Τήν Κυριακή 23η Δεκεμβρίου τ.ἔ. στίς 7 τό βράδυ, ἡ Ἱερά Μητρόπολιςxristoygenna Ἰερισσοῦ, Ἁγίου Ὄρους καί Ἀρδαμερίου ἐπραγματοποίησε μεγάλη Χριστουγεννιάτικη ἐκδήλωση στήν αἴθουσα “Μητροπολίτης Σωκράτης” τοῦ Δημαρχείου Ἀρναίας. Πρόκειται γιά τό προανάκρουσμα τῆς Θεοενσαρκώσεως, τῆς Γέννας τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ πού σέ δυό μέρες σύμπασα ἡ Χριστιανοσύνη θά γιορτάση. Ἡ ἐκδήλωση περιελάμβανε δύο μέρη: σειρά χριστουγεννιάτικων ὕμνων ἀπό τή Χορωδία τοῦ Συνδέσμου Ἱεροψαλτῶν τῆς  Ἱερᾶς Μητροπόλεως “ΡΩΜΑΝΟΣ Ο ΒΑΤΟΠΑΙΔΙΝΟΣ”, ὑπό τή διεύθυνση τοῦ καθηγητοῦ Μουσικῆς καί πρωτοψἀλτου κου Βασιλείου Κοκκαλιάρη καί ὁμιλία τοῦ Παν. Ἀρχιμ. π. Χρυσοστόμου Μαϊδώνη, Πρωτοσυγκέλλου, μέ θέμα: “…καί ὁ κόσμος Αὐτόν ούκ ἔγνω.” (Ἰωάνν. Α΄ 10). Τήν ἐκδήλωση παρουσίασε ὁ Πρόεδρος τοῦ Συλλόγου Ἱεροψαλτῶν κ. Ἰωάννης Κέκερης, σχολιάζοντας ἐπίκαιρα καί θεολογικά συνάμα τό Ὀρθόδοξο Ἀναλόγιο.

Στήν ἐκδήλωση παρέστησαν ὁ Βουλευτής κ. Γεώργιος Λαζαρίδης, ὁ Άντιδήμαρχος κ. Ἀργύρης Τσακνῆς, ὁ τ. Ὑπουργός καί Δήμαρχος κ. Χρῆστος Πάχτας, οἱ Περιφερειακοί Σύμβουλοι κ. Αἰκατερίνη Ζωγράφου καί κ. Στέλιος Βαλιάνος, ὁ τ. Δήμαρχος κ. Στέλιος Καραστέργιος, ὁ τ. Ἀντιδήμαρχος κ. Χαράλαμπος Λαζαρίδης, ὁ Πρόεδρος τοῦ Τοπικοῦ Συμβουλίου κ. Γεώργιος Διαμαντούδης, ὁ Πρὀεδρος τῆς Πολιτιστικῆς Ἑταιρείας κ. Ἀγαπητός Κιάτος, ἠ Πρόεδρος τοῦ Συλλόγου Γυναικῶν Ἀρναίας κ. Εὐγενία Γιαννούση, οἱ Δημοτικοί Σύμβουλοι κ. Κασσάνδρα Κατσαροῦ-Λάμπρου καί κ. Ἰωάννης Λαμπρινός κ.ἄ.

Ὁ ὁμιλητής γλαφυρότατα παρουσίασε τήν ἀπροθυμία τοῦ κόσμου νά ὑποδεχθῆ στό πρόσωπο τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τόν Σαρκωθέντα Θεό, τόν Σαρκωθέντα Λόγο τοῦ Θεοῦ, κάνοντας ἀναφορά στήν πολεμική τῆς θρησκευτικῆς, κοσμικῆς καί πολιτικῆς ἐξουσίας τῆς τὀτε ὲποχῆς, ἀλλά καί κατά τή διάρκεια τῶν αἰώνων πού πέρασαν μέχρι σήμερα καί κυρίως στούς πολύτροπους ἀγῶνες τῆς λερναίας ὕδρας τῆς αἱρέσεως, πού σκοπό ἔχει νά σμικρύνη τό μεγαλεῖο τῆς Σαρκωμένης Ἀγάπης.

