΑΠΘ… «Γιάννης κερνά και Γιάννης πίνει», όπως τόνισαν. Πάντως ο κος Μυλόπουλος είχε μια απάντηση για όλα και πέρασε εκείνη την καταιγίδα καταγγελιών αβρόχοις ποσί…

Το σήμερα…

Σήμερα ο… πρόεδρος Μυλόπουλος, έχοντας προφανώς άπλετο χρόνο στη διάθεσή του, έγραψε και βιβλίο… Και ο τίτλος του πονήματος, «Τα… Αν της Ανάπτυξης. Η διέξοδος μας νεοφιλελεύθερους μονόδρομους»!!! Ουάου… Τι κάνει νιάου –νιάου στα κεραμίδια; Ο Μυλόπουλος διαισθανόμενος το κενό θεωρητικών του νεότευκτου συριζαϊσμού, σπεύδει να καταλάβει τον θώκο, βάζοντας παρακαταθήκη για την μελλοντική κατάληψη μιας θέσης στη βουλή, ένα τρόπαιο που λείπει από το παλμαρέ του…

Τελικά μας οι αναφορές του μας Σκουριές δίχασαν ακόμα και το πάνελ των παρουσιαστών του βιβλίου, προχθές. Ο υπουργός Υποδομών και Μεταφορών Χρήστος Σπίρτζης, ο Θοδωρής Ρουσόπουλος, πρώην υπουργός μας κυβερνήσεις Κώστα Καραμανλή, και ο Ναπολέων Μαραβέγιας, αναπληρωτής πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών, δεν συμφώνησαν ούτε μεταξύ μας, ούτε με τη θέση του «συγγραφέα» για μας Σκουριές… Ο Μυλόπουλος υποστηρίζει πως«η επένδυση δίχασε μας κατοίκους μας Χαλκιδικής, γιατί δεν έλαβε υπόψη μας επιπτώσεις στην αγροτική παραγωγή, τον τουρισμό αλλά και τον πολιτισμό»!!! Λες και διαβάζω Παρατηρητήριο του Τόλη… Σε άλλη ατάκα, ο πρόεδρος μας«Αττικό Μετρό» τόνισε πως «η περιοχή από τα αρχαία χρόνια έδινε χρυσό» και συνέχισε λέγοντας πως «μας Σκουριές έγινε μονόπλευρη λεηλασία μας ευρύτερης περιοχής σε βάρος μας υπόλοιπης οικονομικής μας ανάπτυξης, του αγροτικού τομέα, των δασών, του περιβάλλοντος, μας παραλίας (;;;;). Δεν έγινε αξιοποίηση. Το πρόβλημα δεν είναι ναι ή όχι στον χρυσό. Λέω ναι αλλά με όρους. Ισόρροπη ανάπτυξη μας Ελλάδας. Να υπολογίσουμε την φέρουσα ικανότητα μας περιοχής. Το ξεπούλημα μας βόρειας Χαλκιδικής είναι ληστεία, όχι οικονομική ανάπτυξη. Αν με μας Σκουριές καταφέρουμε να επιβάλουμε μία ανάπτυξη που να την αντέχει η φέρουσα ικανότητα του συστήματος, θα έχουμε πετύχει το βέλτιστο. Ξεσκίζει (η εταιρεία) την περιοχή για να πάρουν οι ξένοι τον χρυσό και να φύγουν. Η ανάπτυξη μας Ελλάδας πρέπει να γίνει ισόρροπη. Το περιβάλλον είναι η βάση μας οικονομίας».

Τι λες ρε φίλε… Φοβερή πρωτότυπη η τοποθέτηση… Τι μας θύμισες… Την «φέρουσα ικανότητα»… Μας γύρισες πίσω, στην antigoldεπιχειρηματολογία του 2012-13…. Ούτε ο Ομότιμος και ο Τόλης δεν χρησιμοποιούν πλέον αυτά τα επιχειρήματα…

Περιμένω με αγωνία το επόμενο σκαλοπάτι στην ανέλιξη του ανδρός… Πανεπιστημιακός, πρύτανης, υποψήφιος πολιτικός ΠΑΣΟΚ, antigold ακτιβιστής, υποψήφιος πολιτικός ΣΥΡΙΖΑ, πρόεδρος ΕΤ3, πρόεδρος Αττικό Μετρό… Τι έπεται άραγε; Πόσο ψηλά μπορεί να σε ανεβάσει ο πολιτικός παρασιτισμός;

 

 

Για όσους φίλους Συριζαίους προσπαθούν να παραπληροφορήσουν τον “κοΖμάκη” πως τα μέτρα είναι €5,4 δισ. αθροιστικά στην τριετία, διαβάστε εδώ το χθεσινό άρθρο του Πέτρου Λάζου που αποδεικνύει πως λένε ψέματα.

