ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ

metalleia-chalkidikis-perivallon-perivallontiki-diacheirisi-02Τελικά όλοι βρισκόμαστε σε αναμονή…

Περιμένουμε το ΣτΕ να βγάλει την οριστική απόφαση για την ανάκληση των αδειών των εργοταξίων, τον εισαγγελέα να αποφανθεί για τα «πορίσματα των επιθεωρητών», το Υπουργείο να μας πει αν τελικά θα δει με θετικό μάτι την επένδυση, τον ΣΥΡΙΖΑ να αποφασίσει την γενικότερη στάση του για τις μεγάλες ιδιωτικές επενδύσεις, την κα Ιγγλέζη να κάνει την επόμενη κίνησή της, την Eldorado να επαναπροσδιορίσει την στάση της με την επένδυση στην Ελλάδα σε σχέση με τις εξελίξεις, τη δικαιοσύνη να αποφανθεί πως θα χειριστεί τις υποθέσεις των κατηγορούμενων της Ιερισσού και περιχώρων, τη δημοτική αρχή Αριστοτέλη να γίνει δημοτική αρχή για όλους τους πολίτες, και τον Τόλη να βγάλει τον επόμενο λαγό από το καπέλο του, διότι με επιχειρήματα τύπου «τρεμολίτη» και ότι θα λιγοστέψει το οξυγόνο στη Θεσσαλονίκη αν γίνει η επένδυση στη Χαλκιδική (!!!), μόνο ανεγκέφαλους μπορεί να στρατολογήσει…

Σε αυτό το παιχνίδι αναμονής οι κάτοικοι της ΒΑ Χαλκιδικής (εννοώ τους… πραγματικούς κατοίκους), εξακολουθούν να είναι όμηροι και –βέβαια– οι πιο χαμένοι από όλους… Όταν η αβεβαιότητα πλανάται πάνω από το κεφάλι σου, ότι και να σου λένε δεν μετράει… Πώς να ησυχάσουν κάτοικοι και εργαζόμενοι, όταν ο ίδιος ο πρωθυπουργός χαϊδεύει τα αυτιά του antigold «κινήματος» και δηλώνει πως «η γραμμή του ΣΥΡΙΖΑ για τις Σκουριές δεν έχει αλλάξει»

Τι μέλλει γενέσθαι; Θα αλλάξει την κατάσταση η αναμενόμενη απόφαση του ΣτΕ; Πείτε με απαισιόδοξο, αλλά πιστεύει κανείς ειλικρινά πως από τη μια μέρα στην άλλη θα λυθούν όλα τα προβλήματα; Από τη μια η εμμονή και η ιδεοληψία των antigold με την ηγεσία τους –η οποία ζει από αυτή τη διαμάχη–, και από την άλλη η αποδεδειγμένη απροθυμία της κυβέρνησης να τους δυσαρεστήσει, κάνουν τα πράγματα δύσκολα.

Η ανατροπή αυτής της εφιαλτικής κατάστασης βρίσκεται ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στα χέρια τα δικά μας, και εννοώ της πλειοψηφίας των (πραγματικών) κατοίκων της ΒΑ Χαλκιδικής. Κανείς δεν θα λύσει τα προβλήματά μας, κι αν τα λύσει δεν θα είναι προς όφελός μας… Ας σκεφτούμε λοιπόν λίγο πιο βαθιά, ας ξεπεράσουμε τις επιφανειακές αντιπαραθέσεις στιλ Ολυμπιακός –Παναθηναϊκός (έτσι μας κατάντησαν) και ας κοιτάξουμε όλοι μαζί πως θα πορευτούμε χέρι-χέρι για ένα καλύτερο κοινό μέλλον. Δεν θέλει πολύ σκέψη, αν βγάλουμε τις παρωπίδες και δούμε καθαρά, και αν κλείσουμε τα αυτιά στις φωνές των ιδιοτελών σειρήνων, οι λύσεις θα έρθουν μόνες τους… Δύσκολα, αλλά θα έρθουν…

Νισάφι πια! Κρίμα για τον τόπο, κρίμα για εμάς και χειρότερα απ’ όλα, κρίμα για τα παιδιά μας…