Monthly Archives: April 2016

Η ΕΚΡΗΞΗ ΚΑΙ Η ΕΚΤΟΞΕΥΣΗ

ellada-mellonΑπό την Παρασκευή το απόγευμα, όταν και ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα του Eurogroup, η κυβέρνηση και ειδικά το Μέγαρο Μαξίμου, βρίσκονται σε αναβρασμό. Οι απαιτήσεις των Ευρωπαίων εταίρων και του Δ.Ν.Τ. είναι πολύ ξεκάθαρες. Προσδιορισμός, συμφωνία και ψήφιση μέτρων συνολικού ύψους 2% του Α.Ε.Π. (€3,6 δισ.), επιπλέον των ήδη συμφωνηθέντων €5,4 δισ. Ώστε να διασφαλίζεται η δημιουργία πρωτογενούς πλεονάσματος 3,5% του Α.Ε.Π., το 2018.

Τα συγκεκριμένα επιπρόσθετα μέτρα έχουν ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Εάν η παρακολούθηση των δημοσιονομικών επιδόσεων της Ελλάδας δείξει ότι δεν επιτυγχάνονται οι απαραίτητοι (για το πλεόνασμα) στόχοι, τότε θα απαιτηθεί η εφαρμογή τους. Αλλιώς θα παραμείνουν ανενεργά. Η σχετική πρόβλεψη υπάρχει στη συμφωνία του καλοκαιριού (ν. 4334/15, 4335/15 και 4336/15) και συμβαίνει για πρώτη φορά, στα έξι χρόνια που η χώρα βρίσκεται υπό καθεστώς Μνημονίου. Με ό,τι αυτό σημαίνει για την ποιότητα της διαπραγμάτευσης που γίνεται τους τελευταίους δεκαπέντε μήνες…

Φυσικά, αυτό το γεγονός καταδεικνύει, επίσης, την πλήρη έλλειψη αξιοπιστίας που υφίσταται απέναντι στην Ελλάδα και την κυβέρνηση της. Και είναι αποτέλεσμα τόσο της Βαρουφακειάδας, όσο και των χειρισμών στις διαρροές των WikiLeaks…

Εικόνα για το είδος των μέτρων δεν υπάρχει ακόμα. Πάντως, οι πληροφορίες (εκ Βρυξελλών) του Capital.gr θέλουν σε αυτά να περιλαμβάνονται νέες μειώσεις (€400-500 εκατ.) στο μισθολογικό κόστος του Δημοσίου, βαρύτατες φορολογικές ρυθμίσεις, επιπλέον των τωρινών περικοπές συντάξεων και άλλα όμορφα, μαρξιστικά και φιλολαϊκά…

Αυτές οι πληροφορίες έχουν σοβαρή δόση αληθείας. Ειδικά αν αναλογιστεί κανείς την αναστάτωση, τον εκνευρισμό και την αναταραχή που επικρατούν στο Μαξίμου. Τα οποία είναι μεγαλύτερα από ποτέ. Όπως επίσης, εντελώς και απόλυτα δικαιολογημένα. Οδηγούν, όμως, τα κυβερνητικά στελέχη σε μία ακόμη “ομοβροντία προπαγάνδας” με την οποία προσπαθούν να πείσουν ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, ότι “δεν πρόκειται για νέο Μνημόνιο”, ότι “η αξιολόγηση θα τελειώσει σε έκτακτο Eurogroup την Μ. Πέμπτη”, ότι “δεν θα τα ψηφίσουμε τώρα” κ.ά. Ορισμένα, ομολογουμένως,  θα μπορούσαν να ευσταθούν. Υπό όρους (π.χ. ψήφιση την Μ. Πέμπτη). Ορισμένα άλλα πάλι, είναι απολύτως ευτράπελα.

Όπως αυτό το (πραγματικά απερίγραπτο) “Συνταγματικά, δεν μπορούν να ψηφιστούν προληπτικά μέτρα”. Ως γνωστόν, δεν είμαι νομικός. Γι’ αυτό τον λόγο, αν και από την στιγμή που το διάβασα μου φάνηκε πολύ παράξενο, ρώτησα 3 (τρεις) νομικούς. Σας μεταφέρω την απάντηση του ενός μόνο. Είναι αποκαλυπτικότατη: “Μα ποιος άσχετος τα λέει αυτά; Ο νόμος από την φύση και την θέση του είναι προληπτικός”….