Τα μέτρα είναι 5,4 δισ. ευρώ ετησίως.

Δεν τους πιστεύει πλέον ούτε η μάνα τους!

Ανησυχητικότερο, βέβαια, θα είναι να πιστεύουν αυτό που είπε η κυβερνητική εκπρόσωπος, ότι δηλαδή όπως οι προηγούμενες κυβερνήσεις πήραν 62 δισ. ευρώ μέτρα στην εξαετία, ο ΣΥΡΙΖΑ θα πάρει 5,4 δισ. ευρώ στην τριετία.

Στην πραγματικότητα τα μέτρα θα είναι προσεγγιστικά 1,8 δισ. ευρώ το 2016, συν 1,8 δισ. ευρώ πρόσθετα μέτρα τον επόμενο χρόνο ίσον 3,6 δισ. ευρώ το 2017, συν 1,8 δισ. ευρώ πρόσθετα μέτρα τον μεθεπόμενο χρόνο ίσον 5,4 δισ. ευρώ για το 2018!

Συνολικά μέτρα της τριετίας είναι 10,8 δισ. ευρώ.

Όχι 5,4 ευρώ!

Αν όντως πιστεύουν αυτό, τότε είναι αναλφάβητοι και ακόμα πιο επικίνδυνοι από το να λένε συνειδητά ψέματα.

Από την άλλη πλευρά οι επιλογές της κυβέρνησης είναι χαρακτηριστικές των προτεραιοτήτων της. Δημόσιο και αργομισθίες υπέρ πάντων!

Εναλλακτικά τί θα μπορούσε να κάνει όμως;

Μα φυσικά να μειώσει δαπάνες, οι οποίες έχουν και πολύ χαμηλότερο υφεσιακό συντελεστή από τις αυξήσεις φόρων!

Παράδειγμα:

1. Μείωση επιχορηγήσεων ΟΤΕ + ΔΕΗ + ΟΑ = 1,3 δισ. ευρώ ετησίως.
2. Εφαρμογή του υπάρχοντος και ψηφισμένου Ενιαίου Μισθολογίου στο δημόσιο = 0,6 δισ. ευρώ ετησίως.
3. Κατάργηση 1.800 οργανισμών-φαντάσματα x €1.000.000 μέσον όρο ετήσιες δαπάνες = 1,8 δισ. ευρώ ετησίως.

Αξία των παραπάνω ετησίως = 3,7 δισ. ευρώ

Καραντί!

Μπετόν αρμέ!

Απόλυτη βεβαιότητα!

Ανάγκη για ρήτρα “μη-επιτυχίας” δημοσιονομικού αποτελέσματος λόγω δυσπιστίας Τρόικας = €0,00 ευρώ.

Αύξηση φόρων για την τελειωμένη στους φόρους κοινωνία = €0,00 ευρώ.

Άλλα 1,8 δισ. ευρώ έτσι κι αλλιώς θα τα βρουν στον εξορθολογισμό των επικουρικών συντάξεων.

Δυνατότητα ελάφρυνσης φόρου στα καύσιμα ή στις μεταφορές για να δούμε και λίγο ανάπτυξη (λέμε τώρα) = €100 εκατ. ετησίως!!!

Κάντε κατάποση τώρα ένα ΣΥΡΙΖΑνέλ των 5.400, και ελάτε το πρωί με τον κηδεμόνα σας…!

Με όπλο το Νέο Ασφαλιστικό η κυβέρνηση εξολοθρεύει την παραγωγική οικονομία, και διατηρεί συντάξεις 2.700/μήνα χωρίς εισφορές για συντεχνίες.

Από τη μια η συμφωνία με τους θεσμούς σηματοδοτεί την αποφυγή ατυχήματος, άρα και άνοδο του χρηματιστηρίου και πιθανολογούμενη ελάφρυνση του τραπεζικού προβλήματος λόγω μερικής επίλυσης των κόκκινων δανείων..

Από την άλλη τα μέτρα σηματοδοτούν τη χαριστική βολή στην πραγματική οικονομία, και μπαράζ κατασχέσεων μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου για τα μη-εξυπηρετούμενα.

Περιουσίες που έχουν απομείνει θα αλλάξουν χέρια. Σχεδόν βέβαιο.

Όμως, όπως έχουμε ξαναπεί, πραγματικούς φόρους πληρώνει μόνον η παραγωγική οικονομία…

Υπάρχει βέβαια ένας απολύτως νόμιμος τρόπος να ρίξει κάποιος τον ΦΠΑ που πληρώνει στο 0%:

Με συναλλαγές αξίας €0,00 καθώς επίσης και με επενδύσεις €0.000.000,00 ο συντελεστής του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας πέφτει στο 0%!!

Φορολογικός παράδεισος δηλαδή.

Για εκεί πάμε.

Ή για να παρακαλάμε για δραχμή!