Τήν ἐκδήλωση ἔκλεισε ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ, πού ἀνεφέρθη στή Γέννα τοῦ Χριστοῦ ὡς τό μεγαλύτερο δῶρο στήν ἀνθρώπινη φύση, στό ἀνθρώπινο πρόσωπο καί στό ἀδαμιαῖο γένος. Χαρακτήρισε τά Χριστούγεννα ὡς ἡμέρα ἀναπλάσεως, ἀναμορφώσεως καί ἀναδημιουργίας τοῦ ἀνθρώπου καί τοῦ κόσμου, καθότι, σύμφωνα μέ τούς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας τά Χριστούγεννα γιορτάζουμε τό ὅτι ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ ἔγινε Υἱός τῶν ἀνθρώπων, ὥστε οἱ υἱοί τῶν ἀνθρώπων νά γίνουν υἱοί τοῦ Θεοῦ. Ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ ἔγινε παιδί τοῦ ἀνθρώπου, ὥστε τά παιδιά τῶν ἀνθρώπων νά γίνουν παιδιά του Θεοῦ! Τό ἀνθρώπινο γένος στολίστηκε καί ντύθηκε μέ ἀφθαρσία, φόρεσε ὡς ἔνδυμα καί ροῦχο του τόν Χριστό!

Στό τέλος τῆς ἐκδηλώσεως οἱ παριστάμενοι κεράστηκαν μέ νηστήσιμα χριστουγεννιάτικα γλυκίσματα, πού παραδοσιακά τιμᾶ ἡ Χαλκιδική.

[ΠΗΓΗ: http://www.im-ierissou.gr, 23/12/2018]

Ένα Χριστουγεννιάτικο παραμύθι

Μια φορά και έναν καιρό,  κάπου κοντά στα Χριστούγεννα υπήρχε ένα μικρό σπίτι κάπου μακριά στον Βόρειο Πόλο.  Ένα μικρό σπιτάκι το οποίο δεν ήταν σαν όλα τα άλλα. Εκεί ζούσαν οι Πρωτομάστορες των Χριστουγέννων.  Μικρά ξωτικά, φεγγαράνθρωποι, ελαφάκια και φυσικά ο Αϊ Βασίλης. Όλη τη χρονιά προετοιμαζόντουσαν για την ωραιότερη γιορτή του χρόνου, τα Χριστούγεννα.  

Όταν έμπαινε ο Δεκέμβρης, έβαζαν τα καλά τους ρούχα, φορούσαν την ομορφότερη διάθεση τους και με πολύ όρεξη ξεκινούσαν για αυτό το οποίο προετοιμάζονταν όλο το χρόνο.  Να προσφέρουν αγάπη και δώρα στα παιδιά όλου του κόσμου.

Τα ξωτικά ήταν υπεύθυνα για την κατασκευή των δώρων. Με πολύ προσοχή έφτιαχναν τα παιχνίδια λέγοντας το μαγικό ξόρκι : «Παιχνίδι γίνε ικανό να φέρεις ευτυχία, να μας προσέχεις τα παιδιά να ζουν με τη μαγεία.»  Για να πιάσει το ξόρκι ήταν απαραίτητο να το πουν νύχτα, κοντά στα μεσάνυχτα έχοντας στην καρδιά τους μόνο όμορφες αναμνήσεις.

Οι φεγγαράνθρωποι ήταν υπεύθυνοι να φωτίζουν το άρμα των Χριστουγέννων, ώστε να βρίσκει το δρόμο. Η καρδιά τους ήταν φτιαγμένη από λαμπερή φεγγαρόσκονη. Κάθε φορά που έκαναν μια καλή σκέψη, η καρδιά τους αποκτούσε φως και έτσι το μεγάλο έλκηθρο με τα ελαφάκια έβρισκε πάντα το δρόμο.

Όλοι δούλευαν με αγάπη και σεβασμό καθώς είχαν ένα κοινό σκοπό, να κάνουν ευτυχισμένα τα παιδιά του κόσμου.