Αν θέλουμε πάντως να είμαστε σοβαροί, οι ισχυρισμοί Μαξίμου πως δεν υπάρχει θέμα υπογραφής τέταρτου τρισκατάρατου, είναι σωστοί και ακριβείς. Σαφώς και δεν πρόκειται για κάτι τέτοιο. Δεν θα υπογραφεί τίποτα νέο.  Απλά θα ακουστεί από την αριστερή μεριά των εδράνων της Βουλής ένα, ακόμη, μεγαλοπρεπές “Ναι σε όλα!”.

Διότι στο επιπλέον πακέτο, δεν περιλαμβάνονται νέα δάνεια. Αποτελείται μόνο από μέτρα. Δηλαδή έχουμε μεγέθυνση υποχρεώσεων του δανειζόμενου. Επηρεάζεται δηλαδή η μία πλευρά από τις δύο που έκαναν την συμφωνία. Το ήμισυ των συμφωνούντων μερών. Πρόκειται δηλαδή για το Μνημόνιο 3,5!

Το πρόβλημα της κυβέρνησης βέβαια, βρίσκεται στην ψήφιση αυτών των μέτρων. Ήδη, εδώ και πολλές εβδομάδες, υπάρχει έντονη αμφιβολία για το εάν “περνά” το πακέτο των €5,4 δισ. μαζί με την απελευθέρωση της πώλησης κόκκινων δανείων. Αυτή η αμφιβολία ήταν και ένας από τους βασικότερους, αν όχι ο βασικότερος, της παρατεταμένης καθυστέρησης στην διαπραγμάτευση. Το “μασάζ” στις Κοινοβουλευτικές ομάδες ΣΥ.ΡΙΖ.Α. και ΑΝ.ΕΛ., έδινε κι έπαιρνε όλον αυτό τον καιρό. Τώρα, με το έξτρα πακέτο να ζητείται σαν απαραίτητη προϋπόθεση ολοκλήρωσης της αξιολόγησης, τα πράγματα μοιάζουν πάρα πολύ δύσκολα για την κυβερνητική πλειοψηφία…

Τόσο ο Δόκτωρ Τσίπρας, όσο και ο ΥΠ.ΕΘ.Α./καταδρομέας έχουν κατ’ επανάληψη δηλώσει δημόσια ότι, μετά την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης, η Ελληνική οικονομία “θα εκτοξευθεί”. Ίσως θα έπρεπε κάποιος να ενημερώσει και τους δύο ότι, μιας εκτόξευσης προηγείται πάντα μία έκρηξη. Και υπάρχουν πολλά είδη εκρήξεων. Όχι μόνο αυτό της έκρηξης επενδύσεων που, μάταια, περιμένουν. Π.χ. αυτό της έκρηξης της λαϊκής οργής…

[ΠΗΓΗ: capital.gr, του Πέτρου Λάζου, 25/4/2016]

ΦΠΑ 0% ΝΟΜΙΜΑ!

fpaΓια όσους φίλους Συριζαίους προσπαθούν να παραπληροφορήσουν τον “κοΖμάκη” πως τα μέτρα είναι €5,4 δισ. αθροιστικά στην τριετία, διαβάστε εδώ το χθεσινό άρθρο του Πέτρου Λάζου που αποδεικνύει πως λένε ψέματα.

Τα μέτρα είναι 5,4 δισ. ευρώ ετησίως.

Δεν τους πιστεύει πλέον ούτε η μάνα τους!

Ανησυχητικότερο, βέβαια, θα είναι να πιστεύουν αυτό που είπε η κυβερνητική εκπρόσωπος, ότι δηλαδή όπως οι προηγούμενες κυβερνήσεις πήραν 62 δισ. ευρώ μέτρα στην εξαετία, ο ΣΥΡΙΖΑ θα πάρει 5,4 δισ. ευρώ στην τριετία.

