ΑΡΝΑΙΑ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗΣ: ΤΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ, ΤΗΣ “ΚΑΚΟΠΟΙΗΜΕΝΗΣ” ΠΛΑΤΕΙΑΣ

Η πλατεία του χωριού και μάλιστα εκείνου που επίσημα έχει χαρακτηριστεί ιστορικός οικισμός συνιστά το πιο πολύτιμο κόσμημα ανάμεσα στα άλλα, εκείνο που αποκαλείται διάδημα.

Το σύνδρομο της κακοποιημένης πλατείας, αναφέρεται στην κεντρική πλατεία της Αρναίας, που έχει υποστεί κακοποίηση στο πλαίσιο του έργου αναβάθμισης της υποδομής της.

Εγκρίθηκε και παραλήφθηκε χωρίς την απαιτούμενη σοβαρότητα.

Επιπρόσθετα δεν τηρούνται οι στοιχειώδεις κανόνες λειτουργίας και στην μετά την ολοκλήρωση διαχείρισή της, με ευθύνη φυσικά του Δήμου.

Κοντολογίς το πλακόστρωτο κρίνεται επιεικώς απαράδεκτο, ενώ αγέλη αδέσποτων σκυλιών περιφέρεται μεταξύ καταστημάτων εστίασης και της βρύσης έμβλημα στο πλατάνι.

Στην επικρατούσα άποψη για το τι πρέπει να κάνει ένας Δήμαρχος, πριν από όλα, θα πρέπει να φροντίζει για τρεις απόλυτα βασικές ανάγκες των δημοτών που είναι η καθαριότητα, η ελεύθερη μετακίνηση και η αισθητική της πόλης.

Εύκολα διαπιστώνεται από σχετικές συζητήσεις ότι η μεγάλη πλειοψηφία των δημοτών της Αρναίας εκφράζει μόνον αρνητικές απόψεις, καθόσον οι πιο πάνω βασικές ανάγκες δεν υπηρετούνται μέσα από ένα σχετικά πρόσφατο έργο στην κεντρική πλατεία.

 Η καθαριότητα με τόσα αδέσποτα δεν είναι εφικτή.

Η ελεύθερη μετακίνηση των πολιτών συντελείται με δυσκολία στην πλατεία και μάλιστα σε κάποιες περιπτώσεις τη διασχίζουν υποβασταζόμενοι δημότες και επισκέπτες της τρίτης ηλικίας.

Σε ότι αφορά την αισθητική, η ίδια η εικόνα της δημιουργεί αποστροφή.

Οι υπεύθυνοι έδειξαν αδυναμία να διερευνήσουν εναλλακτικές λύσεις ενός τόσο σημαντικού τοπικού έργου που βρίσκεται στο κέντρο του ιστορικού οικισμού, αλλά αντίθετα προχώρησαν σε πρόχειρες και εύκολες ενέργειες. Δυστυχώς εγκλωβίζουν συναισθηματικά και κάποιους δημότες με δοτική συμπεριφορά που δεν θέλουν να δυσαρεστήσουν εκείνους που εμπλέκονται σε κάποιες από τις φάσεις του έργου, αλλά και σε λίγους που «δένονται» και εύκολα αναπτύσσουν ένα σύνδρομο, ανάλογο με αυτό της Στοκχόλμης.

Προς άρση κάθε παρεξήγησης σημειώνεται ότι όλα τα έργα υποδομής, όπως το πιο πάνω, κρίνονται σημαντικά και απαραίτητα για την αναπτυξιακή πορεία του τόπου. Ειδικότερα αυτά που υλοποιούνται στους περιορισμένους και πολυσύχναστους χώρους, στις πλατείες.

Συμβάλουν σε κοινούς στόχους και σκοπούς για μια πιο όμορφη γειτονιά, με πολλά πλεονεκτήματα που φέρνει τους ανθρώπους τον ένα κοντά στον άλλον.

Τους δίνει τη δυνατότητα να επικοινωνούν, να μιλάνε, να γίνονται εξωστρεφείς και κοινωνικότεροι.

Πρόκειται για ένα ζωντανό κύτταρο ενδιαφέροντος. Αξίζει λοιπόν να επιδειχθεί η δέουσα σοβαρότητα και μόνον για λόγους ασφάλειας των δημοτών. Πόσοι πολίτες και μάλιστα ηλικιωμένοι έχουν την ικανότητα να βαδίσουν με ασφάλεια στην κεντρική πλατεία;

Θα μπορούσε συνεπώς να δομηθεί ένας εποικοδομητικός διάλογος για το σύνολο του έργου αυτού για να βρεθούν λύσεις που θα μπορούσαν να συμβάλλουν στη βελτίωση της κατάστασης.

Ας ειπωθεί ολόκληρη η αλήθεια, ώστε να γίνει το σωστό. Να ανοίξει επιτέλους το βιβλίο της ευθύτητας και της υπευθυνότητας που συμβάλλει στην κοινωνική δικαιοσύνη και στον πολιτισμό.

Οι σκέψεις αυτές πηγάζουν από τα ενδότερα της ψυχής και με απεριόριστη αγάπη βγαίνουν για να επικοινωνηθούν δημόσια και όχι με ψιθύρους «πίσω από πλάτες».

Χρήστος Αλεξιάδης, Ελένη Δημητρακούδη, Γιώργος Δημητρακούδης και Στέφανος Βογιατζής

[ΠΗΓΗ: http://ergoliptesxalkidikis.blogspot.com/, 31/8/2018]