Το μπαράζ των αδειών της επένδυσης της ΒΑ Χαλκιδικής που εκδίδονται το τελευταίο δεκαπενθήμερο έχει αφήσει αμήχανο και εκτεθειμένο το λεγόμενο «αντιμεταλλευτικό κίνημα» της περιοχής… Το όργανο του «κινήματος», το μπλογκ του κου Τόλη Παπαγεωργίου με τον βαρύγδουπο τίτλο «Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων», από τις 16 Μαρτίου έχει σιγήσει για το θέμα των αδειών και αναρτά δημοσιευμένα άρθρα από άλλα έντυπα και αστικούς μύθους για… ψόφια πρόβατα (για τα οποία φυσικά φταίει η μεταλλευτική…).
Το «κίνημα» αισθάνεται προδομένο και από τον κυβερνητικό ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος αναγκαστικά υπογράφει τις αδειοδοτήσεις αντιμέτωπος με τη νομιμότητα, αλλά και τη δική του αλαζονεία των προεκλογικών μεγαλοστομιών.
Ποια θα είναι η κατάληξη αυτού του σεναρίου;
Το «κίνημα» δύσκολα θα καταπιεί την κυβερνητική γραμμή και σε περίπτωση μάλιστα που αλλάξει και η κυβέρνηση, θα βρεθεί μπροστά σε αδιέξοδο, αφού τόσο ΝΔ όσο και ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι και έχουν ουσιαστικά τοποθετηθεί υπέρ της επένδυσης. Την ίδια κατάσταση θα αντιμετωπίσει και η δημοτική αρχή, η οποία –αντίθετα σε κάθε δεοντολογία–, έχει τοποθετηθεί κατά της επένδυσης με τον ίδιο τον δήμαρχο –ο οποίος σημειωτέον δεν είναι εκλεγμένος αλλά αντικατέστησε τον αποχωρήσαντα κο Μίχο–, να έχει δηλώσει ενεργό μέλος του αντιμεταλλευτικού «κινήματος».
Υπάρχει και ο γρίφος της Νομαρχιακής Επιτροπής ΣΥΡΙΖΑ Χαλκιδικής και της τοπικής βουλευτού κας Ιγγλέζη. Οι μεν πρώτοι έχουν ουσιαστικά διαχωρίσει τη θέση τους από τον «επίσημο» ΣΥΡΙΖΑ και έχουν κηρύξει «ανένδοτο» κατά της επένδυσης, η δε κα Ιγγλέζη έχει στηρίξει την πολιτική της καριέρα στο θέμα της εκδίωξης της επένδυσης από την Χαλκιδική και βλέπει πως τα πράγματα δεν πάνε και τόσο καλά πλέον…
Όσον αφορά τον επίσημο ΣΥΡΙΖΑ, προφανώς έχει πιο καυτά κάστανα να βγάλει από τη φωτιά από τις άδειες της επένδυσης. Ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας κος Σκουρλέτης, ο οποίος προ μερικών μηνών είχε πάρει προσωπικά το ζήτημα, εξαπολύοντας ακόμη και προσωπικές επιθέσεις κατά του Καναδού κου Πολ Ράιτ, CEO της Eldorado Gold, μητρικής της εταιρείας Ελληνικός Χρυσός που εκμεταλλεύεται τα μεταλλεία Κασσάνδρας, έχει ρίξει τους τόνους και έχει υιοθετήσει τη γραμμή «εμείς κάνουμε ότι υπαγορεύει η νομιμότητα και το δημόσιο συμφέρον», πράγμα που μπορεί να ερμηνευτεί πολλαπλώς…
Η εταιρεία βαστά μικρό καλάθι και τηρεί στάση αναμονής μέχρι να ξεκαθαρίσουν εντελώς οι προθέσεις της κυβέρνησης, αφού και άλλες φορές ενώ ο αντιμεταλλευτικός κουρνιαχτός είχε κατακαθίσει, κάποιος «αγωνιστής» τύπου Ιγγλέζη, Λαφαζάνη, Τσιρώνη ή Σκουρλέτη, ερχόταν να ρίξει λάδι στη φωτιά.
Οι εργαζόμενοι έχουν προ πολλού ξεκαθαρίσει τη θέση τους. Τα σωματεία τους είναι απόλυτα εναρμονισμένα όσον αφορά στόχους και επιδιώξεις. Δεν είναι διατεθειμένα να αφήσουν κανέναν και τίποτα να κλείσει την επένδυση, πάνω στην οποία –κακά τα ψέματα–, στηρίζεται και η οικονομική ευρωστία ολόκληρης της περιοχής των Μαδεμοχωρίων.