Στην πραγματικότητα τα μέτρα θα είναι προσεγγιστικά 1,8 δισ. ευρώ το 2016, συν 1,8 δισ. ευρώ πρόσθετα μέτρα τον επόμενο χρόνο ίσον 3,6 δισ. ευρώ το 2017, συν 1,8 δισ. ευρώ πρόσθετα μέτρα τον μεθεπόμενο χρόνο ίσον 5,4 δισ. ευρώ για το 2018!

Συνολικά μέτρα της τριετίας είναι 10,8 δισ. ευρώ.

Όχι 5,4 ευρώ!

Αν όντως πιστεύουν αυτό, τότε είναι αναλφάβητοι και ακόμα πιο επικίνδυνοι από το να λένε συνειδητά ψέματα.

Από την άλλη πλευρά οι επιλογές της κυβέρνησης είναι χαρακτηριστικές των προτεραιοτήτων της. Δημόσιο και αργομισθίες υπέρ πάντων!

Εναλλακτικά τί θα μπορούσε να κάνει όμως;

Μα φυσικά να μειώσει δαπάνες, οι οποίες έχουν και πολύ χαμηλότερο υφεσιακό συντελεστή από τις αυξήσεις φόρων!

Παράδειγμα:

  1. Μείωση επιχορηγήσεων ΟΤΕ + ΔΕΗ + ΟΑ = 1,3 δισ. ευρώ ετησίως.
  2. Εφαρμογή του υπάρχοντος και ψηφισμένου Ενιαίου Μισθολογίου στο δημόσιο = 0,6 δισ. ευρώ ετησίως.
  3. Κατάργηση 1.800 οργανισμών-φαντάσματα x €1.000.000 μέσον όρο ετήσιες δαπάνες = 1,8 δισ. ευρώ ετησίως.

Αξία των παραπάνω ετησίως = 3,7 δισ. ευρώ

Καραντί!

Μπετόν αρμέ!

Απόλυτη βεβαιότητα!

Ανάγκη για ρήτρα “μη-επιτυχίας” δημοσιονομικού αποτελέσματος λόγω δυσπιστίας Τρόικας = €0,00 ευρώ.

Αύξηση φόρων για την τελειωμένη στους φόρους κοινωνία = €0,00 ευρώ.

Άλλα 1,8 δισ. ευρώ έτσι κι αλλιώς θα τα βρουν στον εξορθολογισμό των επικουρικών συντάξεων.

Δυνατότητα ελάφρυνσης φόρου στα καύσιμα ή στις μεταφορές για να δούμε και λίγο ανάπτυξη (λέμε τώρα) = €100 εκατ. ετησίως!!!

Κάντε κατάποση τώρα ένα ΣΥΡΙΖΑνέλ των 5.400, και ελάτε το πρωί με τον κηδεμόνα σας…!

Με όπλο το Νέο Ασφαλιστικό η κυβέρνηση εξολοθρεύει την παραγωγική οικονομία, και διατηρεί συντάξεις 2.700/μήνα χωρίς εισφορές για συντεχνίες.

Από τη μια η συμφωνία με τους θεσμούς σηματοδοτεί την αποφυγή ατυχήματος, άρα και άνοδο του χρηματιστηρίου και πιθανολογούμενη ελάφρυνση του τραπεζικού προβλήματος λόγω μερικής επίλυσης των κόκκινων δανείων..

Από την άλλη τα μέτρα σηματοδοτούν τη χαριστική βολή στην πραγματική οικονομία, και μπαράζ κατασχέσεων μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου για τα μη-εξυπηρετούμενα.

Περιουσίες που έχουν απομείνει θα αλλάξουν χέρια. Σχεδόν βέβαιο.

Όμως, όπως έχουμε ξαναπεί, πραγματικούς φόρους πληρώνει μόνον η παραγωγική οικονομία…

Υπάρχει βέβαια ένας απολύτως νόμιμος τρόπος να ρίξει κάποιος τον ΦΠΑ που πληρώνει στο 0%:

Με συναλλαγές αξίας €0,00 καθώς επίσης και με επενδύσεις €0.000.000,00 ο συντελεστής του Φόρου Προστιθέμενης Αξίας πέφτει στο 0%!!

Φορολογικός παράδεισος δηλαδή.

Για εκεί πάμε.

