Η ΜΠΛΟΦΑ ΠΕΡΙ «ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗΣ» ΚΑΛΑ ΚΡΑΤΕΙ…

Στα χέρια στων Ομότιμων πάλι η μπάλα, αυτή τη φορά του Κυριάκου Παναγιωτόπουλου, Ομότιμου καθηγητή Εδαφολογίας ΑΠΘ και πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου. Ο κος Παναγιωτόπουλος έχει σαφώς καλύτερες προσβάσεις από τον κο Σαράντη Δημητριάδη διότι άρθρα του φιλοξενεί η φιλοκυβερνητική Εφημερίδα των Συντακτών, και ο ίδιος διατηρεί ένα σοβαρό προφίλ αποφεύγοντας επιμελώς να δημοσιεύει σε μπλογκ όπως του Τόλη…

Στο σημερινό φύλο της Εφημερίδας των Συντακτών ο κος Παναγιωτόπουλος διαμαρτύρεται προς το Υπουργείο και τον υπουργό κο Σταθάκη, διότι, όπως λέει, στη δήλωση του κ. Σταθάκη στις 22 Μαΐου μετά τη συνάντησή του με τους εκπροσώπους των σωματείων εργαζομένων, δεν αναφέρθηκε αυτό που είχε επαναλάβει σε προηγούμενη δήλωσή του στις 4 Απριλίου ο υπουργός, πως δηλαδή, εκτός από το ότι το ελληνικό Δημόσιο «υποχρεούται να διασφαλίσει ότι τελικά θα παραχθεί καθαρός χρυσός, άργυρος και χαλκός, τηρώντας απαρέγκλιτα συγκεκριμένες δεσμεύσεις υπέρ του δημοσίου συμφέροντος, καθώς και τους περιορισμούς που επιβάλλει η ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία και η Απόφαση Εγκρίσεως Περιβαλλοντικών Ορων (ΑΕΠΟ)»,   απαιτείται και η διαμόρφωση της ευρύτερης δυνατής κοινωνικής συναίνεσης.

Υπονοεί λοιπόν ο κος Παναγιωτόπουλος πως επί τούτου δεν αναφέρθηκε στην κοινωνική συναίνεση ο υπουργός και συνεχίζει στο άρθρο του παραθέτοντας την γνωστή «καραμέλα» που επαναλαμβάνουν τα φιλοσυριζαϊκά έντυπα, πως δηλαδή με αντιμεταλλευτικούς στόχους «κινητοποιήθηκε η πλειονότητα των κατοίκων της ΒΑ Χαλκιδικής και ολόκληρης της Χαλκιδικής και της Βόρειας Ελλάδας και δημιουργήθηκε το εμβληματικό και διεθνώς γνωστό Κίνημα των Σκουριών»(!) Και για να ενισχύσει τα λεγόμενά του παραθέτει το γνωστό επιχείρημα περί δημοτικών εκλογών του 2014… Ναι για εκείνες τις εκλογές-απάτη με τον «ενωτικό» Μίχο να παίζει το ρόλο του «λαγού» για την antigold παρέα… Σε αυτό το επιχείρημά θα μπορούσε κανείς να αντιτάξει και τα αποτελέσματα των εθνικών εκλογών του 2015 και τη σημερινή κατάσταση όπως αποτυπώνεται σε όλες τις δημοσκοπήσεις, αλλά ας μην πάμε μέχρι εκεί… Ας θυμίσουμε απλά στον κο Παναγιωτόπουλο πως έχει προταθεί πολλάκις από διάφορους πολίτες ένα τοπικό δημοψήφισμα στο δήμο. Τοπικό, λέμε, για δημότες του δήμου Αριστοτέλη… Όχι για στρατιές αλληλέγγυων και συλλογικοτήτων από Θεσσαλονίκη, Γερμανία και περίχωρα, όπως αυτοί που έρχονται με τα πούλμαν προς ενίσχυση του «κινήματος»…

Δεν γνωρίζω αν αυτά που γράφει ο κος Παναγιωτόπουλος τα πιστεύει κι όλας, αλλά για «πλειονότητα των κατοίκων της ΒΑ Χαλκιδικής και ολόκληρης της Χαλκιδικής και της Βόρειας Ελλάδας»(!) και για «εμβληματικό και διεθνώς γνωστό Κίνημα των Σκουριών», δεν μιλάει πλέον ούτε η Ιγγλέζη, ούτε κάν ο ίδιος ο Τόλης… Και δεν πιστέυω ότι ο κος Παναγιωτόπουλςο ανήκει στην χορεία εκείνων που «βρίσκονται στο δικό τους κόσμο»… Οπότε, καταλήγω πως απλά εκτελεί το παραταξιακό-κομματικό του καθήκον.

Ο Ομότιμος Παναγιωτόπουλος (για να μην τον μπερδεύουμε με τον Ομότιμο Δημητριάδη), τελειώνει το άρθρο με τη γνωστή παραίνεση προς τον κο Σταθάκη πως «είναι απόλυτα σαφές ποια είναι η θέση της πλειοψηφίας της τοπικής κοινωνίας και προς ποια κατεύθυνση πρέπει να κινηθεί το ΥΠΕΝ για την επίτευξη της ευρύτερης δυνατής κοινωνικής συναίνεσης , την οποία (ανέφερε ότι) επιδιώκει». Είναι αυτό, που στο πόκερ λέγεται… μπλόφα με πενταφυλλία, στην πολιτική προπαγάνδα, και στην κοινή γλώσσα όνειρο θερινής νυκτός…