ΤΑ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΑΠΟΒΛΗΤΑ

ÅñãÜôåò ìå åéäéêÝò óôïëÝò åñåõíïýí óáêïýëåò ìå óêïõðßäéá ðïõ ðåñéÝ÷ïõí éáôñéêÜ áðüâëçôá íïóïêïìåßïõ êáé áðïññßöèçêáí ãéá ôÝôáñôç óõíå÷üìåíç öïñÜ óôïí ×ÕÔÁ ôçò ÖõëÞò ôçí ÄåõôÝñá 16 Äåêåìâñßïõ 2013. (EUROKINISSI/ÊÙÓÔÁÓ ÊÏÌÉÍÇÓ)

(photo EUROKINISSI)

Διαβάζω στον τύπο (δες εδώ) πως εγκρίθηκε, (με παρατηρήσεις), το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Επικίνδυνων Αποβλήτων από την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας. Στόχος του ανωτέρω σχεδίου είναι να υπάρξει ένας ορθολογικός τρόπος διαχείρισης των επικίνδυνων αποβλήτων που σήμερα απορρίπτονται στις περισσότερες περιπτώσεις ανεξέλεγκτα, με αποτέλεσμα να ρυπαίνουν και να αποτελούν απειλή για τη δημόσια υγεία.

Το σχέδιο προβλέπει «Ορθολογική διαχείριση των ιστορικά αποθηκευμένων επικίνδυνων αποβλήτων και αποκατάσταση των χώρων αποθήκευσής τους, με υποβολή των σχετικών προγραμμάτων / σχεδίων συμμόρφωσης έως τα τέλη του πρώτου εξαμήνου του 2016 [σ.σ. το όριο αυτό το χάσαμε ήδη]. Κατόπιν έγκρισης των παραπάνω σχεδίων συμμόρφωσης, η διαχείριση των αποβλήτων και η αποκατάσταση των χώρων αποθήκευσής τους θα ολοκληρωθεί βάσει αυστηρού χρονοδιαγράμματος μέχρι το τέλος του πρώτου εξαμήνου του 2018, λαμβάνοντας υπόψη κριτήρια όπως κυρίως η επικινδυνότητα και η ποσότητα. Αποκατάσταση των κυριότερων ρυπασμένων χώρων διάθεσης αποβλήτων έως το 2020».

Ο δημοσιογράφος του άρθρου επισημαίνει πως «Οι στόχοι αυτοί είναι υπερβολικά φιλόδοξοι εξαιτίας της κατάστασης που επικρατεί μέχρι σήμερα» και φέρνει δυο παραδείγματα για να μας δείξει το μέγεθος του προβλήματος. Το πρώτο αναφέρεται στις μεγάλες ποσότητες αποβλήτων από την παραγωγή λιπασμάτων στη Θεσσαλονίκη (φωσφογύψος) που είναι επικίνδυνα και παραμένουν αποθηκευμένα στις αποθήκες της βιομηχανίας παραγωγής, χωρίς να υπόκεινται σε διαχείριση.

Σαν  δεύτερο παράδειγμα αναφέρει «το βουνό στην περιοχή της Ολυμπιάδας, που έχει τα υπολείμματα της παραγωγικής διαδικασίας μεταλλευμάτων στο παρελθόν, μέρος επίσης του οποίου χαρακτηρίζεται επικίνδυνο και χρειάζεται την ειδική διαχείριση. Μιλάμε για εκατομμύρια τόνους αποβλήτων»!!!

Για τον φωσφογύψο δεν γνωρίζω, αλλά για την Ολυμπιάδα, η πρώτη μου αντίδραση είναι «κόψε κάτι…» διότι να μιλάμε για εκατομμύρια τόνους, έτσι στον αέρα, δεν λέει τίποτα. Και τι εννοεί; Εκατομμύρια τόνοι υπολείμματα γενικά ή εκατομμύρια τόνοι του μέρους των υπολειμμάτων που «χαρακτηρίζεται επικίνδυνο και χρειάζεται την ειδική διαχείριση»;;;

Στην Ολυμπιάδα ξέρω πως γίνεται αποκατάσταση των παλαιών αποθέσεων, και μάλιστα επιτυχημένη όπως όλοι ομολογούν… Και η εταιρεία που σήμερα εκμεταλλεύεται τα Μεταλλεία Κασσάνδρας έχει εγκεκριμένο σχέδιο διάθεσης υπολειμμάτων. Ποιος ο λόγος αναφοράς του «βουνού της Ολυμπιάδας», σε αυτή την υπόθεση;

Εξ’ άλλου το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Επικίνδυνων Αποβλήτων προβλέπει περιφερειακό ή διαπεριφερειακό ΧΥΤΑ επικίνδυνων αποβλήτων (ΧΥΤΕΑ). Εκεί έχουν προτεραιότητα τα επικίνδυνα απόβλητα υγειονομικών μονάδων (ΕΑΥΜ), εγκαταστάσεων κοινής ωφέλειας, εξυπηρέτησης κοινού κ.λπ. (ΟΚΩ), επικίνδυνα απόβλητα που εντάσσονται στην εναλλακτική διαχείριση, απόβλητα που περιέχουν αμίαντο (επικίνδυνα ΑΕΚΚ), μικρές ποσότητες επικίνδυνων αποβλήτων στα Αστικά Στερεά Απόβλητα (ΜΠΕΑ), απόβλητα συσκευασιών που περιέχουν επικίνδυνες ουσίες, απόβλητα που περιέχουν πολυχλωριωμένα διφαινύλια/τριφαινύλια (PCB/PCT), απόβλητα με υδράργυρο, κ.ά.