Διαπιστώνουμε πως και άλλοι «γραφιάδες» του διαδικτύου κατάλαβαν το ατόπημα της αρθρογράφου Λούλης Σταυρογιάννη της ΑΥΓΗΣ στο προχθεσινό άρθρο «Κάλπικες οι μελέτες της Ελληνικός Χρυσός» και το αναφέρουν σε αναρτήσεις τους… Διαβάστε το άρθρο «Πορίσματα… με κυβερνητική ουρά», από το μπλογκ www.rizopoulospost.com/, της 26/10/2015.

«Με επικοινωνιακούς όρους συνεχίζει η κυβέρνηση να διαχειρίζεται σοβαρά και κρίσιμα ζητήματα, για τα οποία οι λανθασμένοι χειρισμοί της δημιουργούν μόνον προβλήματα και δεν προωθούν λύσεις που έχει ανάγκη σήμερα η ελληνική οικονομία. Έτσι αντιμετωπίζεται και το θέμα με την επένδυση της «Ελληνικός Χρυσός» στην Χαλκιδική.

Άρθρο της κυβερνητικής εφημερίδας Αυγή, τιτλοφορείται σήμερα ως «Κάλπικες οι μελέτες της Ελληνικός Χρυσός», και ήδη από την πρώτη γραμμή δίνει σοβαρές αιτίες ακόμη και για μήνυση στην αρθρογράφο, η οποία ούτε λίγο ούτε πολύ, καταλογίζει στις Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που εκπονήθηκαν από ειδικούς επιστήμονες και επιβεβαιώνουν την συμμόρφωση των μεταλλείων με την περιβαλλοντική νομοθεσία «Επικίνδυνα κενά που ισοδυναμούν με απόκρυψη στοιχείων».

Η αρθρογράφος ωστόσο θα πρέπει να γνωρίζει ότι υπογραφή επιστήμονα σε «κάλπικη» όπως την χαρακτηρίζει μελέτη αποτελεί μεταξύ άλλων και συνυπευθυνότητα για το οποιοδήποτε «περιβαλλοντικό έγκλημα». Σε μία μόνο γραμμή λοιπόν η αρθρογράφος υπονοεί μία ολόκληρη συνομωσία που παράγει ψευδείς επιστημονικές μελέτες ενώ είναι γνωστό ότι φέρουν βαρύτατη ευθύνη εκείνοι που την υπογράφουν.

Το μόνο που χρησιμοποιείται ως επιχείρημα στο άρθρο της Αυγής είναι δύο πορίσματα, επιθεωρητών περιβάλλοντοςπου αφορούν αποκλειστικά τα μεταλλεία στο Στρατώνι και την Ολυμπιάδα. Τα δύο πορίσματα αποτελούν το αποτέλεσμα αυτοψιών των επιθεωρητών Βορείου Ελλάδας στις δύο περιοχές. Στα πορίσματα αναφέρεται καθαρά ότι στο υποέργο της Ολυμπιάδας περιλαμβάνονται οι εργασίες απομάκρυνσης του παλαιού τέλματος και αποκατάστασης του χώρου, όπως και των χώρων όπου είχε αποτεθεί στο παρελθόν αρσενοπυρίτης. Και ενώ η αρθρογράφος αναφέρει αυτή την λεπτομέρεια, εν συνεχεία παρουσιάζει τα στοιχεία από τις συγκεντρώσεις συγκεκριμένων υλικών χωρίς να ξεκαθαρίζει ποια είναι εκείνα που προέρχονται από τις παρούσες μεταλλευτικές δραστηριότητες.

Καμία φυσικά αναφορά δεν γίνεται στις Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων που επιβεβαίωναν την περιβαλλοντική προστασία της περιοχής των μεταλλείων, πέραν ότι κατά τη γνώμη της αρθρογράφου «περιέχουν κενά».

Το βασικό όμως «κενό», είναι η αιτία που τώρα επικρατεί ένας δημοσιογραφικός οίστρος σε φιλοκυβερνητικά μέσα, για αυτά τα πορίσματα. Το κενό αυτό καλύπτεται αν σκεφτούμε την σοβαρή πολιτική αποτυχία της κυβέρνησης που είδε την απόφαση του Υπουργού Παναγιώτη Σκουρλέτη για αναστολή της λειτουργίας των Μεταλλείων να πηγαίνει στον κάλαθο των αχρήστων ως παράνομη από το Συμβούλιο της Επικρατείας. Μάλιστα η δημιουργία εντυπώσεων με την χρήση των εν λόγω πορισμάτων, κρίνεται ως εντελώς άστοχη αφού για να στηρίξει την απόφαση της κυβέρνησης για τις Σκουριές, παρουσιάζει πορίσματα που αφορούν δύο εντελώς διαφορετικές περιοχές, που και πάλι ωστόσο δεν απαντούν στις Μελέτες Περιβαλλοντικής Προστασίας.

