Μία πρώτη “γεύση” από τη νέα ανάλυση βιωσιμότητας χρέους που συντάσσουν οι θεσμοί έδωσε η Κομισιόν ως παράρτημα στην έκθεση Ενισχυμένης Εποπτείας που κοινοποίησε. Καταγράφονται τα πρώτα συμπεράσματα για το “χώρο” που δημιουργείται από την επιτάχυνση του ΑΕΠ και από τη μείωση του κόστος δανεισμού.
Προαναγγέλλεται η τελική αποτίμηση που θα παρουσιασθεί στο πλαίσιο της επόμενης αξιολόγησης (θα δημοσιευθεί τον Μάιο για να τεθεί επί τάπητος στο Eurogroup του Ιουνίου μαζί με την πολιτική διαπραγμάτευση για τα κέρδη ομολόγων και για τα υπόλοιπα ελληνικά αιτήματα).
Στην εν λόγω ανάλυση, η σύγκριση γίνεται σε σχέση με τα δεδομένα της έκθεσης που είχε δημοσιοποιηθεί στο πλαίσιο της 4ης αξιολόγησης (που ολοκληρώθηκε τον Δεκέμβριο και συνέχιζε να προβλέπει υψηλό κόστος δανεισμού και χαμηλή ανάπτυξη).
Η σημασία
Η ανάλυση βιωσιμότητας χρέους έχει μεγάλη σημασία γιατί όπως επισήμανε στην έκθεσή της η Κομισιόν, τα ελληνικά αιτήματα για περισσότερο δημοσιονομικό χώρο πρέπει να συζητηθούν “σε επίπεδο Eurogroup λαμβάνοντας υπόψη το δημοσιονομικό πλαίσιο της ΕΕ και τη βιωσιμότητα του χρέους”.
Σημειώνεται πως η έκθεση προβαίνει στην εκτίμηση για πρωτογενές πλεόνασμα το 2019 στο 4% του ΑΕΠ. Επίσης “φωτογραφίζει” ως πιο “ώριμη” κίνηση δημιουργίας δημοσιονομικού χώρου αυτή της εξαίρεσης περισσότερων προσφυγικών δαπανών από την καταμέτρηση των δημοσιονομικών μεγεθών σε όρους Ενισχυμένης Εποπτείας.
Τα νέα δεδομένα
Η νέα ανάλυση θεωρεί ως βάση πως διατηρούνται οι στόχοι για τα πρωτογενή πλεονάσματα (στο 3,5% του ΑΕΠ έως και το 2022 και μετά η μείωσή τους σταδιακά προς το 2,2% του ΑΕΠ). Επιπλέον, θεωρεί πως θα γίνουν πράξη όλες οι μεταρρυθμίσεις που συμφωνήθηκαν τον Ιούνιο του 2018 για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του χρέους. Στην ίδια ανάλυση οι “δόσεις”, περιλαμβανομένων των κερδών από SMP-ANFA θεωρείται πως αποδίδονται μόνο για την εξυπηρέτηση του χρέους (σ.σ. και όχι για επενδύσεις όπως ζητά η κυβέρνηση). Η ανάλυση λαμβάνει επίσης υπόψη τη μερική πρόωρη αποπληρωμή του δανείου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου που πραγματοποιήθηκε τον Νοέμβριο του 2019 και όλες τις εκδόσεις μέχρι το τέλος Ιανουαρίου 2020.
Παρουσιάζει δύο σενάρια:
– Στο πρώτο σενάριο, όλες οι παραδοχές (μακροοικονομικές προβλέψεις, πληρωμές τόκων και χρεολυσίων, νέες εκδόσεις και πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων) έχουν επικαιροποιηθεί. Το κόστος δανεισμού όμως παραμένει το ίδιο. Το συμπέρασμα είναι πως σε σχέση με την προηγούμενη πρόβλεψη παρουσιάζεται “οριακά θετικός αντίκτυπος στη βιωσιμότητα του χρέους λόγω των βελτιωμένων μακροοικονομικών προοπτικών και των νέων εκδόσεων ομολόγων”. Σύμφωνα με αυτό το σενάριο, οι ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες φθάνουν το 2060 περίπου στο 13,5% του ΑΕΠ, ενώ το χρέος παραμένει πάνω από το 100% του ΑΕΠ μέχρι το 2040.
– Το δεύτερο σενάριο δείχνει τον πρόσθετο αντίκτυπο της πρόβλεψης για χαμηλότερο κόστος δανεισμού. Βελτιώνει περαιτέρω τις ακαθάριστες χρηματοδοτικές ανάγκες έως το 2060, ενώ το επίπεδο του χρέους σε αυτό το σενάριο παραμένει πάνω από το 100% του ΑΕΠ μέχρι το 2039.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κάνει σαφές πως “η συνολική αναθεώρηση του πλαισίου των υποθέσεων της ανάλυσης βιωσιμότητας χρέους που χρησιμοποιούνται από τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα βρίσκεται σε εξέλιξη και θα παρουσιαστεί στην 6η έκθεση”. Αναφέρεται πως “η αναθεώρηση θα επανεξετάσει, μεταξύ άλλων, τα επιτόκια, τις οικονομικές και τις μακροοικονομικές υποθέσεις που υποστηρίζουν το ισχύον πλαίσιο, το οποίο τέθηκε σε εφαρμογή κατά τη διάρκεια του προγράμματος στήριξης της σταθερότητας”.
[ΠΗΓΗ: https://www.capital.gr/, της Δήμητρας Καδδά, 26/2/2020]