Αν η εξόρυξη χρυσού στις Σκουριές μπαίνει στην «κατάψυξη», η υπόθεση της ΛΑΡΚΟ των 1.220 εργαζομένων που βρίσκεται χρόνια στην Εντατική δέχεται τώρα το τελειωτικό χτύπημα. Εταιρεία μονίμως σε ζημιές, αφού συνεχίζει να παράγει νικέλιο σε τιμές 40% υψηλότερες από εκείνες της αγοράς, εντούτοις παραμένει τόσα χρόνια ζωντανή επειδή της δίνει ρεύμα η ΔΕΗ στην οποία και χρωστά πάνω από 200 εκατ. ευρώ.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καταδίκασε χθες την Ελλάδα επειδή από το 2014 έως σήμερα δεν έχει κάνει το παραμικρό για να ανακτήσει τις παράνομες κρατικές ενισχύσεις, ύψους 135 εκατ. ευρώ, προς τη νικελοβιομηχανία, που ούτως ή άλλως θεωρείται παράδειγμα κακοδιαχείρισης.

Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι τα περιθώρια για τη ΛΑΡΚΟ στενεύουν, και είτε τα σενάρια ιδιωτικοποίησης θα επανέλθουν είτε θα πρέπει να επιστρέψει πίσω τα 135 εκατ. ευρώ (που φυσικά δεν διαθέτει), διαφορετικά θα πτωχεύσει. Σε αυτή την εταιρεία, η προηγούμενη κυβέρνηση είχε επιχειρήσει να επιβάλει εκκαθαριστή, να τη σπάσει σε κομμάτια και να την πουλήσει σε χωριστούς διαγωνισμούς. Τίποτα απ’ αυτά δεν συνέβη, καθώς η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ επέλεξε να διατηρήσει τη ΛΑΡΚΟ στο Δημόσιο, προκειμένου να την εξυγιάνει, κάτι που ουδέποτε συνέβη. Έτσι, η καταδίκη από το Ευρωδικαστήριο ήρθε ως φυσιολογικό επακόλουθο για μια βιομηχανία που συσσωρεύει καθημερινά ζημίες 200.000 ευρώ, ενώ η απουσία ρευστότητας την έχει καταστήσει τον μεγαλύτερο κακοπληρωτή της ΔΕΗ.

Στο ΥΠΕΝ πάντως, συνεχίζουν να αγοράζουν χρόνο. Χαρακτηρίζουν απολύτως αναμενόμενη τη χθεσινή απόφαση, καθώς η Κομισιόν με την απόφαση του 2014, είχε ζητήσει από το Δημόσιο να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα για την ανάκτηση των 135 εκατ. ευρώ που είχε χαρακτηρίσει κρατικές ενισχύσεις. Επισημαίνουν ωστόσο ότι εκκρεμεί ακόμη η απόφαση του Ευρωδικαστηρίου για την προσφυγή της ΛΑΡΚΟ κατά της απόφασης της Κομισιόν του 2014. Η προσφυγή αυτή είχε εκδικαστεί στις αρχές του 2017, και η απόφαση αναμένεται να βγει μέχρι το τέλος του έτους.

[ΠΗΓΗ: ΤΑ ΝΕΑ, 10/11/2017]

Σε τετράωρη στάση εργασίας (από τις 10 π.μ. έως τις 2 μ.μ.) προχωρούν την Τετάρτη 9 Αυγούστου οι εργαζόμενοι στη ΛΑΡΚΟ, διεκδικώντας την επαναπρόσληψη των απολυμένων εργολαβικών συναδέλφων τους, την κατάργηση του «σκλαβοπάζαρου» των εργολαβιών και την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Την κινητοποίηση έχει προκηρύξει το Συνδικάτο Μετάλλου Φθιώτιδας.