Μια μέρα όμως ένα περίεργο γράμμα έφτασε στα χέρια του Άγιου Βασίλη:

«Αγαπητέ μου Αγιε Βασίλη, σου στέλνω αυτό το γράμμα γιατί είμαι πολύ προβληματισμένος.  Πάντα πίστευα σε σένα και πάντα σε υπερασπιζόμουν, αλλά φέτος έγινε κάτι που δεν το περίμενα.  Όταν πήγα βόλτα στην πόλη με τη μαμά μου, κάποιος προσπάθησε να σε πουλήσει σε μένα. Σε αγόρασα αλλά δεν μου μίλησες. Μήπως τελικά δεν υπάρχεις; Μήπως τελικά άρχισα να μεγαλώνω; Φέτος δεν μου φαίνονται τα Χριστούγεννα όπως πέρυσι.

Με εκτίμηση Βάιος

Υ.Γ αν όμως υπάρχεις, θέλω να μου φέρεις έμπνευση και πολύ αγάπη γιατί προσπαθώ να γράψω ένα παραμύθι. Θα το μοιραστώ με τους φίλους μου για τα Χριστούγεννα.»

Ο Αη Βασίλης ήταν πάρα πολύ στεναχωρημένος. Κάλεσε τους συνεργάτες του και με δυνατή φωνή τους είπε:

«Πάλι άρχισε να χάνεται το νόημα των Χριστουγέννων. Πάλι μαθαίνω πως με πουλάνε στα μαγαζιά στο όνομα αυτής της Γιορτής.  Να δεις που αυτός ο κακός Δράκος ο Συμφεροντολόγιους κάνει τα κόλπα του. Έχουμε έρθει σε δύσκολη θέση καλοί μου συνεργάτες. Θα σας αποκαλύψω κάτι που δεν το ξέρει κανείς. Το σπίτι μας είναι φτιαγμένο από τις ευχές και την πίστη των παιδιών όλου του κόσμου. Αν τα παιδιά δεν πιστέψουν ξανά σε εμάς, τότε θα χαθούμε για πάντα και εμείς και το νόημα των Χριστουγέννων. Έτσι ο κακός Συμφεροντολόγιους θα έχει πετύχει τον άτιμο σκοπό του»

Αναστάτωση υπήρξε στο μικρό σπίτι κάπου μακριά στο Βόρειο Πόλο. Όχι δεν έπρεπε με τίποτα να χαθεί το νόημα των Χριστουγέννων, δεν έπρεπε να εξαφανιστεί η αγάπη και η προσφορά. Στο όνομα όλων όσων πιστεύουν στην αγάπη έπρεπε κάτι να γίνει και μάλιστα γρήγορα.

Και ενώ όλα έμοιαζαν μαύρα, ένα μικρό έξυπνο αρνάκι βρήκε την λύση.

«Θα δημιουργήσουμε ένα στρατό Αγάπης, θα πούμε σε όλα τα παιδιά του κόσμου την Αλήθεια και είμαι σίγουρο μα την μάλλινη μου μπούκλα ότι θα μας βοηθήσουν, θα διαδίδουν τον σκοπό μας και δεν θα χαθεί το νόημα των Χριστουγέννων.»

Από τότε ξεκίνησε μια εκστρατεία αγάπης. Τα μικρά παιδιά όλου του κόσμου έμαθαν την αλήθεια, πως το νόημα των Χριστουγέννων δεν είναι στα πολλά ψώνια και μόνο στα πλαστικά παιχνίδια και την κρατούν κάθε χρόνο. Όλο το χρόνο, κάθε μέρα, κάθε ώρα. Γιατί  τα Χριστούγεννα υπάρχουν πάντα στην καρδιά μας.

Από τότε χιλιάδες παιδιά από όλο τον κόσμο, κάπου εκεί κοντά στα Χριστούγεννα με πείσμα ψάχνουν  να βρουν αυτό που όλοι οι άλλοι προσπαθούν να τους πείσουν πως δεν υπάρχει. Την αγάπη που κρύβεται στα ζεστά κουλουράκια, στις κρυφές ευχές μα και στο κρυουλιάρικο τρίψιμο της μύτης μπροστά στο παράθυρο.  Την ανάγκη να βρεθούμε ο ένας κοντά στον άλλο, να παίξουμε, να τραγουδήσουμε, να μιλήσουμε με λόγια αληθινά και να εκφράσουμε την αγάπη μας στα απλά πράγματα που μπορεί να μην έχουνε πάνω τους χρυσόσκονη και εντυπωσιακά υλικά, αλλά λάμπουν από το φως του αστεριού της Αγάπης των Χριστουγέννων.