Ή για να παρακαλάμε για δραχμή!

[ΠΗΓΗΓ: capital.gr, του Άγη Βερούτη, 22/4/2016]

ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ ΤΟ “ΜΑΤΣΑΚΙ” Ο ΑΛΕΞΗΣ;

07_002_img_9157_2015041714293889191429602769Στα τέλη του περασμένου Φθινοπώρου η αποδοχή του κ. Τσίπρα και της κυβέρνησης παρέμεναν σε υψηλά επίπεδα και προβλημάτιζε όσους έβλεπαν τα αδιέξοδα στα οποία μας οδηγεί. Η άποψη της στήλης ήταν πως η αποκαθήλωση του πρωθυπουργού και της κυβέρνησης θα λάβει χώρα μέχρι το Πάσχα, αφού πρώτα καταβάλουν τους φόρους.

Τώρα η εκτίμηση είναι πως το πολύ στα μέσα της περιόδου καταβολής φόρων δηλ. (κατά το μέσον του επόμενου Φθινοπώρου) αν δεν έχει προκύψει κάποιο “ατύχημα” (κάτι που είναι πολύ πιθανό) θα έχει ολοκληρωθεί η κατάρρευση της αποδοχής καθώς αυξάνεται η μείωση της ανοχής.

Υπάρχουν μια σειρά ζητήματα υλικής και ηθικής φύσης που κονιορτοποιούν την αποδοχή της κυβέρνησης κατ’ αρχήν και εν συνεχεία την ανοχή σ’ αυτήν.

Μερικά από αυτά  που ακουμπάνε την “τσέπη” είναι ο ΕΝΦΙΑ που  αντί να καταργηθεί αυξάνεται, οι αναπηρικές συντάξεις που μειώνονται, ο ΦΠΑ που σε βασικά είδη εκτοξεύτηκε στο 24%, στο προσφυγικό επικρατεί χάος με σιδηροδρομικές γραμμές υπό κατάληψη και  λαθρομετανάστες  τους οποίους έχει διοχετεύσει η Άγκυρα ανεξέλεγκτους στην ελλ. επικράτεια. Η ιδιωτική οικονομία πνέει τα λοίσθια λόγω φορο και εισφοροεπιδρομής, οι διορισμοί ημετέρων χωρίς καν τα τυπικά προσόντα πάνε και έρχονται, η αξιολόγηση καθυστερεί και πνίγει την οικονομία γιατί ο πρωθυπουργός δεν ελέγχει την κοινοβουλευτική του ομάδα.

Το χειρότερο “μπούλινγκ” η κυβέρνηση θα το υποστεί από ομάδες όπως οι καθαρίστριες οι οποίες μένουν απλήρωτες για μήνες και τις οποίες είχε κάνει “σημαία” και εκμεταλλεύτηκε για να ανέλθει στην εξουσία.

Η συντριβή της κυβέρνησης Τσίπρα δεν εντοπίζεται προς το παρόν στη διαφορά των 3 έως 6 μονάδων κατά μέσο όρο από την προπορευόμενη Νέα Δημοκρατία που δείχνουν οι δημοσκοπήσεις. Η συντριβή εντοπίζεται σε ερωτήσεις όπως “πιστεύετε πως τα πράγματα κινούνται προς τη σωστή ή τη λάθος κατεύθυνση όπου το 86,5% τον Απρίλιο έναντι του 80,5% τον περασμένο Ιανουάριο πιστεύει πως κινούνται προς τη λάθος κατεύθυνση.

Επίσης ικανοποιημένο από την κυβέρνηση τον Απρίλιο εμφανίζεται ένα 5,5% έναντι 12,5% τον Ιανουάριο. Στις δημοσκοπήσεις της Καπα Research το Νοέμβριο του 2015, τον Ιανουάριο και τον Απρίλιο του 2016 ο κ. Τσίπρας σαν καταλληλότερος για πρωθυπουργός συγκεντρώνει αντίστοιχα 41,8% το Νοέμβρη, 34,8% τον Ιανουάριο και 29,7% τον Απρίλιο όπου περνά και στη δεύτερη θέση.

