Σήμερα φίλοι μου, 22 Απριλίου, είναι η Ημέρα της Γης.

Έχετε σηκωθεί το πρωί, ήπιατε το καφεδάκι σας φτιαγμένο σε ένα μεταλλικό μπρίκι του καφέ, ζεσταμένο από ένα γκαζάκι με προπάνιο, ανοίξατε το κινητό σας για να διαβάσετε τα μηνύματά σας, πιθανώς ανοίξατε και τον υπολογιστή σας, μπήκατε στο αυτοκίνητό σας που καίει βενζίνη και είναι κατασκευασμένο με αλουμίνιο και άλλα μέταλλα και πλαστικά κλπ.κλπ.

Όλες οι παραπάνω διαδικασίες τις οποίες κάνετε σχεδόν καθημερινά συμπεριλαμβάνουν τη χρήση ορυκτών πόρων.

Π.χ έχετε αναρωτηθεί πόσα ορυκτά υπάρχουν στις ηλεκτρονικές σας συσκευές σήμερα;

Για να σας δοθεί μία γρήγορη απάντηση δείτε εδώ:

https://ewh.ieee.org/r6/scv/pses/ieee_scv_pses_sep10.pdf

Είναι ΔΕΚΑΔΕΣ ορυκτά…ΔΕΚΑΔΕΣ…

Όλα αυτά τα ορυκτά με κάποιο τρόπο, από κάπου εξορύσσονται. Δυστυχώς, η ανακύκλωση των κρίσιμων ορυκτών δεν έχει φτάσει, και ούτε πρόκειται ίσως να φτάσει, σε επίπεδα τέτοια ώστε να καλυφθεί η διαρκώς αυξανόμενη ζήτησή τους.

Πριν ένα μήνα περίπου είχα προτείνει συμβολικά να στείλουμε ως παγκόσμια κοινωνία ένα μήνυμα στις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας: αποχή μίας ημέρας από το κινητό. Καμία κλήση. Κανένα μήνυμα.

http://www.huffingtonpost.gr/sotiris-kamenopoulos/22-2017-_b_15233604.html

Ποιός μπορεί να μη χρησιμοποιήσει σήμερα το κινητό του;;;

Μικρά παιδιά στην Αφρική, παιδιά στην ηλικία της κόρης μου, σκάβουν με τα χεράκια τους για να βρουν το coltan (= columbite – tantalite) και οποιαδήποτε άλλα κρίσιμα ορυκτά απαραίτητα για όλους εμάς: από τα χαζο-gadgets με τα οποία ορισμένοι αποκτούν κοινωνικό status, μέχρι τα υπερσύγχρονα ιατρικά μηχανήματα που σώζουν ανθρώπινες ζωές…

Όλοι αυτοί οι οποίοι υψώνουν εμπόδια στις εξορυκτικές επενδύσεις οι οποίες στηρίζονται σε μεθόδους και πρακτικές βιώσιμης ανάπτυξης, ουσιαστικά, εμμέσως στηρίζουν τις απάνθρωπες «επενδύσεις» όπως αυτές του coltan…

Όσο υψώνονται εμπόδια στη βιώσιμη εξορυκτική επιχειρηματικότητα τόσο θα βρίσκουν ευκαιρίες κάποιοι επιτήδειοι, σε διάφορα μέρη του κόσμου, να εκμεταλλεύονται μικρά παιδιά…και τις περισσότερες φορές σε βάρος του περιβάλλοντος…

• Λέμε ναι στη χρήση των ορυκτών, γιατί χωρίς αυτά, δυστυχώς, δεν μπορούμε να διατηρήσουμε τον τρόπο ζωής που έχουμε επιλέξει (εκτός και αν κάποιοι επιλέγουν να ζήσουν στην εποχή του αρότρου: ακόμη και το άροτρο όμως απαιτεί χρήση κάποιας πλουτοπαραγωγικής πηγής…)
• Λέμε ναι, στην ανακύκλωση των ορυκτών πόρων.
• Λέμε ναι στη βιώσιμη αξιοποίηση των ορυκτών πόρων.

Λέμε όχι στην υποκριτική περιβαλλοντική ευαισθησία η οποία οδηγεί σε περαιτέρω επιδείνωση των απάνθρωπων συνθηκών εργασίας σε διάφορα μέρη του πλανήτη.

