Διάβασα πριν λίγα 24ωρα στον τοπικό τύπο την ερώτηση που κατέθεσε ο βουλευτής Χαλκιδικής της ΝΔ, Γιώργος Βαγιωνάς προς τον υπουργό Υποδομών και Μεταφορών με θέμα τις υποδομές στην Π.Ε. Χαλκιδικής, οι οποίες πρέπει να κατασκευαστούν προκειμένου να αναβαθμιστεί η Χαλκιδική (δες εδώ).
Εξαιρετική η πρωτοβουλία του κου Βαγιωνά. Βουλευτής Χαλκιδικής είναι, λογικό να ενδιαφέρεται άμεσα για την αναβάθμιση της εκλογικής του Περιφέρειας.
Συγκεκριμένα αναφέρθηκε στον τριτογενή τομέα και την ανάγκη υποστήριξής του με τις ανάλογες υποδομές. Μάλιστα αναφέρθηκε στο φράγμα Πετρενιών, το οποίο χάθηκε στην γραφειοκρατία εδώ και 11 χρόνια, την ανάγκη σύνδεσης της Χαλκιδικής στο σιδηροδρομικό δίκτυο και στην ανάπλαση του λιμένα Ουρανούπολης.
Ειδικά για το τελευταίο έργο, αναφέρθηκαν τα εξής: «Η ανάπλαση του λιμένα Ουρανούπολης αναμένεται να αναβαθμίσει και ενισχύσει την τουριστική κίνηση στην περιοχή. Μάλιστα, στην υλοποίηση του εν λόγω έργου αναμένεται και η συμβολή της εταιρείας “Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.”, σύμφωνα με δηλώσεις του Αντιπρόεδρου & Γενικού Διευθυντή Ελλάδας της εταιρείας, κατόπιν και της υπογραφής της τροποποίησης της σύμβασης της εταιρείας με το Ελληνικό Δημόσιο […]».
Επειδή έμεινα με την εντύπωση πως ο κος Βαγιωνάς προτρέχει, επιτρέψτε μου να κάνω μερικά σχόλια, όσον αφορά αυτήν ακριβώς την «συμβολή της Ελληνικός Χρυσός»…
Να ξεκινήσω από το γεγονός πως στην παρουσίαση της Ελληνικός Χρυσός για τις προβλέψεις και τα οφέλη της Νέας Επενδυτικής συμφωνίας, η ανάπλαση του λιμένα Ουρανούπολης αναφέρθηκε ως παράδειγμα πιθανών αναπτυξιακών έργων υποδομής του Δ. Αριστοτέλη. Ένα από τα έργα τα οποία θα μπορούσαν να υλοποιηθούν. Ναι, αλλά πως; Πάντως όχι με «ενέργειες του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών, σε συνεργασία με άλλα συναρμόδια Υπουργεία, για τη δρομολόγηση του έργου ανάπλασης του λιμένα Ουρανούπολης και την εξασφάλιση της συνδρομής της εταιρείας “Ελληνικός Χρυσός Α.Ε.”», όπως ζητά κατά λέξη στην επερώτησή του ο κος Βαγιωνάς.
Όσον αφορά το «πως», αλλά και το «πότε», θα συνιστούσα σε όλους τους ενδιαφερόμενους να διαβάσουν την επιστολή που έστειλε η εταιρεία στις 19/10/2021 στον δήμαρχο κο Βαλιάνο, σαν απάντηση στις επιφυλάξεις που είχε διατυπώσει σε τοποθέτησή του, σχετικά με τον Οδικό Χάρτη που ανακοίνωση η εταιρεία. Στην επιστολή αυτή επιβεβαιώνεται η προσήλωση της Ελληνικός Χρυσός στο Πρόγραμμα Κοινωνικών Επενδύσεων ύψους 70 εκατομμυρίων ευρώ σε βάθος 25ετίας. Μάλιστα υπάρχει και η δέσμευση να διατεθούν τα 15 από αυτά εμπροσθοβαρώς. Όμως, αναφέρεται ρητά –και μάλιστα με έντονη γραφή–, πως «[…] προτιθέμεθα να προβούμε σε σχετικές στοχευμένες επενδύσεις κατά τρόπο εμπροσθοβαρή, στο βαθμό που προτίθεται και δύναται να συνδράμει προς αυτή την κατεύθυνση ο Δήμος Αριστοτέλη και οι εμπλεκόμενοι κοινωνικοί εταίροι».
