Πάει ο παλιός ο χρόνος, και ήρθε μοιραία η ώρα του απολογισμού… Το 2013 ήταν για το δήμο Αριστοτέλη μια περίεργη χρονιά. Τα είδαμε όλα… Από καταδρομικές επιθέσεις σε εγκαταστάσεις της Ελληνικός Χρυσός, πυρπόληση αστυνομικού τμήματος και πυροβολισμούς στο δάσος εναντίον αστυνομικών, μέχρι τον Καμμένο να παρακινεί πολίτες να λυντσάρουν αιρετό δήμαρχο και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ να έχουν επενδύσει κεφάλαια στην επένδυση του χρυσού… Για το μόνο που δεν μπορεί να παραπονεθεί κανείς είναι ότι ήταν βαρετή χρονιά…
Τελικά όμως ποια ήταν η ουσία όλων αυτών; Ζήσαμε σκηνές απείρου κάλλους ανάμεσα σε μια αντιπαράθεση, η οποία δεν έχει να κάνει με κανέναν από τους λόγους που προβάλλονται… Η λυσσαλέα αντίδραση στην επένδυση του χρυσού δεν έχει φυσικά να κάνει ούτε με το περιβάλλον, ούτε με το «αρχέγονο» δάσος, ούτε με τα νερά ούτε με τις μέλισσες και τη σκόνη… Όλα αυτά τα σαθρά επιχειρήματα έχουν απαντηθεί διεξοδικά ένα-ένα και έχουν καταρριφτεί πανηγυρικά… Εδώ ακούστηκε ότι η επένδυση τελικά δεν θα δημιουργήσει και θέσεις εργασίας(!)… Τι να πει κανείς… Από τη μιά φαίνεται ότι όλη η φασαρία γίνεται για την ταμπακιέρα της δημοτικής αρχής, διότι σε κάποιους δεν άρεσε καθόλου που έχασαν τις καρέκλες τους από την δημοτική αρχή Χρήστου Πάχτα. Και επειδή όπου γάμος και χαρά η Βασίλω πρώτη, έσπευσε και ο ΣΥΡΙΖΑ να εκμεταλλευτεί πολιτικά ένα πεδίο αντιπολίτευσης, αφού απέναντί του ουσιαστικά βρίσκεται το ελληνικό κράτος, το οποίο νομίμως και τηρώντας όλες τις διαδικασίες αδειοδότησε την επένδυση. Από κοντά έτρεξαν να συστρατευτούν και διάφοροι παρατρεχάμενοι κομπάρσοι τύπου Οικολόγοι Πράσινοι, Κίνημα δεν Πληρώνω, ξεχασμένες φράξιες και γκρουπούσκουλα παλαιολιθικών αριστερίστικων κινημάτων και μαζώξεων, πολιτευόμενοι ακαδημαϊκοί τύπου Μπένου, ντόπιοι πολιτικάντηδες – υποψήφιοι δήμαρχοι τύπου Τόλη, και βέβαια αφανείς βουλευτές που χρειαζόντουσαν λίγη προβολή από τα ΜΜΕ, όπως η κα Ιγγλέζη και άλλοι… Αυτή είναι η μία όψη του νομίσματος… από την άλλη όμως δεν μπορούμε να σταματήσουμε τις “κακές σκέψεις” που λένε για κρυφές χρηματοδοτήσεις του τάχαμου ανένδοτου μα πολυδάπανου αγώνα από άλλον επενδυτή… από κάποιον που θα ήθελε αυτός να βγάλει το χρυσάφι της γης του Αριστοτέλη και όχι η Eldorado Gold!