Όταν κάποιος εμποδίζει τη βιώσιμη αξιοποίηση ενός ορυκτού, αυτομάτως, δημιουργεί κωλύματα στην προσφορά του ορυκτού σε παγκόσμιο επίπεδο, η οποία με τη σειρά της, το κάνει πιο σπάνιο, γεγονός το οποίο επιδεινώνει ακόμη περισσότερο τις απάνθρωπες καταστάσεις που βιώνουν μικρά παιδιά στην Αφρική…

Όλοι αυτοί οι οποίοι επιδεικνύουν με υποκριτικό τρόπο, μία ψεύτικη περιβαλλοντική ευαισθησία, καλούνται σήμερα, για μία μόνο ημέρα, αν είναι ικανοί, αν έχουν τα κότσια, να μη χρησιμοποιήσουν ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΣΥΣΚΕΥΗ…

Ειδάλλως, να σιωπήσουν.

[ΠΗΓΗ: http://politesaristoteli.blogspot.gr, του Σωτήρη Καμενόπουλου, Διδάκτορα του Πανεπιστημίου της Κρήτης, Σχολή Μηχανικών Ορυκτών Πόρων, 22/4/2017]

Σοκάρουν τα νέα στοιχεία του ΟΑΕΔ για το τεράστιο πρόβλημα της ανεργίας στη χώρα μας.

Το ποσοστό ανεργίας εξακολουθεί να είναι το υψηλότερο στην ΕΕ, η μακροχρόνια ανεργία ξεπερνά το 70% του συνόλου της ανεργίας, η ποιότητα των θέσεων εργασίας υποβαθμίζεται, οι άτυπες και μη ηθελημένες μορφές μερικής απασχόλησης αυξάνονται, η αδήλωτη εργασία αφαιρεί πολύτιμους πόρους από το δημοσιονομικό και το ασφαλιστικό σύστημα. Η ανεργία πλήττει κυρίως τους νέους και τις νέες (18-24 ετών) καθώς ένας στους δύο είναι άνεργος (50,4%). Παράλληλα η πραγματική ανεργία στερεί από το ασφαλιστικό σύστημα άνω των 7 δισ. ευρώ, ενώ εκτιμάται ότι θα χρειαστούν τουλάχιστον 20 χρόνια (έως το 2036) ώστε η ανεργία να επιστρέψει στο 7,3% του Μαΐου 2008, δηλαδή προτού αρχίσει η οικονομική κρίση.

Συγκεκριμένα, η ΕΛΣΤΑΤ βλέπει 1.112.575 ανέργους, ενώ το ποσοστό 30,8% το οποίο εκτιμά το ΙΝΕ ΓΣΕΕ για την ανεργία αντιστοιχεί σε 1.482.915. Με άλλα λόγια, το ΙΝΕ – ΓΣΕΕ βλέπει πάνω από 370.000 περισσότερους ανέργους. Πού οφείλεται αυτή τεράστια απόκλιση μεταξύ των εκτιμήσεων της ΕΛΣΤΑΤ και του ΙΝΕ ΓΣΕΕ; Οπως εξηγεί το ΙΝΕ ΓΣΕΕ, «σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ, απασχολούμενος νοείται οποιοσδήποτε εργάζεται έστω και μία ώρα κατά την εβδομάδα αναφοράς της Ερευνας Εργατικού Δυναμικού. Συνεπώς, το επίσημο ποσοστό της ανεργίας υποεκτιμά το πραγματικό ποσοστό της. Για τον υπολογισμό ενός δείκτη που θα προσεγγίζει τα επίπεδα της πραγματικής ανεργίας προσθέτουμε στους ανέργους το δυνάμει πρόσθετο εργατικό δυναμικό (ανθρώπους που αναζητούν εργασία, αλλά δεν είναι διαθέσιμοι κατά την περίοδο της έρευνας, και αυτούς που είναι διαθέσιμοι, αλλά δεν αναζητούν εργασία), καθώς και τους εργαζομένους που υποαπασχολούνται. Με βάση αυτά τα στοιχεία κατά το δεύτερο τρίμηνο του 2016 το ποσοστό της πραγματικής ανεργίας ανήλθε σε 30,8%, οριακά χαμηλότερα από το αντίστοιχο τρίμηνο του 2015 που ήταν 31,7%».

