Τήν Κυριακή στίς 7 τό ἀπόγευμα ὁ Σεβασμιώτατος μέ τήν ἀκολουθία του μετέβη στήν πανηγυρίζουσα Ἱερά Μονή τοῦ Ἁγίου Χριστοφόρου Ἀρναίας καί προέστη τοῦ Ἀναστασίμου λαμπροῦ Ἑσπερινοῦ τοῦ Ἁγίου. Τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ἡγεῖται καί τήν φροντίζει μέ περισσή ἀγάπη ὁ Παν. Ἁρχιμ. π. Παΐσιος Σουλτανικᾶς, ὁ καί Ἡγούμενός της πού ὡς φέρελπις Κληρικός ἐγγυᾶται τήν ὁμαλή πορεία τοῦ Μοναστηριοῦ. Παρόντες καί οἱ Ἐφημέριοι τῆς Ἀρναίας Αἰδ. Οἰκ. π. Κωνσταντῖνος Ἀγούλας καί π. Γεώργιος Τρικκαλιώτης.
Παρόντες ὅλος καθ’ ὁμολογίαν ὁ Λαός τῆς Ἀρναίας καί οἱ Ἄρχοντές του, Ἀντιδήμαρχοι κ. κ. Γεώργιος Θαλασσινός καί Νικόλαος Αὐγερινός, ἡ Πρόεδρος τῆς Πρωτοβαθμίου Σχολικῆς Ἐπιτροπῆς κα. Εὐγενία Γιαννούση καί ὁ Πρόεδρος τοῦ Πνευματικοῦ Κέντρου τοῦ Δήμου Ἀριστοτέλη κ. Ἀστέριος Τζιτζιρίκας.
Νά σημειωθῆ ὅτι, ὡς ἐκήρυξε ὁ Σεβασμιώτατος, ὁ Ἅγιος Χριστοφόρος ἔζησε ἐπί Δεκίου Αὐτοκράτορος (250 μ.Χ.) καί ἦτο πολύ δύσμορφος καί τεραστίας δυνάμεως ἄνδρας. Τό ὄνομά του πρίν νά λάβη τό χριστιανικό του ὄνομα ἦταν Ρέπροβος. Στή διάρκεια ἑνός πολέμου συνελήφθη καί μετεφέρθη στήν Ἀντιόχεια, ὅπου βαπτίστηκε ἀπό τόν ἐκεῖ Ἐπίσκοπο, Ἅγιο ἔνδοξο Ἱερομάρτυρα Βαβύλα, παίρνοντας τό ὄνομα Χριστοφόρος. Ὁ Δέκιος φοβόταν τή δύναμη, τήν ἀνδρεία καί τίς προκλήσεις τοῦ Χριστοφόρου, ἀλλά καί τήν ὁμολογία του ὡς χριστιανοῦ πιστοῦ. Ἔστειλε λοιπόν 200 στρατιῶτες νά τόν συλλάβουν, ὅμως ἐκεῖνος παραδόθηκε. Στόν δρόμο, ἐπειδή τελείωσαν τά τρόφιμα, πολλαπλασίασε ὡς ὁ Κύριος τούς ἄρτους, ἐνῶ τό ραβδί πού κρατοῦσε βλάστησε ὡς τοῦ Ἀαρών. Ὅλοι πίστεψαν στόν Κύριο καί δόξαζαν τό ὄνομά Του. Ἐστάλησαν ἐπίσης δύο γυναῖκες πανέμορφες, ἡ Καλλινίκη καί ἡ Ἀκυλίνα, γιά νά τόν παρασύρουν σέ ἀκολασία. Ἀλλά τίς κατήχησε καί ἔγιναν χριστιανές! Οἱ δύο γυναῖκες θανατώθηκαν, ὅπως καί οἱ 200 στρατιῶτες καί ἔγιναν συμμάρτυρές του. Ὁ δέ Χριστοφόρος ὑφιστάμενος πολλά μαρτύρια καί μένοντας ἀβλαβής τελικῶς περιεβλήθη μέ χάλκινη πυρακτωμένη φορεσιά καί τέλος ἀπεκεφαλίσθη.
« Στήν Ἐκκλησία, κατέληξε ὁ Δεσπότης, δέν ἐρχόμαστε γιά νά ψάλλουμε μόνο, γιά νά ἀνάψουμε καντήλια καί νά φτιάξουμε τέμπλα περίτεχνα! Ἐρχόμαστε ὥστε ὁ “Ρέπροβος” πού ἔχουμε μέσα μας ὁ θηριώδης νά μετουσιωθῆ καί νά μεταμορφωθῆ σέ Χριστοφόρο! Αὐτό εἶναι τό μεγαλεῖο τῆς Ἐκκλησίας καί ὁ στόχος καί τό ὄνειρο τῆς Ὀρθοδοξίας πού βαπτίζει τόν καθένα ἀπό μᾶς στήν κολυμβήθρα ἄνθρωπο καί τόν βγάζει Χριστοφόρο! Αὐτό εἶναι καί ὁ προορισμός κάθε χριστιανοῦ!.
[ΠΗΓΗ: http://www.im-ierissou.gr/, 9/5/2022]