Σε κάθε περίπτωση, οφείλουμε να καταγράφουμε την αλήθεια. Δεν είμαστε περιβαλλοντικοί επιστήμονες για να επικυρώσουμε ή να απορρίψουμε περιβαλλοντικές μελέτες. Αυτό που όμως η δημοσιογραφική δεοντολογία αλλά και η κοινή λογική επιτάσσει είναι να κριθεί η δράση της μεταλλευτικής εταιρίας με επιστημονικά μέσα. Αν η κυβέρνηση έχει στα χέρια της πορίσματα που αντιβαίνουν στις εκπονημένες περιβαλλοντικές μελέτες θα πρέπει πρώτα να αντιμετωπίσει το ζήτημα σε επιστημονικό και τεχνικό επίπεδο. Διαφορετικά κινδυνεύει να ρεζιλευτεί ξανά, όπως με την απόρριψη από το Συμβούλιο της Επικρατείας, της απόφασης του υπουργείου για κλείσιμο των Σκουριών, που έφερε τότε άνευ λόγου και αιτίας 2.000 εργαζόμενους στο δρόμο και «πάγωσε» την τοπική αγορά που ζει από τα Μεταλλεία.»

Το 14άρι μπορεί να αποδειχθεί σημαδιακό για τη Χαλκιδική, αφού τόσες φορές δικαιώθηκε η Ελληνικός Χρυσός από το Συμβούλιο της Επικρατείας.

Στα χαρτιά το 14άρι κερδίζει. Και για το ποδόσφαιρο, όμως, το 14 είναι σημαδιακό νούμερο, αφού το φορούσε στην πλάτη του ο Γιόχαν Κρόιφ, ο μεγαλύτερος Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών. Το νούμερο αυτό μπορεί να αποδειχθεί σημαδιακό και για τη Χαλκιδική, αφού τόσες είναι οι φορές που δικαιώθηκε η Ελληνικός Χρυσός από το Συμβούλιο της Επικρατείας.

Από σήμερα οι 2000 εργαζόμενοι επιστρέφουν στη δουλειά τους, καθώς την περασμένη Παρασκευή το ανώτατο ακυρωτικό δικαστήριο ανέστειλε την απόφαση Σκουρλέτη να ακυρώσει τις τεχνικές άδειες και να κλείσει τα μεταλλεία. Οι 1300 της Ελληνικός Χρυσός και του Άκτορα βρίσκονταν σε διαθεσιμότητα, επί 33 ημέρες. Οι υπόλοιποι 700 των υπεργολάβων είχαν απολυθεί. Τώρα ελπίζουν ότι η οριστική απόφαση που αναμένεται σε έναν περίπου μήνα θα είναι και αυτή θετική, ώστε να παραμείνουν στις θέσεις τους και στις δουλειές τους.

Είναι πραγματικά αξιοσημείωτο το σκεπτικό της απόφασης για την αναστολή της ακύρωσης των τεχνικών αδειών από τον υπουργό. Οι δικαστές αναφέρονται στο κοινωνικό όφελος και το δημόσιο συμφέρον, υπολογίζοντας τη βαρύτητα της εργασίας και της οικονομικής επιβίωσης της περιοχής. Δε μπήκαν στην ουσία της υπόθεσης, θα το κάνει η Ολομέλεια. Το έχουν κάνει, άλλωστε, στο παρελθόν πολλές φορές και με διάφορες αφορμές. Έμειναν στο κοινωνικό κόστος, το οποίο συχνά ο φανατισμός δεν υπολογίζει. Υπογράμμισαν το δημόσιο συμφέρον, που η ιδεοληψία το προσανατολίζει ανάλογα με τα συμφέροντά της.

Η υπόθεση των μεταλλείων Χαλκιδικής είναι διδακτική από πολλές πλευρές, κάτι, όμως, που στην Ελλάδα δεν έχει αξία. Έτσι κι αλλιώς κανείς δεν μαθαίνει από τα παθήματα και τις περιπέτειες. Οι αλλαγές μένουν στα λόγια κι εφαρμόζονται επιφανειακά μόνο όταν είναι ανώδυνες. Μια μεγάλη βιομηχανική επένδυση είναι βέβαιον ότι έχει επιπτώσεις στο περιβάλλον. Οτιδήποτε κάνουμε έχει μεγάλες ή μικρές επιπτώσεις στο περιβάλλον. Άλλωστε στις αγελάδες οφείλεται το 75% της εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, που έχει ως συνέπεια το φαινόμενο του θερμοκηπίου.