Την ίδια ώρα μόνο ένας στους 10 λαμβάνει επίδομα ανεργίας από τον ΟΑΕΔ, κάθε άνεργος παραμένει εκτός αγοράς εργασίας περισσότερο από δυόμισι έτη, ενώ σε 350.000 οικογένειες δεν υπάρχει εργαζόμενο μέλος.

Το σύνολο των επιδοτούμενων ανέργων για τον μήνα Μάρτιο 2017 (αφορά τον αριθμό των δικαιούχων που πληρώθηκαν εντός του αντίστοιχου μήνα) ανέρχεται σε 141.426 άτομα, από τα οποία 103.004 (72,83%) είναι κοινοί και λοιπές κατηγορίες επιδοτουμένων και οι 38.422 (27,17%) είναι εποχικοί τουριστικών επαγγελμάτων. Οι άνδρες ανέρχονται σε 69.298 (49,00%) και οι γυναίκες σε 72.128 (51,00%). Από το σύνολο των επιδοτούμενων ανέργων 90.021 (63,65%) είναι κοινοί, 4.880 (3,45%) είναι οικοδόμοι, 38.422 (27,17%) είναι εποχικοί τουριστικών επαγγελμάτων, 7.579 (5,36%) είναι εποχικοί λοιποί (αγροτικά), 465 (0,33%) είναι εκπαιδευτικοί και 59 (0,04%) είναι λοιποί.

[ΠΗΓΗ: http://ergoliptesxalkidikis.blogspot.gr , 21/4/2017]

Tο 2013 το ΙΓΜΕ και το Ελληνικό Κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών, στο πλαίσιο προγράμματος ερευνών, συνολικού ύψους 1,8 εκατ. ευρώ, ξεκίνησαν την αναζήτηση ενδείξεων για κοιτάσματα σπανίων γαιών στην υφαλοκρηπίδα του Βόρειου Αιγαίου, από τον Κόλπο της Ιερισσού έως τη Σαμοθράκη.

Οι έρευνες αυτές, που πραγματοποίησαν το ερευνητικό σκάφος ανοιχτής θάλασσας “Αιγαίο” και το πλοίο επιστημονικών εφαρμογών “Αλκυών”, ολοκληρώθηκαν το 2015.

Λόγω όμως, της κυβερνητικής αλλαγής του Ιανουαρίου του 2015 και της προοδευτικής κατάρρευσης του ΙΓΜΕ, τα αποτελέσματα των ερευνών ούτε έγιναν ποτέ γνωστά ούτε αξιοποιήθηκαν.

Η ΔΕΚΟ, εξάλλου, έχει να επιλύσει περισσότερο “καυτά” προβλήματα που σχετίζονται άμεσα με τη βιωσιμότητά της. Για παράδειγμα, τους τελευταίους μήνες, το ΙΓΜΕ για να καλύψει την μισθοδοσία των υπαλλήλων του, παίρνει χρήματα από τον λογαριασμό του ευρωπαϊκού προγράμματος Eurare που αφορά την αναζήτηση σπάνιων γαιών.

Τι φανέρωσαν οι έρευνες στο Αιγαίο

Όλα αυτά, όταν, όπως αποκαλύπτει το Capital.gr, οι έρευνες- που αποτελούν μόνον την πρώτη φάση μίας σύνθετης εξερευνητικής διαδικασίας- της περιόδου 2013-2015 φανέρωσαν την ύπαρξη υψηλής περιεκτικότητας στοιχείων σπάνιων γαιών. Ειδικότερα, από τον Κόλπο της Ιερισσού έως τον Κόλπο της Καβάλας έχει εντοπιστεί Τιτάνιο, Λανθάνιο, Ευρώπιο, Νεοδύμιο και Δυσπρόσιο σε διαφορετικές περιεκτικότητες.