Και ακολουθεί η διευκρίνηση πως «Όπως εύλογα γίνεται αντιληπτό, βασική προϋπόθεση για την υλοποίηση ενός τόσο μακρόπνοου προγράμματος παραμένει η ίδια η βιωσιμότητα της επιχείρησης, διαφορετικά ακυρώνεται κάθε όφελος για την τοπική κοινωνία και τη χώρα […]».
Να τα μεταφράσω όλα αυτά με απλά λόγια;
Θεωρώ πως απαραίτητη προϋπόθεση για την έναρξη της εφαρμογής του Προγράμματος Κοινωνικών Επενδύσεων μέσα από τις πρωτοβουλίες της Εταιρικής Κοινωνικής Ευθύνης (ΕΚΕ) της Ελληνικός Χρυσός, είναι να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα της επένδυσης. Για το πως θα γίνει αυτό, έχουν γραφεί και αναλυθεί πολλά, μην επαναλαμβανόμαστε. Η λέξη-κλειδί είναι «παραγωγικότητα». Με δυο λόγια, η επανάκαμψη στην κερδοφορία θα έρθει με αύξηση της παραγωγικότητας. Δηλαδή με στοχευμένες ενέργειες, όπως η χρήση νέων τεχνολογιών, εκπαίδευση και επιμόρφωση του προσωπικού σε αυτές, εισαγωγή νέων ειδικοτήτων, επικαιροποίηση του πλάνου παραγωγής… Και βέβαια, τα κεφάλαια ή και ο στρατηγικός εταίρος είναι απαραίτητα για τη χρηματοδότηση του έργου των Σκουριών. Έτσι θα διασφαλιστεί η βιωσιμότητα της εταιρείας. Και η συνέχεια θα είναι πολύ πιο εύκολη.
Δευτερευόντως, με την ανακοίνωση του Οδικού Χάρτη εκ μέρους της Ελληνικός Χρυσός, είναι σαφής η επικαιροποίηση και του προγράμματος ΕΚΕ, με νέους στόχους, όπως για παράδειγμα τη δημιουργία πρότυπου Κέντρου Τεχνικής Κατάρτισης & Εκπαίδευσης, προκειμένου να εκπαιδεύσει σε νέες δεξιότητες το εργατικό δυναμικό –εν όψει της λειτουργίας του νέου, υπερσύγχρονου μεταλλείου στις Σκουριές–, αλλά και κατοίκους των τοπικών κοινοτήτων μακροπρόθεσμα. Και μην ξεχνάμε πως η επιτυχής υλοποίηση τέτοιων έργων και δράσεων απαιτεί την συνεργασία όλων των εμπλεκόμενων: Οι κοινωνικοί εταίροι, η τοπική αυτοδιοίκηση, οι τοπικές κοινότητες και φυσικά η κεντρική διοίκηση πρέπει να έχουν λόγο και συμμετοχή.
Επειδή ο κος Βαγιωνάς δεν συνηθίζει να υποπίπτει σε τέτοιου είδους αστοχίες, είμαι σίγουρος πως πρόκειται για παρανόηση κάποιων δηλώσεων, ίσως. Πάντως η ουσία παραμένει. Υπάρχουν 70 εκατομμύρια ευρώ για κοινωνικές επενδύσεις σε βάθος 25ετίας, και μάλιστα τα 15 από αυτά σχετικά άμεσα. Μόνο που θα πρέπει να κάνουμε ένα-ένα βήμα… Και το πρώτο βήμα είναι η εξασφάλιση της βιωσιμότητας της επένδυσης. Διαφωνείτε;