ΒΡΕΘΗΚΕ Ο ΔΙΑΙΤΗΤΗΣ, ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΥΣ «ΑΝΤΙΠΑΛΟΥΣ», ΑΛΛΑ ΣΕ ΤΙ ΑΘΛΗΜΑ ΘΑ «ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ»;

Ψαρέψαμε από τη ΔΙΑΥΓΕΙΑ μια ανάρτηση με ΑΔΑ:9ΨΩΣΗ-Θ4Ζ και θέμα την «Ανάθεση δικαστικής υποστηρίξεως του Ελληνικού Δημοσίου σε δικηγορική εταιρεία». Με λίγα λόγια το ελληνικό Δημόσιο ορίζει τον νομικό του Σύμβουλο για αίτηση που ΘΑ ασκήσει ενώπιον διαιτητικού δικαστηρίου με αντίδικο την Ελληνικός Χρυσός και με γενική και αόριστη θεματολογία την κρίση «εάν η αντισυμβαλλόμενη εταιρεία βρίσκεται σε αδυναμία εκπλήρωσης των συμβατικών της υποχρεώσεων»!!!

Κατάλαβε κανείς την ουσία; Ούτε κι εμείς… Το πρώτο που έρχεται στο μυαλό είναι να θέσουν σε διαιτησία την απόφαση Σκουρλέτη, αλλά δεν στέκει διότι είναι διοικητική πράξη… Απώτερος στόχος είναι η Σύμβαση. Παρ’ όλο που η επιχειρηματολογία Σκουρλέτη και οι παρεμφερείς της, έχουν ήδη κριθεί από το ΣτΕ, θα την χρησιμοποιήσουν ως βάση για να ισχυριστούν πως η εταιρεία δεν μπορεί να τηρήσει τις συμβατικές της υποχρεώσεις, δηλαδή να κατασκευάσει μεταλλουργία χρυσού (αφού κατά Σκουρλέτη το flashsmeltingδεν εφαρμόζεται). Εκεί που τα «επιστημονικά» επιχειρήματα απέτυχαν, θα περάσουμε σε νομικίστικα τερτίπια, δηλαδή.

Αν ισχύουν αυτά, προφανώς θα βγει πάλι στην επιφάνεια το περίφημο επιχείρημα πως η Ελληνικός Χρυσός παραβιάζει τη σύμβαση μεταβίβασης των Μεταλλείων Κασσάνδρας και συγκεκριμένα το αρ. 3 παρ. 3.2 αυτής; Το άρθρο 3.2 της σύμβασης που κυρώθηκε με το νόμο 3220/2004 είναι αυτό που ορίζει τις υποχρεώσεις της Αγοράστριας Ελληνικός Χρυσός:

«Η Αγοράστρια αναλαμβάνει την υποχρέωση να εκπονήσει πλήρες και άρτιο Επενδυτικό Σχέδιο το αργότερο εντός είκοσι τεσσάρων (24) μηνών από τη δημοσίευση του νόμου που κυρώνει την παρούσα σύμβαση για την ανάπτυξη των Μεταλλείων Κασσάνδρας καθώς και την κατασκευή-λειτουργία εργοστασίου μεταλλουργίας χρυσού…».

Με δικαιολογία την απόφαση Σκουρλέτη κάποιοι υποστηρίζουν πως μπορεί να ενεργοποιηθεί η διαδικασία της διαιτησίας, η οποία προβλέπεται στο άρθρο 7 της σύμβασης:

«Τα μέρη αναλαμβάνουν την υποχρέωση να προβαίνουν καλόπιστα σε κάθε εύλογα απαιτούμενη ενέργεια για τη συμβιβαστική επίλυση των διαφορών που προκύπτουναπό την παρούσα σύμβαση σχετική με την ερμηνεία η και εφαρμογή της. Κάθε διαφορά σχετική με την ερμηνεία ή και εφαρμογή της παρούσας σύμβασης θα επιλύεται με διαιτησία, εφαρμοζομένων των αντιστοίχων διατάξεων του κώδικα πολιτικής δικονομίας. Τα μέρη διορίζουν από ένα μέλος του δικαστηρίου ως διαιτητή. Ο επιδιαιτητής επιλέγεται από τα μέλη του δικαστηρίου. Η απόφαση εκδίδεται το συντομότερο δυνατό και πάντως οχι πέραν των 3 μηνών από το διορισμό του επιδιαιτητού».

Πάμε δηλαδή για παιχνίδια ερμηνείας των όρων της σύμβασης; Και τι σημαίνει αυτό; Μια ακόμη καθυστέρηση ενός ημιχρόνου ή –όπως διατυμπανίζει η κα Ιγγλέζη–, θα ανοίξουν τους ασκούς του Αιόλου;

Ειλικρινά δεν καταλαβαίνω… Και μαζί μου δεν καταλαβαίνει πολύς κόσμος, ακόμα και έμπειροι δικηγόροι που ρώτησα. Και κυρίως ποιος βγαίνει κερδισμένος με τη λύση της διαιτησίας…

Υποθέτω όμως πως θα μάθουμε σύντομα τι έχει στο μυαλό της η κυβέρνηση και με ποιο τρόπο σκοπεύει να λύσει το χρονίζον πρόβλημα της επένδυσης στην Χαλκιδική.

Διαβάστε και ολόκληρη την ανακοίνωση στη ΔΙΑΥΓΕΙΑ.