Ο ΣΥΡΙΖΑ καταψήφισε το νομοσχέδιο το 2013 αλλά τώρα ως κυβέρνηση φέρνει έναν νόμο με περίπου τον ίδιο τίτλο

Τον Φεβρουάριο του 2013 το υπουργείο Ανάπτυξης ψήφισε ένα νομοσχέδιο για τη «Διαμόρφωση φιλικού επιχειρηματικού περιβάλλοντος για τις στρατηγικές και ιδιωτικές επενδύσεις» που περιλάμβανε φορολογικά κίνητρα και διαδικασίες άρσης γραφειοκρατικών εμποδίων. Ο νόμος όχι μόνο καταψηφίστηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά καταγγέλθηκε ως ένας ακόμα νόμος των μνημονίων που καταστρέφει το πολιτιστικό και φυσικό περιβάλλον.

Τον Απρίλιο του 2019 το υπουργείο Οικονομίας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ φέρνει προς ψήφιση έναν νόμο με τον ίδιο περίπου τίτλο, που επανιδρύει τις ίδιες υπηρεσίες (Διεύθυνση Στρατηγικών Επενδύσεων), με τα ίδια εργαλεία (φοροαπαλλαγές) και παρόμοιες διευκολύνσεις έναντι των γραφειοκρατικών αγκυλώσεων (διαιτητικό όργανο). Βάζει και τη δική του πινελιά ως ένα νέο επιπλέον αντικίνητρο: προσθέτει ποινή απένταξης έως 5% της συνολικής επένδυσης σε όποιον επενδυτή «τολμήσει» να υπαναχωρήσει από την πολύχρονη αναμονή εγκρίσεων…

Tο 2010 (Νόμος Παμπούκη), υπήρχε άλλος ένας νόμος για την προσέλκυση στρατηγικών επενδύσεων, ο οποίος είχε καταφέρει να εντάξει στις υποτιθέμενες ταχείες διαδικασίες 19 μεγάλες επενδύσεις. Σήμερα, 9 χρόνια μετά, έχουν ξεκινήσει να υλοποιούνται μόλις δύο.

Στην παραδοσιακή ελληνική κακοδαιμονία ή και ανικανότητα στην επιτάχυνση μεγάλων επενδυτικών σχεδίων ήρθε να προστεθεί στη δεκαετία της κρίσης και ο δυϊσμός του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος αρχικά ως αντιπολίτευση και στη συνέχεια στα πρώτα χρόνια της δικής του διακυβέρνησης της χώρας επιχειρούσε να ορθώσει κάθε μορφής εμπόδια προκειμένου να μη γίνει απολύτως τίποτα σε επίπεδο μεγάλων επενδύσεων στη χώρα. Το καλοκαίρι του 2014, όταν η κυβέρνηση Σαμαρά έφερε το νομοσχέδιο για τον αιγιαλό -ναι, αυτό που ψηφίστηκε αυτές τις μέρες από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-, τα στελέχη του κόμματος της τότε αντιπολίτευσης είχαν κάνει λόγο για χάρισμα των παραλιών της χώρας σε επιχειρηματικά συμφέροντα και, βέβαια, ο νόμος δεν πέρασε από τη Βουλή. Αργότερα, το 2015, από τους πρώτους μήνες της έλευσής του στην εξουσία, στον βωμό του κινηματικού ΣΥΡΙΖΑ επιχειρήθηκε να ορθωθούν διάφορα εμπόδια στο Ελληνικό – μέχρι και έκταση για την κατασκευή σταθμού μεταφόρτωσης απορριμμάτων παραχωρήθηκε εντός του πρώην αεροδρομίου-, ενώ η επένδυση στον χρυσό της Χαλκιδικής έγινε αμέσως κόκκινο πανί, μέχρι το πάγωμά της τον Σεπτέμβριο του 2017. Η επένδυση της COSCO στον Πειραιά βρέθηκε επίσης στο στόχαστρο, με τον πρώην υπουργό Ναυτιλίας, Θοδωρή Δρίτσα, να προσπαθεί με νυχτερινές τροπολογίες να διαφοροποιήσει στοιχεία της συμφωνίας..

Επίσης, εμπόδια όρθωναν στελέχη της κυβέρνησης στην ολοκλήρωση της ιδιωτικοποίησης επιπλέον ποσοστού της ΔΕΗ και πρόσφατα των λιγνιτικών μονάδων, ενώ οι περιορισμοί του ΚΑΣ για τους αρχαιολογικούς χώρους επιστρατεύτηκαν στην περίπτωση του Αφάντου στη Ρόδο επί υπουργίας Αριστείδη Μπαλτά στο υπουργείο Πολιτισμού.

Το επίσημο κυβερνητικό αφήγημα όμως έχει αλλάξει εδώ και καιρό σε σχέση με τις επενδύσεις, καθώς στην κυβερνητική ηγεσία αντιλαμβάνονται τη σημασία προσέλκυσης νέων κεφαλαίων για την ουσιαστική ανάταξη της οικονομίας, μόνο που τώρα έκαναν την εμφάνισή τους πιο ουσιαστικά προβλήματα: η διοικητική αδυναμία προώθησης των επενδύσεων. Πρόσφατα, στις 19 Φεβρουαρίου, συνεδρίασε η Διυπουργική Επιτροπή Στρατηγικών Επενδύσεων (ΔΕΣΕ), κατά την οποία εγκρίθηκαν τέσσερις επενδύσεις και εξαγγέλθηκε ότι θα γίνει μία ακόμα πριν από το καλοκαίρι. Η προηγούμενη ωστόσο συνεδρίαση της εν λόγω επιτροπής χρονολογείται 16 μήνες πριν – από τον Νοέμβριο του 2017.

