Όσοι έχουμε ζήσει από πρώτο χέρι την ιστορία των Σκουριών, όπως αυτή διαδραματίστηκε από το 2010 και έπειτα, το τελευταίο 6μηνο βιώνουμε μια παραδοξότητα από τους “πατριώτες του περιβάλλοντος”, κατά κόσμον antigold, για την οποία αδυνατούμε να βρούμε λογική εξήγηση.

Τι εννοούμε. Ενώ πριν και μετά την συμφωνία των Πρεσπών για την μετονομασία της ΠΓΔΜ σε Βόρεια Μακεδονία δεν έχουν σταματήσει να εκδίδονται ψηφίσματα και να διοργανώνονται συλλαλητήρια διαμαρτυρίας σε ολόκληρη την χώρα, ηχηρή είναι η απουσία από όλα αυτά δύο δημάρχων με περισσή εμπειρία σε τέτοιες δράσεις.

Αναφερόμαστε στους κ. Λαμπάκη και κ. Ζουμπά. Δήμαρχος Αλεξανδρούπολης ο ένας, εκτελών χρέη δημάρχου Αριστοτέλη ο έτερος από τον Απρίλιο του 2015. Και οι δύο μαζί διαπρύσιοι κήρυκες κατά των εξορύξεων και της γενικότερης αξιοποίησης των ορυκτών πόρων εντός και εκτός των δήμων τους αλλά και σ’ ολόκληρη την ελληνική περιφέρεια.

Και ενώ αμφότεροι έχουν εκδώσει ψηφίσματα, δελτία τύπου και έχουν λάβει μέρος σε δεκάδες συλλαλητήρια εναντίον της επένδυσης χρυσού σε Χαλκιδική και Έβρο αντίστοιχα, εντύπωση κάνει η παντελής απουσία και σιωπή τους τους από τα συλλαλητήρια και τα ψηφίσματα για την ελληνικότητα της Μακεδονίας.

Το λέμε αυτό γιατί πολύ συχνές ήταν οι αναφορές που έκαναν για παράδειγμα από κοινού στην “στην πατρίδα του Αριστοτέλη και στην ακριτικές θερμοπύλες δηλαδή την Αλεξανδρούπολη, που δέχονται εισβολή από Καναδούς κατακτητές” και πολλά άλλα και όσοι τους άκουγαν τότε, αναρωτιούνται που χάθηκε αυτός ο φορτισμένος πατριωτικός λόγος που άρθρωναν με περισσή ευκολία μόλις πέρσι…

Μπορεί και φέτος σε κατ΄ιδίαν συζητήσεις τους, πριν ξεσπάσει η θύελλα με την ονοματοδοσία των Σκοπίων.

Η φωτογραφία της ανάρτησης είναι από το antigoldgr.org.

[ΠΗΓΗ: http://politesaristoteli.blogspot.com, 12/7/2018]