ΟΤΑΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ

Η περίπτωση της καταστροφής στο Μάτι όπου όλα έγιναν λάθος και η ελπίδα που φέρνει η αντιμετώπιση της πυρκαγιάς στη Χαλκιδική αλλά και ο σεισμός στη Ζάκυνθο

Λίγους μήνες μετά την τραγωδία στην Ανατολική Αττική, ενώ η μνήμη δεν έχει ακόμη βρει ηρεμία από την καταμέτρηση των νεκρών, είχαμε δυο περιστατικά μέσα σε ένα εικοσιτετράωρο που μας γέμισαν πάλι φόβο, ευτυχώς για λίγο μόνο.

Η φωτιά στη Σιθωνία της Χαλκιδικής και ο σεισμός στη Ζάκυνθο τρόμαξαν, αναστάτωσαν, προκάλεσαν ζημιές αλλά δεν είχαν κανένα θύμα.

Δεν είναι σωστό, από καμία άποψη, να συγκρίνονται τέτοιες καταστάσεις, πόσο μάλλον από εμάς τους μη ειδικούς που δεν έχουμε την επάρκεια να εξετάσουμε τις διαφορετικές παραμέτρους κάθε περιοχής, εποχής, φαινομένου κλπ.

Ωστόσο, διαβάζοντας τις πληροφορίες για το πώς ανταποκρίθηκαν οι αρμόδιοι φορείς σε αυτές τις δυο καταστάσεις έκτακτης ανάγκης δεν μπορούμε και να μην βγάλουμε τα συμπεράσματα μας.

Στην περίπτωση του σεισμού στη Ζάκυνθο, η απάντηση των ειδικών για τους λόγους που επέφερε ελάχιστες ζημιές, σε σχέση με το μέγεθος του, και ούτε έναν τραυματισμό, είναι απλή: στο νησί εφαρμόζεται απαρεγκλίτως ο αντισεισμικός κανονισμός δόμησης. Γι’ αυτό, άλλωστε, ζημιές σημειώθηκαν μόνο σε παλιά κτίρια, σε εγκαταλελειμμένα οικήματα και στο λιμάνι λόγω παλιότερης, γνωστής στους ντόπιους, κακοτεχνίας.

Το ίδιο ισχύει και στα υπόλοιπα νησιά και την ευρύτερη περιοχή γύρω από το Ιόνιο, λόγω της εμπειρίας του σεισμού του 1953, με τους εκατοντάδες νεκρούς και χιλιάδες τραυματίες. Ο σεισμός εκείνος άλλωστε ήταν αυτός που οδήγησε στην κατάρτιση και νομοθέτηση του πρώτου αντισεισμικού κανονισμού λίγα χρόνια αργότερα. Τη σημασία της εφαρμογής του τη βλέπουμε στην πράξη και έχει συζητηθεί, δυστυχώς και με τραγικές αφορμές.

Στην περίπτωση της Σιθωνίας η ροή της πληροφόρησης για την πυρκαγιά μαρτυρά πως υπήρξε μια ταχύτατη ανταπόκριση όλων των αρμόδιων φορέων, από τη Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας και την Πυροσβεστική ως την τοπική αυτοδιοίκηση από το ανώτερο ως τον τελευταίο βαθμό.

Με τον άνεμο να φτάνει ως και τα 7 μποφόρ, οι περιοχές που ήταν σε κίνδυνο τέθηκαν αμέσως σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης από τον γενικό γραμματέα, Ιωάννη Ταφύλλη, η αστυνομία φρόντισε γρήγορα να αποκλείσει την κυκλοφορία στην περιοχή, η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας συνέδραμε αμέσως στην κατάσβεση, η περιφερειακή ενότητα Χαλκιδικής κι ο δήμος επιστράτευσαν μηχανήματα για διάνοιξη αντιπυρικών ζωνών.

Οι τοπικές κοινότητες εκκένωσαν τα σχολεία, κάτοικοι ενημερώθηκαν ακόμη και πόρτα πόρτα όπου χρειάστηκε, ορίστηκαν σημεία συγκέντρωσης πολιτών και επιστρατεύτηκαν πλοιάρια για την περίπτωση που χρειαζόταν να εκκενωθούν οικισμοί από τη θάλασσα.

Επίσης, μπορεί να φανεί δευτερεύον αλλά νομίζω πως είναι ενδεικτικό: οι αρμόδιοι φορείς, όταν ενημέρωναν τα ΜΜΕ, έμοιαζαν κάθε φορά να ξέρουν τι λένε. Και, όχι, συγκρίσεις δεν κάνουμε αλλά ήταν μια πολύ μεγάλη, πολύ σοβαρή πυρκαγιά, με τις χειρότερες καιρικές συνθήκες. Πάλευαν όλη μέρα κι όλη νύχτα εκατοντάδες πυροσβέστες και εθελοντές και ακόμη κι όταν έπεσε ο αέρας έκαναν ώρες να την οριοθετήσουν.

Με δυο λόγια, στη Χαλκιδική έγιναν όλα αυτά τα οποία όχι μόνο δεν έγιναν στο Μάτι, αλλά μας έλεγαν κιόλας, με ύφος γεμάτο ανωτερότητα, ότι δεν μπορούσαν καν να γίνουν κι ότι είμαστε εγκάθετοι κι αντιπολιτευόμενα παπαγαλάκια όσοι αναρωτιόμασταν γιατί δεν προσπάθησαν καν.

Δεν ξέρω αν όσοι χτίζουν στο Ιόνιο είναι καλύτεροι κατασκευαστές, μηχανικοί κλπ, σε σύγκριση με όλες τις περιοχές της Ελλάδας που έχουμε δει σπίτια και άλλα κτίρια να παθαίνουν ζημιές με μικρότερης ισχύος σεισμούς.

Δεν ξέρω αν η εμπειρία της ανεπάρκειας του κρατικού μηχανισμού στο Μάτι άφησε ένα μάθημα στους αρμόδιους φορείς, ούτε μπορώ να κρίνω αν απλώς είναι ικανότεροι οι αντικαταστάτες όσων απέτυχαν στην Ανατολική Αττική.

Σαν πολίτης όμως ένα πράγμα καταλαβαίνω: όταν το κράτος λειτουργεί κι όταν οι νόμοι εφαρμόζονται, είμαστε πιο ασφαλείς απέναντι σε φαινόμενα που είναι μεν φυσικά αλλά προκαλούν καταστροφές που, πολύ συχνά, οφείλονται σε ανθρώπινη αμέλεια.

[ΠΗΓΗ: https://www.in.gr/, της Τζίνας Μοσχολιού, 28/10/2018]