Σεμνομεγαλόπρεπα γιόρτασε τήν Προστάτιδά του καί λαοφιλῆ Ἁγία Ὁσιομάρτυρα Παρασκευή ὁ φιλομάρτυς Λαός τῆς Χαλκιδικῆς.
Τήν κυριώνυμο ἡμέρα τῆς Ἑορτῆς, Πέμπτη 26η Ἰουλίου, ὁ Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. ΘΕΟΚΛΗΤΟΣ ἀκολουθούμενος ἀπό τούς Διακόνους του π. Γεώργιο Κυριάκου καί π. Κωνσταντίνο Ἰσαακίδη, ἐπεσκέφθη τό δροσοστάλακτο πανηγυρίζον παρεκκλήσιο τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς στό περιάκουστο ἂλσος τῆς Ἀρναίας καί προέστη τοῦ Ὂρθρου καί τῆς Θείας Λειτουργίας πρός τιμήν τῆς Ἁγίας, πού εἶναι τό μεγαλύτερο πανηγύρι τῆς Ἀρναίας καί τοπική ἀργία.
Παρά τήν κακοκαιρία ὁ φιλομάρτυς Λαός τῆς Ἀρναίας καί ὂχι μόνο , προσέτρεξε στή χάρη Της καί κατέκλυσε τόν Ἱερό Ναό καί τό περιβάλλον αὐτό Ἂλσος. Μετά τό τέλος τῆς Θείας Λειτουργίας ἐπακολούθησε λιτάνευση τῆς περιπύστου εἰκόνος τῆς Ἁγίας ἀνά τό ἂλσος πού τήν περιβάλλει.
Στό κήρυγμά του πρός τιμήν τῆς Ἁγίας ὁ Ποιμενάρχης μας ἀναφέρθηκε διεξοδικά στό μαρτυρολόγιο τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς καί τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Ἱερομάρτυρος Ἑρμολάου πού συνεόρταζε μέ τήν Ἁγία, ἡ ὁποία ἐμαρτύρησε φρικτά ἐπί Ἀντωνίνου τό 140 μ. Χ., ὁ δέ θεῖος Ἑρμόλαος τό 306 μ.Χ. ἐπί Διοκλητιανοῦ καί Μαξιμιανοῦ.
Ὁ ὁμιλητής μετά τήν παρουσίαση τοῦ φρικτοῦ μαρτυρίου τῶν Ἁγίων, ἒθεσε ἓνα σοβαρό ἐρώτημα στά ἀκροατήριά του : « Οἰ Ἃγιοι πού τιμᾶμε σήμερα μέ παρρησία καί χωρίς νά λογαριάζουν τίς ἐπιπτώσεις, δηλαδή τό μαρτύριο, ὡμολόγησαν τόν Χριστό ὡς τέλειο Θεό καί ἂνθρωπο ἐνώπιον τής ἐθνικῆς ἐξουσίας τῆς ἐποχῆς τους. Ἐμεῖς σήμερα ὀφείλουμε παντοιοτρόπως νά ὁμολογοῦμε τήν πίστη μας στόν Κύριο ἢ ἐπιμελῶς νά τήν ἀπόκρύπτουμε, λογαριάζοντας τά δυσμενῆ ἀποτελέσματα τῆς ἐπιλογῆς μας;»
Τήν ἀπάντηση διάλεξε ὁ Δεσπότης νά τή δώση ἁγιογραφικά ὁ Θεῖος Παῦλος : « Ἐπειδή καί Ἰουδαῖοι σημεῖον αἰτοῦσι καί Ἓλληνες σοφίαν ζητοῦσιν, ἡμεῖς δέ κηρύσσομεν Χριστόν ἐσταυρωμένον, Ἰουδαίοις μέν σκάνδαλον, Ἓλλησι δέ μωρίαν, αὐτοῖς δέ τοῖς κλητοῖς, Ἰουδαίοις τε καί Ἓλλησι, Χριστόν Θεοῦ δύναμιν καί Θεοῦ σοφίαν» (Α΄Κορ.α΄ 22-24)! Δηλαδή, ἐπειδή καί οἱ Ἰουδαῖοι ἀπαιτοῦν γιά νά πιστέψουν ὑπερφυσικό σημεῖο (θαῦμα) καί οἱ Ἓλληνες ζητοῦν φιλοσοφικούς συλλογισμούς (ἀνθρώπινη σοφία), πού νά ἱκανοποιοῦν τό περίεργο πνεῦμα τους, γι’αὐτό ἐμεῖς κηρύσσουμε τόν Χριστό ὡς σταυρωμένο Θεό, πού γιά μέν τούς Ἰουδαίους εἶναι πρόσκομμα, πάνω στό ὁποῑο σκοντάβουν καί δέν πιστεύουν, δηλαδή σκάνδαλο, γιά δέ τούς Ἓλληνες, (τούς Ἐθνικούς) εἶναι ἰδέα μωρή καί ἀνόητη. Σ’αὐτούς ὃμως, πού τούς βρῆκε ὁ Θεός ἂξιους νά καλέση στή σωτηρία, εἲτε Ἰουδαῖοι εἶναι , εἲτε Ἓλληνες, κηρύσσουμε Χριστόν, ὁ ὁποῖος εἶναι Θεοῦ δύναμη καί Θεοῦ σοφία!
Καί κατέληξε ὁ Σεβασμιώτατος : «Εἶναι χρέος μας ἱερό, χωρίς ντροπή ἀλλά μέ παρρησία, μπροστά σέ ὁποιαδήποτε βήματα σήμερα, νά ὁμολογοῦμε Χριστόν¨καί τοῦτον ἐσταυρωμένον¨ (Α΄Κορ. β΄2) καί ἀναστάντα, μή λογαριάζοντας κόστος καί μαρτύρια. Ἡ μαρτυρία μας θά σφραγίση καί τήν ποιότητα τῆς ὃλης μας ὑποστάσεως καί παρουσίας στόν σύγχρονο κόσμο!»
[ΠΗΓΗ: http://ergoliptesxalkidikis.blogspot.com/, 28/7/2018 από http://www.im-ierissou.gr/index.php/2013-08-14-16-19-29/1566-2018-07-27-23-09-01 ]