Δεν σκέφτηκε, όμως, κανείς να τις αποστρατεύσει ή να τις εξαφανίσει. Το ζήτημα, λοιπόν, είναι να τηρούνται οι νόμοι που ισχύουν στην Ελλάδα και στην Ευρώπη και αποτελούν –θεωρητικά τουλάχιστον- τη χρυσή τομή ανάμεσα στην ανάπτυξη και το περιβάλλον. Τόσο απλά είναι τα πράγματα. Δε χρειάζονται ούτε φωνές, ούτε κινητοποιήσεις, ούτε καταγγελίες, ούτε άσκηση εξουσίας, ούτε αυτοδίδακτοι οικολόγοι. Αρκεί η τήρηση της ουσίας της νομοθεσίας. Πόσο δύσκολο είναι να ισχύσει κάτι τέτοιο;

Θα ήταν πραγματικά απαράδεκτο να βάλει κανείς στις δύο άκρες της ζυγαριάς τη δουλειά και το περιβάλλον. Το λογικό είναι ο συνδυασμός, χωρίς εκπτώσεις από τη μια και χωρίς υπερβολές από την άλλη. Με όρους ευρωπαϊκούς. Όλα τα άλλα εκτός από τη συνεννόηση είναι επικίνδυνα και αδιέξοδα.

Ας επιχειρήσουμε να βάλουμε τα πράγματα σε μια λογική σειρά για να μην τρελαθούμε τελείως και μετά 10 εκατομμύρια Έλληνες χτυπάμε το κεφάλι μας στον τοίχο. Η χώρα αυτή τη στιγμή έχει ανάγκη από ένα μεγάλο ηχηρό θετικό μήνυμα. Έχει όλες τις προϋποθέσεις για ένα μεγάλο αναπτυξιακό boom κι αυτό που λείπει είναι το μήνυμα της εμπιστοσύνης προς τους διεθνείς επενδυτές να βάλουν πολύ από το «παρκαρισμένο» χρήμα στην Ελλάδα. Να βάλουν ασφαλώς όχι για να χάσουν. Να βάλουν για να κερδίσουν αυτοί, να κερδίσουμε κι εμείς.

Τα τελευταία πέντε χρόνια χάθηκε πολύ ξένο χρήμα που υπήρχε στην Ελλάδα. Και είναι ο λόγος για τον οποίο στο άκουσμα και μόνο της λέξης «Ελλάδα», μια μεγάλη μερίδα επενδυτών που κάηκε στο χυλό, τώρα φυσάει και στο γιαούρτι. Άρα η προσπάθεια για να μεταδοθεί αυτό το μήνυμα δεν μπορεί να μένει στα λόγια, πολύ δε περισσότερο που ακόμη και με αυτά τα έκανε «σαλάτα» ο Τσίπρας με τον Κλίντον.

Παρ’ όλα αυτά, οι ξένοι επενδυτές δεν ακούνε τα λόγια, παρατηρούνε τις πράξεις. Τη μεγαλύτερη ζημιά αυτή τη στιγμή στη διεθνή επενδυτική εικόνα της χώρας δεν την έκανε η αμηχανία του Τσίπρα, την έχει κάνει από τον Αύγουστο η απόφαση να κλείσουν τα Μεταλλεία Κασσάνδρας, η μόνη αξιόλογη μεγάλη ξένη επένδυση τα τελευταία χρόνια στη χώρα που δίνει δουλειά σε 2.000 εργαζόμενους και ζωή σε μια ολόκληρη τοπική οικονομία.

Πρέπει να ξυπνήσουμε και να δούμε καθαρά τι συμβαίνει. Ένα χρεοκοπημένο κράτος μόνο με μεγάλες άμεσες ξένες επενδύσεις μπορεί να σταθεί στα πόδια του αλλιώς θα αναδιανέμουμε τη φτώχεια, όπως επιχειρείται να γίνει σε βάρος της εναπομείνασας μεσαίας τάξης. Κι αυτό συνειδητοποιείται πλέον ως μόνη διέξοδος για την ανάπτυξη αλλά και την ασφάλεια της χώρας, από κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο χωρίς παρωπίδες.

Πάρτε για παράδειγμα το Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο είναι υπεράνω πάσης υποψίας για την περιβαλλοντική ευαισθησία του και την αυστηρότητά του. Το Τμήμα Αναστολών του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου λύνει τα χέρια στον αρμόδιο υπουργό Πάνο Σκουρλέτη για να αναθεωρήσει την πολιτική του «λουκέτου» και να προχωρήσει η επένδυση. Είναι ενδιαφέρον πως το σκεπτικό της απόφασης δεν περιορίζεται μόνο στο να καταρρίψει τα περί περιβαλλοντικής βλάβης , σύμφωνα με τη νομοθεσία και τη νομολογία. Κάνει κι ένα βήμα παραπέρα, διατυπώνοντας μια κατ’ ουσίαν πολιτική θέση. Η επίκληση του δημόσιου συμφέροντος αφορά πρωτίστως το δικαίωμα στην εργασία των μεταλλωρύχων της περιοχής κι έτσι το ΣτΕ το ίδιο δίνει μια πολιτική πυξίδα που δείχνει προς την ανάπτυξη.

