Η ΕΛΛΗΝΟΓΑΛΛΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ

Η επίσκεψη του προέδρου Μακρόν ήταν πολλαπλώς ωφέλιμη για τη χώρα. Πέρα από τις διμερείς οικονομικές και επιχειρηματικές σχέσεις, ο κ. Μακρόν παρουσίασε το δικό του πολιτικό όραμα για την Ευρώπη του μέλλοντος, με περισσότερη Δημοκρατία, ευελιξία στις σχέσεις μεταξύ των κρατών και ευκαιρίες στη νέα γενιά.

Βεβαίως, και ο Έλληνας πρωθυπουργός ζήτησε να αλλάξει η Ευρώπη και να υπάρξει περισσότερη Δημοκρατία και αλληλεγγύη μεταξύ των χωρών. Όμως οι ομοιότητες σταματούν εδώ.

Ο Γάλλος πρόεδρος επέλεξε τους πρώτους μήνες της θητείας του να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις, όπως τα εργασιακά, οι αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα και η μείωση των κρατικών δαπανών, με συμβολικό περιορισμό των μετακλητών υπαλλήλων στο Δημόσιο.

Αντιθέτως, η ελληνική κυβέρνηση από την αρχή της θητείας της επέλεξε να συντηρήσει τις πελατειακές σχέσεις με κομματικούς διορισμούς και ανέθεσε το έργο της διαπραγμάτευσης στον κ. Βαρουφάκη, ο οποίος προωθούσε το περιβόητο σχέδιο του παράλληλου συστήματος πληρωμών που είχε εγκριθεί μετά βαΐων και κλάδων από το Υπουργικό Συμβούλιο. Πίστευαν ότι με τις καθυστερήσεις θα έπειθαν τους ξένους, αλλά τελικώς φόρτωσαν στον ελληνικό λαό δύο Μνημόνια και δεκάδες δισ. ευρώ επώδυνων δημοσιονομικών, φορολογικών μέτρων.

Ο πρόεδρος Μακρόν τάσσεται υπέρ των επενδύσεων στη χώρα του, σε αντίθεση με το μισό Υπουργικό Συμβούλιο του κ. Τσίπρα, που βάζει εμπόδια και προσκόμματα σε μεγάλα επενδυτικά έργα, από το Ελληνικό και τις Σκουριές μέχρι την Κέρκυρα και τη Ρόδο.

Επομένως, οι δύο κόσμοι των κ.κ. Τσίπρα, Μακρόν είναι εντελώς διαφορετικοί. Ο Γάλλος πρόεδρος θέλει να προχωρήσει τώρα που είναι ισχυρός τις αλλαγές σε μεσοπρόθεσμο επίπεδο, ενώ ο κ. Τσίπρας έχει σπαταλήσει σχεδόν τρία χρόνια θητείας με αέναες διαπραγματεύσεις που λειτουργούν τελικά σε βάρος της οικονομίας και των πολιτών.

Η Ευρώπη πρέπει να αλλάξει, αλλά όχι με τον τρόπο που δημιούργησε την κρίση. Το ίδιο και η Ελλάδα. Όταν ο κ. Τσίπρας υιοθετεί όλες τις παθογένειες του παρελθόντος, αυξάνοντας τους φόρους και τις κρατικές δαπάνες, δείχνει ότι δεν έχει διδαχθεί τίποτα από τα παθήματα της κρίσης. Και αν συνεχιστεί αυτή η πολιτική θα μείνουμε μόνο με τα καλά λόγια του κ. Μακρόν.

 

[ΠΗΓΗ: ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ, 09/09/2017]