Είναι πλέον γνωστό ότι στα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου, και για 22 ολόκληρα χρόνια ,έζησε στο Παλαιοχώρι Χαλκιδικής ο Γεώργιος Ζορμπάς ,δηλαδή ο πραγματικός άνθρωπος πίσω από τον ήρωα του Νίκου Καζαντζάκη, Αλέξη Ζορμπά.

Ο Δήμος Αριστοτέλη επιχειρεί να αναδείξει το ιστορικό αυτό γεγονός που έχει στο επίκεντρό του μία προσωπικότητα η οποία ακτινοβολεί παγκόσμια .

Με συντονισμένες κινήσεις τα τελευταία χρόνια έχουμε κάνει βήματα προς αυτόν το στόχο. Αποκτήσαμε, με δωρεά, από τους δεκάδες κληρονόμους την οικία Ζορμπά και πριν λίγες εβδομάδες, με κάλυψη της δαπάνης απο την Ελληνικός Χρυσός ΑΕ, παραλάβαμε το σύνολο των απαραίτητων μελετών για την ανακαίνιση του οικήματος και την μετατροπή του σε ένα σημείο ιστορικής αναφορας στον Αλέξη (Γεώργιο) Ζορμπά, με λαογραφικά και ψηφιακά στοιχεία, που εκτιμούμε οτι θα εκτινάξει την φήμη της περιοχής.

Τις ενέργειες αυτές ακολουθεί η διαδικασία χρηματοδότησης του εγχειρήματος πού θα οδηγήσει στην έναρξη κατασκευής του έργου.

Η φήμη όμως του εγχειρήματος τρέχει πιο γρήγορα και από την ίδια την εξέλιξη του και έτσι η Δημόσια Τηλεόραση ανέδειξε το θέμα μέσα από ένα ζωντανό ρεπορτάζ. Δείτε εδώ το βίντεο:

[ΠΗΓΗ: https://ergoxalkidikis.gr/, 26/4/2023]

Χαλιά αργαλειού υφαντά της ΒΑ Χαλκιδικής: Παρουσιάζουμε μια αναφορά σε έρευνες που αφορούν την παραδοσιακή υφαντική στην περιοχή, την ιστορία, το εμπόριο, τον καταμερισμό εργασίας με επίκεντρο τη θέση της γυναίκας, την εξέλιξη των μοτίβων υφαντικής αργαλειού τον 19ο και 20ό αιώνα.

Του Ευάγγελου Καραμανέ: Διευθυντής Έρευνας στο Κέντρο Ερεύνης της Ελληνικής Λαογραφίας (ΚΛΕΘ), Ακαδημία Αθηνών, όπου υπηρετεί από το 2002. Αναπληρωτής Διευθυντής από το 2014. Το εθνογραφικό του έργο έχει επικεντρωθεί στη Δυτική Μακεδονία, τη Θεσσαλία και τη Λευκάδα

Καλλιγραφένια στρωσίδια Παλαιοχωρίου Χαλκιδικής

Ανταποκρίθηκα με μεγάλη χαρά στην πρόσκληση κατοίκων του Παλαιοχωρίου, του ωραίου χωριού της ορεινής Βορειοανατολικής Χαλκιδικής (Δήμος Αριστοτέλης, να προλογίου το λεύκωμα που ετοίμασε η συντακτική ομάδα με θέμα τα καλλιγραφένια χαλιά του χωριού. Τα παραδοσιακά αυτά υφαντά φυλάσσονται με μεγάλη επιμέλεια από τις οικογένειες και χρησιμοποιούνται κατά τις γιορτινές μέρες, κυρίως την περίοδο του Πάσχα, και πολύ λιγότερο, σήμερα, κατά του καθημερινό χρόνο στον ετήσιο κύκλο. Η οικιακή παραγωγή τους άλλωστε έχει πλέον σταματήσει τόσο στο Παλαιοχώρι όσο και στα γειτονικά χωριά, όπως και στο κέντρο της υφαντικής τέχνης της περιοχής, την Αρναία, ήδη από τα τέλη της δεκαετίας του 1990. Τα υφαντά, που βρίσκονται στην κατοχή των παλαιοχωρινών, αλλά και των κατοίκων των γειτονικών χωριών, αντιμετωπίζονται ως οικογενειακά κειμήλιο, για τα οποία αισθάνονται ιδιαίτερα υπερήφανοι,

