Στο ΣτΕ προτίθεται να προσφύγει (πάλι) το antigold κίνημα για την έκδοση της Έγκρισης Δόμησης κατασκευής του εργοστασίου στις Σκουριές. Η έγκριση εκδόθηκε από τη Διεύθυνση Μεταλλευτικών και Βιομηχανικών Ορυκτών (ΔΜΒΟ) στις 8 Οκτώβρη.

Το «επανασταστικό» έντυπο ΚΟΝΤΡΑ είχε γράψει (και το antigold.org είχε αναπαράγει), πως «Αυτή η απόφαση δεν πρέπει να περάσει. Χρέος του κινήματος που αναπτύχθηκε στην Χαλκιδική είναι να την αντιπαλέψει με όλα τα μέσα. Επειδή στις αρχές  της εβδομάδας η ΔΜΒΟ θα εκδώσει την Έγκριση Δόμησης και θ’ αρχίσει να  τρέχει η προθεσμία  των 60 ημερών για προσφυγή στο ΣτΕ, το κίνημα πρέπει να στριμώξει την νέα διοίκηση του Δήμου Αριστοτέλη να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και εκτός των άλλων να κάνει μαζί με το λαό της Χαλκιδικής προσφυγή στο ΣτΕ».

Τώρα για να μην φανεί ανακόλουθο, το κίνημα θα κάνει το χρέος του, δηλαδή την προσφυγή στο ΣτΕ, λες και δεν ξέρουν τι αποτέλεσμα θα έχει… Ακριβώς το ίδιο, όπως και οι άλλες προσφυγές τους…

Αλλά το «κίνημα» θέλει να διασύρει και τον δήμο μαζί του, και πιέζει αφόρητα να μετέχει στην προσφυγή και ο Δήμος. Ελπίζω ο Δήμος να παραμείνει στα πλαίσια της σοβαρότητας και να μην ολισθήσει στην ατραπό της γελοιότητας…

Σημείωση: Αλήθεια, ποιοι είναι πίσω από την «ΚΟΝΤΡΑ»; Ποιοι είναι αυτοί που εμφανίζονται αλληλέγγυοι στο antigold κίνημα και το Παρατηρητήριο αναδημοσιεύει άρθρα τους; Είναι αυτοί που δημοσιεύουν δηλώσεις Μαζιώτη (δες εδώ), υποστηρίζουν τον Σάββα Ξηρό (δες εδώ) και συμβουλεύουν τους πολίτες να κάνουν αποχή από τις κάλπες στις εκλογές (δες εδώ) … Αυτοί που είναι κατά των θεσμών, προαναγγέλλουν πως θα κάνουν προσφυγή στο ΣτΕ… Eίναι για γέλια και για κλάματα μαζί, αυτοί που γράφουν και αυτοί που αναπαράγουν!

Ο Αζουρίτης -ως πρώτη ύλη για την παρασκευή του εντυπωσιακού μπλε που μας θάμπωσε στο ψηφιδωτό της «αρπαγής της Περσεφόνης» στον τάφο της Αμφίπολης, και μας μάγεψε στα επιζωγραφισμένα επίκρανα, τις παραστάδες και τους ρόδακες των θαλάμων του ταφικού διαδρόμου- φαίνεται να έφτανε από πολύ κοντά στους αρχαίους καλλιτέχνες που μεγαλούργησαν στην εντυπωσιακή κατασκευή του Δεινοκράτη στον λόφο Καστά.

Ως ακατέργαστο ορυκτό μαζί με το χρυσάφι, αφθονούσε στα γειτονικά αρχαία μεταλλεία της Αλιστράτης. Ο τριμμένος αζουρίτης ή «κυανός», κατά τον Πλίνιο τον Πρεσβύτερο, εξόπλιζε με δυναμική χρωματική εκφραστικότητα την πλούσια παλέτα των καλλιτεχνών της ελληνιστικής περιόδου. Με τη σκόνη του, λάδια και κεριά, οι αρχαίοι τεχνίτες παρασκεύαζαν το ζωντανό μπλε των θαυμαστών διακοσμήσεων στα δημόσια κτίρια, αγάλματα, οικίες, και λατρευτικούς τους χώρους.

Τα άγνωστα στους περισσότερους μεταλλεία χρυσού των Μακεδόνων έξω από την Αλιστράτη Σερρών, απέχουν μόλις 20 χιλιόμετρα από την Αμφίπολη και φαίνεται πως δεν ενίσχυαν μόνο τα αποθέματα του Μακεδονικού θησαυροφυλακίου, με το ευγενέστερο των μετάλλων.

Ο ορυκτός αζουρίτης, με το μοναδικό γαλάζιο χρώμα, έχει τεκμηριωμένη παρουσία στις λαβυρινθώδεις στοές τους, με κομμάτια του πετρώματος να περιλαμβάνονται και στα σύγχρονα εκθέματα του «Σπηλαίου Αλιστράτης», ως χαρακτηριστικά δείγματα των ορυκτών της περιοχής.

Τα μεταλλεία της Αλιστράτης, γνωστά ως «τρύπες» στους κατοίκους, δεν αναφέρονταν σε καμία γραπτή ή προφορική μαρτυρία που να τα συνέδεε με μεταλλευτική δραστηριότητα στο ιστορικό παρελθόν. Μέχρι το 1990 δεν απασχόλησαν καν την επιστημονική κοινότητα, ώσπου ο Αθ. Χατζηκύρκου, διδάκτωρ Γεωλογίας, εκτελώντας ερευνητικό πρόγραμμα του ΙΓΜΕ τα κατέγραψε, εντοπίζοντας μεταλλοφόρες εμφανίσεις υψηλής περιεκτικότητας κυρίως σε χρυσό, αλλά και σίδηρο, χαλκό (οξείδιό του ο Αζουρίτης) και ασήμι. Έτσι δόθηκε και η πρώτη εξήγηση του ρόλου τους. Τότε χαρτογραφήθηκε μερικώς και το σύνθετο δίκτυο των δαιδαλωδών στοών τους, συνολικού μήκους 1600 μέτρων. Η εξόρυξη χρυσού διαπιστώθηκε πως ήταν έντονη τη Μακεδονική περίοδο (5ος και 4ος αι. π.Χ.), οπότε και εξαντλήθηκε το ορυχείο.

Με παρεμβάσεις που θα τα καθιστούσαν επισκέψιμα, τα λαβυρινθώδη Μακεδονικά μεταλλεία χρυσού που τροφοδότησαν και με ζωηρό κυανό τις αρχαίες ζωγραφικές παλέτες, θα μπορούσαν να αποτελέσουν ισχυρό τουριστικό τρίδυμο, με τον αρχαιολογικό χώρο της Αμφίπολης και το μοναδικής ομορφιάς Σπήλαιο της Αλιστράτης.

[ΠΗΓΗ: http://www.protagon.gr, Αριάδνη Παπαφωτίου, 18-10-2014]