Μπορεί ο κ. Τσίπρας και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να αντιστρέψουν τη φθορά η οποία θα επιταχυνθεί τους επόμενους μήνες, ακόμη και αν της κάνουν σαν επικοινωνιακό δώρο κάποια ρύθμιση του χρέους;

Υπάρχουν προηγούμενα που αυτό έχει γίνει σε άλλες χώρες αλλά προϋποθέτει ρεαλιστική επίγνωση της κατάστασης, ιδίως της οικονομικής και αποτελεσματικούς χειρισμούς. Φοβάμαι πως απουσιάζουν αμφότερα.

Ο Μπιλ Κλίντον στα δυο πρώτα χρόνια της θητείας του τα είχε κάνει “θάλασσα” ακολουθώντας μια αριστερών αποχρώσεων πολιτική. Το αποτέλεσμα ήταν στις ενδιάμεσες εκλογές του 1994 οι ρεπουμπλικάνοι να κερδίσουν την πλειοψηφία και στη Γερουσία και στη Βουλή των αντιπροσώπων.

Τότε φαινόταν απίθανο πως ο Κλίντον θα μπορούσε να αναστηθεί πολιτικά και να κερδίσει με άνεση και μια δεύτερη θητεία.

Ο Ντικ Μόρρις που ήταν σύμβουλός του σε ένα βιβλίο περιγράφει πως έπαθε σοκ όταν είδε τις δημοσκοπήσεις που είχε παραγγείλει. “…ήταν μια καρικατούρα του εαυτού του, που έδινε τη μάχη μακριά από την κεντρώα εκλογική βάση, ακολουθώντας τις αριστερόστροφες προτροπές του κόμματός του”.

Ο Μπιλ Κλίντον τότε άλλαξε πολιτικό στίγμα και προσπάθησε να πάρει θέση κάπου ανάμεσα στον πυρήνα των αξιών του δημοκρατικού κόμματος και εκείνου των ρεπουμπλικάνων. Η συμβουλή του Μόρρις ήταν η περίφημη τριγωνοποίηση, όπου η μια βάση του τριγώνου ήταν το ακροατήριο των δημοκρατικών και η άλλη το ακροατήριο των ρεπουμπλικάνων. Η κορυφή του τριγώνου βρίσκεται πάνω από τις δύο βάσεις και επιτρέπει σε αυτόν που την κατέχει να εφαρμόζει μέτρα και της μιας και της άλλης πλευράς επιλεκτικά.

Στον τομέα της οικονομίας επέλεξε πολλές θέσεις που ικανοποιούσαν το ακροατήριο των ρεπουμπλικάνων και σε κοινωνικά ζητήματα θέσεις που ικανοποιούσαν τους δημοκρατικούς.

Έτσι ικανοποίησε το αριστερό ακροατήριο σε θέματα περιβάλλοντος, κοινωνικής πρόνοιας, παιδείας, αμβλώσεων κλπ.

Το ακροατήριο της άλλης πλευράς το ικανοποίησε με μείωση κρατικών υπαλλήλων, μείωση φόρων και κρατικών δαπανών. Επίσης εφάρμοσε αυστηρή πολιτική στην πάταξη της εγκληματικότητας.

Κατάφερε όχι μόνο να αντιστρέψει το κλίμα και να κερδίσει και την επόμενη θητεία, αλλά να θεωρείται και από τους πιο επιτυχημένους προέδρους.

Η περίπτωση Μιτεράν

Ανάλογη είναι και η περίπτωση Μιτεράν ο οποίος με τις πρόωρες βουλευτικές εκλογές του 1981 έφερε τους σοσιαλιστές στην εξουσία με  ένα ιδιαίτερα αριστερό ριζοσπαστικό πρόγραμμα, που προέβλεπε μείωση της ανεργίας μέσω των προσλήψεων στο δημόσιο και αύξηση της φορολογίας. Προέβλεπε επίσης εκτεταμένες κρατικοποιήσεις.

Όπως είναι φυσικό το κλίμα στην οικονομία επιδεινώθηκε και η ανεργία αντί να μειωθεί αυξήθηκε. Το Μάρτη του 1983 οι σοσιαλιστές υπέστησαν δεινή ήττα στις δημοτικές εκλογές και δήμαρχος στο Παρίσι εξελέγη ο Ζακ Σιράκ.

