Ολοκληρώθηκαν χθες οι αγορεύσεις των συνήγορων υπεράσπισης.

Την Παρασκευή αναμένεται η δικαστική απόφαση για την τύχη των 21 κατηγορουμένων για την εμπρηστική επίθεση στο εργοτάξιο της Ελληνικός Χρυσός στις Σκουριές μια δίκη που χαρακτηρίστηκε ως η μητέρα των δικών εξαιτίας ενός κατηγορητηρίου που –σύμφωνα με το κίνημα SOS Χαλκιδική και τους συνηγόρους υπεράσπισης– «κατασκευάστηκε για να ενοχοποιήσει τον αγώνα ενάντια στην εξόρυξη χρυσού».

Χθες δέκατη ημέρα της δίκης ολοκληρώθηκαν οι αγορεύσεις των συνηγόρων υπεράσπισης που τόνισαν ότι «πρόκειται για μια δικογραφία που δομήθηκε με κλασικές χωροφυλακίστικες πρακτικές και μεθοδεύσεις της αστυνομίας».

Να θυμίσουμε ότι ο εισαγγελέας της έδρας στην πρότασή του εικάζει ότι στο εργοτάξιο είχαν φυσική παρουσία το επίμαχο βράδυ του εμπρησμού πέντε από τους κατηγορούμενους και γι’ αυτούς πρότεινε να κριθούν ένοχοι για τα αδικήματα της κατοχής εκρηκτικών της έκρηξης των διακεκριμένων φθορών και για έναν και για το αδίκημα της οπλοχρησίας. Πρότεινε επίσης την απαλλαγή όλων από τα βαρύτατα κακουργήματα της σύστασης και λειτουργίας εγκληματικής οργάνωσης της απόπειρας ανθρωποκτονίας και ληστείας.

[ΠΗΓΗ: ΑΥΓΗ, 27/11/2018]

Κουίζ μόνο για νοήμονες αναγνώστες:

Ο Διευθύνων Σύμβουλος της Ελληνικός Χρυσός Α.Ε. κος Δημήτρης Δημητριάδης:

Α) Δήλωσε στην κάμερα της κρατικής τηλεόρασης ότι το flash smelting δεν είναι παρά μια παγκοσμίως ανεφάρμοστη «πατέντα».

Β) Δήλωσε στην κάμερα της κρατικής τηλεόρασης ότι το flash smelting είναι «πατέντα» της Outeck, δηλαδή δική της κατοχυρωμένη τεχνολογία.

Διαλέξτε….

Υ.Γ. Ναι όντως, ο κος Δημητριάδης αυτή τη λέξη χρησιμοποίησε και ο οποιοσδήποτε ημιμαθής ως προς τα ελληνικά, γνωρίζει τη λέξη «πατέντα» από το γνωστό «είσαι βλάκας με πατέντα» , που ίσως άκουγε συχνά… Αν άνοιγε όμως οποιοδήποτε λεξικό, θα έβλεπε πως πατέντα σημαίνει «δίπλωμα ευρεσιτεχνίας», «ευρεσιτεχνία»… (Τώρα θα μου πείτε αν ξέρει τι σημαίνει ευρεσιτεχνία, αλλά ας μη το τραβάμε…).

Ανήμερα στην εορτή της Αγίας Αικατερίνης Πολιούχου Σινά στο ιστορικό χωριό Πετροκεράσων της Ιεράς Μητροπόλεως Ιερισσού, Αγίου Όρους και Αρδαμερίου ετελέσθη με κάθε μεγαλοπρέπεια και κατά τη βυζαντινή τάξη η εις Πρεσβύτερον χειροτονία του Διακόνου π. Μιχαήλ Γιανάκοβ, ο οποίος έλαβε τον πρώτο βαθμό της Ιερωσύνης κατά τη Θεία Λειτουργία της εορτής των Παμμεγίστων Ταξιαρχών Μιχαήλ και Γαβριήλ στον πανηγυρίζοντα φερώνυμο Ιερό Ναό Παλαιοχωρίου. Να σημειωθεί ότι ο π. Μιχαήλ είναι Μολδαβός, Πτυχιούχος Εκκλησιαστικής Σχολής και της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ., διαμένει επί δεκαπενταετία και πλέον στην Ελλάδα και είναι Πατέρας πέντε μικρών παιδιών.