Στις αρχές Αυγούστου, 8 εργαζόμενοι στην εργολαβία Καρατσιώλη βρέθηκαν στην ανεργία, καθώς ο συγκεκριμένος εργολάβος εγκατέλειψε το έργο, ενώ η διοίκηση της εταιρείας δεν φρόντισε για τη συνέχιση της εργασίας τους στον επόμενο εργολάβο. Στο μεταξύ, ο εργολάβος είχε αφήσει τους εργαζόμενους απλήρωτους και ανασφάλιστους.

«Οι συνάδελφοι από 1/8/2017 είναι άνεργοι, απλήρωτοι, με κλεμμένα ένσημα και δεδουλευμένα, χωρίς καταγγελία σύμβασης στα χέρια τους για να μπορούν να πάρουν επίδομα ανεργίας, χωρίς ωροκτυπήσεις για να τεκμηριώσουν στις αρμόδιες υπηρεσίες το δίκιο τους», αναφέρει το Συνδικάτο στην ανακοίνωσή του. Και συνεχίζει: «Υπεύθυνοι για την κατάσταση αυτών των νέων συναδέλφων είναι η κυβέρνηση, η διοίκηση και η διεύθυνση που (…) εφαρμόζουν το σκλαβοπάζαρο των εργολαβιών και εξυπηρετούν τους λίγους, τους εργολάβους, καταπατώντας τα δικαιώματα των εργαζομένων».

[ΠΗΓΗ: ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 8/8/2017]

Για την επιστροφή 136 εκατ. ως παράνομη κρατική ενίσχυση. Στις 26 Ιανουάριου οι προσφυγές της ΛΑΡΚΟ κατά της Κομισιόν.

Στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο συζητούνται την ερχόμενη Πέμπτη, 26 Ιανουαρίου, οι προσφυγές της ΛΑΡΚΟ κατά δύο αποφάσεων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, την επιστροφή στο Δημόσιο 136 εκατ. ευρώ πλέον τόκων ως παράνομη κρατική ενίσχυση και της απόφασης της Κομισιόν που θεωρεί ότι το ποσόν αυτό θα βαρύνει τη ΛΑΡΚΟ, ακόμα και αν πουλήσει περιουσιακά της στοιχεία.

Πρόκειται για παλαιές υποθέσεις, που ξεκινούν τον Μάρτιο του 2013. Μάλιστα στις αρχές Δεκεμβρίου 2016 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρέπεμψε την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για την υπόθεση των παράνομων κρατικών ενισχύσεων στη ΛΑΡΚΟ.

Το 2013 η Επιτροπή ερεύνησε ορισμένα μέτρα στήριξης της ΛΑΡΚΟ, που είχε λάβει το Δημόσιο την περίοδο 2008-2010, όπως αύξηση κεφαλαίου και μια σειρά κρατικών εγγυήσεων, που δεν είχαν κοινοποιηθεί στην Επιτροπή για προηγούμενη έγκριση, σύμφωνα με τους κανόνες της Ε.Ε. Η Κομισιόν θεώρησε ότι τα μέτρα αυτά προσέδωσαν στη ΛΑΡΚΟ αθέμιτο πλεονέκτημα έναντι των ανταγωνιστών της, κατά παράβαση των κανόνων της Ε.Ε. για τις κρατικές ενισχύσεις.

Η ΛΑΡΚΟ βάλλει κατά της απόφασης αυτής στην υπόθεση Τ423/14, η οποία έχει προγραμματιστεί να συζητηθεί στο Δικαστήριο στις 26/1/17.

Εξάλλου τον Δεκέμβριο του 2013, στο πλαίσιο του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων, η Ελλάδα γνωστοποίησε στην Επιτροπή την πρόθεσή της να πωλήσει, μέσω ανοικτών διαγωνισμών, ορισμένα στοιχεία ενεργητικού τα οποία, είτε διαχειριζόταν η ΛΑΡΚΟ είτε ανήκαν σε αυτήν: το μεταλλουργικό εργοστάσιο στη Λάρυμνα, μέρος των μεταλλείων Αγίου Ιωάννη, μέρος των μεταλλείων Εύβοιας και τα μεταλλεία Καστοριάς. Σε χωριστή απόφαση (SA.37954), η Επιτροπή αποφάνθηκε ότι η υποχρέωση επιστροφής της ασύμβατης ενίσχυσης δεν θα μεταβιβαστεί στους αγοραστές αστών των στοιχείων αλλά θα εξακολουθήσει να βαρύνει τη ΛΑΡΚΟ.