Το παράδοξο

Το παράδοξο με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι ενώ εμφανίζει μηδενικές επιδόσεις στην προσέλκυση μεγάλων ιδιωτικών επενδύσεων, αναδεικνύεται πρωταθλήτρια στις αποκρατικοποιήσεις, ειδικά σε αυτές για τις οποίες πιέζεται από την τρόικα, έχοντας προωθήσει από το 2015 τις περισσότερες και μεγαλύτερες ιδιωτικοποιήσεις της περιόδου των μνημονίων. Oλοκληρώθηκαν συνολικά 27 ιδιωτικοποιήσεις, ανάμεσά τους ορισμένες εμβληματικές και μεγάλης αξίας, όπως η πώληση των εταιρειών λιμένων Πειραιά και Θεσσαλονίκης, του ΔΕΣΦΑ και της ΤΡΑΙΝΟΣΕ. Αυτή η πρόοδος στις ιδιωτικοποιήσεις, όμως, όπως προειδοποιούν οι αναλυτές, παρότι απέχει… έτη φωτός από τις αρχικές διακηρύξεις του ΣΥΡΙΖΑ, δεν είναι επαρκής για ενισχυθεί ουσιωδώς το επενδυτικό ενδιαφέρον τη στιγμή που το σχετικό έλλειμμα της χώρας φτάνει τουλάχιστον τα 100 δισ. ευρώ.

Ιστορίες επενδυτικής τρέλας

Τα πρώτα δείγματα γραφής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ στον τομέα της προέλκυσης επενδύσεων ήταν αναμφισβήτητα οδηγός και για τα στερνά. Η πρώτη καταγεγραμμένη προσπάθεια πραγματοποιήθηκε στα τέλη Μαΐου του 2015, όταν ο τότε υπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Παναγιώτης Λαφαζάνης είχε επισκεφτεί τη Ρωσία, όπου είχε διαδοχικές συναντήσεις με τον υπουργό Ενέργειας της Ρωσικής Ομοσπονδίας και τον Αλεξέι Μίλερ, επικεφαλής της Gazprom. Οπως παραδέχτηκε αργότερα ο κ. Λαφαζάνης, είχαν συμφωνήσει για την υλοποίηση ρωσικής επένδυσης ύψους 5 δισ. ευρώ σε αγωγό φυσικού αερίου, από την οποία η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝ.ΕΛ. θα εισέπραττε και προκαταβολή το 2015.

Η συνέχεια δόθηκε μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015, όταν μιλώντας στη Βουλή ο τότε υφυπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Μάρδας περιέγραψε το όραμά του για τη δημιουργία ενός θερινού Νταβός στο νησί Αιγιλεία, απέναντι από τα Στύρα Ευβοίας, το οποίο μια ερευνητική ομάδα έχει ονομάσει ως «Νησί της Τέχνης και της Φιλοσοφίας».

Το ταξίδι στο Παρίσι

Τον Φεβρουάριο του 2017 από ένα δημοσίευμα της γαλλικής εφημερίδας «Le Figaro» η ελληνική κοινή γνώμη έμαθε ότι ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας πραγματοποίησε αιφνίδια επίσκεψη στο Παρίσι, όπου συναντήθηκε με τον πρόεδρο της L’Οreal, Ζαν-Πολ Αγκόν. Η ανακοίνωση της κυβέρνησης που ακολούθησε επιβεβαίωνε ότι «η L’Oreal ετοιμάζεται για μια σημαντική επένδυση στην Ελλάδα» η οποία, όμως, δεν έγινε ποτέ. Στα τέλη της ίδιας χρονιάς, τον Οκτώβριο του 2017, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας παραβρέθηκε σε δείπνο που παρέθεσε προς τιμήν του ο Ελληνοαμερικανός επενδυτής Τζον Κάλαμος στο Σικάγο. Πληροφορίες έλεγαν τότε ότι είχαν αρχίσει να φαίνονται τα πρώτα σύννεφα στην πώληση της Εθνικής Ασφαλιστικής, παρά το γεγονός ότι από τον Ιούνιο του 2017 είχε υπογραφεί σχετική συμφωνία με την εταιρεία Exin, βασικοί μέτοχοι της οποίας είναι οι κύριοι Τζον Κάλαμος, Τζον Κουδούνης και Ματ Φέρφιλντ. Παρά τις διαβεβαιώσεις για την ολοκλήρωση της συμφωνίας, τα προβλήματα είχαν αρχίσει να φαίνονται, αλλά κανείς δεν ήθελε να τα κοιτάξει. Ούτε αυτή η επένδυση προχώρησε.

[ΠΗΓΗ: εφημερίδα «ΑΞΙΑ», 4/5/2019]