Η δικαστική συνέχεια αναμένεται με την τελική απόφαση της ολομέλειας του ΣτΕ. Ο χρόνος που μεσολαβεί κατά τη γνώμη είναι αξιοποιήσιμος πολιτικά, πρώτα και κύρια από τον κ. Σκουρλέτη. Να είναι δική του και όχι επιβεβλημένη από τη δικαιοσύνη η επιτυχής κατάληξη του θέματος των Μεταλλείων ώστε να στείλει το σωστό μήνυμα στους σωστούς αποδέκτες. Έχω ξαναγράψει πως στη μετοχική σύνθεση της μητρικής καναδικής εταιρείας μετέχουν κορυφαίες τράπεζες και funds του κόσμου. Τι κι αν χάθηκε η ευκαιρία με τον Κλίντον; Θα μπορούσε ο Έλληνας πρωθυπουργός να εμφανιστεί σε κοινή συνέντευξη τύπου με τον CEO των Καναδών, έναν φιλέλληνα και πολύ συνεργάσιμο άνθρωπο, τον Paul Wright, και να κάνει αυτό που δεν κατόρθωσε στην Αμερική. Να απευθύνει μια πειστική πρόσκληση για ένα επενδυτικό boom που θα γυρίσει το παιχνίδι προς όφελος της χώρας μας. Και τι πιο πειστικό, από το να έχεις δίπλα σου έναν ευχαριστημένο μεγάλο ξένο επενδυτή.

Για να γίνουν αυτά χρειάζεται να παραμεριστούν ιδεοληψίες και εμμονές. Οι προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης είναι μια καλή ευκαιρία για μια νέα καλή αρχή. Μακάρι να αξιοποιηθεί. Ειδικά η ώρα του κ. Σκουρλέτη.

[ΠΗΓΗ: http://www.rizopoulospost.com/, του Σπύρου Ριζόπουλου]

Πράσινο φως για τη συνέχιση εργασιών που αφορούν τα μεταλλεία χρυσού στη Χαλκιδική άναψε χθες το Συμβούλιο της Επικρατείας. Το Ε’ τμήμα ακύρωσε ως αναιτιολόγητη την εντολή που δόθηκε προ εξαμήνου για διακοπή των εργασιών υλοτόμησης, τις οποίες είχε ξεκινήσει η εταιρεία Ελληνικός Χρυσός στις Σκουριές Χαλκιδικής, ταυτόχρονα με άλλη απόφαση έκρινε συνταγματική και νόμιμη την παραχώρηση προς την εταιρεία δασικών εκτάσεων περίπου 3.300 στρεμμάτων που έγινε με υπουργική απόφαση το 2012 έναντι ανταλλάγματος για άσκηση των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων, απορρίπτοντας αιτήσεις ακύρωσης κατοίκων της περιοχής.

Το ΣτΕ, αποκρούοντας τις αιτιάσεις για παραβίαση συνταγματικών διατάξεων και κοινοτικών οδηγιών για τη βιώσιμη ανάπτυξη και την προστασία των δασικών οικοσυστημάτων και του πολιτιστικού περιβάλλοντος, έκρινε συνταγματικά ανεκτή τη μεταβολή της μορφής έκτασης με δασική βλάστηση για να ικανοποιηθούν ανάγκες της άσκησης μεταλλευτικών δραστηριοτήτων που δεν μπορούσαν να εξυπηρετηθούν διαφορετικά.

Στην ομόφωνη απόφαση της μείζονος σύνθεσης του τμήματος επισημαίνεται (3115 15) ότι είναι απολύτως νόμιμη η αιτιολογία παραχώρησης των επίμαχων δασικών εκτάσεων, αφού η πολιτεία έλαβε υπόψη της τη σπανιότητα και την ποιότητα του μεταλλεύματος, την εξόρυξή του χάριν του δημοσίου συμφέροντος και της εθνικής οικονομίας, τις επιπτώσεις στο δασικό οικοσύστημα, εξετάζοντας εναλλακτικές λύσεις και παίρνοντας μέτρα για μείωση ή εξάλειψη των επιπτώσεων, ώστε να δια σφαλιστεί η μη διατάραξη του ευρύτερου δασικού οικοσυστήματος, μικρό μέρος του οποίου θίγεται από τη μεταλλευτική δραστηριότητα. Στην απόφαση σημειώνεται ότι το ποσοστό των εκτάσεων που θα αποψιλωθούν αντιστοιχεί στο 0,44% της ευρύτερης περιοχής μελέτης.

ΕΘΝΟΣ, 13/08/2015