[ΠΗΓΗΓ: capital.gr, του Άγη Βερούτη, 22/4/2016]

«Υπάρχουν καταστάσεις και δράσεις που σε υπερβαίνουν. Και το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να σηκώσεις τα χέρια στον ουρανό. Μόνο αυτό σου απομένει…»

Το δούλεμα συνεχίζεται κανονικά. Ο κ. Τσακαλώτος τώρα απειλεί με παραίτηση. Από υπουργός βέβαια, αν συνεχιστούν οι απαιτήσεις των δανειστών. Για να το καταλάβουμε. Ο κ. Τσακαλώτος που έχει δεχθεί μέχρι τώρα όλα τα σκληρά μέτρα, ετοιμάζει αντάρτικο γιατί οι ξένοι ζητάνε κι άλλα. Όμως το αντάρτικο αυτό είναι α λα καρτ.

Δεν περιλαμβάνει το μενού και παραίτηση από το βουλευτικό αξίωμα. Και τα μέτρα αυτά, για τα οποία θα παραιτηθεί (αν…) από το υπουργιλίκι ο κ. Τσακαλώτος, θα τα ψηφίσει ως βουλευτής! Και αντίσταση και στήριξη. Δύο σε ένα από τον Έλληνα υπουργό που δεν ξέρει να μιλήσει ελληνικά. Και που όπως φαίνεται δεν ενδιαφέρθηκε ποτέ να μάθει… Θα παριστάνει λοιπόν ο κ. Τσακαλώτος τον αντάρτη, μαζί με τους άλλους γιαλαντζί αντάρτες, τους “53”. Επαναστάτες της κακιάς ώρας. Δήθεν αντιδρώντες στη γραμμή που ακολουθεί ο Αλέξης Τσίπρας. Κολοκύθια…

Οι “53” ή όσοι τέλος πάντων έχουν απομείνει εντός και εκτός Βουλής, δεν έχουν καμιά σχέση με τον Π. Λαφαζάνη και τους υποστηρικτές του. Εκείνοι είχαν ξεκάθαρη γραμμή. Άσχετα αν διαφωνούσε κανείς μαζί τους ή αν πίστευαν σε ουτοπίες και είχαν άγνοια του γεωπολιτικών συσχετισμών, ήταν αναγνωρίσιμο το “πιστεύω” τους. Ενώ οι “53” είναι κάτι το… ιμιτασιόν. Λίγο από όλα και ψιλοαριστερά. Όπως ήταν και ο ΣΥΡΙΖΑ του 3%…  Γι’ αυτό και όσοι νομίζουν ότι θα προκύψει πολιτική αστάθεια από τις αντιδράσεις… πολιτικών γιγάντων (…) όπως ο κ. Τσακαλώτος, κάνουν μεγάλο λάθος.

Και την ίδια ώρα ο πρωθυπουργός ετοιμάζεται για ανασχηματισμό. Αφού πρώτα περάσει την αξιολόγηση. Και ποιο θα είναι το βαρύ όνομα που θα ρίξει ο κ. Τσίπρας στη μάχη; Ο Φώτης Κουβέλης. Ήμαρτον Θεέ μου! Τον Φώτη θα καλέσει από τις εφεδρείες ο Αλέξης για να δείξει ότι διευρύνει πολιτικά την επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ προς τη μετριοπαθή αριστερά. Για να ενισχύσει ένα περισσότερο κεντροαριστερό προφίλ…

Τι να πει κανείς. Υπάρχουν καταστάσεις και δράσεις που σε υπερβαίνουν. Και το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να σηκώσεις τα χέρια στον ουρανό. Μόνο αυτό σου απομένει. Το χειρότερο δε είναι ότι αν γίνει ανασχηματισμός, το νέο κυβερνητικό σχήμα θα είναι κατά πάσα πιθανότητα χειρότερο από το υπάρχον. Όπως συνέβη και με το κυβερνητικό σχήμα που προέκυψε μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου, έναντι εκείνου που είχε αναλάβει τον Ιανουάριο.

Αν ο πρωθυπουργός ενδιαφερόταν πραγματικά γα ένα σχήμα που θα εμπλουτιζόταν από προσωπικότητες μη προερχόμενες από τον στενό πυρήνα των σχέσεών του αλλά ικανές να κυβερνήσουν, θα το είχε πράξει μετά την επανεκλογή του. Δεν το θέλησε, δεν το θέλει, γιατί πολύ απλά οι ιδεοληψίες των υπουργών του δεν διαφέρουν από τις δικές του. Απάντηση ο ίδιος είναι αρκετά πιο κυνικός έχοντας ως βασικό στόχο την διατήρηση της εξουσίας.

Αντε να δούμε πότε θα ξυπνήσει ο κόσμος..

 

[ΠΗΓΗ: capital.gr., του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου, 19/4/2016]