Οι Εργολήπτες Χαλκιδικής με πρόσφατη ανάρτηση τους “Antigold και ενωτικός δεν γίνεται” επιχείρησαν να αναδείξουν το ασυμβίβαστο της επιθυμίας του αντιδήμαρχου οικονομικών Αργύρη Τσακνή να κατέλθει ως ανεξάρτητος και ενωτικός υποψήφιος στις προσεχείς δημοτικές εκλογές από την στιγμή που η νυν δημοτική αρχή στην οποία συμμετέχει στηρίζει ηθικά πιθανώς και οικονομικά όλες τις δραστηριότητες των antigold.
Κάτι που για παράδειγμα έγινε χθές στα Νέα Ρόδα, όπου σύμφωνα και με την αφίσα που κυκλοφόρησε η νυν διοίκηση του δήμου μαζί με το Αριστοτελειο Πνευματικό Κέντρο στήριξαν μαζί με άλλους ιδιώτες τους ποδηλατικούς αγώνες που έγιναν, όπου μετά το τέλος τους υπήρχε και ψήσιμο κρεάτων για την οικονομική στήριξη των κατηγορούμενων για τον εμπρησμό του μεταλλείου των Σκουριών τον Φεβρουάριο του 2013.
Εμείς από την πλευρά μας θα θέλαμε να σταθούμε σ’ ένα άλλο παράδοξο αυτής της εκδήλωσης, το οποίο μας προξένησε την μέγιστη εντύπωση και αφορά το άρθρο 4 του διαγωνισμού, όπως αυτός δημοσιεύτηκε σε ανάρτηση πάλι στους “Εργολήπτες Χαλκιδικής” λίγες μέρες πριν την διαξαγωγή του και ανέφερε τα εξής:
“ΑΡΘΡΟ 4: Έπαθλα Βραβεύσεις
1ος Νικητής Χρυσό Μετάλλιο
2ος Αργυρό
3ος Χάλκινο”
Δεν αποτελεί το άκρον άωτον της υποκρισίας ο αθλητικός σύλλογος της Ιερισσού που πρωταγωνιστεί στην διοργάνωση αυτής της εκδήλωσης και ο οποίος πρόσφατα με ανακοίνωση του… μάλωσε την εταιρεία “Ελληνικός Χρυσός” και όλους όσους συμμετείχαν αγωνιστικά και χορηγικά στο ποδηλατικό διήμερο της Αρναίας, να καλούν τον κόσμο να ποδηλατίσει απονέμοντας ως έπαθλα χρυσά, αργυρά και χάλκινα μετάλλια;
Όταν μάλιστα στο τέλος της εκδήλωσης έκαναν κάλεσμα με ύψιστο συμβολισμό για barbeque σε όσους συμμετείχαν να στηρίξουν οικονομικά τους κατηγορούμενους για τον εμπρησμό των Σκουριών;
Δεν σκέφτονται καθόλου δηλαδή οι διοργανωτές ότι είναι ο ορισμός του υποκριτικού σχήματος να δίνεις τον υπερπάντων αγώνα να μην παραχθεί ποτέ χρυσός, άργυρος και χαλκός από την Χαλκιδική και εσύ να διοργανώνεις αγώνες όπου τους νικητές τους βραβεύεις με τα μέταλλα που πολεμάς με τόσο ιδεολογικό φανατισμό;
Δεν είναι ο ρόλος μας να κάνουμε υποδείξεις, ωστόσο αν τα βραβεία ήταν από ξύλο ή άλλα υλικά, φιλικά προς το περιβάλλον, ακόμη κι όπως αυτοί το εννοούν, σίγουρα θα ήταν πιο κοντά στο ιδεολογικό πλαίσιο και την φιλοσοφία που προβάλλουν μετ’ επιτάσεως προς τα έξω.
Δηλαδή ο χρυσός της Νοτίου Αφρικής ή ο χαλκός της Κίνας από τον οποίο μπορεί να φτιαγμένα τα μετάλλια που απένειμαν είναι φιλικά προς την… φιλοσοφία τους, ενώ ο χρυσός και ο χαλκός της Χαλκιδικής όχι;
Το ερώτημα είναι ρητορικό…
[ΠΗΓΗ: http://politesaristoteli.blogspot.com, 5/11/2018]