Μεταρρυθμίσεις; Μία άλλη φορά… Επενδύσεις; Περάστε αργότερα… Ιδιωτικοποιήσεις; Ναι μεν, αλλά… Για όλα υπάρχουν δεσμεύσεις, για όλα υπάρχουν προθέσεις υλοποίησης, αλλά σε όλα κάτι στραβώνει. Από ανικανότητα; Από ιδεοληψία; Από προχειρότητα; Ίσως και από όλα αυτά μαζί. Σε αυτή τη χώρα δεν κινείται τίποτα. Ούτε καν η… ρόδα του Καμίνη. Το μεγαλύτερο φιάσκο της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Το μόνο που σίγουρα υπάρχει, είναι η… συγγνώμη του Τσακαλώτου προς τους δανειστές. Το “δεν πρόκειται να το ξανακάνουμε” που επί της ουσίας είναι το ζουμί της επιστολής του Έλληνα Υπουργού Οικονομικών προς τους θεσμούς με αφορμή το κοινωνικό “μέρισμα” Τσίπρα. Γιατί καλοί οι Λεονταρισμοί και η εθνικά υπερήφανη αντίσταση, τα υπονοούμενα και οι πικρόχολες ευχητήριες κάρτες, αλλά όταν σφίγγουν τα γάλατα η μέση κάμπτεται. Τι τα θέλετε, η καρέκλα είναι πολύ γλυκιά για να ρισκάρουν να την χάσουν…
Όμως την ίδια στιγμή όλα γύρω διαλύονται. Σε όλα τα επίπεδα υπάρχει πισωγύρισμα και ανοιχτοί κίνδυνοι. Από την οικονομία που σέρνεται, τους δείκτες που λένε όχι μισές αλήθειες αλλά ολόκληρα ψέματα, μέχρι το προσφυγικό και τα εθνικά θέματα όπου η ανησυχία για το αύριο χτυπά κόκκινο. Λίγο πριν έρθει το 2017, η ελληνική κοινωνία ετοιμάζεται να πει ήδη το “κάθε πέρυσι και καλύτερα”. Και φανταστείτε ότι το 2016 ήταν η χειρότερη χρονιά εδώ και δεκαετίες…
Ενδεικτικό της πλήρους διάλυσης στη χώρα, είναι και η κατάντια με τη ρόδα στην Πλατεία Συντάγματος. Είναι από τις περιπτώσεις που εκδηλώνεται όλη η λειτουργική και διοικητική γύμνια της τοπικής αυτοδιοίκησης. Προσωπικά επειδή η άτιμη η εικόνα τελικά μετράει, νομίζω ότι είναι από τους μεγαλύτερους εξευτελισμούς στη μακρά ιστορία των ατυχών εορταστικών εκδηλώσεων και στολισμών στην πολύπαθη Αθήνα.
Αλήθεια, έχει τύχει να περάσετε από την πλατεία Συντάγματος αυτές τις γιορτινές μέρες; Αν ναι, θα διαπιστώσατε ότι δεσπόζει στον χώρο η μεγάλη “ρόδα” που έχει στηθεί στην Πλατεία. Μόνο που παραμένει αδρανής, εκτός λειτουργίας και ιδιαίτερα το βράδυ αποτελεί ένα βουβό φάντασμα που αμαυρώνει την στολισμένη πλατεία, την σημαντικότερη πλατεία της πρωτεύουσας. Αφού πρώτα δημιουργήθηκε ένα τεράστιο εργοτάξιο που δυσχέραινε την πρόσβαση και δημιούργησε πολλά προβλήματα τις δύο Κυριακές πριν τις γιορτές που ήταν ανοιχτά τα καταστήματα, στη συνέχεια παρέμεινε σε όλη τη διάρκεια των Χριστουγεννιάτικων ημερών “βουβή”.
Τέτοιο φιάσκο, δεν έχει ξαναϋπάρξει… Και αντί να ζητήσει βρε αδερφέ μία συγγνώμη η δημοτική αρχή, έβγαλε και μία απίθανη ανακοίνωση από πάνω. Την παραθέτω γιατί είναι μνημειώδης:
“Η πρόταση ιδιώτη για την τοποθέτησή της κρίθηκε ως κατ’ αρχήν ενδιαφέρουσα αφού για πρώτη φορά η Αθήνα θα φιλοξενήσει μια τέτοιου τύπου δραστηριότητα, η οποία, όπως άλλωστε συμβαίνει διεθνώς, θα αποτελέσει πόλο έλξης για τους πολίτες και μία ακόμη πρωτοβουλία ζωντάνιας για το κέντρο της Αθήνας.
Η χρήση της Ρόδας σε όλη τη διάρκεια των γιορτών θα είναι δωρεάν για τους πολίτες. Εισιτήριο θα καταβάλλεται μόνο για το διάστημα των δύο μηνών που θα ακολουθήσει, μόλις ολοκληρωθεί η σχετική διαγωνιστική διαδικασία.
Η ιδιαιτερότητα τέτοιου τύπου κατασκευών είναι ότι οι διαδικασίες εγκρίσεων και ελέγχου ολοκληρώνονται, μόνον όταν η εγκατάσταση έχει τοποθετηθεί στο σημείο που έχει επιλεγεί.
Ο έλεγχος γίνεται με τις πιο αυστηρές προδιαγραφές ασφάλειας, που πιστοποιούνται από τον διεθνή οργανισμό πιστοποίησης TUV, η εισήγηση του οποίου εγκρίνεται από την αρμόδια Επιτροπή Θεαμάτων, στην οποία προεδρεύει ο Δήμος Αθηναίων και συμμετέχουν υπηρεσίες από το υπόλοιπο Δημόσιο.
Ο Δήμος Αθηναίων θα δώσει το πράσινο φως για τη λειτουργία της Ρόδας Παρατήρησης στο Σύνταγμα, μόνο όταν θα έχουν ολοκληρωθεί και στην παραμικρή τους λεπτομέρεια, όλες οι τυπικές διαδικασίες και ουσιαστικές προϋποθέσεις, που θα διασφαλίζουν τη νόμιμη λειτουργία της”.
Το πιο ωραίο λοιπόν, είναι ότι τις ημέρες των εορτών η χρήση θα είναι δωρεάν. Προφανώς εννοούν ότι είναι δωρεάν να την… βλέπεις. Μετά μπορεί να χρειάζεται και γι’ αυτό εισιτήριο. Αλλά δεν βαριέσαι. Η δωρεάν χρήση έχει και έξοδα. Ποιος να τα χρεώνεται τώρα… Θα έχει λοιπόν ενδιαφέρον να δούμε αν θα λειτουργήσει με εισιτήριο τελικά στη συνέχεια ή αν θα ξηλωθεί.
Γιατί ασχολούμαι με τη Ρόδα; Θα σας πω. Γιατί πολύ απλά, αυτό που συμβαίνει με τη γελοία αυτή υπόθεση, είναι αρκούντως χαρακτηριστικό του γενικότερου μπάχαλου που επικρατεί σήμερα στη χώρα. Μεγαλόσχημες εκφράσεις ή προθέσεις, αλλά στο δια ταύτα… τζίφος. Προχειρότητα και ανικανότητα σε βαθμό που να αναρωτιέσαι αν υπάρχει κάτι – και τι – που κρύβεται από πίσω. Σε όλα τα επίπεδα άσκησης εξουσίας.
[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr/, του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου, 28/12/2016]