ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΕ ΜΙΑ ΜΕΡΑ…

Διαβάζω στον ιστότοπο των ΝΕΩΝ μια ανάρτηση με ημερομηνία 18/9/2017, δηλαδή πριν από 8 περίπου μήνες: «Να προχωρήσει η έκδοση αδειών ρουτίνας, όπως χαρακτηρίζονται από την εταιρία, για το έργο των Σκουριών ζητά η Ελληνικός Χρυσός υποστηρίζοντας ότι οι άδειες αυτές είναι ανεξάρτητες από τη διαδικασία της διαιτησίας».

Όλοι –εκτός των αρμοδίων– γνώριζαν πως σύμφωνα με τους όρους της Σύμβασης Μεταβίβασης, η έκδοση των αδειών αυτών είναι ανεξάρτητη από τη διαδικασία της διαιτησίας. Στην πραγματικότητα η διαιτησία αφορούσε το Εργοστάσιο Μεταλλουργίας που θα κατασκευαστεί στην περιοχή του Μαντέμ Λάκκου, και για να λειτουργήσει θα πρέπει να τροφοδοτείται από τα συμπυκνώματα τόσο του Μεταλλείου της Ολυμπιάδας όσο και των Σκουριών.

Παρ’ όλα αυτά χάθηκαν 8 ολόκληροι μήνες σε πήγαινε-έλα και δηλώσεις εκατέρωθεν. Και μάλιστα συνεχίζει να χάνεται πολύτιμος χρόνος για την επένδυση, αφού και μετά την έκδοση της διαιτησίας δεν υπάρχει κανένα νέο σχετικά με τις άδειες των Σκουριών. Το άσχημο είναι πως όσο πλησιάζουν οι εκλογές και η συντριπτική ήττα του κυβερνώντος συνασπισμού, τόσο πιο δύσκολο γίνεται να δοθούν οι άδειες…

Σκουριές και Ελληνικό είναι ένα κλασικό παράδειγμα για το τι γίνεται όταν μπλέξει η πολιτική στην αναπτυξιακή προοπτική του τόπου… Με μια φράση, «μπροστά στους ψήφους χαλάλι όλα»…

Ντροπή και κρίμα… Ελπίζω μόνο κάποτε να αναζητηθούν ευθύνες…