ΤΟ ΕΠΑ.Λ. ΑΡΝΑΙΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΜΟΥ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΜΕ ΜΕΓΑΛΗ ΔΟΣΗ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗΣ ΠΟΥ ΟΔΕΥΟΥΜΕ ΠΡΟΣ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ

Φτάσαμε στο τέλος μιας διαδρομής… έλεγε το τραγούδι που έπαιξε την Παρασκευή στην αρχή του συλλόγου στο ΕΠΑ.Λ. Αρναίας. Την πρώτη φορά, κάπου στον Οκτώβρη, που ο διευθυντής αφιέρωσε 3 λεπτά να βάλει ένα τραγούδι στο σύλλογο, ένιωθα μία ανυπομονησία να ξεκινήσουμε με τα θέματα που είχαμε. 

Συνηθισμένη βλέπετε να είμαι μία μηχανή που αποδίδει, το να μην κάνω κάτι δεν φαινόταν να έχει αξία. Το σπάσιμο πάγου, όμως, έγινε, το δέσιμο ομάδας είχε ξεκινήσει και δεν χρειάστηκαν βιωματικές ασκήσεις προετοιμασμένες από τη ψυχολόγο μόνο για το σκοπό αυτό. Ακολούθησαν πολλές εικόνες και βιώματα στο συγκεκριμένο σχολείο που μου θύμισαν ξανά τις αξίες μου, την ουσία της ζωής και την εστίαση στον άνθρωπο.

  • Εκπαιδευτικοί που κατάλαβαν το αδιέξοδο του να πιέζεις τα παιδιά να αποδώσουν θεωρώντας απλά ότι δεν προσπαθούν αρκετά και αγκάλιασαν τον πολύπλευρο ρόλο τους με το να δουν τα παιδιά ολιστικά, όχι μόνο με την ιδιότητα του μαθητή, αλλά πρωτίστως ως ανθρώπους με συναισθήματα και ανησυχίες και κομμάτι πολύπλοκων σχέσεων που αναπτύσσονται μεταξύ τους κάθε φορά.
  • Η γυμνάστρια που αντί να ασχολείται με το τι φοράνε τα παιδιά στη γυμναστική, είχε τη «Σοφία» να γνωρίζει ότι η ώρα της γυμναστικής είναι η σπουδαιότερη ευκαιρία για να γνωρίσεις αληθινά τα παιδιά και να έρθεις κοντά τους και… πόσα παιδιά ωφελήθηκαν από αυτό, πόσες άσχημες καταστάσεις δεν ήρθαν καν στην επιφάνεια γιατί λύθηκαν εκεί…
  • Ο προπονητής της σχολικής ομάδας ποδοσφαίρου που μου επέτρεψε να συμμετέχω (ευχαριστώ!) στη προετοιμασία της ομάδας γιατί είδε το σχολικό πρωτάθλημα ως μία ευκαιρία να διδαχτούν τα παιδιά δεξιότητες ζωής όπως διαχείριση του άγχους και της ματαίωσης, αυτοέλεγχος, ομαδικότητα και όχι ως μία ευκαιρία να αναδειχτεί ο ίδιος ως αυτός που τους έφτασε στη νίκη (παρεμπιπτόντως τα παιδιά έφτασαν μέχρι στον τελικό του νομού!).
  • Οι προπονητές της σχολικής ομάδας μπάσκετ που δίδαξαν στα παιδιά τι σημαίνει συνεργασία (και τους το δίδαξαν πρωτίστως με το παράδειγμα της μεταξύ τους συνεργασίας), ότι όλοι μαζί καταφέρνουμε πολλά περισσότερα από τον έναν μόνο του και να μην παραιτούνται ακόμη και όταν έχουν να κάνουν με ένα σύστημα που ευνοεί συγκεκριμένη μερίδα ανθρώπων (παρεμπιπτόντως τα κορίτσια μας κατέκτησαν την 6η θέση πανελλήνια).
  • Εκπαιδευτικοί που στήριξαν με τη ψυχή τους παιδιά με υψηλούς μαθησιακούς στόχους τα οποία δεν είχαν τη δυνατότητα να κάνουν φροντιστήριο και πάλεψαν με τις δικές τους μόνο δυνάμεις (γιατί οι επιτυχημένοι άνθρωποι στον κόσμο που ζούμε δεν είναι απαραίτητα οι πιο έξυπνοι αλλά αυτοί που είχαν και τις περισσότερες πηγές στήριξης και αυτό είναι πολλές φορές άδικο…).
  • Η εικόνα των παιδιών να σηκώνουν ψηλά τον διευθυντή όταν νίκησαν στο ποδόσφαιρο και ο ίδιος να το χαίρεται καθώς ξέρει ότι το να βάζεις όρια δεν σημαίνει απλά να μην δημιουργείς καθόλου σχέση με τα παιδιά αλλά αντίθετα να τους μαθαίνεις τι σημαίνει έρχομαι κοντά αλλά βάζω όρια όποτε χρειαστεί.

Λάθη δεν έγιναν; Έγιναν αφού είμαστε άνθρωποι αλλά το παράδειγμα για τα παιδιά δεν είναι να μην κάνουμε λάθη (γιατί έτσι θα φοβούνται να ζήσουν..) αλλά το να τα βλέπουμε και να τα διορθώνουμε.

Έτσι, μέσα σε αυτό το ασφαλές περιβάλλον κατάφερα να γνωρίσω τα παιδιά, όχι μόνο αυτά που μπορούν να Κάνουν αλλά και όλα όσα Είναι και είμαι τόσο περήφανη για αυτά! Τα ευχαριστώ από καρδιάς που άναψαν ξανά και τη δική μου εσωτερική φλόγα με το δυναμισμό τους και τις αρχές τους, αυτές της αλληλεγγύης, της αλληλοϋποστήριξης και της εστίασης στα σημαντικά της ζωής, όπως θα έπρεπε να είναι ένας έφηβος.

Γιατί το σχολείο δεν είναι εκεί μόνο για να μαθαίνει στα παιδιά πώς να τηρούν τους κανόνες αλλά και για να τους μαθαίνει τον τρόπο να βγουν μπροστά και να πουν ότι δεν συμφωνούν, να κάνουν πίσω όποτε χρειάζεται και να επιτρέπει την ανάδυση του αληθινού εαυτού τους.

Γι’αυτό μ’αρέσουν τα ΕΠΑ.Λ… γιατί βγάζουν ανθρώπους και όχι μηχανές… Ίσως βέβαια να γίνομαι και εγώ στερεοτυπική τώρα, οπότε αφήνω ανοιχτά παραθυράκια για αλλαγή της άποψής μου. Τυχερή και περήφανη που δούλεψα σε αυτό το σχολείο!

[ΠΗΓΗ: https://ergoxalkidikis.gr/, 22/5/2022]