Μα και ο Αϊ Βασίλης και οι συνεργάτες του με την σειρά τους κάθε χρόνο ικανοποιούν τις ευχές των μικρών παιδιών και τους κάνουν ευτυχισμένους, όχι πάντα με παιχνίδια και στολίδια αλλά με αγαπημένες στιγμές στην οικογένεια, με φίλους μπροστά από το τζάκι και με όνειρα γεμάτα μέλι το βράδυ.

Το καλό νίκησε. Αυτή όμως δεν ήταν η τελευταία του μάχη. Πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα προσπαθεί να αλλοιώνει το νόημα των Χριστουγέννων μα ο στρατός της Αγάπης  θα είναι εκεί με σκοπό να μάχεται και να εναντιώνεται σε αυτό. Με τι άλλο; Μα με Αγάπη.

Όσο για το μικρό συγγραφέα και την έμπνευση που ζήτησε από τον Άγιο Βασίλη; Ένα βράδυ που ήταν λυπημένος λίγο πριν τον πάρει ο ύπνος, ένας μικρός φεγγαράνθρωπος τον επισκέφτηκε.  Ευθύς η καρδιά του φωτίστηκε από όμορφα συναισθήματα και ξεκίνησε να γράφει. Χωρίς διακοπή.

[ΠΗΓΗ: https://www.tovima.gr, του Ντάφου Βάιου]

Στην κορυφή της αναπτυξιακής ατζέντας και του σχετικού «οδικού χάρτη» κάθε χώρας, της κάθε κοινωνίας αν θέλετε, οφείλει να βρίσκεται η αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων που διαθέτει.

Στην δυναμική της πλουτοπαραγωγικής τους προοπτικής στηρίζεται σε μεγάλο βαθμό η βιωσιμότητα της παραγωγικής οικονομίας και της κοινωνικής προόδου που προκύπτουν.

Είναι δηλαδή τα συγκριτικά αυτά πλεονεκτήματα που δημιουργούν τις προϋποθέσεις, αποτελούν τα θεμέλια και χαρακτηρίζουν την αναπτυξιακή φυσιογνωμία μιας χώρας.

Είναι ακόμη αυτά που καθορίζουν και αναδεικνύουν της χρήσεις γης, και διαμορφώνουν τον χωροταξικό σχεδιασμό που προωθεί, προκρίνει  και υλοποιεί την ολοκληρωμένη αναπτυξιακή τους ένταξη.

Γιατί από κάθε άποψη δεν είναι δυνατόν σε μία χώρα η χρήση γης να είναι 100% αγροτική, ή αντίστοιχα 100% τουριστική, ή οικιστική, ή αρχαιολογική, ή ακόμη μεταλλευτική. Μπορεί όμως να είναι όλα αυτά μαζί, συνυπάρχοντας στη βάση ολοκληρωμένης αξιοποίησης του συνολικά διαθέσιμου αναπτυξιακού κεφαλαίου.

Η διαμόρφωση και εφαρμογή βέλτιστων πρακτικών για τον χαρακτηρισμό και τον προσδιορισμό χρήσεων γης που εντάσσονται σε περιοχές κοιτασματολογικού ενδιαφέροντος αποτελούν αντικείμενο το ευρωπαϊκού έργου MinLand (www.minland.eu) στο πλαίσιο το προγράμματος Ορίζοντας 2020.

Στην περίπτωση για παράδειγμα της βορειοανατολικής Χαλκιδικής ο ορυκτός πλούτος αποτελεί κυρίαρχο αναπτυξιακό στόχο, όπου εξορυκτική και μεταλλευτική δραστηριότητα προηγούνται «κατ’αρχήν» έναντι άλλων χρήσεων, εξού και η συμβατική δέσμευση για την εξελισσόμενη επιχειρηματική και επενδυτική παρέμβαση.

Αλλά βέβαια, παρά το γεγονός ότι ο συγκεκριμένα οριοθετημένος χώρος είναι χαρακτηρισμένος μεταλλευτικός, αυτό δεν αποκλείει παράλληλα την ανάδειξη και προβολή άλλων  αναπτυξιακών πλεονεκτημάτων που ενδεχόμενα διαθέτει η περιοχή, όπως είναι οι δυναμικές τουριστικές πρωτοβουλίες, αρχαιολογικά ευρήματα, αξιόλογες δασικές εκτάσεις, αγροτική παραγωγή.