Επίσης, υψηλές περιεκτικότητες σε στοιχεία σπάνιων γαιών εντοπίστηκαν στον Κόλπο Στρυμονικού, περιμετρικά της υφαλοκρηπίδας της Σαμοθράκης, στο Δέλτα Νέστου και Έβρου. Η έρευνα σε συγκεντρώσεις από τα λεγόμενα προσχωματικά κοιτάσματα βαρέων ορυκτών φανέρωσε την ύπαρξη του φυσικού ραδιενεργού μετάλλου Θώριου που μπορεί να αντικαταστήσει το ουράνιο στους πυρηνικούς αντιδραστήρες για παραγωγή νετρονίων που συντηρούν την αλυσωτή αντίδραση.

Εντοπίστηκαν ακόμη τα ορυκτά Αλλανίτης, Μοναζίτης και Ξενότιμο από τα οποία εξάγονται χημικά στοιχεία που ανήκουν στις σπάνιες γαίες, όπως το Σαμάριο.

Όπως πληροφορείται το Capital.gr, η περιεκτικότητα των κοιτασμάτων καθιστά ενθαρρυντική την αξιοποίησή τους. Ωστόσο, απαιτείται ακόμη δρόμος προκειμένου να διαπιστωθεί εάν αυτή θα μπορούσε να είναι οικονομικά βιώσιμη.

Πήραν λεφτά ευρωπαϊκού προγράμματος

Ωστόσο, με το ΙΓΜΕ να χρεοκοπεί και την κυβέρνηση να σφυρίζει αδιάφορα, ο φάκελος των σπάνιων γαιών αναμένεται να παραμείνει, επί μακρόν, στο συρτάρι.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Μάρτιος ήταν ένας από τους πολλούς, κατά σειρά, μήνες που το ΙΓΜΕ δεν ήταν σε θέση να καλύψει τις υποχρεώσεις (μισθοδοσία, ασφαλιστικές εισφορές, φόροι) του.

Γι’ αυτό το δ.σ. του ΙΓΜΕ ενέκρινε την μεταφορά ποσού 120.000 ευρώ απο τo ανταγωνιστικό έργο Eurare, ενώ για να καλύψει τις υποχρεώσεις του περασμένου Δεκεμβρίου πήρε χρήματα τόσο από το Eurare όσο και από τον αποθεματικό λογαριασμό ευρωπαϊκών έργων (βλ.σχετική απόφαση).

Το Eurare είναι ευρωπαϊκής χρηματοδότησης και αποσκοπεί στην ανακάλυψη πιθανών κοιτασμάτων σπάνιων γαιών στην Ευρωπαϊκή Ένωση με στόχο την απρόσκοπτη προσφορά των απαραίτητων για την αυτοκινητοβιομηχανία, τις ηλεκτρονικές συσκευές και τη χημική βιομηχανία χημικών στοιχείων.

Στο πρόγραμμα, με προϋπολογισμό που ξεπερνά τα 13,8 εκατ. ευρώ, ξεκίνησε την 1η Ιανουαρίου 2013, ολοκληρώνεται το 2018. Σε αυτό συμμετέχουν πολυεθνικοί κολοσσοί, όπως η Nokia, η Neorem magnets, η Siemens και η Vestas Wind Systems, ενώ στους εταίρους από την Ελλάδα ανήκουν το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και η Αλουμίνιο της Ελλάδας.

Όλα αυτά είναι “ψιλά γράμματα” τόσο για την κυβέρνηση όσο και για τον κρατικό φορέα που αναφέρει στις σχετικές αποφάσεις πώς “τα χρήματα θα επιστραφούν στους δικαιούχους μόλις εκταμιευθεί η δόση της επιχορήγησης που θα λάβει το ΙΓΜΕ”.

Βέβαια, οι τραπεζικοί λογαριασμοί του ΙΓΜΕ έχουν μπλοκαριστεί, ενώ η διοίκησή του έχει παραιτηθεί.

Οι κατασχέσεις

Είναι άγνωστο εάν θα σταματήσει να ξηλώνεται το πουλόβερ του ΙΓΜΕ, το οποίο βρίσκεται αντιμέτωπο με σειρά τελεσίδικων δικαστικών αποφάσεων πρώην εργαζομένων / συνταξιούχων που προβλέπουν την κατάσχεση από τις τράπεζες των χρηματικών διαθεσίμων του οργανισμού.