Η ΛΑΡΚΟ βάλλει και κατά της απόφασης αυτής στην υπόθεση Τα-412/14.

Ας σημειωθεί ότι η ιδιωτικοποίηση περιουσιακών στοιχείων της ΛΑΡΚΟ έχει παγώσει, εξ αιτίας και της πληθώρας των νομικών προβλημάτων που είχαν ανακύψει για ορισμένα από αυτά. Τελευταία πάντως έχει αρχίσει να επανεξετάζονται τρόποι εξυγίανσης και αξιοποίησης της εταιρίας, σε συνδυασμό με το business plan για τον περιορισμό του κόστους παραγωγής της που καλείται να εκπονήσει εντός του 2017 και της πρόσφατης συμφωνίας με τη ΔΕΗ για τα τιμολόγια ρεύματος.

Ας σημειωθεί ότι η εταιρεία είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος καταναλωτής ηλεκτρισμού στη χώρα. Έχει ζημιές και αντιμετωπίζει πρόβλημα βιωσιμότητας καθώς το κόστος παραγωγής της, περί τα 14.000 δολ./τόνο είναι υψηλότερο από τις διεθνείς τιμές του νικελίου στο Χρηματιστήριο Μετάλλων του Λονδίνου (LME-περίπου 9.780 δολ./ τόνο – τρίμηνα συμβόλαια, 20/1/17). Η νέα σύμβαση προμήθειας ηλεκτρισμού με τη ΔΕΗ προβλέπει τιμολόγιο ηλεκτρισμού στα 37 ευρώ/ MWh, από 58 ευρώ/MWh, κίνηση που εκτιμάται ότι θα μειώσει αισθητά το κόστος παραγωγής της μεταλλουργίας, ανοίγοντας το δρόμο για μία νέα προσπάθεια εύρεσης επενδυτή.

[ΠΗΓΗ: ΗΜΕΡΗΣΙΑ, της Μανταλένας Πίου, 24/01/2017]

Η παραπομπή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, ως αποτέλεσμα εγκληματικής κυβερνητικής αδράνειας, αφού το θέμα τέθηκε από την Κομισιόν, από τον Μάρτιο του 2014, έρχεται να δώσει το τελειωτικό χτύπημα στον μεγαλύτερο παραγωγό σιδηρονικελίου στην Ευρώπη.

Τον «ασκό του Αιόλου» άνοιξε για τη Λάρκο η απόφαση τηςΕυρωπαϊκέΕπιτροπής να παραπέμψει το θέμα της μη ανάκτησης των κρατικών ενισχύσεων, ύψους 160 εκατ. ευρώ, στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Οι εργαζόμενοι, θορυβημένοι από αυτήν την απόφαση, στρέφονται κατά της κυβέρνησης, την οποία κατηγορούν ότι απέκρυψε το θέμα των παράνομων κρατικών ενισχύσεων και οδηγεί την εταιρεία στο κλείσιμο

Τα σωματεία προανήγγειλαν κινητοποιήσεις, με τις σχετικές αποφάσεις να λαμβάνονται στις 23 Μαΐου, που θα πραγματοποιηθούν γενικέςσυνελεύσεις των εργαζομένων. Για το ίδιο διάστημα έχουν ζητήσει συνάντηση με τον υπουργό Ενέργειας και Περιβάλλοντος, καταγγέλλοντας τη στάση που κράτησε, όταν τον Ιανουάριο τους διαβεβαίωνε ότι «για την κυβέρνηση δεν υπάρχει θέμα κρατικών ενισχύσεων». Ζητάνε επίσης την επιστροφή ΦΠΑ, ύψους 12 εκατ. ευρώ, από πιστοποιημένες οφειλές μέχρι και τον Σεπτέμβριο του 2016

Εν τω μεταξύ, το κλίμα στην εταιρεία έχει επιβαρυνθεί περαιτέρω, μετά την παρέμβαση οικονομικού εισαγγελέα για τη δίωξη όλων των τελευταίων διοικητικών συμβουλίων για τη μη εφαρμογή στη Λάρκο του ενιαίου μισθολογίου.