Της Ακολουθίας του Όρθρου και της επακολουθησάσης πανηγυρικής Θ. Λειτουργίας προέστη ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ιερισσού κ. Θεόκλητος, πλαισιούμενος από τον άγιο Καθηγούμενο της γεραράς Μονής Ξηροποτάμου Αγίου Όρους Παν. Αρχ. π. Ιωσήφ, του οποίου και πνευματικός υιός είναι ο π. Μιχαήλ και από τον οποίο έλαβε και την αναγκαία συμμαρτυρία, τους Παν. Αρχ. π. Χρυσόστομο Μαϊδώνη, Πρωτοσύγκελλο, π. Ιγνάτιο Ριγανά, Γεν. Αρχιερατικό Επίτροπο, π. Εφραίμ Ξηροποταμινό, π. Γαβριήλ Τσολάκη, τον και Εφημέριο Πετροκεράσων, τους Αιδ. Οικ. π. Ελευθέριο Μαυρίδη, π. Κωνσταντίνο Βλέτση και π. Γεώργιο Εμινίδη και τους Διακόνους π. Γεώργιο Κυριάκου και π. Κωνσταντίνο Ισαακίδη.

Ο παραδοσιακός Λαός των Πετροκεράσων με χαρά προσήλθε στη Γιορτή του Χωριού του για να τιμήσει τον νέο του Εφημέριο και να αναφωνήσει το “άξιος” μαζί με τους Άρχοντες του τόπου, δηλαδή τον Αντιδήμαρχο κ. Γεώργιο Κοττάκη, τον Πρόεδρο του Τοπικού Συμβουλίου κ. Αθανάσιο Καλαφάτη, τον Πρόεδρο του Λιμενικού Ταμείου Ιερισσού κ. Ιωάννη Δουλάκη, τον τ. Δήμαρχο Λαγκαδά κ. Ιωάννη Αναστασιάδη, τον Πρόεδρο του Πανχαλκιδικού Συλλόγου κ. Μιχαήλ Καρτσιώτη, κ.α.

Προ της αναγνώσεως του Αποστολικού αναγνώσματος ο Σεβασμιώτατος προεχείρισε εις Αναγνώστας τους κ.κ. Χρήστο Λειβαδίτη και Μιχαήλ Κοτινούδη, οι οποίοι επάξια θα στελεχώσουν το βυζαντινό ψαλτήρι της Μητροπόλεως.

Παραλλήλως με τους ενορίτες των Πετροκεράσων παρευρέθηκε και αριθμός ομογενών του π. Μιχαήλ Γιανάκοβ από την Γκαγκαουζία της Μολδαβίας.

Προ της φοβεράς ώρας της εις Πρεσβύτερον χειροτονίας του π. Μιχαήλ, ο νέος Πρεσβύτερος προσεφώνησε ένθερμα τον Σεβασμιώτατο και την όλη ομήγυρη, συγκινώντας με το περιεχόμενο της προσλαλιάς του το εκκλησίασμα, δηλώνοντας πως θα υπηρετήσει τον Κύριο ευόρκως και θα τιμήσει τον χειροτονήσαντα αυτόν Επίσκοπο.

Κατόπιν τον λόγο έλαβε ο Πνευματικός Πατήρ του υπό χειροτονία Κληρικού, Ηγούμενος της Ξηροποτάμου π. Ιωσήφ, ο οποίος στήριξε πνευματικά τον π. Μιχαήλ, ανέλυσε το μέγα υπούργημα της Ιερωσύνης και κατέγραψε τις αναγκαίες υποθήκες που ο πνευματικός του υιός οφείλει να υλοποιήσει ενεργώντας ως “σκεύος εκλογής”.

Εν συνεχεία ο Σεβ. κ. Θεόκλητος απεύθυνε λόγο οικοδομής στον χειροτονούμενο και σε ολόκληρο το εκκλησίασμα τονίζοντας ότι η Ιερωσύνη είναι χάρισμα που προσφέρεται προς τον άνθρωπο που λαμβάνει την τιμή και τον πληροί με αγιοπνευματική δύναμη και ευλογία.