Το 1984 ο Μιτεράν εγκατέλειψε τις σοσιαλιστικές αυταπάτες και άρχισε να μιλά για εκσυγχρονισμό στα πλαίσια του καπιταλιστικού συστήματος. Ο αριστερός πρωθυπουργός ο Πιέρ Μωρουά αντικαταστάθηκε και άρχισαν οι περικοπές δημοσίων δαπανών. Η κατάσταση άρχισε να βελτιώνεται και στις επόμενες προεδρικές  εκλογές ο Μιτεράν κατάφερε να επικρατήσει του Σιράκ.

Τα παραπάνω δυο παραδείγματα δείχνουν πως πολιτικοί με αριστερές αυταπάτες αφού συγκρούστηκαν με την πραγματικότητα κατάφεραν να επανακάμψουν εφαρμόζοντας πιο ρεαλιστικές πολιτικές.

Το πρόβλημα του κ. Τσίπρα είναι πως δεν διαθέτει την απαραίτητη κοινοβουλευτική πλειοψηφία για να εφαρμόσει τόσο ριζικές οικονομικές πολιτικές. Είναι παγιδευμένος στη θέση πως η αύξηση της φορολογίας είναι το μόνο μέτρο που μπορεί να περάσει από την οριακή του πλειοψηφία στη Βουλή και αυτή εφαρμόζει.

Κάτι τέτοιο όμως οδηγεί την οικονομία στην κατάρρευση και τον ίδιο στο περιθώριο…

[ΠΗΓΗ: capital.gr, του Κώστα Στούπα, 22/4/2016]

ΤΩΡΑ ΘΑ ΚΑΤΑΛΑΒΟΥΜΕ ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΡΙΣΤΕΡΑ…

zzzΈχουμε τρεις σημαντικούς λόγους να κατεβούμε στο Σύνταγμα να χορέψουμε τσάμικα. Η Eurostat μας βγάζει μεγαλύτερο πλεόνασμα έστω και αν το πληρώνουμε από την τσέπη μας… Έρχεται το πρώτο αριστερό μνημόνιο με 5,5 δισ. φόρους ήπιας… προσαρμογής. Και το “μανίκι” των 3,6 δισ. φόρων, του πρώτου αριστερού μνημονίου, δεν θα το κόψουν τον Μάιο αλλά τον Σεπτέμβριο…

Βγάλτε από τις ντουλάπες τα νταούλια και τους ζουρνάδες, που φτιάξαμε για να χορέψει ο Βαρουφάκης τους δανειστές, και κατεβάστε τα στις πλατείες να γλεντήσουμε για να ξεχάσουμε τους νέους φόρους των 5,5 δισ.

Οι αριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας προσωπικά μας βεβαιώσαν χθες στη Βουλή ότι “…η προσαρμογή μας στο πρώτο αριστερό μνημόνιο είναι ήπια…”.

Και αφού το κόμμα λέει ήπια… εμείς δεν έχουμε κανένα λόγο να μην το δεχτούμε. Εκτός αν είμαστε με τους άλλους… Αυτούς που ο λαός δεν ξεχνά…

Από σήμερα και μετά, το κόμμα απαγορεύει να χρησιμοποιούμε για τα 5,5 δισ. ευρώ νέους φόρους τις λέξεις: ” φόροι”, “χαράτσι”, “φορομπήξιμο”.

Οι σύντροφοι πολίτες θα αποκαλούν τους φόρους και το αριστερό μνημόνιο “Ήπια Προσαρμογή”. Όσοι δεν το κάνουν δεν είναι με εμάς…

Η καταραμένη Eurostat, που όλα τα χρόνια δούλευε μόνο για τον καπιταλισμό…, βαράει παλαμάκια για το πλεόνασμα που κατάφεραν οι σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ και προσωπικά ο Τσίπρας. Γι’ αυτό ρίξτε ένα τσάμικο και για το παραπάνω, από το προβλεπόμενο, πλεόνασμα…

Αυτός όμως που θα τολμήσει να πει, έστω και ψιθυριστά,  ότι έχουμε πλεόνασμα γιατί, ως κράτος, χρωστάμε ΦΠΑ, επιστροφές φόρων και πληρωμές προμηθευτών 7 δισ. ευρώ είναι επίσης με τους άλλους.