Μαζί με τους “αντίχρυσους αγωνιστές” και επαγγελματικές ομάδες που έχουν συμφέρον ή νομίζουν πως έχουν συμφέρουν να φύγουν τα μεταλλεία. Ιδιοκτήτες ξενώνων, ξενοδοχοϋπάλληλοι, επαγγελματίες του τουρισμού… Γι’ αυτό εξάλλου την θερινή τουριστική περίοδο ο «αγώνας» κατά της επένδυσης ατονεί, αφού όλοι αυτοί είναι απασχολημένοι στις δουλειές τους… Με την έλευση του φθινοπώρου και το κλείσιμο της τουριστικής σεζόν αρχίζει η άλλη σεζόν, της «αντίστασης» και του «αγώνα»… Και ποιοί στέκονται απέναντι σε όλους αυτούς; Μια δημοτική αρχή για την οποία μιλούν μόνο τα έργα της, οι εργαζόμενοι στα μεταλλεία που παλεύουν για την επιβίωση τη δική τους και των οικογενειών τους και βέβαια η σιωπηλή πλειοψηφία των 12 από τα 16 χωριά του δήμου, που είναι υπέρ της επένδυσης… Μόνο τέσσερα χωριά του δήμου είναι θεωρητικά κατά της επένδυσης με άντρο των αντιδρώντων της Ιερισσό… Το γνωστό γαλατικό χωριό, του οποίου οι κάτοικοι έχουν παρασυρθεί σε μια πλάνη από την οποία θα πρέπει πολύ σύντομα να βγουν, διότι το μόνο που έχουν καταφέρει είναι να προκαλούν το μειδίαμα της υπόλοιπης Ελλάδας – όπως αποδείχτηκε και με το περίφημο «Καραβάνι Αλληλεγγύης», το οποίο έξω από την Βόρεια Ελλάδα αντιμετωπίστηκε με αδιαφορία. Έχουν καταφέρει όμως να δηλητηριάσουν και μια γενιά παιδιών που μεγαλώνουν νομίζοντας πως το να φοράνε μπλουζάκι SOS Χαλκιδική είναι το αποκορύφωμα του «αγώνα» και πως ζουν σε ένα χωριό με «καλούς» ανθρώπους που παλεύουν για κάποια ιδανικά, μέσα σε ένα κράτος με «κακούς» λειτουργούς, χωρίς αρχές και αξιοκρατία που πρέπει να ανατραπεί…
Το 2013 φεύγει και όλοι περιμένουμε τι θα ακολουθήσει… Πάντως «Η Επένδυση που Δεν θα Γίνει Ποτέ» προχωράει κανονικά και προγραμματισμένα… Στις αρχές του 2014 ο «αγώνας» θα ενταθεί διότι κάποιοι –συμπεριλαμβανομένου και του Τόλη– σκοπεύουν να κατέβουν για δήμαρχοι με σημαία τον «αγώνα» τους ενάντια στην επένδυση… Έχουμε πάλι να ακούσουμε τα ίδια και τα ίδια χίλιες φορές… Κυάνια, δηλητήρια, τοξική σκόνη, αρχέγονο δάσος, έλλειψη νερού, η εταιρεία του Μπόμπολα… και όλο αυτό το παραμύθι που αναπαράγεται συστηματικά από τα μπλόγκ τύπου Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων , αλλά και από τον φίλα προσκείμενο στην αντιπολίτευση τύπο, όπως η Αυγή, η Εφημερίδα των Συντακτών, το Ποντίκι, το Χωνί, αλλά και συγκεκριμένους δημοσιογράφους-μισθοφόρους με χαρακτηριστική περίπτωση τον Σάκη Αποστολάκη της Ελευθεροτυπίας.
Αλήθεια τι θα θέλαμε για το 2014… Θα θέλαμε να σταματήσει όλο αυτό το θέατρο του παραλόγου και να αφήσουν τον κόσμο ήσυχο να κάνει τη δουλειά του. Χωρίς να φοβάται ότι θα του βανδαλίσουν το αυτοκίνητο ή θα τρομοκρατήσουν το παιδί του στο σχολείο… Όποιος και όποτε αντιληφθεί κάτι παράτυπο, παράνομο ή ανήθικο μπορεί κάλλιστα να ακολουθήσει κάθε νόμιμη οδό και να το καταγγείλει. Όλα τα άλλα περιττεύουν και αποδεικνύεται ότι όποιος νομίζει ότι στο όνομα οποιουδήποτε δίκαιου ή άδικου «αγώνα» προβαίνει σε πράξεις έξω από τα όρια της νομιμότητας, βρίσκει απέναντί του την ελληνική δικαιοσύνη, η οποία σε αντίθεση με τα όσα υποστηρίζουν οι αντιδρώντες –οι οποίοι θέλουν να μείνουν ατιμώρητοι για πράξεις του κοινού ποινικού κώδικα–, κάνει στο ακέραιο το καθήκον της.
Να ευχηθούμε λοιπόν γι α το Νέο Χρόνο ηρεμία, ψυχραιμία και λύσεις για την Βόρεια Χαλκιδική…. Αλλά και ομόνοια διότι όλη αυτή η αντιπαράθεση, και για όσους έχουν δίκιο και για όσους δεν έχουν, είναι κουραστική και ψυχοφθόρα… Ίσως λοιπόν να πλησιάζει η ώρα μιας προσέγγισης μέσα στο 2014, έστω και μετά τις δημοτικές εκλογές… Ούτως ή άλλως εκεί θα μιλήσει και ο λαός της Χαλκιδικής…
Καλή Χρονιά σε ΟΛΟΥΣ, και οπωσδήποτε καλύτερη από την περασμένη…