Υπενθύμισε μάλιστα τα λόγια του Ιερού Χρυσοστόμου προς τον π. Μιχαήλ που δείχνουν το μέγεθος της τιμής και το ύψος της ευλογίας που φέρει ο Κληρικός: “Εφ’ όσον και το Άγιο Πνεύμα καλεί ο Ιερεύς και την φρικτότερη επιτελεί θυσία και συνεχώς ακουμπά τον Δεσπότη των όλων, πες μου που να τον κατατάξουμε; πόση καθαρότητα να απαιτήσουμε απ’ αυτόν; και πόση ευλάβεια; γιατί αναλογίσου ποια πρέπει να είναι τα χέρια που τέτοιες θυσίες επιτελούν, ποια η γλώσσα που τέτοια λόγια προφέρει, από τι δεν πρέπει να είναι καθαρότερη κι’ αγιότερη η ψυχή που τόσο πνεύμα υποδέχεται;”

Εντύπωση έκανε το ότι ο Σεβασμιώτατος τόνισε ιδιαιτέρως την πατρική ιδιότητα του Πρεσβυτέρου – Κληρικού, λέγοντας πως ποτέ αυτός δεν γίνεται αξιωματούχος, που του χρωστούν οι άλλοι τιμές και δόξες και υποταγή.

Δεν είναι εισαγγελεύς, δεν είναι κατήγορος, δεν είναι Πρόεδρος Δικαστηρίου, δεν είναι στρατηγός ούτε χωροφύλακας, δεν είναι αφέντης ο Ιερεύς, δεν μπορεί να γίνει Δεσπότης και εξουσιαστής λοιπόν.

Είναι ο Πατέρας και ο αδελφός, ο διδάσκαλος και ο ποιμένας: “Σαν ένας κοινός Πατέρας ολάκερης της Οικουμένης είναι ο Ιερεύς. Αξίζει, λοιπόν, αυτός να μεριμνά για όλους, όπως ακριβώς και ο Θεός, τον οποίο διακονεί”.

Και κατέληξε ο Δεσπότης: “Πάτερ Μιχαήλ στο Μαρτύριο του Αγίου Πολυκάρπου Σμύρνης αναφέρεται ότι ο γνήσιος ποιμένας, ο γνήσιος Πρεσβύτερος ομοιάζει με πρωτοκορυφαίο κριό μεγάλης ποίμνης, που είναι ετοιμασμένος για προσφορά και ολοκαύτωμα αποδεκτό από τον Θεό. Και κάτι άλλο παιδί μου, κατά τον Άγιο Χρυσόστομο ο Ιερεύς στέκεται ως ιερό μετέωρο μεταξύ γης και ουρανού, μεθόριον γης και ουρανού, μεθόριον ανθρώπων και Θεού και δέεται μπροστά στην Αγία Τράπεζα για να εκπληρώνει μονάχα το έργο του Χριστού. Παιδί μου, ο Ιερεύς διαχειρίζεται τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, την τελεστική, την άνωθεν κατερχομένη κατά τον Άγιο Συμεών Θεσσαλονίκης. Η Χάρη, λοιπόν, είναι αυτή που αγιάζει, αυτός δε που κάθε φορά ιερουργεί είναι υπηρέτης της. Γιατί τίποτα δεν προσφέρει δικό του, ούτε τολμάει να πράξει ή να πεί κάτι προερχόμενο από την κρίση και τους λογισμούς του· αλλά μόνο εκείνα που παρέλαβε άνωθεν, είτε είναι πράγμα, είτε λόγος είναι, είτε είναι έργο, κατά τον τρόπο που του παραγγέλθηκε και του δόθηκε και το παρέλαβε, έτσι και τα προσφέρει στον Θεό. Μην ξεχνάς ότι ο Μέγας Ουρανοβάμων Παύλος μας διαβεβαιώνει ότι το Ευαγγέλιο που μας κήρυξε και με το οποίο ευηγγελίσθη τον κόσμο ΟΥΚ ΕΣΤΙ ΚΑΤ’ ΑΝΘΡΩΠΟΝ! Είναι Θεού το δώρο παιδί μου και είσαι απλά και μόνο διαχειριστής του! Πρόσεχε λοιπόν!”.

[ΠΗΓΗ: http://ergoliptesxalkidikis.blogspot.com, 26/11/2018]