Και αν κάποιος, αμετανόητος, από τους ντόπιους δάχτυλους… που υπονομεύουν την πρώτη φορά αριστερά αποκαλύψει ότι τα 4 από τα 7 δισ. ευρώ είναι φέσια που έβαλε ο ΣΥΡΙΖΑ στους επιχειρηματίες μέσα σε ένα χρόνο (από τον Ιανουάριο 2015 μέχρι τον Απρίλιο 2016) θα τον πετάξουμε με τις κλωτσιές από τους χορούς του Συντάγματος…

Με το “πιστοποιητικό” της Eurostat στο χέρι και τον προσκυνηματικό τρόπο ο πρώτος αριστερός πρωθυπουργός μας, Αλέξης Τσίπρας που αφάνισε από την Ελλάδα τους Γερμανοτσολιάδες, θα επιτύχει και την αναστολή της “υποσχετικής” προς το ΔΝΤ για τους φόρους  των 3,6 δισ. ώστε να βγει το νούμερο των 9 δισ. ευρώ φόρων που ζήταγε το ΔΝΤ από την αρχή.

Όποιος όμως αποθρασυνθεί και κάνει την σούμα (5,5 δισ και 3,6 δισ.) των 9 δισ. φόρους, που θέλει μεν το ΔΝΤ αλλά εμείς θα τα πληρώσουμε από το 2018 (μήπως και πέσουμε ως κυβέρνηση οπότε ο ΣΥΡΙΖΑ θα τα αντιπολιτευτεί…) είναι “φοβητσιάρης” σαν τον Δραγασάκη.

Και είδατε τι έπαθε ο Δραγασάκης. Αναδιπλώθηκε και το κόμμα τον κάλυψε με την δικαιολογία ότι τα είπε σε συγκέντρωση αριστερών άρα δεν έχουν καμιά αξία…

Μετά την αξιολόγηση, το Πάσχα, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο πρωθυπουργός μας βλέπουν μεγαλύτερα πλεονάσματα, ανάπτυξη και ένα βήμα προς την έξοδο από την κρίση…

Αυτό σημαίνει, σύντροφοι, ότι με το Πάσχα θα πρέπει να γιορτάσουμε και την ανάπτυξη. Γιατί έτσι πιστεύει το κόμμα.

Εκείνοι που δεν βλέπουν ανάπτυξη από τις 2 Μαΐου 2016 και μετά (δηλαδή από την Δευτέρα του Πάσχα) ανήκουν σε ξένα και ντόπια κέντρα καπιταλισμού και ολιγαρχίας… που θέλουν να ανατρέψουν την κοινωνική “ανάσταση” φτωχών και ανέργων…

Γιατί οι επενδυτές αυτό περιμένουν… Να γίνει το Πάσχα και να έλθει η έκρηξη των επενδύσεων. Να εφαρμοστεί το τρίτο μνημόνιο που ανοίγει τις πόρτες για τις επενδύσεις. Να βουλιάξουν στα φέσια του κράτους και στα capital controls οι εγχώριες επιχειρήσεις και να έλθουν τα “νέα τζάκια”. Όπως εκείνα που έφερε το ΠΑΣΟΚ και στη συνέχεια η Ν.Δ. και γέμισαν την Ελλάδα φουγάρα…

Όποιος δεν βλέπει έξοδο της Ελλάδας από την κρίση, επενδύσεις, ανάπτυξη αλλά στέκεται στα μέτρα του 2018 με τους πρόσθετους φόρους, την αναγκαστική μείωση κράτους και των κρατικών υπαλλήλων ή (ακόμη χειρότερα…) σκιάζεται την αξιολόγηση του Σεπτέμβρη με τις ομαδικές απολύσεις, τις μειώσεις μισθών και την φουλ αποκρατικοποίηση δεν είναι μαζί μας. Δεν ξέρει τι σημαίνει αριστερά… Είναι με τους άλλους..

[ΠΗΓΗ: http://www.capital.gr/, του Γιώργου Κράλογλου, 21/4/2016]