ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΑΓΝΩΣΤΟ

maxresdefaultΤην ακούσατε τις προάλλες την κυρία Λαγκάρντ; “Σε ποια συμφωνία αναφέρεστε;” απάντησε με νόημα ορθά κοφτά όταν ρωτήθηκε για τη συμμετοχή του ΔΝΤ στη συμφωνία της Ελλάδας με τους “θεσμούς” και για το μέλλον του ελληνικού χρέους. Έτσι, για να μην υπάρχουν ψευδαισθήσεις και να σταματήσουν τα φούμαρα ότι… ξεπουληθήκαμε αλλά κάτι σημαντικό έχει επιτευχθεί…

Πλην, επί της ουσίας, της χρονικής μετάθεσης του προβλήματος και της αποφυγής ενός creditevent καλοκαιριάτικα, το οποίο δεν ήθελαν με τίποτε οι εταίροι, ουδέν το φοβερό έχει κατορθώσει ο κ. Τσίπρας. Έδωσε τα πάντα και πήρε ψίχουλα. Και τώρα έχει έρθει και ο κ. Γιουνκέρ για να στηρίξει τον πρωθυπουργό, μιας και αποτελεί τον πλέον πειθήνιο αρχηγό προβληματικού κράτους που θα μπορούσαν να ονειρευτούν οι εταίροι. Τα ψηφίζει όλα, τα δίνει όλα. Αδιαφορώντας για τις συνέπειες και για την επιβίωση των πολιτών ή της χώρας, μιας και πολιτικός στόχος δεν είναι η ανάκαμψη της χώρας αλλά η εξίσωση δια της ισοπέδωσης της κοινωνίας. Άλλωστε είναι πιο εύκολο να κυβερνάς στα ερείπια παρά να δημιουργείς… Και όσο αυτό κρατήσει…. Κορόιδα είναι οι Ευρωπαίοι;

Η κυβέρνηση έχει οδηγήσει στη χώρα ένα ταξίδι στο άγνωστο. Όχι όμως με… βάρκα την ελπίδα, αλά χωρίς πυξίδα, χωρίς εφόδια, χωρίς βούληση, στόχο και προσανατολισμό. Και το χειρότερο όλων είναι ότι με την πολιτικάντικη στρατηγική της δήθεν σκληρής διαπραγμάτευσης προκειμένου να ικανοποιείται το θυμικό ενός καταθλιπτικού ακροατηρίου, το τελικό αποτέλεσμα είναι κατά πολύ χειρότερο από εκείνο που θα μπορούσε εξ αρχής να επιτευχθεί. Μόνο και μόνο για να υποστηρίξουν οι -δυστυχώς αρκετοί ακόμα πολιτικά λοβοτομημένοι- ότι “τουλάχιστον προσπαθεί και αντιστέκεται…”. Και επί της ουσίας ουδέν αναληθέστερο αυτού.

Αυτό που συνέβη με την πρόσφατη αξιολόγηση, που αποφέρει ελάχιστα και υπό προϋποθέσεις και αστερίσκους στην ελληνική οικονομία, είναι αρκούντως χαρακτηριστικό. Τα δίνουν που τα δίνουν όλα, δεν παίρνουν και τίποτα ως αντίκρυσμα. Γιατί, για παράδειγμα, αν δεν κάνουμε λάθος, η αρχική συμφωνία με τον ESM, προέβλεπε ότι θα εισπράττονταν περί τα 19 δισ… Πού είναι αυτά; Εκεί που βρίσκεται και η… ελάφρυνση του Χρέους! Στο πουθενά…

Έτσι θα σέρνεται το πράγμα. Και το φθινόπωρο θα μιλάμε για ένα ακόμη διαπραγματευτικό déjàvu. Εδώ θα είμαστε… Αφού βέβαια δούμε και τι θα γίνει με τους Βρετανούς πρώτα. Γιατί είναι πολύ πιθανό η Ευρώπη να αλλάξει δραματικά είτε φύγουν από τη Ε.Ε. οι Βρετανοί, είτε όχι. Και σε αυτό το νέο τοπίο, όπου οικονομία, επιχειρηματικότητα, κοινωνικές δομές, αναδιατάσσονται, όπου ενδεχομένως να υπάρξουν σαρωτικές αλλαγές τόσο στις τράπεζες όσο και σε Νομισματικό επίπεδο, σε μια Ευρώπη που έχει ταυτόχρονα θα αντιμετωπίσει τα τρομακτικά προβλήματα των προσφυγικών ροών και της τρομοκρατίας, η Ελλάδα δεν έχει ούτε καν φωνή, ούτε καν υπολογίζεται, ούτε έχει κάποιο εθνικό σχεδιασμό. Εδώ ασχολούμαστε με τον εκλογικό νόμο… Ταξίδι στο άγνωστο…

[ΠΗΓΗ: capital.gr, του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου, 21/06/2016]