ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΚΑΙ ΟΡΙΑ ΣΤΗΝ ΥΠΟΜΟΝΗ

WHAT IS THIS

Στην Χαλκιδική τα πράγματα έχουν φτάσει στο απροχώρητο στο όνομα του κακώς εννοούμενου ακτιβισμού και χάρη σε μια εμμονή και άρνηση σε κάθε προσπάθεια της άλλης πλευράς για συμβιβασμό και εύρεση λύσης. Η τοπική κοινωνία, όπως και η υπόλοιπη Ελλάδα έχει χωριστεί σε δύο αντίπαλα στρατόπεδα και η Χαλκιδική έχει μετατραπεί σε πεδίον λαμπρό ανένδοτου αγώνα και άσκησης πολιτικής αντιπαράθεσης. Τα τελευταία γεγονότα δείχνουν όμως ότι η σιωπηλή πλειοψηφία αποφάσισε να μιλήσει και η εμφάνιση 1.000 και πλέον μεταλλωρύχων με τις οικογένειές τους στην συζήτηση του θέματος στη συνεδρίαση της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας ήταν χαρακτηριστική. Είναι φανερό ότι ο κόσμος μπούχτισε και κουράστηκε να υποχωρεί και να υπομένει όλο αυτό το «περίσσευμα Δημοκρατίας» που απολαμβάνουν όσοι καλυπτόμενοι πίσω από τον περιβαλλοντικό ακτιβισμό παίζουν το δικό τους αντιπολιτευτικό παιχνίδι.

Μην γελιόμαστε, πρόκειται για ένα παιχνίδι εξουσίας: Η εταιρεία έχει λάβει έγκριση για τους περιβαλλοντικούς όρους του έργου και θέλει να προχωρήσει κανονικά στην επένδυσή της. Είναι μαθηματικά αποδεδειγμένο ότι από οικονομικής άποψης τέτοιας κλίμακας επένδυση θα ωφελήσει όχι μόνο την τοπική κοινωνία αλλά και το κράτος. Κάποιοι προφανώς δεν θέλουν να συμβεί αυτό διότι κάθε επιτυχία θα χρεωθεί στην σημερινή κυβέρνηση και στην σημερινή τοπική αυτοδιοίκηση, και αυτό τους απομακρύνει από τις βλέψεις τους για κατάληψη της εξουσίας. Σε αυτό το παιχνίδι μερίδα των κατοίκων της περιοχής χρησιμοποιούνται σαν πιόνια στην σκακιέρα μιας παρτίδας που από άποψη ηθικής, δημοκρατικών διαδικασιών