Ο λόγος;

Ένα ομαδικό συμβόλαιο υγείας, εν είδει ιδιωτικού “εφάπαξ”, που το ΙΓΜΕ έχει πραγματοποιήσει με την Εθνική Ασφαλιστική.

Όπως είχε αναφέρει το 2013, ο τότε πρόεδρος του μετονομασθέντος ΙΓΜΕ σε Εθνικό Κέντρο Βιώσιμης και Αειφόρου Ανάπτυξης (ΕΚΒΑΑ) Βασίλης Κωστόπουλος, το συμβόλαιο με την Εθνική Ασφαλιστική υπογράφηκε το 1989 και αφορά ένα πρόσθετο εφάπαξ για τους εργαζομένους, το οποίο δημιούργησε πρόσθετη δημόσια δαπάνη 50 εκατ. ευρώ χωρίς να υπάρχει σχετική νομοθετική ρύθμιση. Μάλιστα, υπήρχε όρος στο συμβόλαιο ο οποίος όριζε ότι οποιαδήποτε τροποποίησή του πρέπει να εγκριθεί από το συνδικάτο των εργαζομένων.

Οι συνδικαλιστές του ΙΓΜΕ υποστηρίζουν ότι όλα έγιναν μέσω συλλογικών συμβάσεων και διαιτητικών αποφάσεων και οι τροποποιήσεις έγιναν εν γνώσει της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας. Κατά τους ίδιους, δεν πρόκειται για συμβόλαιο συνταξιοδότησης, αλλά για παροχή αντί αυξήσεων από τις οποίες παραιτήθηκαν οι εργαζόμενοι του ΙΓΜΕ.

Πάντως, φέρεται να είχε προβλεφθεί ότι το Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου θα καλύπτει τμήμα των ασφαλίστρων. Ωστόσο, ορισμένες από τις διοικήσεις του ΙΓΜΕ που ήγειραν ζητήματα νομιμότητας δεν κατέβαλαν τα ασφάλιστρα. Και κάπως έτσι, η αντιπαράθεση οδηγήθηκε στα δικαστήρια, με τους συνταξιούχους του ΙΓΜΕ που δικαιώνονται να αυξάνονται, γεγονός που ανοίγει το δρόμο για αντίστοιχες αποφάσεις.

Μάλιστα, τον Ιούνιο του 2016, το ΙΓΜΕ (αποφ.34/7/8-6/2016) ζήτησε έκτακτη επιχορήγηση 2,4 εκατ. ευρώ λόγω δικαστικών δαπανών!

Και δεν προκαλεί έκπληξη ότι τους τελευταίους μήνες, μία από τις πιο βασικές δραστηριότητες της παραιτηθείσας διοίκησης του ΙΓΜΕ είναι η ανάθεση σε εξωτερικούς δικηγόρους του χειρισμού των σχετικών υποθέσεων.

Για την ιστορία σημειώνεται ότι τέλη 2011, ο τότε πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας χαρακτήριζε εγκληματική τη διάλυση του ΙΓΜΕ, το οποίο, σήμερα, εμφανίζει ολοένα και περισσότερα συμπτώματα χρεοκοπίας.

Σχόλιο του μπλογκ: Νομίζω πως το άρθρο δεν χρειάζεται περαιτέρω σχολιασμό… Απλά να βλέπουν οι υπερασπιστές της συνέχισης του κρατικοδίαιτου ΙΓΜΕ τι σημαίνει εθνική πολιτική εξορύξεων και γεωλογικής έρευνας… Καταντήσαμε να πληρώνουμε μισθούς από χρήματα ευρωπαϊκών ερευνητικών προγραμμάτων. Και για όσους δεν κατάλαβαν, το ΙΓΜΕ φαλίρισε διότι οι συνδικαλιστές πήγαν να εξασφαλίσουν παχυλό εφάπαξ… Και έχουν και το θράσος να κάνουν ημερίδες γκρινιάζοντας για το ότι το ίδρυμα κλείνει, όταν έχουν ξοδέψει μια περιουσία σε δικαστικές διαμάχες για την υπόθεση του εφάπαξ…. Εμπρός στο δρόμο που άνοιξε η ΔΕΗ…

[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr/, του Δημήτρη Δελεβέγκου, 21/4/2017]