Η παραπομπή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, ως αποτέλεσμα εγκληματικήςκυβερνητικήςαδράνειας, αφού το θέμα τέθηκε από την Κομισιόν, από τον Μάρτιο του 2014, έρχεται να δώσει το τελειωτικό χτύπημα στον μεγαλύτερο παραγωγό σιδηρονικελίου στην Ευρώπη και έναν από τους πέντε παγκοσμίου, που από το 2008, με εξαίρεση τα έτη 2010 και 2011, συσσωρεύει ζημίες και ανεξόφλητεςοφειλές υπέρ τρίτων. Μόνο το «φέσι» στη ΔΕΗ, σύμφωνα με τιςλογιστικέςκαταστάσειςτης επιχείρησή, ανέρχεται στα 270 εκατ. ευρώ, ποσό που προσαυξάνεται κατά 5 εκατ. τον μήνα. Στα 46 εκατ. ευρώ ανέρχεται το χρέοςτης εταιρείαςπρος την παλαιό Λάρκο. Αυτό προέκυψε από την εκκαθάριση της εταιρείας σε παλαιό και νέα, το 1989. Στα 13,6 εκατ. ευρώ ανέρχεται το χρέοςπρος το υπουργείο Οικονομικών από την προ της εκκαθάρισή περίοδο. Παράλληλα, η εταιρεία αποπληρώνει δάνειο 50 εκατ. ευρώ προς την ATE (σήμερα Πειραιώς), επιβαρύνοντας τα αποτελέσματά της με 1,2 εκατ. ανά τρίμηνο έναντι τόκων.

Σε αυτή την οικονομική κατάσταση, που είναι γνωστή σε όλεςτιςδιοικήσεις και τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών αλλά και των εργαζομένων, η μέση ετήσια αμοιβή των οποίων κυμαίνεται στις 68.000 ευρώ, έρχεται να προστεθεί το κόστος των κρατικών ενισχύσεων, ύψους 160 εκατ. ευρώ. Η αναζήτηση ενός βιώσιμου σχεδίου καθίσταται πλέον ουτοπική. Οι δαπάνες για μισθοδοσία και κόστος ενέργειας αντιπροσωπεύουν περίπου το 50% του συνολικού κοστους παραγωγής, το οποίο για να γίνει βιώσιμο θα πρέπει να πέσει κάτω από τα 9.600 δολάρια ο τόνος, με βάση τις σημερινές διεθνείς τιμές νικελίου. Το σημερινό κόστος παραγωγήςτης εταιρείας, έπειτα και από τις περικοπές που επέβαλε η νέα διοίκηση στα διάφορα στάδια (προμηθευτές, εργολάβους κ.λπ.), ανέρχεται στις 13.000 δολάρια για κάθε τόνο, που σημαίνει ότι μπαίνει μέσα κατ’ ελάχιστον 3,5 εκατ. ευρώ τον μήνα.

Ο χρόνος για την ιστορική μεταλλευτική βιομηχανία τηςχώρας έχει αρχίσει να μετράει αντίστροφα. Η διαθεσιμότητα ενός μέρους του προσωπικού είναι ένα από τα μέτρα που εξετάζονται, δύσκολα όμως θα αποτρέψουν το δυσμενές σενάριο της οριστικής αργίας των 1.200 εργαζομένων, που παράγουν περίπου 100 εκατ. τόνους σίδηρο νικελίου.