Τελείωσαν και οι εκλογές… Κανονικά, σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ και το σύνθημα «25 ψηφίζουμε, 26 φεύγουν», σήμερα θα έπρεπε η μισή Ελλάδα να τα μαζεύει και να φεύγει… Επειδή όμως αυτά συμβαίνουν μόνο στον όμορφα πλασμένο κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ, τίποτα δεν πρέπει να γίνει και όλα θα συνεχίσουν όπως έχουν. Και μετά από τον Σεπτέμβριο που στον δήμο μας θα αναλάβει η νέα δημοτική αρχή, απομένει να δούμε τι εννοούν στην Ιερισσό και στα πέριξ με το «τον Πάχτα θα τον καίγαμε, τούτον εδώ, αν κάνει κωλοτούμπα, θα τον κρεμάσουμε», όπως διακηρύσσουν οι πλέον ακραίοι. Απομένει να δούμε και τι εννοούσε επιτέλους ο κος Τζιτζικώστας με τα διφορούμενα περί της στάσης που θα κρατήσει για τα μεταλλεία.

Γενικά, ο πανδαμάτωρ χρόνος φαίνεται πως στην περίπτωση της ΒΑ Χαλκιδικής δεν κάνει τη δουλειά του. Δεν βλέπουμε να κλείνουν οι πληγές και να επουλώνονται αλλά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια συνεχή αναζωπύρωση θεμάτων που ταλαιπωρούν την περιοχή χρόνια, εν ονόματι ενός αμφιλεγόμενου «αγώνα». Και αυτό διότι αυτός ο «αγώνας» δεν έχει σκοπό ούτε το περιβάλλον ούτε τίποτα τέτοιο… σκοπός του είναι να υπάρχει μια διαρκής εστία πολιτικού αναβρασμού στην περιοχή για να τροφοδοτεί τις φιλοδοξίες της αντιπολίτευσης. Και αν δεν το καταλάβουμε σαν πολίτες και σαν δημότες, δεν πρόκειται ποτέ να επέλθει η περίφημη ενότητα στα χωριά μας ούτε με τον Μίχο, ούτε με κανέναν άλλο. Όπως διαπιστώσαμε, ήδη ο κος Μίχος και η νίκη του χρησιμοποιήθηκαν ευρέως για να δείξουν «την απόρριψη από τον λαό των αντιμνημονιακών πολιτικών»… Κολοκύθια τούμπανα δηλαδή… Σε κάποιο κανάλι χθες βράδυ ο Συριζαίος του πάνελ επιχείρησε να χρησιμοποιήσει και τη νίκη Τζιτζικώστα σαν ήττα της κυβερνητικής παράταξης, λες και ο Τζιτζικώστας προήλθε από την αριστερά… Τι άλλο θα δουν τα μάτια μας και θ’ ακούσουν τ΄ αυτιά μας!