ΠΟΣΑ ΨΕΜΜΑΤΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΣΕ ΜΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ;

Η απροκάλυπτη ψευδολογία συνεχίζεται αμείωτη από το Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων. Ειδικά στην τελευταία του ανάρτηση τα ψευτοεπιχειρήματα και η ψευδοεπιστημονική ανάλυση ξεχειλίζει από την οθόνη του υπολογιστή μου καθώς τα διαβάζω…

Μάλλον ενόχλησε πολύ η θέση του Άκη Σκέρτσου, προέδρου του ΣΕΒ, ο οποίος δήλωσε σε συνέντευξή του στον 9.84 ότι: «Παρακολουθούμε τις εξελίξεις για την επένδυση Χρυσού. Πρόκειται για μια από τις μεγαλύτερες ξένες επενδύσεις στη χώρα. Η Κυβέρνηση οφείλει να έχει μια τελείως διαφορετική στάση στο θέμα και θεωρούμε ότι δίνονται λάθος μηνύματα στη διεθνή κοινότητα. Πιστεύω και ελπίζω ότι θα δοθεί μία διέξοδος στο θέμα».

Η αναγνώριση από τον ΣΕΒ πως η επένδυση στην ΒΑ Χαλκιδική είναι μια από τις μεγαλύτερες ξένες επενδύσεις στη χώρα και η θέση πως η κυβέρνηση ΟΦΕΙΛΕΙ να έχει μια τελείως διαφορετική στάση, προφανώς ενόχλησε, αλλά περισσότερο ενόχλησε η ευχή να δοθεί μια διέξοδος στο θέμα, διότι ως γνωστόν αν το θέμα λυθεί, πως θα επιβιώσουν οι antigold και το «κίνημα» της Χαλκιδικής; Από που θα παίρνει ψήφους η κα Ιγγλέζη, αν η δική της κυβέρνηση δώσει λύση; Πως θα εμφανίζεται ο κος Παπαγεωργίου υπέρμαχος του περιβάλλοντος και του εθνικού συμφέροντος;

Τόσο πολύ ενοχλήθηκε το Παρατηρητήριο, που ξεκίνησε να απαριθμεί τα έωλα επιχειρήματα που έχουν απαντηθεί ξανά και ξανά, πιστεύοντας ίσως πως με την επανάληψη, δεν μπορεί… όλο και κάποιος θα τα πιστέψει… Αποτέλεσμα; Να κυνηγάει το… ρεκόρ Γκίνες στην κατηγορία «πόσα ψέματα μπορεί κάποιος να πει σε μια παράγραφο»…

Ξεκινάει με την περίφημη εξαγορά της παλαιάς χρεωμένης εταιρείας γκρινιάζοντας για το τίμημα των 11 εκατ. ευρώ, παραλείποντας βέβαια να αναφέρει πως η Ελληνικός Χρυσός ανέλαβε όλες τις υποχρεώσεις της αποχωρούσας εταιρείας έναντι των εργαζομένων, αλλά και την δέσμευση να προσλάβει το εργατικό δυναμικό…

Φαίνεται επίσης πως ο κος Παπαγεωργίου συντάσσεται με την άποψη του κου Καμμένου όσον αφορά τον χαρακτηρισμό της μεθόδου flash smelting «απατεωνιά»(!), ξεχνώντας πως το μοναδικό χαρτί παγκοσμίως που ισχυρίζεται πως η μέθοδος είναι ανεφάρμοστη στην Χαλκιδική, είναι η περίφημη «απόφαση Σκουρλέτη», η οποία όλοι γνωρίζουν για ποιους λόγους εκδόθηκε τον Αύγουστο του 2015, μερικές μέρες πριν τις εκλογές, για να μπορέσει η κα Ιγγλέζη να επανεκλεγεί στην Χαλκιδική…

Και ακολουθεί βεβαίως η γνωστή μπουρδολογία περί κερδών που θα προέρχονται από την Ελλάδα αλλά «θα εξαφανίζονται με μαγικό τρόπο στον φορολογικό παράδεισο των Μπαρμπέιντος»(!!!). Εδώ υπάρχει και κατά μέτωπο επίθεση στα μέλη του ΣΕΒ και τον πρόεδρό του, αφού ο Τόλης σε μια άκρατη επίδειξη «μίσους» κατά των ιδιωτικών επενδύσεων σημειώνει πως «γιατί έτσι γίνονται σήμερα οι “επενδύσεις”, ξέρει από αυτά ο κ. Σκέρτσος γιατί και τα μέλη του συλλόγου του έτσι δουλεύουν»!!! (Δεν ήξερα πως ο κος Παπαγεωργίου έχει εμποτιστεί σε τέτοιο σημείο με τις εμμονές της «πρώτης φοράς αριστερά»…)

