Ευτυχώς τελείωσαν οι εκλογές και μπορούμε να συζητήσουμε πιο σοβαρά πράγματα. Πήγε, ας πούμε, ο Πρωθυπουργός στη Νέα Υόρκη και δήλωσε ότι η Ελλάδα θα γίνει ένας πολύ ελκυστικός επενδυτικός προορισμός . Πολύ ωραία ιδέα και μακάρι! ΑΛΛΑ πώς θα γίνει αυτό διότι μόλις προ εβδομάδων ο ίδιος Πρωθυπουργός αύξησε τη φορολογία των επιχειρήσεων και την έκτακτη εισφορά και την προκαταβολή φόρου επί των κερδών. Τη στιγμή που όλες οι χώρες της περιοχής ρίχνουν τη φορολογία για να προσελκύσουν επενδυτές, έρχεται η Ελλάδα να την αυξήσει. Μπορώ να τον διαβεβαιώσω πως ούτε ένας επενδυτής στον κόσμο δεν θα επενδύσει σε μια χώρα στην οποία πληρώνει περισσότερα. Όπως μπορώ να τον διαβεβαιώσω ότι κανείς επενδυτής στον κόσμο δεν θα πάει σε μια χώρα όπου η επιχειρηματική δραστηριότητα τελεί υπό την εποπτεία της τοπικής οργάνωσης του ΣΥΡΙΖΑ όπως στις Σκουριές. Εκτός κι αν ψάχνει για χομπίστες της Αριστεράς που (μπορώ επίσης να τον διαβεβαιώσω) σπανίζουν στους επενδυτικούς κύκλους.
Βεβαίως, ο Πρωθυπουργός συνέδεσε την ανάπτυξη με την αναδιάρθρωση τους χρέους σε λάθος ακροατήριο αλλά ας πούμε ότι δεν πειράζει. Αυτό είναι μια παλιά ιδέα του ΣΥΡΙΖΑ. Οτι το βασικό πρόβλημα της χώρας είναι το χρέος και όχι η ανάπτυξη. Τώρα βλέπω ότι κάπως προσπαθεί να τα συνδέσει. Αλλά και πάλι η ουσία δεν αλλάζει: το βασικό πρόβλημα της χώρας ήταν, είναι και θα παραμείνει η ανάπτυξη από αυτήν εξαρτάται ακόμη και η βιωσιμότητα τους χρέους. Και η ανάπτυξη μιας χώρας εξαρτάται από τρία πράγματα. Πρώτον, επενδύσεις. Δεύτερον, επενδύσεις. Τρίτον, επενδύσεις. Τα υπόλοιπα είναι παραμύθια για να νανουρίζονται κομματικά ακροατήρια. Ακούω λοιπόν με μεγάλη ικανοποίηση την πρόθεση του Πρωθυπουργού να μετατρέψει τη χώρα μας σε πολύ ελκυστικό επενδυτικό προορισμό . Αλλά αν θέλει ειλικρινά να το επιτύχει θα πρέπει να κάνει τα αντίθετα απ’ όσα κάνει έως τώρα. Να μην ενοχοποιεί την επιχειρηματικότητα. Να αναδείξει τη σημασία του κέρδους. Να προστατεύσει το τραπεζικό σύστημα. Να μειώσει τη φορολογία. Να απαλλάξει το Δημόσιο από όσους ταλαιπωρούν κάθε ιδιωτική πρωτοβουλία από γραφειοκρατική βλακεία ή προσωπική σκοπιμότητα. Να δημιουργήσει προϋποθέσεις ταχείας απονομής δικαιοσύνης για να μη λιμνάζουν επιχειρηματικά σχέδια. Να μαζέψει όσους οπαδούς του σταδιοδρομούν ως αξιολογητές επενδύσεων από τη Χαλκιδική έως το Ελληνικό. Και τότε ναι! Η Ελλάδα μπορεί να γίνει ένας πολύ ελκυστικός επενδυτικός προορισμός. Διότι θα έχει γίνει μια άλλη χώρα. Με έναν άλλο λαό. Και μάλλον με μια άλλη κυβέρνηση.
[ΠΗΓΗ: ΤΑ ΝΕΑ, 29/09/2015, του Γ. Πρετεντέρη]