Τα παραδοσιακά υφαντά της περιοχής ήταν, ως γνωστόν, φημισμένα σε όλη τη Μακεδονία και τη Θράκη. Οι γραπτές αναφορές Ελλήνων και ξένων περιηγητών εστιάζουν κυρίως στην Αρναία που ήταν ο σημαντικότερος οικισμός της περιοχής και αποτελούσε το κέντρο της υφαντικής παραγωγής. Η λαϊκή καλαισθησία, όπως εκε φράζεται με τα μέσα που της παρέχει η τέχνη της υφαντικής, ειδικότερα στη Μακεδονία και τη Θράκη, υπήρξε το αντικείμενο μελέτης της αείμνηστης καθηγήτριας της Λαογραφίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Άλκης Κυριακίδου-Νέστορος, στο βιβλίο της από χρόνια της Μακεδονίας και της Θράκης», το οποίο αποτέλεσε την Διδακτορική της διατριβής. Στο εν λόγω έργο, το οποίο αποτελεί σημείο αναφοράς για τους μεταγενέστερους ερευνητές, αναλύονται όλα τα σχετικά με τις πρώτες ύλες της υφαντικής (μαλλί, βαμβάκι, λινάρι κανάβι, μετάξι), την νηματοποίηση (κλώσιμο), την ύφανση στον αργαλειό, τα είδη των υφαντών ανάλογα με την τεχνική κατασκευής τους, τα υλικά, το σχέδιο, το χρώμα, την προέλευση και την χρήση τους. Καταγράφονται επίσης τα σχετικά με την υφαντή διακόσμηση και τις ποικίλες τεχνικές της, τα διακοσμητικά μοτίβα και τα χρώματα. Η γαλλίδα εθνολόγος Marie-Elisabeth Handman, καθηγήτρια στην Ανώτατη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών Παρισίων, μελέτησε ειδικότερα της κοινωνικές και έμφυλες διαστάσεις της υφαντικής τέχνης στην περιοχή με επίκεντρο την Αρναία καθώς και την ιστορική της διαδρομής,

Διαβάστε εδώ ολόκληρη την έρευνα:

[ΠΗΓΗ: https://ergoxalkidikis.gr/, 7/2/2023]

Στις 30 Απριλίου, Τρίτη του Πάσχα, στο Παλαιοχώρι θα αναβιώσει το ιστορικό έθιμο «Του Χαρ΄κού τ΄ αλώνι».

Διοργάνωση: Τοπική κοινότητα Παλαιοχωρίου, Γυναικείος Όμιλος Παλαιοχωρίου, Χορωδία Παλαιοχωρίου, Χορευτικό Τμήμα Παλαιοχωρίου, Κ.Α.Π.Η. Παλαιοχωρίου.

[ΠΗΓΗ: http://ergoliptesxalkidikis.blogspot.com, 17/4/2019]

Οι φωτογραφίες από την παιδική χαρά του Παλαιοχωρίου, αν μη τι άλλο προκαλούν προβληματισμό, αν όχι αποστροφή,  σ’ έναν απλό θεατή. Πόσο μάλλον σε γονείς και παιδιά.

Κάθε σημείο της είναι και μια μικρή ή μεγάλη παγίδα κινδύνου για όλα τα παιδιά που σε μέρες θερινών διακοπών λατρεύουν να χαίρονται και να απολαμβάνουν τα παιχνίδια τους σε ανοικτούς δημοτικούς χώρους, που επικρατούν όμως η καθαριότητα και η ασφάλεια.

Πώς να παίξουν όμως τα παιδιά σε μια παιδική χαράμ που η δημοτική αρχή (άγνωστο γιατί) την έχει αφήσει να θυμίζει ζούγκλα από τα άκοπα χόρτα, ενώ όλα τα σημεία της (κούνιες, τραμπάλα, κιόσκι, τσουλήθρα) βρίσκονται σε κατάσταση διάλυσης, κάνοντας έναν υπεύθυνο γονιό να μην σκέφτεται καν να επιτρέψει στο παιδί του να την επισκεφτεί.

Αλήθεια, οι δημοτικοί άρχοντες μας που πάντοτε προτάσσουν την κοινωνική και περιβαλλοντική ευαισθησία τους θα επέτρεπαν στα παιδιά, στα εγγόνια ή στα ανίψια τους να παίξουν σε μια τόσο επικίνδυνη παιδική χαρά;

Είναι σίγουρο πως όχι. Τότε γιατί αφήνουν τα παιδιά συνδημοτών τους να φλερτάρουν με τον κίνδυνο και άλλες καταστάσεις που με μια σχετική διαχείριση συντήρησης και καθαριότητας από μέρους της δημοτικής αρχής δεν θα υπήρχε κανένας λόγος να συζητάμε τέτοια αρνητικά ζητήματα; Οι εικόνες αυτές μαρτυρούν ξεκάθαρη εγκατάλειψη και αδιαφορία.

Ευχόμαστε πολύ γρήγορα να παρθούν οι σχετικές αποφάσεις που θα αλλάξουν προς το καλύτερο τις εικόνες που ακολουθούν στην ανάρτηση μας.

[ΠΗΓΗ: http://politesaristoteli.blogspot.com/, 8/8/2018]