Συνεχίζει η τερατολογία με παράθεση στοιχείων & αριθμών» από τον Τόλη: Θα εξορυχθούν –λέει–, 360 εκατ. τόννοι μεταλλεύματος για να πάρει ο επενδυτής 0,5% Χαλκό και 0.5 γραμ. χρυσό στον τόννο και να αφήσει στο πρώην δάσος 360 εκατ. τόνους τοξικών αποβλήτων… Πάλι –σκοπίμως– η μισή αλήθεια… Καμία αναφορά στο ότι το μετάλλευμα αυτό θα εξορυχθεί σε βάθος χρόνου που αγγίζει την τριακονταετία, και βέβαια καμία αναφορά στην παράλληλη αποκατάσταση που θα υλοποιείται συνεχώς καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής της επένδυσης.

Και η φοβερή ανάρτηση συνεχίζει… Επαναλαμβάνει πως η μέθοδος μεταλλουργίας «δεν δουλεύει» – και αφού το είπε ο Σκουρλέτης ποιοι είμαστε εμείς να το αμφισβητήσουμε; Μόνο παιδιά να το πούμε και στις άλλες Ευρωπαϊκές μεταλλουργίες που εφαρμόζουν τη μέθοδο, να σταματήσουν, διότι εδώ, στην Ελλάδα, αποφασίσαμε πως «δεν δουλεύει»…

Α, και ο κος Παπαγεωργίου ερμηνεύει –για όσους από εμάς τους μικρόνοες δεν το καταλάβαμε–, και το τι εννοούσε ο Υπουργός Σταθάκης όταν δήλωσε ότι «χωρίς μεταλλουργία δεν αξίζει τον κόπο η επένδυση» Για να μάθουμε όλοι, ο Σταθάκης εννοούσε πως «αφού η μέθοδος δεν δουλεύει, και η επένδυση δεν αξίζει χωρίς μεταλλουργία, ας την κλείσουμε…». Ε, τότε γιατί να ταλαιπωρούμαστε με τη διαιτησία; Η διαιτησία εξ’ ορισμού δίνει λύσεις… Ο Τόλης δεν θέλει λύσεις… Θέλει να είναι «ο άνθρωπος που έδιωξε την καταστροφική επένδυση της Χαλκιδικής» και για να το καταφέρει θα συμμαχήσει μέχρι και με τον διάβολο…

Κακίζει επίσης ο κος Παπαγεωργίου τον επενδυτή επειδή δήλωσε πως αν δεν υπάρχει επένδυση θα σκεφθεί να παγώσει το έργο ή και να αποχωρήσει. Τι θα επιθυμούσε δηλαδή ο κος Παπαγεωργίου; Να περιμένει άλλα 3-4 χρόνια πληρώνοντας 2.500 εργαζόμενους χωρίς αντικείμενο και επενδύοντας σε ένα έργο που δεν είναι σίγουρο αν θα γίνει; Και αν τελικά (χτύπα ξύλο), ο επενδυτής εκδιωχθεί, τι περιμένουμε; Να πει, χαλάλι το 1 δις που έχω ρίξει μέχρι σήμερα, ωραία περάσαμε στην Ελλάδα τόσα χρόνια, ας μη διεκδικήσουμε τίποτα στα Ευρωπαϊκά δικαστήρια; Το προηγούμενο Μυτιληναίου είναι πολύ πρόσφατο…

Και το κλείσιμο της ανάρτησης είναι συγκλονιστικό… Κατά τον κο Παπαγεωργίου είναι εκβιαστικό το δίλλημα του ότι αν σταματήσουμε την επένδυση της Χαλκιδικής στέλνουμε λάθος μήνυμα στη διεθνή επενδυτική κοινότητα… Κανένας εκβιασμός κε Παπαγεωργίου… Θες σαν χώρα να έρθουν επενδύσεις; Παίζεις με τους κανόνες… Είσαι ειλικρινής, δημιουργείς ευνοϊκό πλαίσιο και εξασφαλίζεις ίση αντιμετώπιση για όλους. Δεν θέλεις και σε ενδιαφέρει μόνο η συγκράτηση των ψηφοφόρων σου για τις επόμενες εκλογές; Κάνεις ακριβώς ότι κάνει η σημερινή κυβέρνηση – και ότι προτείνει ο κος Παπαγεωργίου… Κανένα εκβιαστικό δίλλημα… Μια απλή επιλογή είναι…

Και μια που η ανάρτηση είχε να κάνει με τα… «σωστά μηνύματα», μήπως τα μηνύματα, η πληροφόρηση και οι «συμβουλές» που δίνει το Παρατηρητήριο στις υπηρεσίες και την κυβέρνηση, εκθέτουν πολλούς και έχουν μπλέξει τα πράγματα εις βάρος όλων – εκτός φυσικά του κου Παπαγεωργίου; Ας το δουν και από αυτή την οπτική οι ενδιαφερόμενοι…