Στην συγκεκριμένη, όπως και σε κάθε άλλη περίπτωση, ο ρόλος των διαφόρων επιστημονικών ειδικοτήτων και των εκάστοτε συντεχνιών που εμπλέκονται με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, είναι να συνεργάζονται και να προσεγγίζουν από κοινού την βέλτιστη δυνατή πραγματοποίηση του κεντρικού αναπτυξιακού στόχου, που είναι η παραγωγική αξιοποίηση των πλούσιων κοιτασμάτων, λαμβάνοντας υπόψη και προβάλλοντας εξίσου τις όποιες άλλες ευκαιρίες οικονομικής δραστηριότητας υπάρχουν.

Το ζητούμενο κάθε φορά είναι η αναζήτηση τεχνολογικών μεθόδων, βιώσιμων διαδικασιών και βέλτιστων πρακτικών στη κατεύθυνση υλοποίησης της όποιας αναπτυξιακής επιλογής και αν πρόκειται, και όχι της ακύρωσης της.

Και όλα αυτά στη βάση υψηλού επαγγελματικού ήθους, ορθολογιστικής προσέγγισης και υπεύθυνης πληροφόρησης με στόχο την σωστή, αντικειμενική και αληθινή ενημέρωση, καθώς και διαπαιδαγώγηση της κοινής γνώμης και όχι το αντίθετο.

Τελευταία λοιπόν γίνεται πολύ λόγος για την αρχαιολογική αξία των σκουριών στις Σκουριές, όπου σχεδιάζεται η εξόρυξη χρυσοφόρου κοιτάσματος χαλκού. Οι σκουριές ή σκωρίες, όπως επίσης αποκαλούνται, είναι απλά το μεταλλουργικό παραπροϊόν που προκύπτει από την στερεοποίηση του ρευστού υλικού το οποίο διαχωρίζεται από το μέταλλο.

Η παρουσία σκουριών αποτελεί τεχνολογικό τεκμήριο και είναι ενδεικτική ότι στη θέση που βρίσκονται υπήρξε μεταλλουργική δραστηριότητα στην αρχαιότητα. Εκτεταμένες αποθέσεις και σωροί έχουν βρεθεί σε πολλές περιοχές της χώρας, με το Παγγαίο να παρουσιάζει ίσως το μεγαλύτερο ενδιαφέρον σύμφωνα με γεωλογική έρευνα που πραγματοποίησε στο παρελθόν το ΙΓΜΕ, που είχε κυρίως κοιτασματολογικό στόχο.

H χαρτογράφηση και μελέτη τους οδήγησε σε αρκετές περιπτώσεις στον εντοπισμό περιοχών σημαντικού ενδιαφέροντος για περαιτέρω κοιτασματολογική έρευνα.

Είναι φανερό λοιπόν από την πανελλαδική διάσταση (Λαύριο, Χαλκιδική, Θάσος, Παγγαίο, Σίφνος και δεκάδες άλλες περιοχές) παρουσίας μεταλλουργικών σκουριών, ότι η αρχαία Ελλάδα ήταν από άκρη σε άκρη χώρα μεταλλευτική.

Η χωροταξική τους σχέση με το κοιτασματολογικό ενδιαφέρον μιας περιοχής είναι δεδομένη. Το ίδιο και η αρχαιολογική τους σημασία εφόσον αναδεικνύεται και αξιοποιείται.

Στις Σκουριές Χαλκιδικής υπάρχουν σήμερα φωνές που επιχειρούν να σταματήσουν την εξόρυξη του κοιτάσματος και για αρχαιολογικούς, όπως ισχυρίζονται λόγους. Είναι προφανές ότι πρέπει να γίνει ακριβώς το αντίθετο.

Γιατί έτσι μόνο, και φυσικά υπάρχουν πολλές αποτελεσματικές πρακτικές και κατάλληλοι χειρισμοί για αυτό, θα μπορέσει να αναδειχθεί το αρχαιολογικό ενδιαφέρον των σκουριών και των Σκουριών, μαζί, κοντά και δίπλα στο μεταλλευτικό παραγωγικό περιβάλλον με το οποίο ιστορικά και διαχρονικά συνδέονται.    