Και μην ξεχνάμε πως το θέμα είναι αμιγώς πολιτικό. Αν μια δραστηριότητα ρυπαίνει, υπάρχουν ΠΑΝΤΑ τρόποι να αντιμετωπιστεί αυτό με την σημερινή αντιρρυπαντική τεχνολογία. Όλες οι αιτιάσεις κατά της επένδυσης στηρίζονται σε… μελλοντολογικές προβλέψεις που ενίοτε παίρνουν και διαστάσεις κινδυνολογίας. «Θα γεμίσουμε καρκίνους, θα πεθάνουμε από το αρσενικό, θα μας πνίξουν τα λασπόνερα, θα στερέψουν οι πηγές, θα έχουμε σύννεφα τοξικής σκόνης»… Όλα τα «θα», πριν ακόμα αρχίσει να λειτουργεί η επένδυση. Κανείς δεν κοιτάζει τις μελέτες, διότι εκεί όλα είναι εντάξει, γεγονός που αποδεικνύει και το απίστευτο ρεκόρ των 20 και πλέον αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας υπέρ της επένδυσης. Ότι ήρθε προς κρίση στο ανώτατο δικαστήριο, απορρίφθηκε. Παπάδες, antigold δημαρχαίοι, σωματεία, «κάτοικοι», Παρατηρητήριο, όλοι αποδείχτηκαν συκοφάντες και κινδυνολόγοι.
Όταν λοιπόν βγουν όλες οι άδειες, τι θα κάνουν οι κατ’ επάγγελμα antigold; Μιλάμε για Ιγγλέζη, Ζουμπά, Τόσκα…
Τι θα πουν στους οπαδούς τους; Τι θα πουν σε όλους αυτούς που παρέσυραν με υποσχέσεις τύπου «ο Λαφαζάνης θα τους διώξει», ή «ο Σκουρλέτης θα τους κλείσει»; Ποιος πρόκειται να τους ξαναψηφίσει; Τι θα πουν στους κατοίκους της Ιερισσού που τους κατάντησαν υπόδικους, περιθωριακούς και αξιοπερίεργο όλης της Ελλάδας; Και αν έρθει άλλη κυβέρνηση και θελήσει να απονείμει παραδειγματική δικαιοσύνη;
Ένα πιθανό σενάριο είναι η μέθοδος «Κούγκι»… Στις τελευταίες εκλογές έμμεσα ο ΣΥΡΙΖΑ Χαλκιδικής απείλησε πως αν δεν λαμβάνονταν μέτρα κατά της επένδυσης, θα υπήρχε «θέμα» στην Χαλκιδική… Ο νοών νοείτο… Και βέβαια, του έγινε το χατήρι με τις αποφάσεις Σκουρλέτη λίγες μέρες πριν τις εκλογές… Όλοι ευχαριστημένοι, και η κα Ιγγλέζη δεν έχασε την έδρα της, συσπειρώνοντας το antigold στοιχείο γύρω της.
Αυτά όμως τελείωσαν… Ο κόσμος με τους χειρισμούς ΣΥΡΙΖΑ στα μεγάλα θέματα, ασφαλιστικό, συνταξιοδοτικό, φορολογικό, προσφυγικό, αξιολόγηση, κατάλαβε τι σανό τον τάιζε η κυβερνητική παράταξη τόσο καιρό και το πόσο φερέγγυα είναι… Αλλά τι περιμένεις από μια παρέα Καρανίκες… Δεν υπάρχει ούτε μία περίπτωση στο εκατομμύριο να βγει η κα Ιγγλέζη έξω από τα σύνορα της Ιερισσού και να μιλήσει για τον «αγώνα» της κατά των μεταλλείων ζητώντας την ψήφο του λαού… Οπότε, δεν αποκλείεται ο ΣΥΡΙΖΑ Χαλκιδικής, βλέποντας το σύστημα να καταρρέει, να επιλέξει ηρωική έξοδο και την λύση «τα κάνω όλα… Κούγκι»…
Εδώ που τα λέμε, είναι και η μόνη πιθανότητα της κας Ιγγλέζη να ξαναεκλεγεί… Έτσι κι έτσι αυτοί που την ψηφίζουν δεν είναι και καθαρόαιμοι συριζαίοι… Είναι τριών κατηγοριών: κολλημένοι με τα μεταλλεία, ημιμαθείς που χωνεύουν με ευκολία την antigold προπαγάνδα και επαγγελματίες που νομίζουν πως τα συμφέροντά τους θίγονται από την μεταλλευτική. Αυτοί πιθανότατα να ψήφιζαν την κα Ιγγλέζη για να συνεχίσει τον «αγώνα» της… Το πρόβλημα είναι πως θα κατέβει η κα Ιγγλέζη με τον ΣΥΡΙΖΑ, που δίνει άδειες στην επένδυση; Βλέπετε το πρόβλημα; Μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα για την βουλεύτρια που επένδυσε μια καριέρα πάνω σε μια έωλη υπόσχεση… Αλλά είπαμε, όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες…
