Ο κος Ζαμπετάκης Γιάννης είναι άλλος ένας, νέος αστέρας της χορείας των Πανεπιστημιακών υποστηρικτών του antigold κινήματος. Μας το ομολογεί και ο ίδιος, λέγοντας πως «οι φίλοι του και οι συναγωνιστές του στις Σκουριές τον ρώτησαν για την αξιοπιστία των πιστοποιητικών ISO14001 που έλαβε πρόσφατα η εταιρεία».
Ο κος Ζαμπετάκης κατηγορεί ευθέως το ελληνικό σύστημα πιστοποιήσεων: Συγκεκριμένα γράφει:
«Έχοντας εργαστεί αρκετά χρόνια σε ένα φορέα πιστοποίησης και έχοντας επιθεωρήσει πάνω από 300 εταιρείες τροφίμων σε όλη την Ελλάδα, έχω δει εκ των έσω τα παιχνίδια που γίνονται, τις μαϊμούδες-πιστοποιήσεις, τα πιστοποιητικά αναλύσεων που είναι στον αέρα, τις ΜΠΕ και τις ΑΕΠΟ που είναι απλά εκθέσεις ιδεών, τα πιστοποιητικά ασφαλείας που είναι γραμμένα για άλλες εταιρείες, τα πλαστά αρχεία αναλύσεων, κ.λπ, κ.λπ.»
Και μας δίνει παραδείγματα της αντίδρασής του παραθέτοντας την αλληλογραφία του με τις εταιρείες πιστοποιήσεων BVQI και τον UKAS σχετικά με την αξιοπιστία πιστοποιητικών (βλ. www.zabetakis.net/?p=2292 και http://environmentfood.blogspot.gr/2008/06/iso14001-dark-side-of-moon.html ), όπου αποκαλύπτεται μια προσωπική του κόντρα με τον κο Τρίλιζα, διευθυντή της ελληνικής ΒVQI.
Διαβάστε και αυτό παρακαλώ:
«Ως υψηλή επιβλέπουσα αρχή καλής λειτουργίας των φορέων πιστοποίησης είναι το Εθνικό Συμβούλιο Διαπίστευσης (ΕΣΥΔ). Ο ρόλος του ΕΣΥΔ είναι να επιβλέπει τους φορείς πιστοποίησης, ώστε τα πιστοποιητικά που χορηγούν οι δεύτεροι να είναι αξιόπιστα και όχι ύστερα από επιθεώρηση εκ του μακρόθεν. Όταν άρχισα να βλέπω εκ των έσω τον μηχανισμό της πιστοποίησης, συνειδητοποίησα ότι η αξιοπιστία της πιστοποίησης εξαρτάται από το ηθικό ανάστημα του ιδιοκτήτη του φορέα πιστοποίησης και το σθένος «να πατήσει πόδι» ο επιθεωρητής στα κακώς κείμενα της προς πιστοποίηση εταιρείας. Δυστυχώς, ο αδύναμος κρίκος της αλυσιδωτής αντίδρασης που λέγεται «πιστοποίηση» είναι το ΕΣΥΔ Α.Ε., που αν και Α.Ε. μόνο Α.Ε. δεν είναι, αλλά ένας μηχανισμός ο οποίος ελέγχεται από την κυβέρνηση που επιλέγει (κατά το δοκούν;) τον διευθυντή του ΕΣΥΔ. Και ιδού το παράδοξο: εταιρείες που διαθέτουν περιβαλλοντική πιστοποίηση κατά ΙSΟ14001 (με την υψηλή εποπτεία του ΕΣΥΔ) ρυπαίνουν το περιβάλλον! Το ΙSΟ14001 ορίζει ρητώς ότι η εταιρεία πρέπει να έχει περιβαλλοντική πολιτική που περιλαμβάνει δέσμευση για συμμόρφωση με τις εφαρμοστέες νομικές απαιτήσεις. Συνεπώς, πώς γίνεται αυτές οι εταιρείες να είναι πιστοποιημένες κατά ΙSΟ14001 αλλά να ρυπαίνουν; Το ερώτημα δεν είναι απλά ακαδημαϊκό! Είναι ένα ερώτημα που θέτει εν αμφιβόλω την αξιοπιστία όλου του μηχανισμού της πιστοποίησης εν Ελλάδι».
Τελικά ο κος Ζαμπετάκης μας αποκαλύπτεται: Στεναχωριέται που ο διευθυντής του ΕΣΥΔ επιλέγεται από την κυβέρνηση ή μου φαίνεται; (Μήπως ήθελε την θέση;). Για όλα φταίει η Κυβέρνηση και το σύστημα… Εντάξει, παιδιά… Ο επόμενος…
Α, και στην Ελληνικός Χρυσός που κολλάει αυτό; Μήπως ρυπαίνει το περιβάλλον πριν αρχίσει ακόμη το έργο; Πες το μας και αυτό…