Οι αρχαίες στοές  εξόρυξης χρυσού στην τοποθεσία Βίνας, νότια από την Ολυμπιάδα Χαλκιδικής και τα αρχαία Στάγειρα, μαζί με τις σκουριές, και άλλες σχετικές αρχαιολογικές μαρτυρίες, συγκροτούν και προβάλλουν την μεταλλευτική κληρονομιά  της περιοχής που συνδέει το ισχυρό ιστορικό παρελθόν με το βιώσιμο αναπτυξιακό παρόν και την δυναμική παραγωγική προοπτική του μέλλοντος.

Το ζητούμενο σε κάθε περίπτωση είναι μέσα από την ολοκληρωμένη συνύπαρξη της σημερινής εξορυκτικής δραστηριότητας και την δυνατότητα αξιοποίησης του μεταλλευτικού τουρισμού (υπάρχουν άπειρα αντίστοιχα παραδείγματα σε όλο τον κόσμο) να ενισχυθεί και να μεγιστοποιηθεί το διαθέσιμο αναπτυξιακό κεφάλαιο προς όφελος της τοπικής οικονομίας στη βάση κυρίως της απασχόλησης και της κοινωνικής συνοχής.

Και αποτελεί γενικότερο αξίωμα της σύγχρονης αναπτυξιακής προσέγγισης και πρακτικής , να επιδιώκεται η σύνθεση και όχι η αποσύνθεση, η ακριβολογία και όχι η ακυρολογία, η εξέλιξη και όχι η στασιμότητα, το δάσος και όχι το δέντρο.

[ΠΗΓΗ: http://politesaristoteli.blogspot.com, από  greenminerals.blogspot.com, 20/12/2018]

Με Απόφαση της Υφυπουργού Προστασίας του Πολίτη Κατερίνας Παπακώστα – Σιδηροπούλου, επιστρέφονται από αύριο, Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου 2018, οι άδειες οδήγησης, οι πινακίδες και οι άδειες κυκλοφορίας των οχημάτων, προκειμένου να διευκολυνθούν οι πολίτες στις μετακινήσεις τους, την περίοδο των εορτών των Χριστουγέννων, της Πρωτοχρονιάς και των Θεοφανείων.

Η Απόφαση αφορά στα στοιχεία οδήγησης και κυκλοφορίας που έχουν αφαιρεθεί ή κατατεθεί στις αστυνομικές Αρχές μέχρι σήμερα, Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου 2018, για τις ακόλουθες παραβάσεις:

• του άρθρου 34 Κ.Ο.Κ. (στάση και στάθμευση) και
• της παραγράφου 3 του άρθρου 4 Κ.Ο.Κ. (πινακίδα Ρ-40, απαγορεύεται η στάση και η στάθμευση), για την οποία προβλέπεται αφαίρεση της άδειας και των πινακίδων κυκλοφορίας του οχήματος για είκοσι (20) ημέρες, σύμφωνα με την παράγραφο 8 του άρθρου 103 του Κ.Ο.Κ., όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει με την παράγραφο 3 του άρθρου 31 του Ν.4530/2018.

Εξαιρούνται οι παραβάσεις που αφορούν στην παρεμπόδιση ραμπών διάβασης ατόμων με αναπηρία και στην στάθμευση σε αποκλειστικές ή γενικές θέσεις στάθμευσης ατόμων με αναπηρία (άρθρο 29 παρ. 1 εδ. β’ του Ν.4530/2018).

Προϋπόθεση για την επιστροφή των προαναφερόμενων στοιχείων οδήγησης και κυκλοφορίας είναι η καταβολή του διοικητικού προστίμου.

Σημειώνεται ότι η εκτέλεση αποφάσεων που έχουν εκδοθεί από δικαστικές ή άλλες Αρχές εφαρμόζεται κανονικά, καθώς δεν εμπίπτουν στην ανωτέρω διαδικασία επιστροφής των στοιχείων.

[ΠΗΓΗ: http://ergoliptesxalkidikis.blogspot.com/, 20/12/2018]